روستاهای تشنه سیستان و بلوچستان
به گزارش مجله سرگرمی، طبق برآوردهای وزارت نیرو، سیستان و بلوچستان ناپایدارترین استان ایران ازنظر دسترسی به آب است، به طوری که نیمی از جمعیت 2 میلیون و 800 هزار نفری این استان برای دسترسی به آب مشکل دارند؛ 1261 روستای این استان نیز با تانکر آبرسانی می شوند.

خبرنگاران آنلاین- مریم ورشوئی: در این میان چابهار دربین 19 شهرستان استان پایین ترین شاخصه دسترسی به شبکه آب را دارد. گواه این موضوع نیز در بخش دشتیاری چابهار به چشم می آید، زیرا حدود 150 هزار نفر در این بخش، شبکه آب ندارند.
بیشتر روستاییان آب خود را معمولا از هوتگ یا همان گودال های دست سازی که آب باران در آن جمع می گردد، تهیه می نمایند. به گفته عبدالاحد ریگی، مدیر عامل آبفای روستایی سیستان و بلوچستان، در کل 5 هزار و 594 روستا در استان وجود دارد که از این تعدادد. ئو هزار و 726 روستا فاقد سامانه آبرسانی هستند.
باوجود بارش های سیل آسای فروردین98، سیستان و بلوچستان هم چنان در صدر خشک ترین استان ایران است؛ بنابراین بارندگی های امسال هم نتوانست دردی از کم آبی این استان دوا کند، زیرا سیستان و بلوچستان 19 سال را با خشکسالی سپری نموده و عمده مناطق این استان با توجه به شرایط اقلیمی و محیطی منطقه، فراخشک هستند.
ازسویی دیگر طبق آمار شرکت آبفار سیستان و بلوچستان، 122 تانکر آبرسانی سیار به حدود 3 هزار روستای فاقد شبکه آب این استان، آبرسانی می نمایند، سهیمه هر نفر از تانکر آبرسانی سیار روزانه 15 لیتر است که هر ماه در اختیار خانوار قرار می گیرد. اما این 15 لیتر آب روزانه فقط کفاف احتیاجهای اولیه را می دهد. این در حالی است که همین میزان آب هم به بعضی از روستاییان به دلیل صعب العبوربودن جاده ها نمی رسد.
مدیر عامل آبفای روستایی سیستان و بلوچستان به خبرنگار خبرنگاران آنلاین گفت: در استان پنج هزار و 594 روستا داریم که ازین تعداد هزار و 269 روستا با تانکر آبرسانی می شوند. همین موضوع آبرسانی با تانکر به روستاها سیستان و بلوچستان را با استان های دیگر متمایز می نماید. این استان در کل کشور از نظر منابع آبی بسیار فقیر است؛ چه ازنظر دسترسی به آب های سطحی و چه از نظر دسترسی به آب های زیرزمینی.
عبدالاحد ریگی اضافه کرد: از سویی دیگر از پنج هزار و 594 روستا، دو هزار و 886 روستا نیز سامانه آبرسانی دارند. یعنی دارای شبکه و تاسیسات آبرسانی هستند. با این وجود دسترسی به آب با این تاسیسات هم در نقاط مختلف فرق می نماید. ممکن است در بعضی مناطق به صورت 24 ساعته آب داشته باشند، اما یک سری از روستاها 12 تا 15 ساعت دسترسی به آب داشته باشند. البته این آب هم بیشتر از آب های زیرزمینی تامین می گردد. وقتی ضخامت آبرفت در یک منطقه کم باشد با یک بارندگی شرایط دسترسی به آب بهبود پیدا می نماید، اما وقتی فاصله بارندگی ها زیاد گردد به دلیل این که ضخامت آبرفت کم است نمی تواند برای مدت طولانی آب را نگهداری کند، بنابراین طبق این شرایط اهالی بعضی روستاها ممکن است در فصل هایی از سال، آب نداشته باشند.
وی ادامه داد: ما برای حل این مسائل برنامه هایی داریم که احتیاجمند اعتبار است. ما در حال حاضر حدود 13 مجتمع آبرسانی در سطح استان داریم که در بیش از دو هزار و 25 روستا در حال لوله گذاری هستیم؛ از هفت هزار و 450 کیلومتر لوله گذاری که این دو هزار و 25 روستا احتیاج داد حدود سه هزار و 250 کیلومتر را لوله گذاری نموده ایم. این مجتمع ها می توانند شاخص بهرمندی 63 درصدی فعلی ما را در زمینه دسترسی به آب 21درصد افزایش دهند و به 84 درصد برسانند. البته به منابع اقتصادی عظیمی احتیاج داریم.
مدیرعامل آبفای روستایی سیستان و بلوچستان گفت: علت این که این کار احتیاج به منابع اقتصادی بسیار دارد، فاصله زیاد بین روستاهای استان است. به طور میانگین فاصله یک روستا تا روستای دیگر حدود 45 کیلومتر است. یعنی خط انتقال آب از یک روستا تا روستای دیگر 45 کیلومتر طول دارد که سرمایه گذاری زیادی می طلبد. میزان اعتباری هم که برای تکمیل این مجتمع ها احتیاج داریم بیش از هزار و 800 میلیارد تومان است.
وی ادامه داد: در لایحه بودجه سال آینده یعنی سال 99 اعتباری معین شده است که این بودجه شاید کمکی باشد برای جهش در ارائه خدمات بیشتر در زمینه آبرسانی. این لایحه به دولت اجازه می دهد تا سقف 150 میلیون یورو برای طرح های آبرسانی روستایی و عشایری و توسعه شبکه های آن اختصاص دهد.
منبع: همشهری آنلاینمجله ستاره: مجله ستاره: اخبار و حواشی ستاره های سینما، فوتبال و استارتاپ ها
کتاب ارزان: کتاب ارزان: مجله کتابخوانی، بیاید آگاهتر باشیم