روزشمار: 10 فروردین؛ زادروز سرگئی ایلیوشین، طراح هواپیما - مجله سرگرمی

ایلیوشین در سنین پایین خانه را ترک کرد. او در ابتدا به عنوان یک کارگر در یک کارخانه رنگ در پتروگراد و در سال 1910، در یک فرودگاه به عنوان متصدی نگهداری، به ترمیم و تمیز کردن باند فرودگاه می پرداخت. در اولین جشن بالن که در پاییز 1910 در روسیه برگزار گردید، پیروز به دیدار با خلبانان پیشگام روسیه شد و همین امر علاقه به حمل و نقل هوایی را در او بیدار کرد. با این حال او در سال 1911، به روستای مادری خود بازگشت و به عنوان یک راننده گاری در یک کارخانه لبنیات مشغول به کار شد.

در سال های بعد، به عنوان یک کارگر ساختمانی برای راه آهن آمور و در سال 1913 به عنوان یک کارگر در یک کارخانه کشتی سازی کار می کرد. با وقوع جنگ دنیای اول، ایلیوشین به ارتش روسیه ملحق شد. وی در ابتدا به عنوان پیاده نظام و بعدها به عنوان یک کارمند در دولت نظامی ولوگدا خدمت کرد.

در پی درخواست ارتش از هفت داوطلب برای خدمت در بخش حمل و نقل هوایی به سرعت داوطلب شد. او در ابتدا به عنوان یک مکانیک و عضو خدمه زمینی کار می کرد ولی با تلاش و تلاش عاقبت پیروز شد در مدرسه آموزش خلبانی محلی ثبت نام کند و به سرعت به فنون پرواز آشنا و مسلط گردد. تا اینکه در تابستان سال 1917، به عنوان خلبان در ارتش سرخ پذیرفته شد. با این حال، در ماه مارس سال 1918، با عقب نشینی دولت به روستای مادری خود برگشت.

با جنگ داخلی روسیه، در می 1919، ایلوشین به ارتش سرخ پیوست و در آنجا به عنوان یک تکنسین هواپیما VVS RKKA (ارتش سرخ) خدمت می کرد. طی همین جنگ های داخلی بود که در ماموریتی از او خواسته شد تا یکی از هواپیماهای سرنگون شده دشمن را پیاده نموده و قطعات آنرا به مسکو انتقال دهد. در حین اجرای این ماموریت، زمانی که سرگئی در حال جداکردن قطعات این هواپیمای ساخت انگلیس بود، به شدت مجذوب ساختار و طراحی آن شد و همین امر باعث شد که تحولی مهم در زندگی او ایجاد گردد.

در پاییز 1921 ایلیوشین خدمت نظامی را ترک کرد و به تحصیل در موسسه مهندسان هوا فضای ناوگان سرخ مشغول شد. در طول سال های دانشجویی خود، روی طراحی گلایدر متمرکز شد و در مسابقات متعددی شرکت کرد.

در سال 1925، یکی از طرح های خود را به یک مسابقه در آلمان فرستاد که در آن موقع جایزه اول برای زمان پرواز را از آن خود کرد.

پس از اخذ مدرک در رشته مهندسی در سال 1926، ایلیوشین آغاز کرد به طراحی هواپیما در موسسه TsAGI جایی که با نیکلای نیکلایویچ پولیکارپف و آندره توپولف کار نموده بود. در سال 1931، او معاون رئیس موسسه تحقیقات و آزمون در TsAGI بود. اما به این امر قانع نشد و به فکر ایجاد دفتر مستقل خود بود. در سال 1933، ایلیوشین رئیس کارخانه TsKB در مسکو شد.

با اقدامات هیتلر در اروپا، آغاز جنگ دوم دنیای کاملا محسوس شده بود و ارتش سرخ در تدارک ملزومات مورد احتیاج برای جنگی قریب الوقوع بود. زندگی سرگئی در این زمان دچار تحولی عمیق شد. او احساس کرد که این زمان، وقتی است که باید دین خود را به کشور با طراحی هواپیماهایی موثر ادا کند.

او دولت را با صدها نامه و تقاضا بمباران کرد تا به او اجازه طراحی در یکی از کارخانجات صنایع هوایی روسیه داده گردد. سرسختی او عاقبت نتیجه داد و پیروز شد که اولین هواپیمای خود را که یک بمب افکن دوربرد بود، طراحی نموده و نمونه اولیه را فراوری کند.

این بمب افکن ایلیوشین-4 یا IL-4 نام گرفت و در سال 1938 یک رکورد دنیای را به خود اختصاص داد ، IL-4 پیروز شد که یک سفر هوایی رفت و برگشت از مسکو تا ولادی وستوک را به انجام رساند. آلمانی ها این هواپیما را به علت قدرت مانور مرگ سیاه می خواندند.

در سال 1962 سرگئی یکی از شاهکارهای طراحی خود را به نمایش گذاشت که هواپیمای مسافربری IL-62 بود. این هواپیما در زمان خودش به عنوان یکی از برترین ها شناخته می شد. جالب است بدانید که هنوز هم ریاست جمهوری روسیه برای سفرهای هوایی از نگارش های بهینه شده IL-62 استفاده می نماید.

برخی مدال های دریافتی ایلیوشین:

• مدال طلایی هوانوردی از FAI
• سه مدال کارگر قهرمان سوسیالیست (1941، 1957،1974)
• مدال جمهوری (1941، 1942، 1943، 1946، 1947، 1950، 1952، 1970)
• مدال لنین (1960)
• 8 تقدیرنامه لنین
• مدال سوروف درجه 1 و 2
• دو تقدیرنامه ستاره سرخ

بعلاوه دو پیکره نیم تنه برنزی از سرگئی ایلیوشین در مسکو و ولگا نصب شده اند و کارخانجات ماشین سازی مسکو نیز به پاس خدمات او به نام سرگئی ایلیوشین تغییر نام دادند.

سرگئی ایلیوشین، پایان در 9 فوریه سال 1977 دیده از دنیا فرو بست تا غم فروپاشی بسیار مقرون به صرفه شوروی را که برای پایداری اش آن همه رنج برده، نخورد. مدفن وی در مسکو واقع شده است.

در همین روز:

1. جشن آبانگاه

2. گشایش کنگره دنیای حافظ در شهر رُم (1355 ش)

3. کشف سرزمین کاستاریکا در آمریکای مرکزی به وسیله کریستف کلمب (1500 م)