رضا بهبودی: کاراکتر شبیر در فضایی تعاملی شکل گرفت
به گزارش مجله سرگرمی، فیلیموشات/ رضا بهبودی بازیگر نقش شبیر در سریال ملکه گدایان است که پخش فصل دوم آن از فیلیمو به تازگی به انتها رسید. او در فیلم سینمایی گورکن ساخته کاظم ملایی که در سینمای آنلاین فیلیمو به اکران درآمده هم نقش آفرینی نموده است.

بهبودی با پشتوانه ای تئاتری، در زمینه بازیگری، کارگردانی و آموزش بازیگری مشغول به کار است و نه تنها درصحنه تئاتر، بلکه در مدیوم تصویر هم حضور تأثیرگذاری دارد. او عضو انجمن بازیگران خانه تئاتر ایران و گروه تئاتر لیو و یکی از مهمترین اساتید بازیگری ایران است که بعضی از چهره های مستعد و سرشناس امروز، ازجمله هومن سیدی و پدرام شریفی، از شاگردانش بوده اند.
درباره نقش شبیر در ملکه گدایان بگویید… چطور به این نقش رسیدید؟
بعد از آنکه برای بازی دعوت شدم، نسخه های قسمت های موجود سریال را خواندم و با توجه به توضیحات نویسندگان در توصیف اولیه ظاهر کاراکتر شبیر و ادبیات مخصوصی که داشت، دریافت هایی از این کاراکتر داشتم که این ها را با نویسندگان و کارگردان مطرح کردم و سوالات و ابهاماتم در این باره رفع شد؛ در نهایت، به این جمع بندی رسیدیم که باید شبیر را در مرز بین تیپ و کاراکتر بازی کنم، یعنی هم اغراق هایی در رفتار، حال و هوا و طرز حرف زدنش دیده می گردد و هم وجوه دیگری از او در جدیتی که دارد و برنامه ریزی هایی که برای زندگی اش دارد تا به مقصد برسد، ببینیم.
خوشبختانه در این سریال، فضای تعاملی بسیار خوبی میان کارگردان، بازیگر و نویسنده وجود داشت و در این فضای تعاملی هم کاراکتر شبیر به شکلی که دلخواه همه بود، شکل گرفت.
بازخوردهایی که از ایفای نقش شبیر در ملکه گدایان داشتید، چطور بود؟
درمجموع، بازخوردهای مثبت و خوبی دریافت کردم. همه کسانی که سریال را دیده بودند، اعم از دوستان و شاگردانم، این کاراکتر برایشان مجذوب نماینده بود و او را دوست داشتند. به این معنا که هم متوجه بعد منفی کاراکتر بودند و هم از نحوه اجرا و ارائه آنچه از دل متن فیلمنامه و کارگردانی بیرون آمده بود، راضی بودند.
شما ازجمله بازیگرانی هستید که با پشتوانه تئاتری و تدریس بازیگری جلوی دوربین حضور داشته اید؛ فکر می کنید پشتوانه تئاتری لازمه بازی خوب بازیگران در سینما و تلویزیون و جلوی دوربین است یا اینکه صرفا یک تجربه خوب برای بازی در فضای تصویری است؟
دلم می خواهد بگویم پشتوانه تئاتری برای یک بازیگر الزام دارد و یاری نماینده است. در روش های کلی مرسوم در فضای تئاتر، بازیگر در زمان تمرین می آموزد که با متن درگیر گردد و این به صورت ناخودآگاه، روش بازیگر تئاتر است که هر دیالوگی را بر زبان نیاورد و خرج نکند و این از آموزه های پیدا و پنهان کار تئاتر است که در جان بازیگر ته نشین می گردد.
نکته مهم بعدی، مسئله بدن بازیگر است. بازیگر تئاتر باید روی صحنه حضور بدنی و بیان بدنی موفقی داشته باشد و زبان بدن ازجمله نکات مهم در بازیگری تئاتر است و بازیگری که این داشته ها و تجربه ها را در مقدار مقتضی و احتیاج هر نقش جلوی دوربین بیاورد، حتما در عمق بخشیدن به کاراکتر یاری می نماید.
البته منظور من این نیست که اگر کسی تئاتر کار نکرده باشد، بازیگر نیست؛ بلکه معتقدم که یک بازیگر تئاتر می تواند از این دستاوردهای سال ها کار و تجربه روی صحنه تئاتر به نحو شایسته ای استفاده کند و نتیجه آن را می توانید در نوع بازی بازیگرانی که عقبه و پشتوانه تئاتری دارند، مشاهده کنید.
بازیگر تئاتر به خاطر شیوه کار تئاتر و الزامات آن در تحلیل نقش ها وقتی متنی را می خواند، فهمی را به دست می آورد که برای کسانی که کمتر کار تئاتر کردند، کمتر اتفاق می افتد. البته این نظر من است و ممکن است اشتباه باشد اما در زمینه آمادگی بدنی و بیانی، بازیگران تئاتر جلوترند که البته باید از این داشته ها به مقدار احتیاج برای دنیا یک نقش در فضای تصویر استفاده گردد.
برای پذیرش نقش ها چقدر وسواس به خرج می دهید؟
جدا از خود نقشی که پیشنهاد می گردد، اگر کلیت قصه را در نمایشنامه و فیلمنامه دوست نداشته باشم یا شیوه روایت آن را نپسندم و یا فضای غیرواقعی را در روایت قصه حس کنم، حتی اگر نقش اول یک اثر باشد، چنین پیشنهادی را نخواهم پذیرفت.
در ابتدا کلیت یک متن و اینکه چطور حرفش را می زند، برای من بسیار مهم است؛ بعد از این مرحله، به ویژگی های خود نقش می پردازم که چقدر چالش برانگیز است، چه مجذوب نمایندهیت و چه جایگاهی در متن دارد.
فیلم ها و سریال های بسیاری برای شبکه نمایش خانگی فراوری شده و در حال فراوری است، به نظرتان کیفیت فیلمنامه های این آثار تا به امروز چطور بوده؟
کیفیت فیلمنامه ها، یک خط در میان، بالا و پایین است. از عزیزانی که در پلتفرم ها شورای انتخاب دارند، خواهش می کنم کمی نترس و جستجوگر باشند و کمی هم برای جوانان و کسانی که معروف نیستند وقت بگذارند و آثارشان را بخوانند. ما نویسندگان مهجوری داریم که معروف نیستند و راه ارتباطی با پلتفرم ها و سرمایه گذاران ندارند، اما نویسندگان بسیار مستعدی هستند که سوژه های تازه تری را می توانند به فیلم ها و سریال ها تزریق نمایند و فیلم سازی و سریال سازی ما را غنا ببخشند.
می توان از این نویسندگان خلاق با گشاده دستی و بلندنظرانه دعوت به همکاری کرد تا بر طبق قوانین کشور، دست به خلق آثار تازه تری بزنند.
وقتی نقشی به من پیشنهاد می گردد، بسیاری از طرح ها را که سوژه های تکراری و سفارشی دارند، رد می کنم؛ چون برایم جالب نیست و حقیقت زندگی ما و مسائل امروز مردم ما را بازتاب نمی دهد.
بازیگر مقابل تا چه مقدار برایتان اهمیت دارد؟
موضوع مهم برای من، بده بستان میان بازیگران است و معمولا وقتی برای نقشی دعوت می شوم، چاره ای نیست و باید با بازیگر مقابل کار کرد؛ ولی به نظرم در بعضی موارد باید در انتخاب ها وسواس بیشتری به خرج بدهند، چون گاهی دیده می گردد که بازیگران جلوی دوربین ضعف بدنی دارند یا بیان آنها و ادراکشان از نقش ضعیف است و اینها به علت نداشتن تجربه است.
باید بعضی از این بازیگران کم تجربه را توجیه کرد که با دو ماه و شش ماه آموزش بازیگری نباید متوقع باشید که نقش پررنگی را در یک اثر نمایشی داشته باشید، اما این فرهنگ اشتباهی است که جاافتاده و هرکدام به نحوی مقصریم و به این حرص و طمع جوانان دامن می زنیم که با کلاس رفتن یا بدون کلاس رفتن و با پول، نقش بگیرند درحالی که هم ما و هم خودش می دانیم که به این روش نمی تواند در عرصه پرپیچ وخم بازیگری دوام بیاورد.
آینده سریال سازی و فیلم سازی برای شبکه نمایش خانگی را چطور می بینید؟
آثاری که از شبکه نمایش خانگی پخش می گردد، با اقبال مردم همراه شده، اما باید بدانیم که اگر کیفیت این آثار نمایشی شامل قصه و داستان و دیگر ویژگی های فراوری رعایت نگردد، این مخاطب را از دست خواهیم داد.
در حال حاضر شبکه ها و پلتفرم های دنیای، سریال هایی را با برترین کیفیت پخش می نمایند که در دسترس همه دنیایان واقع شده است و این وظیفه را برای دست اندرکاران پلتفرم های ایرانی خطیرتر می نماید که اگرچه تا به امروز استقبال خوبی از آثار این پلتفرم ها اجرا شده، اما چاره ای نیست جز آنکه بر کیفیت بیشتر اصرار کنیم و با صبر و حوصله، فراوری بیشتر در سریال سازی را با کیفیت بیشتر همراه کنیم.
تعجیل، خطری است که سریال سازی در شبکه نمایش خانگی را تهدید می نماید.
همه دست اندرکاران ساخت سریال ها شامل نویسندگان، کارگردانان، بازیگران و دیگر عوامل فراوری نباید فقط به فکر مصرف باشند که تمام گردد؛ باید قسمتی از سریالی باشیم که نه فقط در منطقه خاورمیانه، بلکه در ابعاد دنیای دیده گردد.
منبع: همگردیmahsanblog.ir: سیستم مدیریت محتوای مهسان
کشتی کروز: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس ها