دلتنگ حال و هوای گذشته ایم - مجله سرگرمی

در این شب شعر، شاعرانی چون علی انسانی، عباس براتی پور، مرتضی امیری اسفندقه، سعید بیابانکی، میلاد عرفان پور، هادی سعیدی کیاسری، محمد مهدی سیار، مرتضی حیدری آل کثیر، قاسم صرافان، احمد شهریار، امید مهدی نژاد، اسما سوری، نصیبا مرادی، سعید تاج محمدی، محمد رسولی و میلاد حسنی گرد هم آمدند و به خوانش شعر پرداختند.

در این برنامه هر ساله، جای رهبر انقلاب، توضیحات، هدایت ها و مطایبات ایشان خالی بود اما برنامه مزین شد به پیغامی که ایشان برای این شب شعر ارسال نموده بودند. گویا شب شعر ملاقات ماه صرفا بهانه ای بود برای تداوم سنت شعرخوانی و گردهم آمدن شاعران که دو سالی است زیر سایه انتشار ویروس کرونا برگزار نمی گردد. به همین بهانه، گفت و گوی ما را با میلاد عرفان پور، شاعر و مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری می خوانید.

پیغام این ملاقات که با وجود محدودیت های کرونایی و پیغام رهبری درباره ابراز دلتنگی برای جلسات ملاقات با شعرا برگزار گردید، به نظر شما چه بود؟

همان طور که رهبر انقلاب فرمودند این جلسات، یک محفل انس است که در آن گرد هم آمدن و گفت وگوی صمیمانه و محبت آمیز و خلوت کردن و مانوس شدن با شعر موضوع دارد. اما به نظر من مساله اصلی از نگاه مخاطب می تواند فراتر از اینها هم انگاشته گردد و آن یادآور شدن صندلی شعر و ادبیات به مسوولین کشور و مردم است.

یعنی ملاقاتهای رهبری با شعرا را می توان به چشم بهانه ای برای تذکر نسبت به صندلی شعر و ادبیات نگریست؛ صندلیی آن قدر رفیع که شخص اول کشور و ولی امر مسلمین دنیا، هر سال وقت مبسوطی را در اختیار شاعران قرار می دهند و به شنیدن شعر و گفت و گوی صمیمانه با شاعران می پردازند، نه برای تفریح و سرگرمی بلکه برای این که این راستا را برای یک راستا جدی در عرصه فرهنگ یادآور شوند و به خصوص آن را به مسوولان متذکر شوند.

از این جهت، به پاداشتن این جلسات به هر شکلی موضوعیت دارد و الان هم که محدودیت کرونا گریبانگیر شده خوشحالیم که این تدبیر شد. هرچند که ما از تعامل مستقیم با رهبری محروم شدیم اما بالاخره یادآوری ای بود برای آن ملاقاتها حتی اگر این یادآوری، تلخ باشد یا کفایت نکند. اما این ملاقات، به پاسداشت آن جلسات و برای این که نشان دهیم چقدر این جلسات اهمیت دارند و تا چه اندازه دلتنگ آن حال و هوا هستیم، به عنوان اقدامی حداقلی ارزشمند بود.

حال و هوای جلسه چطور بود؟

بالاخره جلسه ای که بدون حضور صاحب جلسه باشد، هر قدر هم کوشش گردد آن رونق اصلی را پیدا نمی نماید. حتی دوستان برگزارنماینده در دفتر شعر حوزه هنری کوشش نموده بودند با عناصری این یادآوری را تقویت نمایند و مثلا زیلویی که در محل این ملاقات پهن شده بود مشابه زیلوی ساده ای بود که حسینیه امام خمینی (ره) را یادآوری می نماید. اما جان آن جلسات حضور حضرت آقا و صفای نفس ایشان است. به همین خاطر هم آن نشاط حاکم نشد و همه به نوعی دلتنگ آن جلسه هستند و این حسرت در لحظه لحظه ملاقات وجود داشت. با این حال یک نشست شاعرانه خوب بود و شعرهای زیبایی هم خوانده شد.

آیا ملاقات به وسیله فضای مجازی با رهبری می توانست جایگزین مناسبی باشد؟

شاید می شد به برگزاری مجازی این ملاقات اندیشید اما همان طور که خود حضرت آقا هم در پیغام شان تصریح فرمودند باز هم این شرایط نمی توانست آن نشاط و انس حضور در محضر ایشان را ایجاد کند. اصل و اساس جلسات شعر بر ملاقات حضوری و رهنمودها و بازخوردهایی است که درباره اشعار اظهار می فرمایند و شاعرانی هم که در این ملاقاتها حاضر می شوند به شوق ملاقات ایشان و آشنایی با نگاه ایشان با شعرهایشان شرکت می نمایند.

منبع: گروه فرهنگ / روزنامه خبرنگاران

10az10.ir: 10az10: آگهی رایگان، رپورتاژ رایگان، آگهی بنری ارزان، خرید بک لینک

sobhemehriz.ir: صبح مهریز | مجله فروش و راهکارهای بازاریابی مدرن و دیجیتالی