درمان عفونت ریه با آنتی بیوتیک مهندسی شده - مجله سرگرمی

پژوهشگران آمریکایی در آنالیز جدید خود، نوعی آنتی بیوتیک را مهندسی کردند تا به یاری آن با عفونت ریه مقابله نمایند. پژوهشگران دانشگاه پیتسبرگ (University of Pittsburgh) پیروز شده اند میزان سمی بودن یک آنتی بیوتیک را در برابر یکی از باکتری هایی که بیشترین مقاومت را در برابر دارو دارد، کاهش دهند و به ثبات آن در مقابله با عفونت ها بهبود ببخشند.

این آنتی بیوتیک جدید نسبت به آزمایش های پیشین و درمان های آنتی بیوتیکی اخیر برای مقابله با باکتری های مقاوم در برابر دارو در موش ها، تاثیر بیشتری نشان داد.

دکتر پیتر دای (Peter Di)، نویسنده ارشد این پژوهش گفت: ما ابتدا نسبت به نتایج آزمایش خود شک داشتیم و آزمایش ها را تکرار کردیم و دریافتیم که نتایج به دست آمده، درست هستند. میزان سمی بودن این آنتی بیوتیک در آزمایشگاه، 20 برابر کمتر است و دیدن نتایج مشابه در موش ها، ما را بسیار شگفت زده کرد.

در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، مقاومت آنتی بیوتیکی به عنوان یکی از بزرگترین چالش های این دوره ثبت شده و در هر 15 دقیقه در آمریکا، یک نفر بر اثر این مشکل، جان خود را از دست می دهد. مقاومت آنتی بیوتیکی، هنگامی رخ می دهد که باکتری به سرعت در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم می گردد و در قالب یک ابرمیکروب (superbug) ظهور می نماید.

داروی آزمایشی که دای و گروهش ابداع نموده اند، از نوعی پپتید مهندسی شده ضد میکروبی ساخته شده که کارآیی بیشتری نسبت به پپتید های ضد میکروبی طبیعی دارد.

پژوهشگران در این پروژه، با یکی از این پپتید های مهندسی شده موسوم به WLBU 2 کار کردند و آن را برای پیشگیری از عفونت های مربوط به زانو و لگن به کار بردند. آن ها سعی داشتند روش هایی را پیدا نمایند که به ثبات بیشتر WLBU 2 و افزایش توانایی آن برای مقابله با عفونت های ریه منجر گردد.

هنگامی که ریه ها به صورت طبیعی به مقابله با مهاجمان خارجی مانند باکتری ها می پردازند، ماده مخاطی و پروتئین هایی ترشح می نمایند که به شناسایی و از بین بردن WLBU 2 می پردازند.

دای و گروهش برای رفع کردن این مشکل، آنتی بیوتیکی را به کار گرفتند که آن را D 8 می نامند و باور دارند که احتمال شناسایی آن توسط سیستم دفاعی ریه، کمتر است. D. 8 که تراکم کمتری نسبت به WLBU 2 دارد، توانست باکتری موسوم به سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) را از بین ببرد.

پژوهشگران، گلبول های قرمز و سفید انسان را حدود 25 بار در معرض D. 8 قرار دادند تا اثرات منفی احتمالی آن را بر سلول ها مشاهده نمایند. آن ها در کمال تعجب دریافتند که میزان سمی بودن D. 8 به صورت قابل توجهی، کمتر از WLBU 2 است و در این آزمایش، کمتر از یک درصد گلبول های قرمز و کمتر از 15 درصد گلبول های سفید را از بین برد.

دای ادامه داد: ما این نتایج را در پتری دیش دیده ایم، اما مهم است که این افزایش ایمنی را در پستانداران زنده نیز نشان دهیم.

پژوهشگران، این آزمایش را روی موش ها انجام دادند و دریافتند که برخلاف WLBU 2 که با بیش از 35 ریزارگانیسم می تواند موش ها را از بین ببرد، D. 8 هیچ تلفاتی در پی ندارد.

دای گفت: این بهبود قابل توجه در کاهش میزان سمی بودن، با ثبات این آنتی بیوتیک و فعالیت آن در برابر ابرمیکروب ها در ارتباط است و شواهد خوبی را برای تایید امکان استفاده از آن در کاربرد های بالینی و درمان عفونت های تنفسی فراهم می نماید.

دای تاکید نمود که پژوهشگران، دلیل کاهش میزان سمی بودن این آنتی بیوتیک و نحوه مقاومت آن در بلندمدت را نمی دانند؛ در نتیجه پیش از به کار بردن آن در درمان بیماران، به آزمایش های بیشتری احتیاج است.

پژوهشگران در حال آنالیز کاربرد احتمالی این آنتی بیوتیک جدید برای درمان بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک هستند که عفونت مقاوم در برابر دارو در ریه، به زندگی آن ها خاتمه می دهد. همچنین پژوهشگران قصد دارند از این آنتی بیوتیک برای عفونت های جدی تر و کشنده تر مانند کووید- 19 استفاده نمایند.

این پژوهش، در مجله Science Advances به چاپ رسید.

مجله عکس ها: مجله عکاسی و نگاه هنری به تصاویر

عکس پارسی: گالری تصاویر تاریخی پارس

اخبار ورزشی: مجله خبری و تحلیلی ورزش ایران و جهان