درمان بیماری های پوستی
به گزارش مجله سرگرمی، برای برطرف بدبویی بدن یا بدبویی جای به خصوصی از بدن باید پوست خشک نارنج، سعد کوهی، صندل، مرزنجوش و برگ مورد را به نسبت مساوی نرم بسایید، بعد با روغن گل مخلوط کنید و بمالید.
نویسنده: احمد حاجی شریفی
بدبویی بدن
برای رفع بدبویی بدن یا بدبویی جای به خصوصی از بدن باید پوست خشک نارنج، سعد کوهی، صندل، مرزنجوش و برگ مورد را به نسبت مساوی نرم بسایید، بعد با روغن گل مخلوط کنید و بمالید.* عصاره شیرین بیان، مورد، عفض، بسباسه، گل محمدی، میوه کاج، مقل ازرق و گل پر را به نسبت مساوی نرم بسایید، بعد با سرکه مخلوط کنید و بمالید.
*سنبل خطایی، مشک، مرمکی، توتیا، صندل، مردارسنگ، سلیخه، زاج سبز و گل محمدی را به نسبت مساوی با میزان کمی کافور درهم بسایید، بعد با گلاب مخلوط نموده و بمالید.
*اول میزانی مصطکی رومی را در گلاب حل کنید، بعد سوسن، مرزنجوش، برگ درخت سیب و نعناع خشک را به نسبت مساوی نرم بسایید، سپس با گلاب مخلوط کنید و بر بدن بمالید.
بیشتر بخوانید:بوی بدن
حساسیت دست ها
اگر دست هایتان به مواد شوینده یا گرد و غبار یا مواد اسیدی یا از تماس با مواد پلاستیکی و غیره حساس شده است، باید 5 گرم پودر کتیرا را با 50 گرم گلیسیرین مخلوط کنید و شب ها به دست ها مالش دهید و بخوابید.*کمی پودر گوگرد زرد را با میزانی روغن جامد مخلوط کنید و شب ها بر دست ها مالش دهید و بخوابید.
*پنج گرم گل نیلوفر را با 10 گرم گل بنفشه مخلوط نموده، بسایید و با 5 گرم پودر کتیرا ترکیب کنید، بعد محتوی مغز یک عدد ساق گاو را با 20 گرم پیه مرغ آب نموده و 5 گرم موم عسل، روی آتش گرم کنید، سپس داروهای کوبیده شده را در آن مخلوط نموده و شب ها هنگام خواب میزانی از آن را به دست ها مالش دهید و بخوابید.
ضمناً در این مواقع باید دست ها را از تماس با گردوغبار و مواد شوینده و اسیدی و حتی از تماس با آب پرهیز دهید و هرگاه مجبور به تماس شدید، باید از دستکش بهره ببرید و چون دستکش پلاستیکی خود ایجاد حساسیت می نماید، ابتدا یک جفت دستکش نخی در دست نموده، سپس روی آن از دستکش پلاستیکی بهره ببرید.
*گل نیلوفر و کتیرا از هرکدام 5 گرم و گل بنفشه 10 گرم، همه را نرم بسایید، بعد 5 گرم موم، 20 گرم پیه مرغ آب نموده و مغز یک عدد ساق گاو را روی آتش ملایم مخلوط کنید. سپس داروها را با پیه و موم و مغز ساق گاو ترکیب نموده و روزی سه مرتبه، کمی از آن را بمالید و خوب ماساژ دهید.
دستی که ظریف و علیل است:
برای درمان دست هایی که ظریف و علیل شده اند و به هر چیزی حساسیت نشان می دهند، باید هر بار 50 گرم برگ ازگیل را در یک لیتر آب به مدت 15 دقیقه دم کنید و با آب صاف نموده آن دست ها را شستشو دهید.بیماری های قارچی پوست
دانشمندان پیروز شده اند که از بین 100/000 قارچ مختلف، متجاوز از 50 نوع بیماری زای آن را شناسایی نمایند. از بین این 50 نوع قارچ بیماری زا و عفونت آور شناخته شده، تقریباً 20 نوع آن ها باعث عفونت های توسعه یابنده شده و 20 نوع دیگر موجب عفونت های پوستی می شوند و بالاخره این که 12 نوع از انواع شناخته شده قارچ پاتوژنیکی موجب بیماری های زیرپوستی می شوند.قارچ ها به بدن سالم حمله نمی نمایند:
همه عفونت ها تابع قاعده علت و معلول هستند. اگر از سلامتی مطلوبی برخوردار نباشیم به آسانی مغلوب مخمرها و قارچ ها می شویم و بدین ترتیب بدن ما محل استقرار ارگانیسم های موذی می شود.بیشتر بخوانید:بیماریهای قارچی پوست
حساسیت پوستی:
برای درمان حساسیت پوستی، روغن مورد و سرکه و یا مغاث و سرکه را که در پیه آب نموده مرغ حل شده باشد و کمی موم، کتیرا و صبر زرد که با آن آمیخته شده باشد و یا مازو و هلیله زرد کوبیده شده با سرکه و یا سدر و گل خطمی را بر بدن بمالید.پسوریازیس (1)
پسوریازیس یکی از شایع ترین بیماری های پوستی است. این بیماری به علت افزایش غیرعادی و سریع در فراوری سلول های پوست روی می دهد که منتهی به ضخیم شدن، جدا شدن و پوسته پوسته شدن سطح آن می شود. این پوسته ها معمولاً روی پوست سر یا در سطح خارجی آرنج ها، زانوها، ناحیه کمری، خاجی و به طور کلی در محل هایی که تحت برخورد و ضربه قرار داشته اند، بروز نموده و جلب توجه می نماید. البته سایر نقاط بدن هم از این عارضه مصون نیستند و حتی گاهی تمام نقاط بدن مبتلا می شوند. سطح پوست در نواحی مبتلا دارای لکه هایی از ضایعات یا پلاک ها به میزان های کوچک و بزرگ به رنگ قرمز روشن و اندکی برجسته هستند که پوسته های نقره ای یا خاکستری، روی آن ها متراکم شده اند. به عبارت دیگر پسوریازیس در پوست فراوری ضایعاتی را می نماید که حدود یا مرز آن ها معین بوده و به رنگ قرمز یا صورتی هستند که پوسته های نقره ای رنگ، به صورت کپه یا توده روی نواحی مبتلا قرار دارند. اگر پوسته ها آشکار نباشند، می توان با خراش دادن روی ضایعات رنگ نقره ای پوسته ها را آشکار کرد.خراشیدن این ضایعات موجب جدا شدن پوسته های سطحی شده و اجازه می دهد که هوا و نور بین آن ها نفوذ کند و باعث معین شدن رنگشان شود. خراشیدن بیشتر یا خراش عمیق تر موجب جدا شدن لایه پوسته دار از رو پوست می شود که رنگ زیر آن ها قرمز مخملی است، در حقیقت همان نقاط خون ریزی و مویرگ های آسیب دیده در آن ها می باشند. مبتلایان پسوریازیس با داشتن ضایعات خفیف غالباً با رفتن به نواحی گرمسیری یا نیمه گرمسیری تا زمانی که به محل اصلی زندگی خود که بدون آفتاب است باز گردند کاملاً عاری از ضایعه می شوند. ذکر این مطلب نیز ضروری است: بیمارانی که دارای پسوریازیس منتشر هستند به علت وسعت ضایعات اگر در معرض گرما و رطوبت زیاد قرار گیرند محتمل است در نتیجه تعریق و لیچ افتادگی، پوستشان بدتر شود. در پسوریازیس سرعت فراوری سلول های پوست و هم چنین سرعت شاخی شدن آن ها به طور غیرطبیعی بسیار زیاد می شود. سلول ها در نواحی مبتلا یا در پلاک ها فقط در مدت 3 تا 4 روز از لایه زاینده به مرحله شاخی و به روپوست می رسند. در حقیقت در این بیماری سرعت فراوری و ریزش سلول های پوست به هفت برابر یا بیشتر از معمول افزایش می یابد. شدت پسوریازیس متفاوت بوده و در درجات مختلفی وجود دارد که عبارتند از: فرم های ملایم، تا فرم های کم یابی که خیلی شدید بوده و تمام بدن مبتلا می شود. ضایعات پسوریازیس در پوست سر مانند ضایعات در سایر نواحی بدن به صورت کاملاً محدود و با مرزهای معین در مجاورت پوست سالم معین می شوند.
چون پوسته ها معمولاً از طریق موهای سر مخفی می مانند لذا این پوسته ها روی ضایعات موجود در پوست سر جمع می شوند که در این صورت می توان آن ها را با لمس کردن تشخیص داد. باید دانست که یک نوع بیماری پوستی دیگر به نام درماتیت سبورئیک یا بیماری التهابی پوست همراه با پوسته های چرب مایل به زرد در پوست سر وجود دارد که ممکن است با پسوریازیس اشتباه شود. تفاوت این دو نوع بیماری پوسته دار در پوست سر با یکدیگر این است که در درماتیت سبورئیک برخلاف پسوریازیس قرمزی پوست و پوسته ها به صورت منتشر و بدون مرز معین در سر وجود داشته و از حاشیه موها تجاوز نمی نمایند. علاوه بر آن در درماتیت سبورئیک برخلاف پسوریازیس پوسته ها به صورت توده یا کپه در نمی آیند. معمولاً هریک از این دو بیماری با خارش پوست همراه هستند.
باید دانست پسوریازیس از یک کلمه یونانی گرفته شده که معنی آن خارش است. خارش در این بیماری خیلی متغیر بوده و معمولاً خفیف است ولی در نقاط زخم شده، هم چنین در نواحی چین دار از بدن شدت خارش ممکن است خیلی زیاد باشد. پسوریازیس حتی ممکن است باعث نقطه نقطه شدن سطح ناخن ها شبیه سطح انگشتانه خیاطی شود. علاوه بر آن پسوریازیس ممکن است باعث ضخیم شدن صفحه ی ناخن ها، تغییر رنگ، تغییر شکل و باعث شنمایندگی و جدا شدن ناخن ها از بستر خود شود. در هر حال نقطه نقطه شدن معین ناخن ها قویاً دلالت بر پسوریازیس دارد.
پسوریازیس ممکن است با آرتریت یا بیماری مفصلی همراه باشد که معینات آن مشابه و نزدیک به بیماری مفصلی شبه روماتیسمی است. در این بیماری هر مفصلی ممکن است گرفتار شود اما بیشتر و به طور اصلی مفاصل انگشتان دست و ستون فقرات در ناحیه کمر مبتلا می شوند. برخلاف آرتریت روماتوئید در پسوریازیس مفاصل بین انگشتی انتهایی گرفتار می شوند و تقریباً همواره تغییرات ناخن در این انگشتان دیده می شود.
عوامل شناخته شده ای که در فراوری پسوریازیس می توانند مؤثر باشند، عبارتند از: وراثت، عفونت، تحریک یا صدمه به موضع، استرس، هورمون ها، داروها و آب و هوا که این نوع عوامل به نام عوامل مساعدنماینده خوانده می شوند.
پسوریازیس یک بیماری التهابی حاد و یا مزمن پوست است که بروز آن بر پایه استعداد ژنتیکی یا ارثی واقع شده است. عامل دیگری که ممکن است در آغاز پسوریازیس اثر داشته باشد عفونت است. عفونت لوزه استرپتوکوکی علت برانگیزاننده 50% از موارد حاد پسوریازیس با طرح قطره ای منتشر در بدن بچه ها و جوانان است. در بیماران مبتلا به پسوریازیس مزمن ممکن است عفونت استرپتوکوکی در قسمت فوقانی دستگاه تنفس موجب تشدید بیماری شود. فاصله زمانی بین وجود عفونت استرپتوکوکی در قسمت فوقانی دستگاه تنفس و آغاز پسوریازیس یا تشدید آن 10 تا 14 روز است.
پسوریازیس در محل زخم ها، محل صدمات، محل واکسیناسیون و در محل سایر آزارهای پوستی ایجاد می شود. اگرچه ضایعات پسوریازیس در هر محلی می توانند ظاهر شوند ولی در شکل معمولی آن بیشتر در سطوح خارجی اندام ها مثل آرنج ها، زانوها، سر و ناحیه خاجی- کمری و به طور کلی در محل هایی که تحت ضربات گوناگون قرار دارند ایجاد می شوند. در خصوص پسوریازیس در پوست سر احتمالاً آزارهای پوستی ناشی از شانه زدن یا برس زدن می تواند عامل مستعد نماینده برای بروز آن باشد. نور خورشید روی پسوریازیس تأثیر خوبی دارد. شاید به علت تأثیر نور خورشید است که بسیاری از بیماران در تابستان شرایط بیماری شان بهتر و در زمستان بدتر می شود. بنابراین محروم شدن از نور خورشید می تواند در فراوری و شدت این بیماری نقش داشته باشد. به طور کلی پسوریازیس برحسب فصول مختلف شدت و ضعف نشان می دهد.
بیشتر بیماران در ماه های تابستان بهبودی می یابند. مبتلایان پسوریازیس با داشتن ضایعات خفیف غالباً با رفتن به نواحی گرمسیری یا نیمه گرمسیری تا زمانی که به محل اصلی زندگی خود که بدون آفتاب است باز گردند کاملاً عاری از ضایعه می شوند. ذکر این مطلب نیز ضروری است: بیمارانی که دارای پسوریازیس منتشر هستند به علت وسعت ضایعات اگر در معرض گرما و رطوبت زیاد قرار گیرند محتمل است در نتیجه تعریق و لیچ افتادگی، پوستشان بدتر شود. به نظر می رسد که آب و هوای صحرایی یا خارج از شهرها در بهبودی پسوریازیس مؤثر و مطلوب باشد. برعکس آب و هوای مرطوب و بدون آفتاب بر شدت بیماری می افزاید. استرس یا فشارهای عصبی بدون شک روی جریان پسوریازیس مؤثر است، زیرا عودهای این بیماری و یا توسعه ضایعات آن در اثر ضربه های روحی و هیجانات ناراحت نماینده فراوان دیده می شود. هم چنین در برخی از بیماران وجود تاریخچه ِ استرس و ارتباط نزدیک آن با بروز پسوریازیس قابل توجه است.
بیشتر بخوانید:چرا دچار سوزش و خارش پوست می شویم؟
پسوریازیس پوسچولر:
این حالت نادر اما بالقوه یک نوع تهدید نماینده حیات می باشد که اصولاً بالغین را مبتلا می نماید. این شرایط ممکن است به طور ناگهانی با علایم زیر ظاهر شود:*تاول های کوچک و پر از عفونت که بر روی کف دست ها و پاها ایجاد می شوند.
*نواحی وسیعی از پوست، قرمز، ملتهب و شدیداً حساس می شوند.
*ضخیم شدن و پوسته ریزی نسبی نواحی ملتهب.
در انواع شدیدتر، پسوریازیس پوسچولر کل بدن را درگیر می نماید.
پسوریازیس معکوس:
افراد مسن معمولاً دچار این نوع از پسوریازیس می شوند، که در آن به جای گرفتاری وسیع بدن، نواحی بزرگ، مرطوب و قرمز بر روی چین های پوستی به وجود می آیند. بثورات اغلب کشاله ران، پوست زیر پستان ها و برخی اوقات زیر بغل ها را گرفتار می نمایند. پسوریازیس معکوس با درمان رفع می شود اما ممکن است مجدداً عود کند.حدود یک نفر از 10 فرد مبتلا به یکی از انواع پسوریازیس دچار نوعی از آرتریت (التهاب مفصل) می شود که معمولاً مفاصل انگشتان یا زانو درگیر می شوند. در پسوریازیس پوسچولر از دست رفتن تعداد بسیار زیادی از سلول های سطح پوست ممکن است منجر به دهیدراسیون (از دست رفتن آب بدن)، نارسایی کلیه، عفونت و تب شدید شود. در صورت عدم درمان، چنین شرایطی تهدید نماینده حیات می باشد.
پتریازیس ورسیکالر:
پتریازیس ورسیکالر که کچلی ورسیکالر هم نامیده می شود، یک بیماری پوستی پچی است که از طریق قارچی که در فولیکول های موی بدن زندگی می نماید ایجاد می شود. در حالت معمول قارچ علامتی ایجاد نمی نماید، اما در شرایط گرم و مرطوب زمانی که پوست مرطوب می شود قارچ رشد نموده و در لایه خارجی پوست تکثیر می شود. اگر پوست چرب باشد احتمال بیشتری وجود دارد تا قارچ به سطح پوست پخش شود. عفونت در مردان به ویژه در سنین زیر 50 سال شایع تر است.علایم آن:
تنها علامت بیماری، ظهور پچ های بدون درد و تغییر رنگ یافته روی پوست است. معمولاً ناحیه فوقانی تنه، شامل: گردن، قفسه سینه، شانه ها و پشت درگیر می شوند. پچ ها به صورت زیر هستند:*میزان متغیر، گرد و مسطح با حدود و حاشیه کاملاً معین.
*با رنگ قهوه ای مایل به صورتی، روی پوست رنگ پریده دیده می شوند که اگر پوست اطراف برنزه شود واضح تر می گردند. روی پوست تیره پچ ها رنگ پریده می باشند. در برخی افراد نواحی مبتلا شده به رنگی با سطح تیره ولی رنگدانه دار مشاهده می شوند.
در صورت عدم درمان ممکن است پچ ها پخش شده و برای مدت نامحدودی باقی بمانند.
درمان:
پزشک احتمالاً می تواند پتریازیس ورسیکالر را با توجه به حضور پچ ها تشخیص دهد. برخی اوقات تراشیدن پوست ممکن است جهت تأیید حضور قارچ به کار رود. درمان معمولاً شامل شستشوی مرتب ناحیه مبتلا با یک شامپوی حاوی سلنیوم سولفاید و یک داروی ضدقارچ می باشد. با درمان کامل معمولاً عفونت در عرض 2 تا 3 هفته از بین می رود، اما ممکن است هفته ها وقت صرف شود تا پوستتان به رنگ طبیعی باز شود. در صورتی که فراموش کنید پچی از پوست مبتلا را بشویید عفونت عود خواهد نمود.خون مردگی زیر پوست
خون مردگی، یک ناحیه تغییر رنگ یافته در پوست است که در اثر خون ریزی در بافت های زیرین ایجاد می شود. اگر عروق خونی موجود در زیر پوست در اثر ضربه یا افتادن آسیب ببینند، ممکن است خون به بافت های اطراف نشت کند. این خون ریزی داخلی حتی اگر در یک عضله عمقی هم رخ دهد، نهایتاً در سطح پوست به صورت پچ های سیاه یا آبی نمایان خواهد شد که خون مردگی نام دارد. در یک دوره زمانی چند روزه، پس از آسیب، سلول های قرمز در خون نشت یافته، تخریب شده و خون مردگی ها تدریجاً رنگشان تغییر می نمایند و به سبز، قهوه ای روشن یا زرد تبدیل می شوند. این تغییر رنگ به طور معمول در عرض یک هفته به طور کامل ناپدید می شود. پس از وارد شدن آسیب، شما می توانید خون ریزی زیر پوستی را با اعمال فشار محکم و استفاده از کیسه یخ کاهش دهید. این اعمال فشار باید حداقل 5 دقیقه تداوم یابند. در بچه ها و افراد مسن خون مردگی آسان تر از بالغین جوان و میان سال رخ می دهد. اگر در هر سنی خون مردگی شدید بدون هیچ علت واضحی رخ دهد باید با پزشک مشورت کنید، زیرا این حالت ممکن است علامتی از یک اختلال خون ریزی دهنده مثل بیماری فون ویلبراند باشد. خون مردگی پوستی که در اثر ضربه، سقطه و غیره به وجود می آید و به صورت سبز یا قهوه ای یا سیاه رنگ، قسمتی از پوست را فرا می گیرد و در زیر پوست باقی می ماند را می توان به طریق مختلف درمان کرد.برای درمان آن می توانید برگ تازه رازیانه یا برگ های نعنای تازه یا برگ ترب تازه را بکوبید و روی آن ضماد کنید.
*کمی زرنیخ را با میزانی اوشق مخلوط نموده و روی آن بمالید.
*هر صبح، ظهر و شب، موضع را با الکل 90 درجه خوب مالش دهید، بعد سیب زمینی پخته شده کوبیده شده را روی عضو ببندید و این کار را تا سه روز انجام دهید و پس از سه روز در صورتی که هنوز آثار مانده باشد موضع را با روغن سبز یا روغن خاکستری چرب کنید.
*صبر زرد، گِل ارمنی و کندر تلخ را نرم بسایید و با کمی سرکه مخلوط کنید و روزی سه مرتبه بر موضع بمالید.
*به مدت 24 ساعت دایماً موضع را در ظرف آب بسیار گرم قرار دهید و ملایم مالش داده و این کار را آن قدر ادامه دهید تا آب آن خنک شود، بعد از آب بیرون آورده و خشک کنید، سپس روی آن ضماد گل گذاشته و ببندید و این کار را سه روز تکرار کنید.
ورم صورت
برای درمان ورم صورت باید میزانی آرد نخود و گِل ارمنی را با ماست بی نمک مخلوط کنید و شب ها هنگام خواب بر صورت بمالید، بعد دستمال نازکی را روی آن ببندید و بخوابید.غده های زیر پوستی
برای درمان غده هایی که زیر پوست ایجاد می شوند باید روزی سه مرتبه جعفری تازه را بکوبید و بر آن ضماد کنید و آن قدر ادامه دهید تا کاملاً محو شود.صاف کردن منافذ پوست
برای صاف کردن منافذ پوست یا رفع کردن سوراخ های سطح پوست صورت باید شب ها میزانی آرد نخود و گِل ارمنی را با ماست بدون نمک مخلوط کنید و بمالید و دستمال نازکی روی آن ببندید و بخوابید.*تخم خربزه و پوست لیموترش را نرم بسایید، بعد با سدر نرم، آرد جو، آرد باقالا و آرد نخود، همه را به نسبت مساوی مخلوط کنید و شب ها میزانی از آن را با شیر گرم خمیر نموده و بر پوست صورت بمالید و بخوابید و صبح آن ها را از طریق پنبه و گلاب از چهره پاک کنید و یا این کار را روزها انجام دهید و پس از مدتی که روی پوست ماند، با گلاب و از طریق پنبه یا دستمال کاغذی آن ها را از صورت پاک کنید (هرگاه داروها روی صورت خشک شد مرتب آن ها را با کمی شیر مرطوب و حفظ کنید).
بیشتر بخوانید:رازهایی که زیر پوست نهفته است
چین و چروک پوست
پوست شما از بافت های بسیار متنوعی ساخته شده است، شامل: رگ های خونی، عصب ها، ریشه های مو، سلول های چربی و دو لایه از یاخته های پوستی یعنی غشای میانی و جلد پوست، که همه آن ها را آب و بافت های ارتباط دهنده احاطه نموده اند. این بافت های ارتباطی بیشتر از کلاژن که یک مایع شبیه ژلاتین است تشکیل می شوند. کلاژن، پروتئینی است که به خوبی می تواند آب را در خود حفظ کند و پوست را نرم و لطیف و مرطوب نگه دارد و در عین حال به پوست شما امکان می دهد که هنگام باز و بسته شدن اندام های بدن در شرایط گوناگون قابلیت انعطاف مناسبی داشته باشد.سلول های نزدیک به کلاژن، آن را فراوری و بازسازی می نمایند، یعنی خود کلاژن از سلول درست می شود، ولی حالت این بافتِ ارتباط دهنده، تحت نظارت (DNA) واقع شده است. وقتی سن افراد افزایش می یابد، کلاژن آن ها در اثر فراگردگلای کیشن با تغییراتی روبرو می شود و از نرمش و انعطاف آن کاسته می شود. در این شرایط وقتی کلاژن منبسط یا منقبض می شود به حالت نخست بر نمی شود و در نتیجه خطوطی ایجاد می شوند که وقتی این خطوط ادامه دار شد چروک روی پوست شکل می گیرد.
چین و چروک پوست های معمولی:
برای رفع کردن درهم رفتگی یا چین و چروک پوست صورت در صورتی که پوست معمولی باشد (نه چرب و نه خشک)، ضمن پرهیز از مصرف دخانیات، کرم های زیبایی، تحریکات شبانه و پرهیز از شستشو با آب گرم یا آب آهک دار و هم چنین پرهیز از آفتاب و سوز و باد، برای رفع چین و چروک باید آب هویج و گرمک زیاد مصرف کنید، هم چنین می توانید سفیده تخم مرغ را خوب بهم بزنید تا کف کند، بعد آب صاف نموده توت فرنگی تازه را گرفته و با آن مخلوط کنید و باز به هم بزنید و قبل از ظهر آن را از طریق پنبه روی صورت بمالید و پس از 1 ساعت، 15 گرم جوش شیرین را در یک لیتر آب حل نموده و با آن صورت را بشویید و شب ها هنگام خواب آب توت فرنگی تازه را بگیرید و بر صورت بمالید و صبح آب جعفری تازه را بگیرید و با آن صورت را بشویید و این عمل را چند روزی تکرار کنید.*هر روز نصف قاشق سوپ خوری رازیانه را نرم نموده و در ظرفی از آب بریزید و بجوشانید و صورت را با آن بخور دهید.
*هر شب بر پوست صورت آب هویج بمالید.
*هر روز 1 مثقال صمغ عربی را در آب هویج مخلوط نموده و به صورت بمالید و پس از 15 دقیقه آن را با اب نیم گرم بشویید.
*هر بار سیب زمینی خام را ریز رنده کنید یا بکوبید، سپس با کمی لعاب اسپرزه و یا لعاب قدومه مخلوط نموده و به صورت بمالید و پس از یک ربع ساعت بشویید.
*هر روز یک پیاز را چهار قسمت کنید و با سه فنجان آب بجوشانید، آن قدر بجوشد که یک فنجان از آب آن باقی بماند و صبح ناشتا بنوشید.
*هر روز پوست را با آب لیموی رقیق بشویید.
*سیب زمینی پخته را با شیر مخلوط کنید، بعد نرم بکوبید و به صورت بمالید و پس از 15 دقیقه بشویید.
*هر بار میزانی انگور له شده را در روغن زیتون بجوشانید، بعد صاف نموده و ضماد کنید.
*ترب کوبیده را با عسل مخلوط نموده و بر آن ها ضماد کنید و بعد از 15 دقیقه آن را بشویید.
*پوست گرمک را هر روزه در الکل خیس کنید، بعد آبش را گرفته و به صورت بمالید.
*پوست خیارهای بزرگ را بکنید و بر صورت بگذارید و پس از 1 ساعت بردارید، بعد با کرم و یا گلیسیرین چرب نموده و چند روز این کار را تکرار کنید.
*پس از شستن و خشک کردن صورت، پوست فلفل دلمه ای بزرگ را بدون تخم بر صورت پهن کنید و پس از 1 ساعت، صورت را پاک نموده و با کرم و یا گلیسیرین چرب کنید.
*یک کیلو جو پوست کنده را خیس کنید و بکوبید، بعد 10 عدد تخم مرغ را با آن مخلوط نموده و مجدداً بکوبید و آن را زیاد نرم کنید، سپس کمی شاخ آهوی ساییده شده را با آن ترکیب نموده، سپس در پارچه نازکی بریزید و شیره آن را بگیرید، بعد 12 عدد پیاز نرگس را بکوبید و با شیره ها مخلوط کنید، آنگاه میزانی از آن را بر صورت بمالید و پس از 1 ساعت، صورت را بشویید و مدتی هر روز این کار را ادامه دهید.
*آب توت فرنگی را هر روز روی صورت بمالید و پس از 20 دقیقه با گلاب آن را بشویید.
*چین و چروک پوست های خشک: برای رفع کردن درهم رفتگی یا چین و چروک پوست صورت (در صورتی که پوست خشک باشد)، باید روزی یک مرتبه، یک قاشق روغن زیتون را با زرده تخم مرغ خوب مخلوط کنید و به صورت بمالید و استراحت کنید و پس از 1 ساعت صورت را بشویید.
*هر روز سفیده تخم مرغ را آن قدر به هم بزنید تا هم چون برف سفید شود، بعد میزانی لعاب اسپرزه را با آن مخلوط کنید و بر صورت بمالید و استراحت کنید و پس از 15 تا 20 دقیقه صورت را بشویید.
بیشتر بخوانید:زیبایی و شادابی پوست
چین و چروک پوست های چرب:
برای رفع کردن درهم رفتگی یا چین و چروک پوست صورت (در صورتی که پوست چرب باشد)، باید خاک رس یا خاک چینی یا گل سرشور (گل شیراز) را کاملاً نرم کنید، بعد با گلاب یا آب بهار نارنج یا آب مریم گلی مخلوط نموده تا به صورت ماست در آید و شب ها بر صورت بمالید و بخوابید و صبح صورت را بشویید.چین و چروک صورت پیران:
برای رفع کردن درهم رفتگی یا چین و چروک پوست صورت افراد مسن، ضمن پرهیز از دخانیات، تحریکات شبانه، بی خوابی شبانه، حرص و جوش، ناراحتی و عصبانیت و پرهیز از آفتاب، سوز و باد و شستشو با آب گرم یا آب آهک دار؛ باید هر روزه 10 گرم سریش را در آب نیم گرم حل کنید، بعد چند قطره ادکلن به آن بیفزایید و به صورت بمالید و استراحت کنید و پس از 15 یا 20 دقیقه صورت را بشویید.پیری پوست
اگر پوست صورت درهم رفته و حالت پیری و فرسودگی به خود گرفته است، برای رفع آن باید در فصل گرمک، از گرمک و آب گرمک زیاد بهره ببرید و از مصرف دخانیات، آفتاب، سوز و باد، سرما و تحریکات شبانه، بی خوابی شب و شستشو با آب خیلی گرم و آب آهک دار و صابون های قلیایی پرهیز کنید. و اگر مبتلا نشده اید در صورتی که به دستور فوق عمل کنید چهره تان پیر و فرسوده و درهم برهم نخواهد شد.پیش گیری از سیاه شدن پوست
برای پیش گیری از سیاه شدن پوست در آفتاب، برترین و سالم ترین و بی دردسرترین راه، گذاشتن کلاه بر سر یا استفاده از نقاب یا سایه بان است.هم چنین می توانید نشاسته و صمغ عربی را نرم بسایید و با لعاب به دانه، لعاب اسپرزه و سفیده تخم مرغ مخلوط کنید و بمالید و بعد از تمام شدن آفتاب، صورت را با آب گرم بشویید.
ترک خوردگی پوست
برای رفع ترک خوردگی پوست باید موم روغن انگور یا روغن بادام یا کنجد یا پیه آب نموده مرغ و یا پیه آب نموده مرغابی را هر شب بر آن مالش دهید.*سیاه دانه را بکوبید و با عسل مخلوط کنید و هر روز میزانی از آن را میل فرموده و همان قسمت ترک دار را با آب پیاز کمپرس کنید و یا آب پیاز را شب ها هنگام خواب روی آن بمالید.
ترک های عمیق پوست:
برای رفع ترک های عمیق پوست باید هر روز یک تا سه مرتبه، برگ های جعفری تازه را بکوبید و روی آن ضماد کنید.*ده گرم مردارسنگ ساییده شده را با یک فنجان روغن زیتون مخلوط کنید و بجوشانید و ترک ها را با آب شلغم یا آب چغندر بشویید، بعد آن روغن را روی موضع بمالید.
ترک خوردگی دست ها:
برای رفع حساسیت و ترک خوردگی دست ها باید دست ها را از تماس با انواع صابون، شامپو و موادهای شوینده، هم چنین گرد و غبار، و گرد گچ، آهک، سیمان و غیره پرهیز دهید، حتی پرهیز کنید از شستشو با آب، تماس با مواد پلاستیکی و دستکش پلاستیکی. اگر خواستید از دستکش پلاستیکی بهره ببرید، اول دستکش نخی در دست نموده، بعد دستکش پلاستیکی را روی آن بکشید و نیز از خوردن تخم مرغ، گوجه فرنگی، رب گوجه، بادمجان، انواع فلفل، غذاهای سرخ نموده، پیاز داغ و شیرینی های قنادی پرهیز کنید.به عنوان درمان باید کتیرا و گل خطمی از هرکدام 5 گرم را بسیار نرم بسایید، بعد با 20 گرم مغز تخم کدوی ساییده شده مخلوط کنید، سپس مغز ساق گاو و روغن بادام شیرین از هرکدام 10 گرم، پیه آب نموده مرغ 25 گرم و موم عسل 5 گرم، همه را مخلوط روی آتش ملایم گرم کنید و پس از آب شدن، داروهای ساییده شده را با آن ها مخلوط نموده و در جای خنک نگه داری کنید، هر شب هنگام خوابیدن میزانی از آن را به دست ها مالش دهید و صبح با آب جوشانده مخلوط گل بنفشه، گل خطمی، آویشن شیرازی و گل پنیرک بشویید.
*گل نیلوفر و کتیرا از هرکدام 5 گرم و گل بنفشه 10 گرم، همه را بسیار نرم بسایید، بعد با 20 گرم مغز تخم کدوی خام ساییده شده مخلوط کنید، سپس مغز یک عدد ساق گاو را با 20 گرم پیه مرغ آب نموده و 5 گرم موم عسل روی آتش ملایم گرم کنید، پس از گرم شدن داروهای ساییده شده را در آن مخلوط نموده و در جایی خنک نگه داری کنید و هر شب هنگام خوابیدن میزانی از آن را بر دست ها مالش دهید.
*ده گرم کتیرای ساییده شده را با 100 گرم گلیسیرین مخلوط کنید و شب ها هنگام خواب بر دست ها مالش دهید.
*پیه آب نموده مرغ را با روغن کنجد ترکیب کنید و شب ها هنگام خواب بمالید.
*لعاب به دانه، موم عسل، روغن گل و پیه آب نموده مرغ را با هم مخلوط کنید و روی آتش بگذارید و بعد گل زوفا، کتیرا و نشاسته را نرم بسایید و با آن ها ترکیب کنید و در جای خنک نگه داری نمایید و هر شب هنگام خوابیدن بر دست ها مالش دهید.
*شب ها آب پیاز خام را بر دست ها بمالید و بخوابید و یا روزی سه مرتبه دست ها را حدود 15 تا 30 دقیقه در آب پیاز نگه دارید.
*شب ها هنگام خوابیدن روغن بادام یا روغن کنجد یا روغن ذرت یا روغن کرچک یا روغن زیره و یا روغن هسته هلو و یا مغز ساق گاو را روی دست ها مالش دهید.
*روغن بادام را با روغن کاکائو روی آتش ملایم مخلوط کنید و شب ها بر دست ها مالش دهید.
سوزش کف دست یا پا
برای رفع سوزش کف دست ها یا کف پاها باید حنا، اسپرزه، شاه تره، برگ درخت بید، تخم گشنیز و به دانه را به نسبت مساوی نرم ساییده و شب ها میزانی از آن را خمیر کنید و کف دست ها یا پاها ببندید و بخوابید.ترک خوردگی دست ها همراه با سوزش:
برای درمان ترک های دست که سوزش هم داشته باشند، باید میزانی مازو را نرم بسایید، بعد با پیه آب نموده بز و مغز ساق گاو مخلوط کنید و شب ها هنگام خواب بر دست ها مالش دهید.*مردار سنگ ساییده را با مغز ساق گاو، روغن بنفشه و روغن بادام مخلوط کنید و شب ها هنگام خواب بر دست ها مالش دهید.
ترک های پوست از سرمازدگی:
اگر ترک های پوست در اثر سرمازدگی باشند، باید آن ها را با آب گرم چغندر پخته یا آب گرم شلغم پخته شستشو دهید.شلغم پخته را خوب له کنید و به صورت ضماد روزی سه مرتبه روی موضع گذارید.
*روزی سه مرتبه موضع را با آب پیاز کمپرس کنید.
*شب، هنگام خواب، سیب زمینی خام را ریز رنده نموده و روی موضع ضماد کنید.
*شب هنگام خواب، شنبلیله تازه را بکوبید و بر آن ضماد کنید.
*انجیر تازه را بکوبید و با میزانی موم در روغن زیتون گرم نموده و حل کنید و بر موضع ضماد گذارید.
*هر بار 60 گرم پوست ساقه های جوان بلوط خشک را در یک لیتر آب سرد حدود 12 دقیقه بجوشانید و پس از سرد شدن، موضع را با آب آن شستشو دهید.
*شصت گرم نشاسته سیب زمینی را در یک لیوان آب سرد حل کنید، بعد جداگانه نیم لیتر آب جوش تهیه نموده و کم کم نشاسته های حل شده را در آن بریزید و مداوم به هم بزنید، سپس به مدت 2 دقیقه هم بجوشانید و پس از سرد شدن، هر بار میزانی از آن را روی ترک ها ضماد کنید.
ترک خوردگی پوست شکم:
برای رفع ترک خوردگی های جدارشکن باید رازیانه ساییده شده را با آب جو خمیر نموده و بر آن ضماد کنید.ترک لب ها:
ترک و قاچ لب عموماً در اثر حرارت جگر ایجاد می شود و در صورتی که این بیماری به وجود آمده است باید مبردات زیاد میل کنید تا حرارت جگر فروکش نموده و ترک لب بهبود یابد. هم چنین خوردن آش جو، آش عدس، آش آب غوره، آش تمرهندی، آش آب نارنج و آش برگ چغندر و گشنیز در بهبودی بیماری بسیار یاری خواهد نمود.میزانی سغز را در پیه آب نموده بز و روغن گل مخلوط کنید و بمالید.
*روزی دو تا سه مرتبه روی آن موم روغن انگور بمالید.
*روزی یک یا دو مرتبه با وازلین بوریکه موضع را چرب کنید.
*گلیسیرین را روزی سه مرتبه به محل ترک خوردگی لب بمالید.
*پیه بز را گرم نموده و بر لب بمالید.
*پماد سولفی نیلامید را بر لب بمالید.
*روغن حیوانی یا روغن نباتی و یا کره را با موم به میزان مساوی روی آتش مخلوط کنید تا با هم کاملاً ترکیب شوند، بعد قدری سفیدآب روح بر آن بپاشید و مجدداً به هم بزنید تا آن هم خوب مخلوط شود و پس از سرد شدن، هر روز بر لب بمالید.
*پماد اکسیددوزنگ 10% را روزی سه مرتبه بر لب بمالید.
ترک پاشنه پا:
ترک هایی به صورت طولی در قسمت خارجی پاشنه پا ایجاد می شوند، در صورتی که این ترک ها عمیق شوند با سوزش و درد همراه خواهند بود. معمولاً این بیماری در اثر کندی کار کلیه و کبد و در اثر کثافات خون یا در اثر کثافات و گردوغبار و خاک و یا از سنگینی معده و هم چنین پوشیدن کفش های نامناسب یا راه رفتن روی موکت و یا فرش های ماشینی ایجاد می شود. لذا در صورتی که مبتلا شده اید باید به طور شبانه روز از جوراب نخی بهره ببرید که پایتان با گردوخاک یا الیاف پلاستیکی تماس پیدا نکند و نیز از مواد شوینده اسیدی مانند: صابون شامپو و غیره استفاده نکنید و همواره قبل از خارج شدن از حمام حتماً کف پاها را سنگ پا بکشید.برای درمان آن باید شب ها هنگام خوابیدن پیه های داخل انار که بین دانه های انار قرار دارند و به پوست چسبیده اند را بکوبید و بر آن موضع ضماد کنید.
شب ها هنگام خوابیدن میزانی گل های انار یا گلنار فارسی را بپزید و بر موضع ضماد کنید.
خارج کردن اشیای فرو رفته در پوست
استخوان یا تیغ ماهی یا تیغ گل رُز یا خار یا چوب و غیره که در پوست فرو رفته باشد و سر آن قابل دید نباشد تا بتوان آن را بیرون کشید، برای خارج ساختن آن گل محمدی تازه را بکوبید و روی آن ضماد کنید.*گوشت خرچنگ را بر آن ضماد کنید.
*روی آن یک قطعه سغز بگذارید.
*سنگدان خروس را تا گرم است و یا اگر از کشتار مدتی گذشته است، آن را گرم کنید و روی آن بگذارید و ببندید.
*ریشه نی را نرم بسایید و با کمی عسل مخلوط نموده و ضماد کنید.
*برگ تازه کاهوی را بکوبید و روی آن ضماد کنید.
*یک قطعه دنبه گوسفند را روی آن ببندید.
خارج کردن اشیاء فلزی از زیر پوست:
سوزن یا سیم ظرفشویی یا پلیسه فلز یا شیء فلزی دیگری که در پوست فرو رفته باشد و نتوان آن را بیرون کشید، برای خارج کردن آن باید واشر پلاستیکی را به طوری که سوراخ وسط آن مقابل شی فرو رفته قرار گیرد، روی موضع گذارده، بعد یک قطعه آهن ربای قوی روی آن بگذارید و روی آن موضع را طوری ببندید که واشر و آهن ربا از جای خود حرکت ننمایند و بگذارید مدتی بماند، بعد باز کنید و اگر سر آن مشاهده شد با پنس یا وسیله ای دیگر آن را خارج سازید.کک و مک
کک و مک عبارت است از اختلاف در عمل رنگ سازی سلول ها. برای این که این موضوع کاملاً روشن شود، شرح می دهم که پوست ما از دو طبقه ساخته شده: طبقه زنده به نام (درم) و طبقه نیمه زنده و مرده به نام (اپیدرم) که طبقه اپیدرم خود از دو طبقه ساخته شده: یکی طبقه شاخی سطحی که از سلول های پهن و مرده ساخته شده و زیر آن طبقه ای است به نام طبقه (مالپیقی) که تعداد زیادی سلول های رنگ ساز در آن وجود دارند، این سلول های رنگ ساز که (ملانوبلاست) نام دارند، کارشان ساختن رنگ دانه یعنی ملانین است و ملانین یک ماده رنگی است که با رنگ برهای عادی رنگ خود را از دست نمی دهد، فقط بر اثر اکسیداسیون های شدید بی رنگ می شود. چیزهایی که باعث زیاد شدن و پر رنگ تر شدن کک و مک می شوند، عبارتند از: تابش نور خورشید و خوردن غذاهای محرک، مانند: فلفل، بادمجان، گوجه فرنگی، مغز گاو و گوسفند، غذاهای سرخ نموده، خوراکی های رنگ دار (جوهردار)، چربی جات، غذاهای حیوانی، جویدن آدامس، سرکه، تخم مرغ، پسته، کشمش، خرما و چیزهایی که در بهبودی آن مؤثر هستند و باید زیاد مصرف شوند، عبارتند از: آب لیمو، آش تمرهندی، آش زرشک، آش جو، آش عدس، آش چغندر، آش آب غوره، ریحان و خیار. رنگ، دانه های ملانین تیره است. دانه های ملانینی خیلی کم و در اشخاص سبزه بسیار زیاد هستند و در حال حاضر سلول های رنگ ساز پس از ساختن دانه های ملانین آن را به سلول های بالاتر می دهند و درون این سلول مملو از رنگ دانه می شود.تعداد ملانین های سلول های پوست تیره زیادتر و در اشخاصی که پوست گندم گون دارند به طور میانه و در سفیدپوست ها این رنگ دانه ها خیلی کمتر وجود دارد.
بیشتر بخوانید:چگونه از کک و مک ها فرار کنیم
بنابراین تفاوت سفیدپوست با سیاه پوست در همین رنگ دانه ها و زیادی و کمی آن ها و سلول های پوست است و چنان چه دارویی ساخته شود که بتواند رنگ دانه های ملانین را از بین ببرد به آسانی می توان سیاه پوست را سفیدپوست کرد، (آمریکایی ها اخیراً چنین دارویی را کشف نموده اند که فعلاً در مرحله آزمایش است)، اما چنان چه تعداد این رنگ دانه ها در سلول ها به یک میزان نباشند و در یک سلولی زیادتر و در سلول دیگر کمتر باشند، باعث می شود که رنگ پوست یکنواخت نبوده، برخی نقاط تیره تر و برخی نقاط روشن تر شود و در نتیجه کک و مک ظاهر می شود. بنابراین کک و مک عبارت است از تجمع دانه های رنگی ملانین در یک نقطه.
پیش گیری از کک و مک:
کک و مک را می توان با رعایت برخی از نکات بهداشتی از بین برد یا آن که نگذاشت اصلاً ظاهر شود. باید دانست که این بیماری در نزد برخی افراد ارثی است و تمام افراد خانواده به آن دچار هستند، ولی در نزد برخی افراد نیز ارثی نبوده و اکتسابی می باشد، راجع به پیش گیری از بروز آن به طوری که آزمایش شده، چنان چه اشخاص سفیدپوست در ایام بلوغ مواد حیوانی کمتر بخورند و از صرف غذاهای محرک پرهیز نمایند کمتر ممکن است به کک و مک دچار شوند. خوردن چربی زیاد در سنین بلوغ باعث پیدایش کک و مک می شود، با این که این عقیده هنوز به صورت قطعی درنیامده است ولی باز هم می توان راجع به صحت آن تحقیق بیشتری کرد، اما آن چه که مسلم است کسانی که غذاهای گیاهی و نباتی می خورند کمتر به کک و مک دچار می شوند.اما برای جلوگیری از کک و مک پرهیز از آفتاب مؤثر است زیرا اشعه ماوراء بنفش باعث می شود که سلول های ملانوبلاست رنگ دانه های بیشتری بسازند و در نتیجه طی مدت کوتاهی لکه های کک و مک سراسر بدن را فراگیرند.
درمان کک و مک:
این رنگ دانه های نقطه ای شکل که در سطح بدن کمتر و در صورت یا دست ها بیشتر مشاهده می شوند، ملانین یا رنگ دانه پوست هستند که آن را نمله نیز می گویند، آن ها که سطحی هستند و تازه آغاز شده باشند به درمان جواب مثبت می دهند، اما آن ها که کهنه و در عمق پوست نشسته اند مقاوم تر هستند. چیزهایی که باعث زیاد شدن و پر رنگ تر شدن آن ها می شوند، عبارتند از: تابش نور خورشید و خوردن غذاهای محرک، مانند: فلفل، بادمجان، گوجه فرنگی، مغز گاو و گوسفند، غذاهای سرخ نموده، خوراکی های رنگ دار (جوهردار)، چربی جات، غذاهای حیوانی، جویدن آدامس، سرکه، تخم مرغ، پسته، کشمش، خرما و چیزهایی که در بهبودی آن مؤثر هستند و باید زیاد مصرف شوند، عبارتند از: آب لیمو، آش تمرهندی، آش زرشک، آش جو، آش عدس، آش چغندر، آش آب غوره، ریحان و خیار.راجع به درمان کک و مک راه های گوناگونی وجود دارند. درمان مهم تر و اساسی تر با هورمون هایی است که به تازگی به کار بسته شده، عصاره غدد مترشحه داخلی نیز درمان کک و مک اثر خوبی دارند. برخی مواد مانند: اسید سیتریک و محلول آب اکسیژنه، سولفات دو زنگ، آب آلبالوی وحشی، املاح کنین، املاح روی و املاح منگنز در درمان لکه ها اثر خوبی دارند. افراد کک و مک دار ضروری است همواره قبل از خروج از منزل، صورت خود را با یک پماد کنین دار چرب نمایند. زیرا هر چه از آفتاب بگریزند باز امکان دارد که نور خورشید به صورت آن ها بتابد. ولی چنان چه صورت شان با املاح گنه گنه آغشته شده باشد اثر سوءی روی پوست نخواهد گذاشت، شستشوی صورت با آب لیموی تازه که خودتان گرفته باشید، در کم رنگ کردن کک و مک اثر خوبی دارد.
کمپرس پوست صورت با محلول گرم اکسیژنه و یا محلول کلرات دوپطاس 10% اثر خوبی دارد. البته باید در درمان کک و مک استقامت داشت و مدت بسیار زیادی به معالجه و درمان آن ادامه داد، زیرا درمان این بیماری اقلاً 8 تا 9 ماه ادامه دارد و نیز به دستورات زیر باید عمل کرد تا نتیجه مطلوبی عاید شود.
برای درمان کک و مک باید مشک طرامشیع را نرم بسایید و در کمی سرکه مخلوط کنید و روزی سه مرتبه بمالید.
*کف دریا را نرم بسایید و در سرکه یا آب لیمو خمیر کنید و اقلاً تا 40 روز، روزی یک تا سه بار به صورت بمالید، نافع است.
*محلول اسیدبوریک 10% را به پنبه آغشته و پوست صورت را با آن ماساژ دهید.
*زرده تخم مرغ را با روغن زیتون روزی سه بار به صورت بمالید، بهبود می یابد.
*برنج پخته را 1 تا 4 روز، همه روزه، صبح و شب به صورت بمالید و پوست صورت را کاملاً ماساژ دهید.
*پوست خیار تازه یا پوست هندوانه تازه را بر روی صورت بیندازید، نافع است.
*جوهر لیمو (اسید سیتریک) را نرم ساییده، بعد در آب جوش بریزید و به صورت بمالید. این عمل را روزی پنج بار، صبح، قبل از ظهر، ظهر و عصر و موقع خواب تکرار کنید.
*اکسید دو زنگ 2 گرم، رزرسین 2 گرم، اسید سالسیلیک 4 گرم، پرپستی پلان 2 گرم، گلاب 10 گرم و روغن بادام شیرین 50 گرم، همه را مخلوط نموده، روزی سه بار به صورت بمالید تا تمام شود، آنگاه کک و مک مرتفع خواهد شد.
*انجیر تازه را که از درخت بکنید، یک شیره سفیدی از دُم آن بیرون می زند که به شیره انجیر مشهور است، آن را هر روز به صورت بمالید، نافع است.
*هر روز مامیران را با عسل یا سرکه مخلوط نموده و به صورت بمالید.
*هر روز مخلوط خولنجان کوبیده را با روغن زیتون بمالید.
*روزی سه بار گل خطمی ساییده شده را با ماست ترش آن قدر به صورت بمالید که خودش خشک شود و پس از آن با آب لیمو بشویید تا ماست ها تمیز شوند.
*شش مثقال کندش ساییده را با آب لیمو مخلوط کنید و هر شب بمالید.
*شاخ و برگ سماق را بجوشانید و هر شب به صورت مرهم بر آن ضماد کنید.
*هر شب بوره ارمنی را با گوشت خربزه مخلوط نموده و بر آن ضماد کنید.
*هر شب مغز تخم خربزه کوبیده را با موز مخلوط کنید و روی آن بمالید.
*شب ها سرکه را ضماد کنید و یا ترب کوبیده را با عسل مخلوط کنید و روی آن بگذارید و یا آب ترب را با عسل روی آن بمالید.
*زرده تخم مرغ را با روغن زیتون روزی سه بار به صورت بمالید، بهبود می یابد.
*هر شب آب ترب را با سرکه و کندر مخلوط کنید و به صورت بمالید.
*هر شب اسفناج کوبیده را با روغن زیتون مخلوط نموده، روی صورت اندازید و صبح بشویید.
*ریشه سوسن را بجوشانید و با آب آن صورت را بشویید.
*اول صورت را با صابون بشویید و خشک کنید و بعد گوجه فرنگی را ورقه ورقه نموده و روی صورت بچسبانید و پس از یک ساعت استراحت، با آب صورت را بشویید و چند روز این کار را انجام دهید.
*هر روز آب لیمو بخورید و هر شب گل زردچوبه را روی آن بمالید.
*ریشه سوسن را بجوشانید و با آب آن روزی دوبار صورت را بشویید.
*شب ها پس از شستن صورت با صابون و خشک کردن آن، آب تمشک تازه را بگیرید و به صورت بمالید.
*شب ها پنیر را با آب ژلاتین یا آب پاچه گوسفند مخلوط کنید، بعد کمی نشادر بر آن بپاشید و روی صورت بمالید، کک و مک را از بین می برد.
*هر شب تخم شاهی کوبیده را با زرده تخم مرغ نیم بند مخلوط نموده و بر آن ضماد کنید و صبح بشویید.
*هر روز پوست گرمک را به صورت بمالید و یک ربع صبر کنید تا خشک شود.
*مغز بادام تلخ را با سرکه مخلوط نموده و شب ها بر آن ضماد کنید.
*هر شب آرد نخود را بر آن ضماد کنید.
*عصاره تخم تره را روی آن ضماد گذارید و این کار را هر شب تکرار کنید.
*هر شب پوست تازه پرتقال یا نارنگی یا نارنج یا این که آب ماست را به صورت بمالید.
*برات دوسود، عرق نارنج و گلاب را با هم مخلوط نموده و هر شب بمالید.
*سفیدآب روح، اسید سالسیلیک و رزسین را با گلاب حل کنید و روزی یک بار بمالید.
*شب ها انزروت و مغز بادام تلخ را بکوبید. بعد با آب اشنان مخلوط نموده و محل را بشویید، سپس اوشق را در سرکه حل کنید و روی آن ها بمالید و بخوابید.
*گِل ارمنی را در روغن بادام شیرین حل کنید و شب ها روی پوست بمالید.
*کف دریای ساییده را با نشادر در سرکه و آب لیمو حل کنید و هر شب به صورت بمالید.
*کمی زرنیخ سرخ، گِل ارمنی و تخم کلم، همه را نرم کوبیده، بعد با لعاب شنبلیله مخلوط کنید و هر روز روی آن ها بمالید.
*اوشق، افسنطین، ریشه اریسا، باقلا، نخود، شنبلیله، کف دریا، تخم نیلوفر، مسطکی، کندر، تخم کلم، سیاه دانه، تخم شبدر، تخم کتان، گِل ارمنی و گوگرد زرد، همه این داروها را با هم بسایید و با سرکه مخلوط کنید و هر شب به صورت بمالید و یا تعدادی از آن ها را با آب کرفس یا آب شنبلیله یا آب گل بنفشه مخلوط کنید و بمالید و صبح ها صورت را با آب گرم شستشو دهید.
*گل خطمی را نرم بسایید و با ماست ترش خمیر کنید و روزی سه مرتبه بر آن بمالید و آن قدر مالش دهید تا خودش خشک شده و از صورت جدا شود، سپس با میزانی آب لیمو صورت را بشویید و این کار را تا نتیجه کامل ادامه دهید.
*گلنار فارسی و کف دریا را بسیار نرم بسایید و با میزانی آب لیمو مخلوط کنید و صبح، ظهر و شب بر کک و مک ها بمالید.
پینه و میخچه
پینه یا میخچه نواحی ضخیم شده پوست بر روی دست ها و پاها هستند که در نتیجه فشار یا اصطکاک به وجود می آیند.پنبه یا میخچه در کارگرانی که با دست کار می نمایند، دوندگان و موزیک دانان شایع تر است.
اگر فشار یا اصطکاک به طور طولانی مدت بر روی یک ناحیه کوچک از دست یا پا وجود داشته باشد، ممکن است یک پچ پوستی سفت و ضخیم جهت حفاظت از بافت های زیرین ایجاد شود که پینه نام دارد. پنبه ها معمولاً بدون درد هستند. پینه ها معمولاً بر روی دستان افرادی همانند موزیک دانان به علت اصطکاک ایجاد می شوند. کف پاها ممکن است در نتیجه فشار غیر یکنواخت وزن بدن در طی راه رفتن پینه دار شود. میخچه ها پچ هایی از پوست ضخیم شده اند که بر روی انگشتان پا به وجود می آیند و آن ها معمولاً به علت پوشیدن کفش هایی که خیلی تنگ هستند ایجاد می شوند. پچ ها دارای یک مرکز سفت و روشن بوده و گاهی می توانند دردناک و پایدار هم باشند.
در صورتی که دارای پینه هستید می توانید میزانی از پوست سفت شده را با مرطوب کردن ناحیه مبتلا در آب گرم به مدت 10 دقیقه و سپس مالیدن آن از طریق سنگ پا به آرامی بردارید، قبل از خارج شدن از هر حمام می توان این کار را انجام داد. استفاده منظم از کرم های مرطوب نماینده ممکن است به حفظ نرمی پوست یاری کند. در صورت امکان از اعمال فشار بر روی ناحیه مبتلا خودداری کنید تا به بهبود و عدم عود پینه یاری شود. جلوگیری از ایجاد پینه هایی که در کف پا ایجاد می شوند مشکل است. اما استفاده از کفش هایی نرم و راحت و با میزان مناسب ممکن است تا حدودی یاری نماینده باشد. جهت کاهش فشار روی میخچه ها کفش هایی بپوشید که روی انگشتان تان فشاری اعمال ننمایند و از بالشتک های میخچه (حلقه های اسفنجی کوچکی که در بازار موجود است) بهره ببرید. پزشک ممکن است میزان ناحیه ضخیم شده را با بریدن آن از طریق چاقوی جراحی کاهش دهد. این کار معمولاً طی چندین جلسه انجام می شود. به محض حذف منبع فشار، پینه ها و میخچه ها نباید عود نمایند. پینه ها و میخچه ها ممکن است عفونی و زخمی شوند، به ویژه در افراد مبتلا به مرض قند، در صورت عفونی یا زخمی شدن آن ها سعی در خوددرمانی ضایعات نکنید بلکه حتماً به پزشک مراجعه نمایید.
بیشتر بخوانید:میخچه و پینه
برای رفع کردن پینه پا یا دست می توانید هر شب هنگام خواب روی آن روغن برگ ترب بمالید.
*شب ها هنگام خوابیدن برگ و پوست سبز گردو که جوشیده شده است را روی آن بمالید.
*هر شب هنگام خواب روی آن یک قطعه پنیر بگذارید و آن را ببندید.
*هر روز برگ درخت گردوی تازه یا برگ درخت انجیر تازه و یا میوه انجیر کال را از درخت بکنید و شیره آن را بر پینه بمالید.
*یک روز روی آن کمی جوهر نمک یا کمی تیزاب بزنید و کمی صبر کنید تا خشک شود و چند بار پشت سر هم این کار را تکرار کنید تا آن مواد به انتهای پینه برسد، بعد پینه را با آب بشویید. چند روز بعد خشک و رفع خواهد شد.
رویاندن گوشت به پوست
پس از بهبودی زخم برای رویاندن گوشت به پوست، روی آن عسل مرغوب بمالید و هر روز از سنجد یا پودر سنجد بهره ببرید یا سنجد را به طور سالم بخورید یا پودر سنجد را با شیر و عسل مخلوط نموده، میل فرمایید.پورپورا (2)
پورپورا گروهی از اختلالات هستند که در آن ها نقاط بنفش متمایل به قرمز بر روی پوست ظاهر می شوند. در شرایط هایی که تحت عنوان پورپورا خوانده می شوند، نقاط بنفش متمایل به قرمز یا تغییر رنگ هایی مانند خون مردگی بر روی پوست ظاهر می شوند. این نقاط یا خون مردگی ها نقاط پورپوریک نام دارند که در نتیجه خون ریزی زیرپوستی در نواحی کوچک به وجود می آیند و ممکن است حاصل تخریب عروق خونی یا یک حالت غیرطبیعی در خون باشند. ظاهر نقاط متغیر است. اثر آن ها می تواند از میزان سر سوزن تا حدود 1 سانتی متر تغییر کند. برخلاف بسیاری از راش های قرمز رنگ دیگر، نقاط پورپوریک در نتیجه فشار، کم رنگ نمی شوند. این نقاط به خودی خود بی خطراند اما پورپورا گاهی علامتی از یک اختلال زمینه ای بالقوه است.شایع ترین نوع پورپورا، پورپورای پیری است که اصولاً در افراد مسن ایجاد می شود. این شرایط منجر به ایجاد خون مردگی های تیره به طور معین بر پشت دست ها و ساعدها و روی ران ها می شود. پورپورای پیری در نتیجه ضعیف شدن بافت های حمایت نماینده عروق خونی زیرپوستی است و چون در اثر کهولت این عروق ضعیف شده اند مستعد آسیب و خون ریزی می گردند.
نقاط پورپوریک خیلی کوچک که پتشی نامیده می شوند اغلب به علت کاهش تعداد پلاکت ها سلول هایی که به لخته شدن خون یاری می نمایند می باشند. کمبود پلاکت می تواند با تعداد زیادی از اختلالات مغز استخوان، مثل لوسمی یا اختلالات خودایمنی همراه باشد. هم چنین ممکن است این شرایط در نتیجه عارضه جانبی برخی داروها مثل داروهای مدر یا آنتی بیوتیک ها به وجود آید. پورپورای پیری معمولاً از روی ظاهر خون مردگی مانند نقاط تشخیص داده می شود، این شرایط بی خطر بوده و احتیاج به هیچ درمانی ندارد. این نقاط به تدریج کم رنگ می شوند اما احتمال عود وجود دارد. نقاط پورپوریک با میزان قابل مشاهده ای ممکن است علامتی از عفونت خونی باکتریایی جدی (سیتی سمی) باشد. در برخی افراد این عفونت ممکن است به علت یک نوع باکتری به نام مننگوکوک که می تواند منجر به مننژیت تهدید نماینده حیات شود باشد. اگر پورپورا همراه با تب ظاهر شود، حتماً به طور اورژانسی به یک مرکز پزشکی مراجعه کنید.
پورپورلی: (3)
نوع ناشایعی از پورپورا است که در کودکی به علت التهاب عروق خونی کوچک ایجاد می شود. نقاطی که در این شرایط ظاهر می شوند مشابه سایر اشکال پورپورا نبوده بلکه به صورت توده هایی برآمده و کوچک هستند.پی نوشت ها:
1.Psoriasis
2.Purpura
3.Henoch-Schonlein
منبع مقاله :حاجی شریفی، احمد، (1395)، دائرةالمعارف گیاه درمانی ایران، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ پانزدهم.
منبع: راسخونencaria.ir: انکاریا: وبلاگ فناوری و تکنولوژی
namasho.com: نماشو: طراحی سایت، سئو و بهینه سازی وبسایت