دانش آموز روشندلی که سازنده بازی های رایانه ای است
به گزارش مجله سرگرمی، تهران (پانا) - بزرگمهر عماد حقی دانش آموز روشندلی که کرونا سکوی پرواز او شد و حالا در سن 11 سالگی یک برنامه نویس کامپیوتر، مترجم قصه های انگلیسی و سازنده بازی های رایانه ای است.
در بین جوامع بشری همواره انسان هایی هستند که به تمام محدودیت ها نه گفته اند و محکم و پایدار و با کوشش و پشتکاری وصف ناشدنی، محال را به ممکن تبدیل نموده اند و در زمره این افراد پیروز و با انگیزه جامعه معلولین همواره خوش درخشیده اند.
به مناسبت روز جهانی نابینایان و معرفی یک نابغه از این طیف، که در برابر تمام محدودیت های حاصل از معلولیت خود سر خم ننموده بلکه مصمم و پرتوان در جهت خلق پیروزیت گام برداشته است به گفت وگو پرداختیم؛ بی گمان هر مخاطبی با خواندن و شنیدن شرح ماجرای پیروزیت های این دانش آموز روشندل، تأیید خواهد نمود که معلولیت، محدودیت نیست.
بزرگمهر عماد حقی دانش آموز روشندل 11ساله مدرسه امام علی(ع) در مشهد است؛ وی در خانواده ای چهار نفره به جهان آمده است و از همان بدو تولد با عارضه نابینایی روبرو بوده است.
مهندس کوچک کامپیوتر
بزرگمهر عماد حقی در مورد وصف توانایی های خود این گونه می گوید: من عاشق روخوانی متون شعر و ادب فارسی هستم و از تمام همکلاسی های خودم در این زمینه بیشتر مهارت دارم، بعلاوه وبلاگ نویس هستم و صفحه وبلاگم با نام بزرگمهر و نونهالان نابینا به منظور یاری، اطلاع رسانی و آموزش آموخته هایم به همنوعان روشندلم در بستر اینترنت فعال است و بعلاوه در حد یک مهندس نرم افزار کامپیوتر نسبت به این حوزه اطلاعات دارم و در برنامه نویسی نیز مهارت دارم. برنامه نویسی و کار با کامپیوتر برای من حکم تفریح را دارد.
وقتی کرونا پر پرواز می گردد
دانش آموز توانمند شیوع کرونا را فرصتی برای یادگیری مهارت های کامپیوتری دانست و گفت: جرقه اصلی برای ورود من به جهانی کامپیوتر و فضای وب شیوع کرونا بود با توجه به اینکه علاقه بسیاری به فراگیری نکات تازه و کشف جهانهای ناشناخته و درس خواندن داشتم، باید از فضای مجازی یاری می گرفتم، برای همین از اسفند ماه دو سال پیش که مدارس تعطیل شدند، آغاز به کار با کامپیوتر کردم و با یاری مادر و عموی خودم توانستم خیلی زود طی دو ماه به کامپیوتر به طور کامل مسلط شوم.
بزرگمهر بعد از تسلط بر کامپیوتر، کار با گوشی همراه برایش بسیار آسان و بر بسیاری از نرم افزارهای آن مسلط می گردد و حضور او در فضای مجازی به مدد نرم افزارهایی که به یاری نابینایان شتافته است، بسیار ساده و دست یافتنی می گردد و این گونه در مورد حضور خود در سر کلاس های مجازی مدرسه شرح می دهد: آنقدر با صفحه کامپیوتر کار نموده ام که طی دو روز مکان تمام کلیدها را در ذهنم حفظ کردم و خوشبختانه همین موضوع باعث آسان شدن کار با گوشی همراه برای من شد.
این دانش آموز توانمند برای این که گوشه ای از قابلیت های خود را به عینه نشان دهد آغاز به فعالیت و ارائه محتوا در کلاس مجازی خود می نماید و تسلط بالای او در کار با صفحه گوشی همراه برایم جالب است وی می گوید: بعد از فراگیری کار با کامپیوتر بود که با جهانی اینترنت آشنا شدم و با جستجو در فضای بی انتهای اینترنت به پاسخ تمام سوالات خود رسیدم و بسیاری از چیزها را از همان جا فرا گرفتم به طوری که بعد از مدتی بدون آموزش و یاری خواستن از کسی با جستجو و مطالعه در فضای اینترنت، پیروز به ساخت ایمیل و وبلاگ شخصی شدم.
از مترجمی قصه های بچگانه تا ورود به جهانی هوش مصنوعی
بزرگمهر علاوه بر توانایی های گفته شده به زبان انگلیسی نیز مسلط است و حتی چند کتاب قصه برای بچه ها ترجمه نموده است و در این رابطه می گوید: مدتی کلاس زبان رفتم اما با آمدن کرونا این کلاس ها نیز تعطیل شد به همین سبب آغاز به فراگیری زبان به وسیله دانلود انواع برنامه های آموزش زبان و نرم افزارهای گویایی کردم که برای تدریس زبان انگلیسی ساخته شده بود و از این طریق توانستم به این زبان آنقدر مسلط شوم که به کار ترجمه قصه های انگلیسی بپردازم و در نشریه نگاه، این قصه ها منتشر شده است.
وی تصمیم دارد به زودی در حوزه هوش مصنوعی نیز وارد گردد و در آینده، جهت شغلی او در حوزه برنامه نویسی و هوش مصنوعی باشد و امیدوار است با همت آموزش و پرورش استثنایی خراسان رضوی این امکان برای او و سایر دانش آموزان معلول علاقه مند در این حوزه فراهم گردد، وی در این رابطه می گوید: من بسیار به برنامه نویسی با کامپیوتر علاقه مند هستم و کاری است که مرا بسیار به وجد می آورد از جمله برنامه هایی که نوشته ام یک صفحه خوان است و این برنامه می تواند تمام مطالب یک صفحه را به طور کامل بخواند.
ساخت بازی رایانه ای حدود هفت ماه طول کشید
ذوق و علاقه بزرگمهر به جهانی کامپیوتر تنها به برنامه نویسی و وبلاگ داری و کار با انواع و اقسام نرم افزارهای تخصصی ختم نمی گردد، او به تازگی در عرصه ساخت بازی های رایانه ای نیز ورود پیدا نموده است و این چنین می گوید: نام بازی که ساخته ام زنده ماندن در حیات وحش است و تمام سناریوی این بازی را ابتدا در ذهنم چیدم و حدود هفت ماه طول کشید تا به طور کامل آن را بسازم و هدفم از ساخت این بازی خلق یک تفریح هدف دار توأم با هیجان برای هم سن و سال های من بود در حال حاضر هم مدیریت این بازی را به یکی از دوستان خارج از کشورم سپرده ام.
وی گفت: در وبلاگم سعی کردم آموزش کار با رایانه و بعلاوه آموزش برنامه لیچز که یک بستر مناسب برای انجام بازی شطرنج در فضای مجازی با هر بازیکنی در سراسر جهانست را ارائه دهم و بعلاوه با ارائه گوشه ای از خاطرات زندگی شخصی ام قصد داشتم مخاطبانم را با جهانی یک نابینا که فرق چندانی با جهانی انسان های بینا ندارد را نشان دهم.
بزرگمهر در مورد تفریحات این روزهای خود می گوید: هرگاه که اوقات فراغت پیدا می کنم فیلم می بینم و حرکات آکروباتیکی که در کلاس های صخره نوردی آموزش دیده ام را انجام می دهم. اگر مدارس تعطیل نمی شد حتما صخره نوردی را ادامه می دادم و سر و کله زدن با کامپیوتر و گشت در فضای نامحدود اینترنت و برنامه نویسی از جمله تفریحات مورد علاقه من است.
دوست ندارم بینا باشم
از این پسر نوجوان توانمند می پرسم که آیا دوست داشت بینا باشد و جهان را ببیند و بزرگمهر در پاسخ به سوالم در کمال تعجب می گوید: دوست ندارم بینا باشم چون از ابتدا نابینا بودم اصلا تفاوت این دو جهان را نمی توانم درک کنم و شناختی از جهانی بینایی ندارم و ترجیح می دهم در همین جهانی نابینایی خودم که از بدو تولدم به آن عادت نموده ام به سر ببرم.
بزرگمهر درباره شغل مورد علاقه اش و برنامه ریزی برای آینده تحصیلی و کاری خود اظهار کرد: تصمیم دارم از سال آینده در مدارس عادی در کنار سایر هم سن و سال های بینای خودم به تحصیل مشغول شوم و رشته تحصیلی که قصد دارم در آن به ادامه تحصیل مشغول شوم، همین کامپیوتر و هوش مصنوعی است و شغلی که در آینده به آن خواهم پرداخت به احتمال زیاد برنامه نویسی کامپیوتر است.
بزرگترین حامی من مادرم بوده است
بزرگمهر در انتها سخنانش می گوید: بزرگترین حامی من در این سال ها مادرم بوده است و همواره هر جا موضوعی غیرقابل حل بود و یا با مسئله ای برخورد می کردم وجود مادرم را در کنار خودم احساس می کردم و شاهد تمام کوشش های او برای رشد و پیشرفتم بودم، مادرم با اینکه معلم است و در مدرسه مشغول به کار اما ساعت ها جهتهای طولانی و ترافیک سنگین خیابان های مشهد را تحمل می کرد و مرا با اشتیاق به انواع کلاس های آموزشی و ورزشی می برد تا عقب ماندگی نسبت به سایر هم سن و سال های عادی خودم نداشته باشم.
منبع: خبرگزاری پاناbanima.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما
1com.ir: از کامپیوتر و IT کلی مقاله و ترفند جالب اینجا داریم