داستان غمانگیز تمرین ملیپوشان در استخرهای بلیتفروشی

به گزارش مجله سرگرمی، شایان قاسمی، دروازه بان تیم ملی واترپلو، دومین سال حضورش را در لیگ فرانسه پشت سر می گذارد. بازی های خوب لژیونر 22ساله در بدو ورودش به لیگ واترپلوی این کشور آن قدر به چشم آمد که خیلی زود به عضویت یکی از تیم های سطح بالای این رقابت ها درآمد. او در این فصل برای تیم NCA بازی می نماید. تیمی که دست کم 10 لژیونر و بازیکن حرفه ای دارد و قاسمی هم یکی از این نفرات است. از نسل طلایی واترپلوی ایران که اتفاقی تاریخی را در بازی های آسیایی 2018 جاکارتا رقم زد، در حال حاضر تنها شایان است که مشغول بازی کردن در اروپاست.

داستان غمانگیز تمرین ملیپوشان در استخرهای بلیتفروشی

عضو تیم ملی واترپلو درباره حضور در لیگ فرانسه می گوید: ما بعد از اینکه در بازی های آسیایی جاکارتا صاحب مدال برنز شدیم، از طرف تیم های اروپایی با پیشنهادهای زیادی روبه رو شدیم. تقریبا می توانم بگویم از ترکیب هشت نفره تیم همه پیشنهاد لژیونرشدن داشتند. یک سری به دلایلی این پیشنهادها را قبول نکردند. سه نفر به صربستان رفتند. خود من از فرانسه و پرتغال دعوت نامه هایی را داشتم اما چون شرایط خوبی نداشتند، به آنها جواب منفی دادم تا اینکه سال گذشته از تیم مولوز فرانسه درخواست بهتری داشتم. سطح لیگ واترپلوی فرانسه به لحاظ اقتصادی جزء دو لیگ برتر دنیا در این رشته است.

طبیعتا هر جا که پول بیشتری باشد، بازیکنان بهتری هم در آن حضور دارد و مسابقات مربوطه به لحاظ فنی هم از اعتبار خوبی برخوردار است. کلا فرانسه چون قوانین درست و حسابی در حمایت از ورزشکاران دارد، در همه رشته ها لیگ های خوبی دارد. اگر باشگاهی حتی یک یورو از مبلغ قرارداد بازیکنی را ندهد، آن بازیکن شکایت می نماید و عوض این یک یورو، دو هزار یورو غرامت می گیرد. مهد واترپلوی دنیا تیم های شرق اروپاست اما بیشتر واترپلوییست های بلوک شرق در لیگ فرانسه هستند.

من هم سال گذشته با تیم مولوز قرارداد داشتم که خیلی تجربه خوبی برایم بود. سال جاری هم سه تا پیشنهاد داشتم که در نهایت ان سی ای را قبول کردم. شرایط بازی کردن در لیگ های خارجی با ایران خیلی فرق دارد. در لیگ اصلا آدم دیده نمی گردد اما اینجا شرایط خیلی فرق دارد. جدای از بازی های لیگ آن قدر دیدارهای محبت آمیز و تدارکاتی برگزار می گردد که همه تیم ها رویت شناخت پیدا می نمایند و با پیشنهادهای زیادی روبه رو می شوی.

با آمدن موج دوم کرونا در اروپا، فرانسه مسابقات را تعطیل نموده و ورزشکاران تنها مجاز به تمرین کردن هستند. موضوعی که در ایران ملی پوشان ورزش های آبی به شدت با آن با مشکل روبرو هستند. در 9ماهی که از آمدن ویروس کرونا می گذرد، تمرینات تیم ملی واترپلو تعطیل بوده و آنها اخیرا توانستند در فصل سرما در استخر روباز مجموعه ورزشی انقلاب تمریناتشان را انجام بدهند.

قاسمی ادامه می دهد: لیگ ما از شهریور ماه آغاز شد و تقریبا تا اواسط آبان ادامه دارد اما با آمدن موج کرونا، مسابقات متوقف شد. فرانسه به جایی رسید که روزانه با آمار80 تا 90 هزار مبتلا روبرو شد. الان موج دوم قرنطینه است و فعلا مسابقه ای نداریم. شرایط برگزاری مسابقات واترپلو با وجود کرونا خیلی سخت است؛ اگر یک نفر کرونا داشته باشد، کل بازیکنان دو تیم آلوده می شوند. باوجوداین شرایط این گونه نیست که نتوانیم تمرین کنیم. اینجا برای ورزشکاران حرفه ای برگه هایی را صادر نموده اند که بتوانند از خانه خارج شوند و تمریناتشان را انجام بدهند.

متأسفانه در ایران نه تنها لیگی برگزار نمی گردد بلکه ملی پوشان برای انجام تمریناتشان هم با مشکل روبرو هستند. همه جای دنیا الان شرایط بحرانی و اورژانسی است. شرایط برای همه یکسان است، باوجوداین همه ورزشکاران تمریناتشان را انجام می دهند، به جز ایران. به خدا ما در ایران استخرهایی داریم که خیلی از کشورها ندارند. همین صربستان که یکی از خوب های واترپلوی دنیاست، اصلا سخت افزارهای ما را ندارد. نگه داشتن استخرها به خاطر بحث هزینه و انرژی در اروپا سرسام آور است اما در ایران این طور نیست. نظیر استخر 9 دی ما که استخری قهرمانی است، در اروپا خیلی کم است.

ورزشکار یا باید تمرین را کنار بگذارد یا تمرین کند و پیه کرونا را هم به تنش بمالد. کاری که همه ورزشکاران حرفه ای دنیا انجام می دهند. اگر تمرین نکنی از ورزش حرفه ای عقب می مانی. قزاق ها که الان رقیب ما هستند و سهمیه المپیک را از چنگ ما درآوردند، هشت ماه است دارند تمرین می نمایند. تازه در لیگ روسیه هم شرکت کردند.

واترپلوی ایران در حالی بعد از 44 سال، طلسم بی مدالی این رشته در آسیا را شکست که این امید را داشت سهمیه شرکت در بازی های المپیک 2020 توکیو را به دست آورد. مسابقات انتخابی قاره آسیا قرار بود اواخر سال گذشته برگزار گردد که از شانس بد این تیم با آمدن ویروس کرونا هم زمان و مسابقات لغو شد. در این شرایط قزاق ها که از نفوذ خوبی در فدراسیون دنیای شنا، شیرجه و واترپلو برخوردار هستند، می خواهند این سهمیه را به نام خود بزنند و راهی توکیو شوند.

استناد آنها عنوان قهرمانی بازی های آسیایی است که دو سال پیش در جاکارتا کسب کردند. شاهین در واکنش به این موضوع ادامه می دهد: واترپلو می توانست المپیکی گردد اما کم کاری مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک باعث شد که این فرصت را از دست بدهیم. به بهانه کرونا خیلی راحت کنار کشیدیم. من صادقانه می گویم؛ ما با ژاپن اختلاف زیادی داریم. ژاپنی ها اگر در انتخابی آسیا شرکت نمایند، سهمیه را می گیرند. اما چون میزبان المپیک هستند، مستقیم سهمیه را می گیرند.

رقبای دیگر ما چین و قزاقستان هستند که تقریبا همه در یک سطح هستیم و یک مقدار بالا و پایین داریم. الان تکلیف سهمیه المپیک خیلی از تیم های اروپایی هنوز تعیین نشده اما قزاق ها چون نفوذ دارند با یک دلیل غیرمنطقی سهمیه را می خواهند به نام خودشان بزنند. ما تا 40، 50 سال دیگر رنگ المپیک را هم نخواهیم داد و تنها به خاطر بی توجهی مسئولان این فرصت را از دست دادیم. من نمی دانم پس وظیفه مسئولان روابط بین الملل کمیته و وزارت چیست. یک تیم حاضر و آماده ای از جاکارتا آمد اما به حال خودش رها شد. آقایان فکر می نمایند اگر ما با قزاقستان بازی کنیم، می بازیم و مدال بازی های آسیایی زیر سؤال می رود. خب برود. ورزش همین است؛ برد و باخت دارد. مگر برزیل در جام دنیای با هفت گل از آلمان نباخت. به خاطر همین بی توجهی ها تیم همان موقع ریزش کرد و چند نفر به سراغ زندگی شان رفتند. ورزشکاری که روزی هفت ساعت تمرین داشته باشد، زمانی برایش نمی ماند به فکر امرار معاش زندگی باشد. پاداش های همین بازی های آسیایی قرار بود سکه باشد اما نقدی حساب کردند. به نرخ سکه آن زمان بالای 200 میلیون می شد اما 60 میلیون به ما دادند.

تیم ملی واترپلو ایران در حالی به مدال برنز بازی های آسیایی دست یافت که مسئولیت آن را الکساندر چیریچ، مربی صربستانی بر عهده داشت. مربی کاربلدی که بی تردید نقش بسزایی در رسیدن به این موفقیت داشت. او با وجود همه کم لطفی ها در ورزش ایران مانده تا یک مدال دیگر در بازی های آسیای دوره بعد بگیرد و بعد با تیم پرستاره اش خداحافظی کند.

دروازه بان تیم ملی واترپلو با این شرایط تکرار این افتخار را بعید می داند: چیریچ واقعا یکی از بهترین های دنیاست. او برای ما زحمت زیادی کشید اما با آمدن کرونا همه چیز تعطیل و تیم به حال خودش رها شده. ما نباید در باد مدال برنز جاکارتا بخوابیم. اگر شرایط این طور پیش برود، بعید است همین مدال برنز را تکرار کنیم. بچه های ملی پوش ما در استخرهای بلیت فروشی تمرین می نمایند. در این استخرها نمی گردد تمرین کرد. همین استخر مجموعه ورزشی انقلاب اصلا دروازه ندارد.

حراست مجموعه انقلاب اگر آدم خوبی باشد، بچه ها را به مجموعه راه می دهد، اگر هم آن روز دلش نخواهد که هیچ. استخر 9 دی را هماهنگ نمی نمایند و می گویند هزینه نگهداری اش در این شرایط زیاد است. حالا باز من اینجا در فرانسه تمرین می کنم اما بقیه بچه ها چه کار نمایند. سه سال است که عضو صندوق حمایت از قهرمانان و پیش کسوتان شدیم اما دریغ از اینکه همان حقوق ناچیز 200، 300 هزار تومانی را که می گویند مادام العمر است، بدهند. من هنوز تسویه حساب دو سال پیشم را از سایپا در لیگ نگرفتم. بازیکنان تیم پرسپولیس هنوز یک ریال بابت لیگ سال گذشته نگرفته اند. بحث پول یک طرف است، بحث احترام یک طرف دیگر. طبیعی است که هر بازیکنی مثل من لژیونر می گردد، دیگر تمایلی ندارد در لیگ ایران بازی کند.

dorezamin.com: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

pariha.com: پریها | مجله گردشگری، تور لحظه آخری، تور ارزان قیمت، سفرنامه گردشگری

منبع: فرارو
انتشار: 17 آبان 1400 بروزرسانی: 17 آبان 1400 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 123872

به "داستان غمانگیز تمرین ملیپوشان در استخرهای بلیتفروشی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "داستان غمانگیز تمرین ملیپوشان در استخرهای بلیتفروشی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید