خواص دارویی گیاه اسپرزه - مجله سرگرمی

به تلاش: محمد کمالی نژاد

نام رایج:

اسپرزه

نام عربی:

بزر قطونا

نام های دیگر:

شکم پاره، شک دریده، اپغول، اسپغول، اسفرزه، ببنکو، تبکو، اسفیوس، بنگو (شیرازی)، ملنگان (افغانی)، خرقوک (لُری).

ماهیت:

گیاهی است کوچک نهایت تا به یک ذرع و برگ آن باریک و بلند فی الجمله شبیه به گندنا و سر آن خوشه هائی مانند خوشه های گندم و بالای آن غلافی و در جوف آن تخم های آن و در تابستان می رسد و سه نوع دارد سفید و سرخ و سیاه که سفید آن از همه مرغوب تر است.

طبیعت:

در سوم سرد و در دوم تر

افعال و خواص:

آشامیدن سفید آن مسکن تشنگی و حرارت و با قوت محلله و ملین طبع و جهت تب های حاره و غلیان خون و خشونت سینه و حلق و زبان و سر و علل صفراوی و اصلاح خلط سوخته، طلای لعاب و یا کوبیده آن با گلاب جهت درد سر و با روغن بنفشه جهت تسکین درد سر حار و ترطیب دماغ و اعصاب و برطرف انشقاق موی و درازی و نرم کردن آن خصوص چون چند روز پی در پی بمالند و چون بیاشامند اندازه دو درم خیسانده آن را در آب گرم تا اینکه لعاب و لزوجت آن زود برآید با شکر سفید و یا سکنجبین جهت تلیین و اسهال مفید است.

تحقیقات نو:

سم زدا، ضد میکروب، ضد التهاب، خلط آور، مدر، ضماد برگ آن مفید برای نیش حشرات، تخم آن ملین، کاهش کلسترول، کنترل کننده دیابت، مفید برای کهیر و ورم چشم

***

بدل:

در تبرید تخم خرفه، در نضج اورام کتان و در سرفه و خشونت حلق به دانه

مضر:

مفسد اشتها، کوبیده آن کشنده است، مضر عصب

مصلح:

عسل و سکنجبین عسلی

اگر کسی کوبیده ی آن را بخورد باید به او آب گرم و عسل داده گردد، بوره و نمک بدهند تا قی کند سپس زرده تخم مرغ نیم برشت و اسفیدباجات همراه با فلفل و نعناع و پونه به او بدهند.

اندازه شربت:

1 تا 2 قاشق چایخوری

منبع مقاله :

کمالی نژاد، محمد، (1390)؛ برگ کهن، تهران: چوگان، چاپ اول

miniman.ir: مرد کوچک | مجله سبک زندگی و کسب و کار

miniset.ir: مینی ست | مجله خانواده و موفقیت

منبع: راسخون