خاطره بازی با عروسک ها - مجله سرگرمی

یادآوری همین برنامه ها کافی است شما را پرتاب کند به همان سال های دور؛ سال هایی که دغدغه های مان کمتر بود و دلخوشی مان بیشتر و یکی از همین دلخوشی ها هم برنامه های تلویزیونی بود که برای ساعاتی سرمان به آنها گرم می شد.

برای همین هم دیدن و یادآوری آنها خالی از لطف نیست تا ما را ببرد به همان دوران و سال های خیلی دور ، خیلی نزدیک. در آن موقع که بیشتر دوران جنگ بود ساخت برنامه برای بچه ها سخت به نظر می رسید.

به دلیل آن که ساخت و پرداخت این برنامه ها احتیاج به زمان و بودجه ای بود که طبیعتا در زمان جنگ امکان چنین هزینه هایی نبود. با وجود این باز هم برنامه هایی با خلاقیت های آن دوران ساخته شد که بسیاری از آنها هنوز هم جزو ماندگارترین آثار به حساب می آیند.

در این گزارش به بعضی برنامه های عروسکی می پردازیم که شاید دیگر کمتر تکرار شده و بعضی هم کاملا از یاد رفته باشند.

نخودی

برنامه عروسکی نخودی را شاید الان خیلی ها به خاطر نیاورند یا با دیدن تصاویری از عروسک هایش یک خاطره دوری از آن در ذهن شکل بگیرد.

برنامه عروسکی بامزه ای که سال 1362 و در دوران سخت جنگی برای بچه ها ساخته شد و با وجود مسائل اقتصادی و بضاعت کمی که صدا و سیما داشت، سازندگان این برنامه توانستند آن را با کمترین امکانات تهیه و آماده پخش نمایند.

برنامه عروسکی نخودی عصرها از شبکه یک سیما پخش می شد. کارگردان آن اسدا... ایمن بود که سعی کرد در این برنامه آموزش های خوبی را به بچه ها آن موقع بدهد.

نخودی، حسنی و سعید سه شخصیت اصلی این برنامه عروسکی بودند که با یکدیگر دوست بودند و همین رفاقت میان شان ماجراهایی را به وجود می آورد که برای بچه های آن دوران دیدنی بود.

عروسک های این برنامه با سیم حرکت می کردند و به سبک عروسک های خیمه شب بازی بودند. مهدی آژیر گوینده نخودی، نادره سالارپور گوینده سعید و احمد مندوب هاشمی صداپیشه پدر سعید بودند.

آفتاب و مهتاب و ناقلا

عروسک هایش آنقدر معروف و شهره نشدند اما به اندازه دیگر عروسک های آن موقع سرگرم نماینده بودند و برای همین اگر بچه های دیروز این عروسک ها را یک بار در این دوران ببینند، به خاطر خواهند آورد آن موقع ها پای این برنامه هم می نشستند و اتفاقات و ماجراهایی را که عروسک های آفتاب، مهتاب و ناقلا خلق می کردند، با جان و دل دنبال می کردند.

این برنامه به سال 1362 برمی گردد که توسط حسن دادشکر ساخته شد. دادشکر کسی است که نخستین گروه تئاتری نوجوانان را در تهران پایه گذاری کرد و برای همین به صورت تخصصی به برنامه های عروسکی مخصوص بچه ها نیز ورود کرد و توانست در کارهای موفقی در این زمینه نیز حضور داشته باشد.

آفتاب و مهتابیم ما/ اما نه تو آسمون/ آفتاب و مهتابیم ما/ دوستای قصه هاتون هم شعری بود که در آغاز برنامه خوانده می شد. آفتاب و مهتاب برادرهایی بودند که با یک دوست به نام ناقلا دوست بوده و معمولا به پند و اندرزها، اصطلاحلات و ضرب المثل هایی که در آن موقع زیاد گفته می شد، می پرداختند.

مثلا در یکی از قسمت ها به موضوع دروغ شاخ دار می پرداختند که چطور می گردد دروغی باعث شاخ درآوردن گردد! به همین شکل در هرقسمت یک موضوع انتخاب و قصه به همین شکل به وجود می آمد.

بزبز قندی

بزبز قندی هم برای کسانی که در دهه 70 دوران کودکی شان را گذراندند برنامه عروسکی خاطره سازی است. سال 1374 بود که برنامه عروسکی 104قسمتی که به شیوه بونراکو یعنی همان شیوه عروسک گردانی هادی و هدی ساخته و از شبکه یک سیما پخش شد.

مرضیه محبوب، کارگردان این مجموعه زیبا بود که روایت داستانی آن همان روایت قصه های بچگی بزبز قندی و سه بزغاله اش بوده که حالا در قالب سریال هر قسمت به یک ماجرایی که بین این خانواده و گرگ ناقلای قصه رخ می دهد، می پردازد البته شخصیت پردازی های دیگری هم در این سریال عروسکی بچه هاه شده بود که روباه و کلاغ سیاه از جمله آنهاست.

در ترانه ابتدای این سریال عروسکی بزغاله ها می خوانند اومد اومد گرگ سیاه/ همراه روباه بلا/ نقشه دارن این دو تا/ برای کی برای کی برای کی/ بزغاله ها گرگ و روباه هم در بخش دیگر می خوانند به چه غذایی داریم/ چه اشتهایی داریم/ شنگول و منگول مال من/ حبه انگور مال تو تا این که بزبزقندی وارد شده و می خواند کی بود کی بود/ کی بود اسم بچه هامو آورد/ خیال خام دلشو/ کی بود که بر زبون آورد این برنامه هم بعد از یک بار پخش مجدد از شبکه پویا نیز پخش شد و مورد استقبال بچه ها امروز هم نهاده شد.

هادی و هدی

هادی و هدی جزو برنامه های عروسکی قدیمی است که هنوز هم در خاطر بچه ها آن روزها باقی مانده و محبوبیتش را حفظ نموده است.

خانواده عروسکی که شبیه بسیاری از خانواده های آن روزها پدر عظیم و مادر عظیم ها هم عضوی از خانواده بوده و نقش مهمی در این میان ایفا می کردند.

ترانه معروف شان که با خواندن آق بابا، پدر عظیم هادی و هدی آغاز می شد هم در خاطر بسیاری مانده است که می گفت عروسکا عروسکا کجایید کجایید/ مادر عظیم هادی هدی/ بیایید بیایید و همنوایی عروسک ها که دست های هم را گرفته و یک صدا می خواندند عروسک های خوبیم/ از سنگ و میخ و چوبیم/ عروسک های نازیم/ قصه رو ما می سازیم.

عروسک هایی که تنها گردن شان تکان می خورد و با حرکت دست هایشان سعی می شد حرکت بیشتری به آنها داده گردد. ساخت این برنامه به سال 1364 از شبکه دو برمی گردد که کارگردان آن ساسان امیرپور و اردشیر کشاورزی بود و در زمان پخش به محبوبیت بالایی رسید که باعث شد طی این سال ها بارها پخش گردد.

شیوه عروسک گردانی آن هم به این صورت بود که چند نفر با لباس های سیاه پشت سر عروسک ها قرار می گرفتند و آنها را حرکت می دادند که به این شیوه عروسک گردانی به صورت تخصصی بونراکو گفته می گردد.

برای همین هم پس زمینه این برنامه همواره سیاه بود. موضوع این برنامه هم مانند تمام برنامه های آن دوران موضوعات آموزشی بود که سعی می شد از قالب خشک درآمده و به شکل بهتری به بچه ها آن دوران ارائه گردد.

آزاده باقری - روزنامه نگار / ضمیمه قاب کوچک روزنامه خبرنگاران

rugozar.ir: مجله روگذر: مجله اخبار گردشگری

fastnote.ir: یادداشت سریع: گلچین اخبار و مقالات روز