جمعیتی که در قاب دوربین جا نمی شوند! - مجله سرگرمی

از اجرای طرح کتاب گردان و کتاب جایزه دادن تا آموزش و برگزاری مسابقه عکس برتر، همه و همه توسط این دو جوان با هزینه شخصی شان اجرا شده که توانسته افراد زیادی را به این گروه جذب نمایند.

محسن طاهریان، یکی از این دو جوان داستان خلق شدن این جمعیت را اینگونه تعریف می نماید دی ماه سال 96 بود که به وسیله فضای مجازی و اینستاگرام و به وسیله استوری تعدادی از بچه ها را در روزهای آدینه دور هم جمع کردیم و این دور هم جمع شدن ها از زمانی که ابوالفضل به جمع ما اضافه شد شکل منسجم تری پیدا کرد

اوایل ماجرا برایمان خیلی گنگ بود و این جمعیت توسط تبلیغات مجازی افزایش یافت و به سمت آموزش رایگان رفت، مدتی بعد متوجه شدیم که یک اتفاق از درون ما رخ داده است که ناخودآگاه کاری را انجام دادیم و آن این بود که می دیدیم تقریبا همه بچه ها و در واقع بچه هایی که در عکاسی فعالیت داشتند پس از یک سری آموزش ها رها می شوند و چیزی عایدشان نمی شد

ابوالفضل دیگر لیدر گروه، آموزش هایش را در گروه آدینه های عکاسی شروع کرد که پویش آدینه های عکاسی جوان نام گرفته است است و این انجمن زیر نظر وزارت کشور کار می نماید. این جمعیت به سه گروه تقسیم شدند؛ گروه اول روزهای سه شنبه فعالیت می نماید و در خانه سمن های بنیاد ملی نخبگان مباحث نقد عکس، و پیش بینی های راجع به آینده و فعالیت هایی چون برگزاری نمایشگاه را با اعضایی که نسبت به بقیه فعال تر و حرفه ای تر هستند، آنالیز می نمایند.

طاهریان به خبرنگار خبرنگاران شرح می دهد: گروه دوم کارگاه متشکل از بچه هایی است که در سطح پایین تری فعالیت می نمایند؛ از نظر تعداد در گروه اول و دوم 40 یا 50 نفر اند و در گروه مقدماتی که افراد جدید به وسیله آن گروه وارد می شوند و بچه ها را می سنجند و سطح بچه ها آنالیز می گردد. این داستان مرتبا طی سال 97 و شروع 98 رخ داده است.

حال 180 نفر عضو این گروه شده اند و حدود 70 درصد آنها فعال هستند و کلیت کارشان آموزش است.

ابوالفضل اَدیم، یکی از اعضای جمعیت معتقد است، بعضی از افراد به دوره های آموزشی می روند و با در نظر دریافت شکل آموزش، محیط آن و مطالب کم و زیادی که گفته می گردد یا نمی گردد، مبلغی پرداخت می گردد و دوره تمام می گردد اما علی رغم هزینه ای که انجام می گردد -که الان خیلی هم گران شده- و انرژی و زمان صرف شده، اما فرد آنچنان که باید نمی تواند از این آموزش ها بهره برداری کند.

وی تعریف می نماید که از 16 سالگی و در انجمن سینمای جوان بوشهر وارد عرصه عکاسی شده است؛ از همان زمان برگزاری کارگاه های آموزشی به مشکل برمی خورد و کارگاه ها و دوره های انجمن با تغییرات مدیریتی لغو می شد.

اما پویش آدینه های عکاسی خودجوش شکل گرفته و انتظاری برای دریافت یاری از بخش های مختلف نداشته است. هدف این بود که عکاسانی جذب گروه شوند که دوره های عکاسی را تمام نموده اند و یا اصلا دوره نرفته اند و تنها علاقمند هستند به نحوی عکاسی را در خود پرورش دهند.

ابوالفضل می گوید: شیوه کار آدینه های عکاسی بعد از مدتی به گونه ای شد که هر هفته اساتیدی می آمدند و در مورد محورهای مختلف، تجهیزات عکاسی و یا ژانرهای مختلف شرحات ارائه می دادند. بعد از مدتی به این نتیجه رسیدیم که هدف گذاری طولانی مدت انجام دهیم و اولین هدف، برگزاری یک نمایشگاه در سال 97 بود که در مهرماه 97 از خروجی کار اعضای انجمن برپا شد.

بعد از آن هدف بر این نهاده شد که در کنار آموزش ماهیت و خوانش عکس را به بچه هایی که در کارگاه ها حضور دارند آموزش دهند، دغدغه هایی را هم در کار وارد نمایند که اعضای گروه بتوانند به عنوان یک عکاس رسالت خود را انجام دهند.

او اولین رسالت پویش را حساس کردن مردم به مواردی که راحت از کنار آن رد می شوند دانست و اضافه کرد: اتفاقاتی که در شهر رخ می دهد، مثل بچه ها کار و حاشیه نشینی که نام آن را آسیب های اجتماعی گذاشته اند به گونه ای نمایش دهیم تا مردمی که از کنار آن راحت رد می گردد کمی با آن درگیر باشند.

در اولین نمایشگاه آسیب های اجتماعی که در اردیبهشت ماه 98 برگزار گردید مسئله این بود که اول خانواده ها درگیر شوند و اولین موضوع مطرح شده فضای مجازی بود.

برای نمایشگاه دوم آسیب های اجتماعی نیز از آذر ماه 97 و اوایل اسفند ماه یک فراخوان استانی منتشر شد و از شهرهای جم، عسلویه، کنگان، گناوه، برازجان، اهرم و خورموج برای گروه عکس ارسال کردند و نکته مهم اینکه بازخورد بسیار بالای آن بود چرا که همواره نمایشگاه شلوغ بود. هر دو نمایشگاه در گالری حوزه هنری و با همکاری حوزه هنری بوشهر برگزار گردید.

محسن طاهریان می گوید با یاری تک تک اعضا و توسط آنان، هزینه برگزاری نمایشگاهها تامین می شد و هر زمان که خواستند حرکتی را شروع نمایند و یا نمایشگاه برپا نمایند از تک تک اعضا یاری دریافتد.

در برپایی نمایشگاه دوم برزگرزاده، مدیرکل دفتر امور اجتماعی استانداری بوشهر حمایت کرد و آنان توانستیم فراخوان منتشر نمایند. هزینه های زیادی داشت و گروف فکر می کرد که چطور هزینه های جانبی و جایزه ها را تامین نمایند، اما به واسطه همدلی جمعیت انجام شد.

داوران نیز این می دانستند که این گروه به دنبال بهره برداری اقتصاد نیست و به همین دلیل با اینکه وظیفه این بود که هزینه ای به داوران پرداخت گردد تاکنون دریافت ننموده اند و بخشی از هزینه ها نیز با تسلط اعضا بر مهارت های مورد احتیاج همچون طراحی پوستر جبران شد؛ در نهایت اینکه NGO ثبت شد و این یک قدم رو به جلو برای جمعیت بود.

او درباره وضعیت عکاسی در شهر بوشهر و عکاسان استان می گوید: بین سال های 88 تا 91 یا 92 انسجام عکاسی در بخش عمده ای از بوشهر در دست سینمای جوان بود و موفقیت خوبی هم داشت یعنی افرادی که فعالیت می کردند برجسته کشوری بودند و تنها رقیب شان عکاسان مشهد و تبریز بودند. نفراتی هم به شکل انفرادی کار می نمایند و افتخارات جهانی دارند و در سطح کشور و استان بوشهر شناخته شده هم هستند.

او ادامه می دهد: در کل وضعیت خوب است اما این موضوع مقطعی است چرا که در عکاسی بوشهر انسجام و وحدتی وجود ندارد و چند دستگی به وجود آمده است. در حالی که ما باید زیر یک پرچم به نام بوشهر فعالیت کنیم و هرکس بتواند کار خود را انجام دهد و یک گوشه کار را در دست بگیرد. چرا ما در بوشهر یک ماراتن عکاسی نداریم؟ در شهرهای دیگر که بعد از ما شروع نموده اند متحدتر کار می نمایند و حمایت هم می شوند.

شاید بتوان گفت در یک سال اخیر هیچ آدینه ای نبوده که کمتر از پنج نفر به جمع آنان اضافه شده باشد و طی 6 ماه اخیر حتی در هوای گرم تابستان حداقل پنجاه نفر در آدینه های عکاسی حضور داشته اند.

استعدادهایی در پویش آدینه های عکاسی کشف شده اند و نتیجه اش آن شده که تعدادی از هنرجویان در جشنواره بین المللی خیام شرکت کردند که یکی از آنان برگزیده شد و لوح تقدیر گرفت و گروهی دیگر که در جشنواره های مختلف در استانهای دیگر شرکت کردند.

رویایشان، داشتن گالری و خانه ای برای انجام فعالیتهای جمعیت آدینه های عکاسی بود که بلاخره رخ داد.بار اصلی فعالیتهای جمعیت برعهده ابوالفضل اَدیم، محسن طاهریان و کیوان آذرشب، سه جوان 26 تا 27 ساله است که مهمترین آن مدیریت است.

در این گروه از همه گروه سنی فعالیت دارند؛ به عنوان مثال زن 60 ساله ای که فوق العاده زیبا عکاسی می نماید و دید فوق العاده حرفه ای دارد و جالب تر آنکه یک نفر با سن بالا و در گرما و سرما و شرایط آب و هوایی بوشهر با زحمت می آید و با شوق و ذوق عکاسی می نماید.

گفت وگو از محمّد صالحی نیا و زهره عرب، خبرنگار خبرنگاران بوشهر

dubairo.ir: تور دبی ارزان قیمت، تور لحظه آخری امارات، تور ابوظبی

ecods.ir: کد الکترونیک | مجله تکنولوژی، گردشگری، موفقیت، پزشکی، خانواده

encaria.ir: دانشنامه آریایی | مجله خبری، استارتاپ و موفقیت کسب و کار ها