جدال در باشگاه دو ثانیه ای ها

به گزارش مجله سرگرمی، برای علاقه مندان خودروهای اسپورت، شتاب همیشه یکی از مهم ترین فاکتورها است اما اگر با شنیدن اعداد 4 ثانیه ای برای شتاب خودروها به وجد می آیید، باید شما را به اعضا باشگاه دو ثانیه ای ها معرفی کنیم، خودروهایی که صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت را در زمانی کمتر از سه ثانیه طی می نمایند. برای ورود به این باشگاه تنها ساختن یک سوپر اسپورت کافی نیست چرا که بسیاری از سوپر اسپورت های مشهور بازار راهی به این باشگاه ندارند. خودروهایی که عضو این باشگاه می شوند باید نهایت دانش مهندسی را در خود جای داده باشند تا بتوانند بر محدودیت ها چیره شوند و شتابی زیر سه ثانیه به دست آورند.در این بخش سه خودروی عضو این باشگاه را رو در روی یکدیگر قرار می دهیم تا نتایج رقابت آنها را مرور کنیم. در ابتدا قرار بود در کنار سه خودروی بوگاتی ویرون SS ، پورشه 911 توربوS و نیسان GT-R، مدلی از لامبورگینی هم قرار بگیرد. برگزار نمایندگان از شرکت لامبورگینی خواستند مورسیه لاگو LP670-4 SV را که در تست های مستقل شتابی زیر سه ثانیه داشته را به این رقابت اعزام نمایند و یا جدیدترین محصول خود، آونتادور را برای آزمایش بفرستند ولی لامبورگینی از این کار امتناع کرد. فراری ایتالیا نیز با توجه به آنکه بهترین زمان صفر تا 96 کیلومتر در ساعتش سه ثانیه بوده است از این آزمون کنار گذاشته شد. لازم به یادآوری است این آزمون در کشور آمریکا انجام گرفته و آریل اتم نتوانست در آن شرکت کند.به این ترتیب این تست با حضور سه خودرو شروع شد. پیش از آنالیز نتایج این تست، مروری بر رقبای حاضر در پیست خواهیم داشت.

جدال در باشگاه دو ثانیه ای ها

پورشه 911 توربو S مدل 2011

قوی ترین پورشه 911 که می توان از شرکت پورشه خرید و البته مجوز حرکت در خیابان های شهر را دارد همین خودرو است. شاید ظاهرش با مدل های دیگر 911 از جمله کاررا های 350 اسب بخاری تفاوت چندانی نداشته باشد اما در موتورش غوغایی بر پا است تا بتواند با قدرت 530 اسب بخار عنوان قوی ترین 911 استاندارد را به دست آورد.

پورشه برای ارتقا مدل های پایه 911 در چند سال اخیر بلافاصله پس از عرضه هر نسل، سری توربو را نیز به بازار عرضه می نماید. اما اگر مدل های توربو 911 با موتور 500 اسب بخاری برای عده ای کم است، پورشه باز هم طرحی برای ارتقا دارد که حاصل آن مدل توربو S با 30 اسب بخار قدرت بیش تر است. برای رسیدن به این قدرت، مهندسان پورشه موتور آشنای 3.8 لیتری تخت شش سیلندر تمام آلومینیومی آشنای خود را به کارگاه بردند تا موتوری شایسته پسوند S فراوری نمایند. برای این منظور در درجه اول فشار توربوی هندسه متغیر این خودرو به میزان 2.7 PSI افزایش پیدا کرد و به عدد 17.4 رسید. هوای اضافه ای که از این طریق به موتور تزریق می گردد، برای تبدیل شدن به 30 اسب بخار قدرت بیش تر احتیاج به سوخت اضافه تر دارد و اینجا است که با برنامه ریزی مجدد مجموعه مدیریت موتور، تغییر در زمان بندی سوپاپ ها و استفاده از ورودی هوای بزرگ تر برای موتور، در نهایت قدرت به 530 اسب بخار و گشتاور نیز از 650 نیوتون متر در مدل های توربو به رقم بی نظیر 700 نیوتون متر رسید. نکته قابل توجه اینکه این گشتاور عظیم از دور موتور 2100 در اختیار راننده است که بهترین رکورد در میان گروه را به دست می آورد و به این ترتیب علاوه بر شتاب گیری اولیه مناسب، شتاب میانی این خودرو نیز رقبا را به زانو در می آورد. کافیست در هر سرعتی راننده پدال گاز را تا خاتمه بفشارد تا صدای جیغ تایر ها بلند گردد. خط قرمز این موتور از 6800 دور آغاز می گردد و در 7000 دور، پاشش سوخت متوقف خواهد شد. با حجمی برابر با نیسان، قدرت برابری نیز فراوری می نماید اما فزونی اش در گشتاور بالاتر و البته فراوری قدرت و گشتاور در دور موتور پایین تر است هر چند دو برابر نیسان قیمت دارد.برای انتقال این قدرت، پورشه از سیستم چهار چرخ متحرک استفاده نموده است چرا که در غیر این صورت کنترل این خودرو بسیار سخت می شد و این امر تاثیر منفی بر شتاب گیری آن داشت. این نیرو از طریق گیربکس هفت سرعته دو کلاچه ساخت پورشه به دو دیفرانسیل جلو و عقب می رسد.پورشه هم چنان به سنت نصب موتور در عقب خودرو برای مدل های 911 وفادار است. جای دادن موتوری با این حجم در محفظه کوچک موتور این خودرو کاری است که فقط از تکنولوژی آلمانی بر می آید چرا که علاوه بر موتور، گیربکس، سیستم خنک نماینده و ... نیز به طور فشرده در بخش عقب نهاده شده اند و جالب تر آن که هنوز هم در عقب خودرو دو جایگاه برای نشستن سرنشینان وجود دارد هر چند خیلی نمی توان بر روی آن ها حساب کرد.وجود موتور در بخش خاتمهیی خودرو باعث شده 61 درصد از وزن در بخش خاتمهیی و تنها 39 درصد در محور جلو باشد. البته در زمان شتاب گیری این مسئله می توان یک مزیت باشد چرا که با نیروی بیشتر در محور عقب، به دلیل وزن بیشتر این محور، کم تر شاهد هرز گردی خواهیم بود ولی در پیچ ها، خاموش بودن سیستم کنترل پایداری برای بسیاری از رانندگان می تواند کشنده باشد چرا که فرمان اطلاعات چندانی از راستا حرکت را به راننده انتقال نمی دهد.در زمان آغاز حرکت، سیستم انتقال قدرت 16درصد گشتاور موتور را به محور جلو ارسال می نماید و محور عقب بقیه این گشتاور را در اختیار دارد اما در صورتی که سیستم وجود هرزگردی را تشخیص دهد می تواند از طریق دیفرانسیل مرکزی تا 50 درصد از گشتاور را نیز به چرخ های جلو برساند. البته این مطلب بیش از مسابقه شتاب، برای زمان حرکت در پیست مناسب است.قدرت این خودرو از طریق رینگ های 19 اینچی در جلو و عقب به تایرهای بریجستون آن منتقل می گردد. در محور عقب عرض تایر 305 میلی متر است تا بتواند در مقابل گشتاور موتور مقاومت کند و دیرتر دچار هرزگردی گردد. با این وجود در صورت خاموش بودن سیستم کنترل هرزگردی، راننده شاهد دود تایرها خواهد بود در حالی که در خصوص نیسان، خودرو با سروصدای کم تری به راه می افتد.پورشه برای متوقف کردن این خودروی 1630 کیلوگرمی از دیسک های ترمز سرامیکی در هر چهار چرخ استفاده نموده است که همگی خنک شونده اند. در محور جلو دیسک 15 اینچی با شش پیستون واقع شده است و در محور عقب لنت ها از طریق چهار پیستون بر روی دیسک 13.8 اینچی فشرده می شوند.

نیسان GT-R مدل 2012

نیسان GT-R بدون شک گرگی در لباس میش است. ظاهرش چندان نشانگر توانایی های فنی اش نیست و از نظر قیمت هم از دو خودروی دیگر حاضر در تست دورتر است. اما این خودرو با موتور شش سیلندر خود، چنان توانایی هایی دارد که رقبای بسیار گران قیمت تر از خود را نیز به چالش کشیده است.

ششمین نسل GT-R شالوده هر آن چیزی است که نیسان از فراوری خودروهای اسپورت در بیش از چهار دهه اخیر آموخته است و همه آن ها را در این خودرو یک جا به کار گرفته تا حاصل کار یک گودزیلای واقعی از سرزرمین آفتاب تابان باشد.با موتور 3.8 لیتری شش سیلندر، شاید در نگاه اول بسیاری از علاقه مندان چندان این خودرو را جدی ندریافتد اما وقتی این موتور با دو توربوشارژر ترکیب می گردد می تواند توان 530 اسب بخار و گشتاور 607 نیوتون متر را را فراهم کند. نیسان GT-R برای سال 2012 شاهد تغییراتی در موتور و البته چند تغییر ظاهری در بدنه بوده است. منیفولد های بزرگ تر، تغییر در سیستم زمان بندی سوپاپ ها از مهم ترین این تغییرات بوده است که باعث شده قدرت موتور آلومینیومی دست ساز آن نسبت به مدل های اولیه 45 اسب بخار و گشتاورش 19 نیتون متر افزایش پیدا کند.این قدرت و گشتاور از طریق یک میل گاردان تمام کربنی به گیربکس شش سرعته دوال کلاچ می رود که در بخش میانی خودرو واقع شده است و از آنجا میان چرخ های جلو و عقب تقسیم می گردد. علت نصب گیربکس در بخش میانی و رو به خاتمهی خودرو، تقسیم وزن بهتر است. با این کار هر چند این خودرو به تقسیم وزن ایده آل 50/50 بر روی محور های جلو و عقب نرسیده است اما مهندسان نیسان پیروز شده اند 46درصد از وزن آن را بر روی محور عقب متمرکز نمایند که برای یک خودروی کوپه چهار نفره موتور جلو تقسیم وزن مناسبی است.

سیستم چهار چرخ متحرک این خودرو در آغاز حرکت 98درصد گشتاور را بر روی محور عقب متمرکز می نماید. دیفرانسیل لغزش محدود در محور عقب نیز این نیرو را به رینگ های 20 اینچی و در ادامه به تایرهای دانلوپ با پهنای 285 میلی متر می رساند. این وضعیت تا زمانی ادامه پیدا می نماید که سیستم هوشمند خودرو، لغزش چرخ های عقب را تشخیص دهد و پس از آن به صورت هوشمند 50درصد نیرو به دیفرانسیل جلو منتقل می گردد تا خودرو بتواند به صورت پیوسته شتاب بگیرد. در غیاب این سیستم احتمالا تایرهای GT-R در آغاز حرکت به آتش کشیده می شدند اما سیستم چهار چرخ متحرک اجازه می دهد خودرو شتاب گیری سریعی داشته باشد و همین مسئله است که پای GT-R را به آزمون گروهی ما باز نموده است.

موتور این خودرو از نظر قدرت هم رتبه پورشه و البته کم تر از نصف بوگاتی است و از نظر گشتاور نیز پایین ترین رتبه را در بین گروه دارد. حداکثر دور موتور مجاز آن 7000 دور در دقیقه است و البته بیش از این هم دور نمی گیرد چرا که ECU برای جلوگیری از آسیب های احتمالی، پاشش سوخت را متوقف می نماید. حداکثر قدرت 530 اسب بخاری این موتور در دور موتور 6400 به دست می آید. هر چند این عدد کمی بالا است و باعث می گردد برای رسیدن به توانمندی های این هیولا ناچار به فشردن بیش از حد پدال گاز باشید اما دو خودروی دیگر نیز وضعیت مشابهی دارند.

برای متوقف کردن این خودرو، از دیسک های 15.3 اینچی خنک شونده با شش پیستون در محور جلو و 15 اینچی خنک شونده با چهار پیستون در محور عقب استفاده شده است.

نیسان GT-R فرزند خانواده پر افتخار خودرو هایی است که پیش از این با نام نیسان اسکای لاین GT-R از سال 1969 به فراوری می رسیدند و اینک ششمین نسل از این خانواده با حداکثر توانمندی ها به بازار عرضه شده است. نمونه مورد آزمایش با قیمت 89هزار و 950 دلار ارزان ترین خودروی حاضر در پیست بود.

نکته قابل توجه در خصوص این خودرو ابعاد و اندازه های آن است که بیشتر به یک کوپه خانوادگی نزدیک است تا یک سوپر اسپورت. با طول 4.65 متر، از بوگاتی با موتور 16 سیلندر هم بزرگ تر است اما آن قدر خوب طراحی شده که کم ترین ضریب آئرودینامیک را با عدد 0.26 به خود اختصاص داده است در حالی که این عدد در بوگاتی در بهترین حالت 0.36 است و پورشه هم با 0.31 در رتبه دوم ایستاده است.

بوگاتی ویرون 16.4 سوپر اسپورت مدل 2012

از هر نمایی که به ویرون نگاه کنید یک هیولا را در قالب یک شاهکار هنری خواهید دید. با موتور هشت لیتریW شکل، حتی با تنفس طبیعی هم خودروی پر قدرتی خواهد بود اما برای افزایش قدرت، با چهار توربوشارژر پشتیبانی می گردد تا قدرتش از مرز 1000 اسب بخار بگذرد. پروژه ویرون حاصل بلند پروازی های بی حد و حصر ((فردیناند پیچ)) مدیرعامل سابق گروه فولکس واگن است، مردی که عادت داشت عقاید عجیب و غریبش را به مهندسان شرکت تحمیل کند و حاصل آن فراوری خودروهایی چون بوگاتی ویرون است.

پیچ پس از آنکه فولکس واگن شرکت بوگاتی را خرید از مهندسانش خواست خودرویی فراوری نمایند که بیش از 400 کیلومتر در ساعت سرعت داشته باشد، صفر تا صد را زیر 3 ثانیه طی کند. این خواسته ها برای مهندسان فولکس واگن یک چالش فنی وحشتناک بود. در سرعت های بالا همه چیز تغییر می نماید. آیینه ها در نمونه های اولیه تحت تاثیر فشار هوا خم می شدند. اگر در سرعت بالا بر حسب اتفاق از برف پاک کن استفاده می کردید تیغه های برف پاک کن از جای خود کنده می شد. نگهداشتن خودرو با این سرعت یک مشکل بزرگ بود. خنک کردن موتور هم یکی دیگر از مسائل بود اما در نهایت مهندسان فولکس واگن با سرمایه ای که در اختیارشان نهاده شده بود خاتمه در سال 2005 نخستین نمونه را برای فروش حاضر کردند. با حداکثر سرعت 408 کیلومتر در ساهت، هیچ خودرویی به گرد پای ویرون هم نمی رسید تا این که یک شرکت کوچک آمریکایی خودرویی ساخت که از ویرون سریع تر بود. مهندسان فولکس بار دیگر دست به کار شدند تا خودرویی سریع تر بسازند که حاصل آن مدل سوپر اسپورت (SS) بود که می توانست تا 431 کیلومتر در ساعت سرعت بگیرد.در مدل SS از توربوشارژرهای بزرگ تری استفاده شد تا بتوانند هوای بیشتری را به موتور برسانند ضمن آنکه اینترکولرها نیز بزرگ تر شدند. در ادامه خروجی های دود نیز بزرگ تر شدند تا نیروی مقاومت کمتری را در مقابل خروجی دود موتور داشته باشند. حاصل این تغییرات دست یابی به قدرت 1183 اسب بخار در دور موتور 6400 و گشتاور 1500 نیوتون متری در دور موتور 3000 است. برای انتقال این قدرت عظیم، سیستم انتقال قدرتی ویژه این خودرو ساخته شد. گیربکس هفت دنده دو کلاچه آن نیرو را به هر چهار چرخ می رساند و از آنجا از طریق رینگ های 20 اینچی در جلو و 21 اینچی در عقب به تایرهای میشلن می رسد. تایرها در جلو عرضی معادل 265 میلیمتر و در عقب عرضی برابر با 365 میلیمتر دارند. وجود چنین تایرهای عریضی برای این خودرو یک احتیاج است چرا که در غیر این صورت گشتاور موتور تایرها را پودر می نماید. اگر سیستم کنترل پایداری و سیستم کنترل کشش ویرون را خاموش کنید، در آغاز حرکت تنها دود تایرها را خواهید دید که از چرخ های جلو و عقب بلند می گردد و خودرو به شدت آغاز به چرخش به دور خود خواهد نمود. در این شرایط تنها رانندگان حرفه ای می توانند از پس کنترل ویرون برآیند. با توجه به آنکه موتور این خودرو در بخش میانی واقع شده است، 55 درصد از وزن دو تنی ویرون بر روی محور عقب است. با وجود استفاده گسترده از فیبر کربن و منیزیوم در این خودرو، وزن نهایی اش از دو خودروی دیگر حاضر در پیست بیشتر است. متوقف کردن این خودرو بر عهده دیسک های سرامیکی خنک شونده است که در جلو 15.8 اینچ و در عقب 15اینچ قطر دارند و به ترتیب با کالیپر های هشت و شش پیستونه همراه هستند ضمن آنکه باله عقب آن در زمان ترمزگیری به صورت قائم قرار می گیرد تا بتواند نقش ترمز هوایی را بازی کند.

در پیست مسابقه

هر سه خودرو برای شرکت در این رقابت راهی پیست شدند. شاید در آغاز به نظر برسد رقابت بوگاتی ویرون با قیمت بیش از دو میلیون دلار با خودروهایی که یکی کم تر از 100 و دیگری کم تر از 200هزار دلار قیمت دارند و حجم موتور و قدرت شان هم کم تر از نصف ویرون است چندان عادلانه نباشد و حتی پیش از آغاز مسابقه می توان نتیجه آن را حدس زد.

البته نتیجه این مسابقه قابل پیش بینی است و برای آنکه خیال تان راحت باشد از هم اکنون اعلام می کنیم در سرانجام ویرون بود که عنوان سریع ترین خودرو را به دست آورد اما در حین این رقابت نتایج جالب توجهی به دست آمد که نشان داد این سوپر اسپورت گران قیمت به راحتی ممکن است از یک خودروی چهار نفره ژاپنی شکست بخورد. به علاوه رقابت میان پورشه و نیسان در نوع خود رقابت جذابی است. دو خودرویی که قدرت های برابری دارند و یکی از سرزمین آفتاب تابان و دیگری از قاره سبز رو در روی یکدیگر نهاده شده اند.برای افزایش جذابیت این رقابت، برگزار نمایندگان قوانین خاصی را وضع نموده بودند که کار را برای خودرو ها سخت می کرد. از ابتدا قرار بر این بود که رانندگان حرفه ای در پشت فرمان هر سه خودرو بنشینند. به همین دلیل برای رسیدن به بهترین نتیجه در هر سه خودرو تنظیمات بر روی حداکثر کارآیی نهاده شد.با این تغییرات تعویض دنده به صورت دستی خواهد بود و با تنظیم حالت اسپورت و یا پیست برای سیستم انتقال قدرت، تعویض دنده ها در کوتاه ترین زمان ممکن انجام خواهد شد. در رقابت های درگ یا شتاب، خودروها از تایرهای مخصوصی استفاده مینمایند که حداکثر چسبندگی را به سطح پیست داشته باشد اما در این رقابت اجازه استفاده از این تایرها به خودروها داده نشد و خودروها با همان تایرهایی که در حالت استاندارد به فروش می رسند در پیست حاضر شدند و تنها برای بهبود زمان هایشان، اجازه داشتند چند دور در پیست بزنند تا تایرهایشان گرم گردد.با در نظر دریافت این شرایط هر خودرو به صورت جداگانه راستا را برای به دست آوردن بهترین زمان طی کرد. حرکت جداگانه خودروها به دلیل مسایل ایمنی بود چرا که در سرعت های بالا احتمال بروز اتفاقات غیر قابل پیش بینی وجود دارد اما با توجه به آنکه نتایج هر سه خودرو در کنار یکدیگر نهاده شده است، ما نیز گزارش لحظه به لحظه حضور آنها را در کنار یکدیگر مرور می کنیم.سه خودرو در خط استارت. نزدیک به سه میلیون دلار قیمت خودروها، بیش از 2200 اسب بخار قدرت و رانندگانی که آماده رکورد شکنی هستند. با فرمان آغاز، خودروها به راه می افتند. در کمال ناباوری در لحظه آغاز، این نیسان است که سریع تر از دو خودروی دیگر به راه می افتد و ویرون را پشت سر می گذارد. این فزونی تا مسافت 30 متری ادامه پیدا می نماید. در این فاصله و در حالی که نیسان با سرعت 81 کیلومتر در ساعت از خط 30 متری عبور می نماید، بوگاتی 28 متر را طی نموده است و پورشه هنوز در مسافت 25 متری است. دلیل کندتر بودن بوگاتی نسبت به نیسان را باید در وزن زیاد تر آن جستجو کرد ضمن آنکه فعال شدن چهار توربوشارژر آن کمی زمان می خواهد اما وقتی توربوشارژرها با حداکثر فشار به کار می افتند ویرون مانند تیر از لوله تفنگ شلیک می گردد و به این ترتیب سرعتش در زمان رسیدن به خط 30 متر اندکی بیش تر از نیسان است.متاسفانه فزونی گودزیلای ژاپنی ها به آرامی رنگ می بازد و فراوری قدرت موتور و گشتاور در دورهای بالا به آرامی کار دست نیسان می دهد و به مرور دو رقیب از نیسان پیشی می گیرند چرا که نیسان برای هر تعویض دنده ناچار است تا رسیدن دور موتور به محدوده خط قرمز صبر کند در حالی که پورشه به عنوان نزدیک ترین رقیب نیسان در زمینه قدرت، می توان گشتاورش را در دور موتور پایین تر آزاد کند و تعویض دنده های سریع تری داشته باشد. به مرور پورشه و بوگاتی، نیسان را پشت سر می گذارند و از این پس رقابت میان این دو در جریان است. از یک سو دو توربوشارژر پورشه تمام کوشش خود را می نمایند تا هوای کافی برای تنفس موتور 3.8 لیتری را فراهم نمایند اما در سوی دیگر رقابت این بوگاتی است که با اتکا به چهار توربوشارژر و موتور هشت لیتری اش به آسفالت چنگ می زند و به پیش می رود هر چند سایه دو رقیب را همچنان پشت سر خود می بیند. در جریان این شتاب گیری رانندگان نیرویی معادل 1.2 نیروی جاذبه زمین را تحمل می نمایند.

در خط 500 فوت (152 متر) این بوگاتی است که نخست از خط عبور می نماید در حالی که پورشه مسافت 135 متر را طی نموده است و نیسان نیز در خط 135 متری و اندکی عقب تر از پورشه است.ویرون به لطف موتور پر قدرتش به مرور فاصله را بیشتر می نماید و در مسافت یک چهارم مایل (402 متر) فزونی اش بر دو رقیب کامل شده است تا آنجا که پورشه 60 و نیسان 70متر از بوگاتی عقب تر هستند.

رکورد یک چهارم مایل بوگاتی 9.9 ثانیه است و بعد از آن پورشه واقع شده است که این مسافت را در 10.9 طی کرد و نیسان نیز زمان 11.2 ثانیه را به ثبت رساند.

اکنون نوبت به آنالیز اطلاعات کامپیوتر برای شتاب گیری خودرو ها است. همان گونه که انتظار می رفت بوگاتی سریع ترین خودروی این تست بود و صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت را در زمان 2.52 ثانیه طی کرد. ویرون آن قدر قدرت و بیش از آن گشتاور دارد که در سرعت 210 کیلومتر در ساعت مانند نیسان در سرعت 130 کیلومتر بر ساعت شتاب می گیرد.در رتبه دوم پورشه ایستاد که صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت را در مدت 2.84 ثانیه طی کرد. در رتبه سوم نیز نیسان قرار داشت که صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت را در مدت زمان 2.94 ثانیه طی کرد تا نشان دهد واقعا عضو باشگاه دو ثانیه ای ها است.هر چند تاج فزونی این رقابت بر سر بوگاتی ویرون نشست اما نیسان نشان داد توانایی های بسیاری دارد. اختلاف چهار دهم ثانیه ای در شتاب هر چند شاید در چنین رقابتی زیاد به نظر برسد اما نگاهی به برچسب قیمت دو خودرو باعث می گردد کمی در انتخاب تامل کنیم. با پولی که برای خرید بوگاتی پرداخت می گردد می توان 30 دستگاه نیسان GT-R خرید در حالی که در شتاب گیری های شهری تفاوت چندانی بین دو خودرو نیست و همان گونه که دیدیم در ابتدای حرکت حتی نیسان جلوتر می افتد. حداکثر سرعت ویرون هم چندان کارآیی ندارد چرا که در کشورهایی که سرعت 120 کیلومتر در ساعت جریمه و سرعت 160 کیلومتر در ساعت زندان را به دنبال دارد، سرعت 400 کیلومتری ویرون احتمالا حبس ابد را برای راننده به ارمغان می آورد. با این وجود ویرون از امتیاز خاص بودن برخوردار است و این امتیازی است که بسیاری از مالکین حاضرند برای آن پول بپردازند.

اختصاصی مجله اینترنتی خبرنگاران Bartarinha.ir

cruisero.ir: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس ها

منبع: برترین ها
انتشار: 17 اردیبهشت 1401 بروزرسانی: 17 اردیبهشت 1401 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 42256

به "جدال در باشگاه دو ثانیه ای ها" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "جدال در باشگاه دو ثانیه ای ها"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید