تکنیک های درمان جوشگاه های آکنه - مجله سرگرمی

تکنیک های درمان جوشگاه های آکنه

نویسنده: دکتر سیمین ابراهیم زاده

آکنه شایع ترین دلیل مراجعه بیمار به متخصص پوست می باشد که بیشتر در نوجوانی و جوانی به دلیل تغییرات هورمونی و چربی پوست در پوست صورت، سینه و پشت ظاهر می شود و در 98 درصد موارد صورت گرفتار است. اغلب بیماران دارای آکنه، پوست چربی دارند، شدت آکنه به اندازه ترشح غدد سباسه (غدد ترشحه چربی) بستگی دارد. آکنه علاوه بر داشتن ظاهری ناخوشایند، احتمال گذاشتن جوشگاه یا اسکار آکنه دارد که به صورت تیرگی در محل آکنه علاوه بر داشتن ظاهری ناخوشایند، احتمال گذاشتن جوشگاه یا اسکار آکنه دارد که به صورت تیرگی در محل آکنه یا فرورفتگی پوست در محل ابتلا به آکنه و در بعضی موارد به صورت برجستگی قرمزرنگ (گوشت اضافه) یا کلوئید در ناحیه مبتلا می باشد.

متأسفانه درمان جوشگاه آکنه هزینه بر و طولانی مدت است و در بیشتر موارد پوست به حالت اول بر نمی شود. پس برترین راه، درمان آکنه در مراحل اولیه است که آکنه ها زیاد نشده و اسکار به جا نگذاشته اند. معمولاً برای فردی که آکنه دارد حین درمان پزشک متخصص پوست درمان هایی جهت بهبودی و پیشگیری از اسکار هم آغاز می کند. رعایت یک سری اصول به وسیله بیمار از ایجاد اسکار آکنه جلوگیری می کند.

1) بیمار باید هر روز صورت خود را با آب و صابون مناسب پوست چرب بشوید که اندازه ترشح چربی را کم کند.

2) از فشار دادن جوش ها پرهیز کنید کند.

3) حتماً از ضد آفتاب های مخصوص پوست چرب استفاده شود.

4) از مالیدن مواد و کرم های آرایشی به پوست خوداری شود.

5) درمان های کنترل آکنه را دقیقاً پیگیری کند و مراجعه های مکرر به پزشک متخصص خود داشته باشند زیرا درمان آکنه درمان طولانی مدت است و احتیاج به پیگیری دارد. در بعضی افراد با وجودی که به آکنه ها دست نمی زنند ولی چون آکنه بسیار عمیق هستند با این وجود اسکار اجتناب پذیر است برای درمان اسکار ابتدا باید آکنه ها کنترل شود چون درمان هایی از قبیل لیزر می تواند باعث برانگیخته شدن مجدد آکنه شود و آکنه های موجود در آینده اسکار ایجاد می کند. از به کار بردن مواد آرایشی و انواع کرم های چرب روی صورت خودداری شود چون باعث افزایش جوش های صورت می شود.

در بیمارانی که داروی خوراکی ایزوترتینوئین (اکوتان) مصرف می نمایند باید بین چهار تا شش ماه پس از قطع درمان خوراکی اقدام به درمان اسکار نمایند چون این دارو ترمیم پوست را درحین مصرف و تا مدتی پس از قطع آن مختل می کند. در حین درمان آکنه می توان از لایه بردارهای خفیف تا میانه استفاده کرد این مواد هم طول دوره آکنه ها را کوتاه تر کند و هم تا حدودی اسکارها را بهبود بخشند.

این ترکیبات از مشتقات اسیدهای میوه یا ترکیبات ویتامین A می باشد و می بایست با تجویز متخصص پوست از این داروها استفاده شود چون انتخاب نوع و درصد ماده موثره بسته به پوست افراد مختلف، فرق دارد. این ترکیبات از تعداد دفعات کم آغاز شده و می بایست لزوماً شب ها استفاده شود و در روز از کرم های ضد آفتاب فاقد چربی استفاده شود

روش دیگر برای از بین بردن اسکارها، میکردرم ابر شن و درم ابر شن است که تفاوت این دو در عمق تراشی است که روی پوست انجام می شود.

میکرودرم ابر شن به وسیله سایش پوست باعث لایه برداری و کم کردن لکه های حاصل از جوش ها شده و عمق اسکارها را کم می کند. جلسات بالای میکرودرم ابریشن از نظر عمق مشابه درم ابریشن و لیزر است با این تفاوت که پس از میکرودرم ابرشن چون خونریزی ندارد، احتیاج به پانسمان نیست و در آن بسیار کمتر از درم ابرشن و لیزر است و در این حالت احتیاج به بی حسی هم ندارد.

لیزر، برای لیزر اسکارها، انتخاب بیمار بسیار مهم است اولاً باید به بیمار شرح داده شود که لیزر یک درمان قطعی و صد در صد نیست چون بسیاری از بیماران، تصوری که از لیزر دارند به صورت وسیله ای بدون درد، خونریزی و زخم و با نتیجه صددرصد است در حالی که جهت درمان اسکار با لیزرها می تواند حدبیشتر 40 ـ 50 درصد به بیمار قول داد که ضایعات بهتر می شود.

بعلاوه بیماران با پوست تیره و افراد با اسکارهای خیلی عمیق، کاندید مناسبی برای لیزر نیستند و افرادی که در حال حاضر داروی خوراکی ایزوترتینوئین مصرف می نمایند یا کمتر از 4 ـ 6 ماه از قطع آن می گذرد کاندید مناسبی جهت لیزر نمی باشند.

قبل از لیزر سابقه تب خال باید از بیمار سؤال شود و حتماً به صورت پیشگیری داروی ضد تب خال به بیمار داده می شود. و پس از لیزر بعلاوه آنتی بیوتیک داده می شود و پانسمان ضروری است که 48 ساعت بعد به وسیله متخصص پوست پانسمان باز شده و پانسمان مجدد می شود. مراقبت شدید از نظر آفتاب تا 6 ماه پس از لیزر ضروری است. قرمزی حاصل از لیزر گاهی تا 4 ـ6 ماه پس از لیزر باقی می ماند و حتی گاهی لیزر احتیاج به تکرار دارد و با یک جلسه شاید به حد 40 ـ 50 درصد نتیجه هم نرسیم. حتماً قبل از آغاز درمان با لیزر و سایر درمان های اسکار بهتر از بیمار عکس گرفته شود و بعد عکس ها با هم مقایسه شوند. لذا بیمارانی که انتظار بالایی از لیزر دارند، برای این درمان مناسب نیستند. روش دیگر برای اسکارهای خیلی عمیق برداشتن اسکار و بخیه زدن محل است که به جای یک اسکار پهن و عمیق یک خط ظریف باقی می ماند که سپس می توان خط محل بخیه را هم با لیزر صاف تر کرد. روش دیگر به آن Punch elevation می گویند که جای برداشتن اسکار اطراف آن را باز نموده و از کف محل اسکار را جدا کردن و در سطح پوست قرار داده می شود که این روش بدون بخیه می باشد. البته باید توجه داشت اگر پوست کف محل اسکار پوست سالمی نباشد نمای بسیار مطلوبی نمی دهد.

منبع:نشریه دنیای زنان، شماره 51.

/ج

picosho.ir: پیکوشو: تصاویر گردشگری ایران و جهان

gitiro.ir: گیتی رو: مجله گردشگری و مسافرتی، خبری و ورزشی

منبع: راسخون