توهمی به نام چکاپ کامل - مجله سرگرمی

به گزارش ، امروزه با پیشرفت فناوری ابزار های تشخیصی زیادی به یاری پزشکان آمده است، اما هیچ روشی را نمی توان جایگزین توضیح حال دقیق و معاینه بالینی کامل کرد، گاهی در کنار این دو اصل مهم و با استفاده درست و به جا از روش هایی مثل آزمایش خون، آزمایش ادرار، روش های تصویربرداری و... می توان سریع تر به تشخیص دقیق بیماری رسید و با آغاز زودهنگام درمان، عوارض بیماری را کاهش داد. بیشتر مردم تصور می نمایند با انجام سالانه چند نوبت آزمایش خون می توانند سلامت خود را از نظر تمام بیماری ها آنالیز نمایندو، اما ...

روزانه افراد زیادی که در صحت و سلامت کامل به سر می برند و هیچ فاکتور خطرناک یا علامت بیماری خاصی ندارند به پزشکان مراجعه می نمایند و درخواست نوشتن آزمایش خون، ادرار و... دارند و اظهار می نمایند که هر سال چندین بار این آزمایش ها را انجام می دهند. انجام چکاپ های مکرر نشان دهنده ناآگاهی مردم از بیماری ها و روش تشخیص آن هاست.

به غیر از آزمایش خون و ادرار برای تشخیص بسیاری از بیماری ها احتیاج به اقدامات تشخیصی پیچیده تری داریم. به عنوان مثال برای تشخیص قطعی بعضی از بیماری های کبدی احتیاج به انجام بیوپسی (نمونه برداری) است یا برای تشخیص بعضی تومور ها گاهی آزمایش خون هیچ یاریی نمی نماید و احتیاج به استفاده از روش های تصویربرداری مثل سی تی اسکن یا ام آر آی است.

برای تفکیک بیماری آسم از دیگر بیماری های تنفسی معمولا احتیاج به انجام اسپیرومتری (تست تنفس) داریم. همچنین برای تشخیص خیلی از بیماری ها احتیاج به انجام روش های پیچیده ای مثل نمونه برداری ازمغز استخوان، آزمایش ژنتیک، آزمایش عرق، نوار مغز، نوار عصب و عضله و... است.

روش های تشخیصی زیادی وجود دارد و با صرف آزمایش خون و ادرار نمی توان تمام بیماری ها را آنالیز کرد و به هیچ عنوان عبارت چکاپ کامل درست نیست.

راه تشخیص بسیاری از بیماری ها، بالینی است. یعنی فقط با معاینه و توضیح حال کامل می گردد به تشخیص نهایی رسید و استفاده از آزمایش های پاراکلینیک در فرایند تشخیص این بیماری ها کاربردی نیست، مگر برای تفکیک از دیگر بیماری ها.

انجام مکرر آزمایش های غیرضروری در سطح انبوه هزینه های زیادی به مردم و نظام سلامت تحمیل می نماید و به دلیل افزودن به بار کاری آزمایشگاه ها، احتمال بروز خطای آزمایشگاهی را هم افزایش می دهد.

برخلاف تصور بیشتر مردم، صرف طبیعی بودن میزان فاکتور های آزمایشگاهی لزوما به معنی سلامت کامل نیست و برعکس در بسیاری از موارد غیر طبیعی بودن یک یا چند فاکتور آزمایشگاهی لزوما نشان دهنده بیماری خاصی نیست؛ بنابراین درهردو مورد احتیاج است پزشک با توجه به توضیح حال، معاینه و سابقه خانوادگی بیمار و حتی شرایط بیمار هنگام انجام آزمایش و... برگه آزمایش را تفسیر کند. برای نمونه ممکن است فردی به دلیل ابتلا به یک بیماری در حال مصرف آنتی بیوتیک باشد، ولی آزمایش کشت ادرار حتی درصورت ابتلا به عفونت مجاری ادراری، طبیعی گزارش گردد. بعضی شرایط مثل حاملگی یا مصرف بعضی دارو ها می تواند سطح بعضی از فاکتور های خونی را تغییر دهد که این هم لزوما به معنای بیماری نیست.

یکی از وظایف پزشکان این است که بیماری هایی را که نسبتا شایع هستند و درصورت تشخیص دیرهنگام، عوارض زیاد و جبران ناپذیری به دنبال دارند، قبل از بروز علایم در سطح جامعه پیدا نمایند و با درمان به موقع، عوارض ناشی از آن ها را به حداقل برسانند. بیماری هایی مانند دیابت نوع 2، سرطان سینه، سرطان دهانه رحم و....

سرطان دهانه رحم و پستان بیماری های شایعی است که به سادگی و با روش های غیرتهاجمی می توان آن ها را تشخیص داد، اما با وجود تاکید فراوان، توجه کمی به این دو بیماری می گردد. درصد اندکی از بانوان معاینه دوره ای سینه را انجام می دهند و به ندرت برای انجام ماموگرافی یا سونوگرافی سینه به پزشک مراجعه می نمایند. از طرفی بیشتر بانوان درباره انجام سالانه تست پاپ اسمیر سهل انگاری می نمایند. این در حالی است که همین افراد سالانه چندین نوبت برای انجام آزمایش غیر ضروری و چکاپ های فصلی به پزشک مراجعه می نمایند.

تمام بانوان متاهل از 21 تا 30 سالگی باید هر سال با تست پاپ اسمیر از نظر سرطان دهانه رحم آنالیز شوند و بعد از 30 سالگی درصورت طبیعی بودن پاپ اسمیر به مدت سه سال متوالی، انجام هر سه سال یک بار پاپ اسمیر کافی است و بعد از سن 70 سالگی درصورتی که سه تست اخیر طبیعی باشد و در 10 سال اخیر یافته غیرطبیعی نداشته باشند دیگر احتیاجی به ادامه غربالگری از نظر سرطان دهانه رحم نیست.

منبع: خراسان

bestarticles.ir: بهترین مقاله، گلچینی از بهترین های دنیای فناوری و گردشگری

boostanchat.ir: بوستان گفتگو | انجمن بحث و بررسی فناوری های روز دنیا