ترس از تنهایی؛ تشخیص، عوامل، علائم و درمان
به گزارش مجله سرگرمی، آیا تا به امروز به تنها ماندن یا رها کردن عزیزانتان فکر نموده اید؟ آیا چنین افکاری موجب ایجاد اضطراب و ترس در شما می شوند؟ اگر پاسخ به این سؤالات مثبت است، احتمالاً به نوعی اختلال ترس از تنهایی مبتلا هستید. در واقع، ترس از تنهایی نیز مانند ترس از مرگ یک اختلال روانشناختی است. این مشکل به نوعی استرس و اضطراب شدید از تنها شدن افراد اشاره دارد که موجب می گردد تا آن ها به صورت مداوم نگران تنها ماندن یا طرد شدن از جانب اطرافیان خود باشند. در این مقاله، به آنالیز مفهوم ترس از تنهایی، راه های تشخیص، علائم و روش های درمانی آن خواهیم پرداخت.
ترس از تنهایی چیست؟
Autophobia یا ترس از تنهایی به مجموعه ای از ترس های غیرطبیعی اشاره دارد که در آن افراد از تنها ماندن هراس دارند. در واقع، اختلال ترس از تنهایی منجر می شود تا افراد به صورت مداوم به اطرافیان خود چسبیده و نگران از دست دادن آن ها باشند! همچنین افراد مبتلا به چنین اختلالی از تصور شرایط تنهایی نیز دچار وحشت زدگی و استرس می شوند.
به طور کلی، اتوفوبیا در میان بچه ها و نوجوانان بسیار شایع است. به علاوه، در بعضی موارد نیز چنین ترسی در نتیجه غفلت والدین و اطرافیان در آن ها شکل گرفته و تشدید می شود. همچنین اختلالات شدید نیز ممکن است منجر به سوءاستفاده از کودک یا خشونت علیه او شود. از سوی دیگر، اختلال ترس از تنهایی ارتباط بسیاری نزدیکی با اختلال ترس از جدایی و اختلالات شخصیت مرزی دارد.
چه عواملی باعث بروز اختلال ترس از تنهایی می شوند؟
از جمله دلایلی که منجر به ایجاد اختلال اتوفوبیا در افراد مختلف می شوند، می توان به وقایع آسیب زا در دوران گذشته زندگی افراد و همچنین عوامل ژنتیکی اشاره نمود. در ادامه هر یک از این موارد را با جزئیات بیشتری مورد بررسی قرار می دهیم.
1. وقایع آسیب زا
از جمله دلایل ایجاد اختلال اتوفوبیا در افراد می توان به وقایع ناگواری اشاره نمود که احتمالاً در گذشته هر یک از آن ها اتفاق افتاده است. برای مثال، این ترس می تواند ناشی از بعضی اتفاقات پرتنش دوران کودکی مانند طلاق والدین، آدم ربایی، سوءاستفاده های جنسی یا از دست دادن والدین باشد. در واقع، چنین مسائلی می توانند ترس از تنهایی را به افراد القا نموده و منجر به رشد افکاری شوند که در آن ها، افراد ترس از دست دادن تمام افراد مهم و نزدیک زندگی خود را دارند.
همچنین اتوفوبیا می تواند ناشی از اتفاقات ناگوار کودکی نباشد. در واقع، وقایعی همچون ترک کردن ناگهانی بعضی نزدیکان مهم در زندگی شخصی هر یک از افراد نیز ممکن است منجر به بروز اختلال ترس از تنهایی در آن ها شود.
2. عوامل ژنتیکی
یکی دیگر از عواملی که ممکن است منجر به بروز علائم مربوط به این اختلال در افراد شود، عوامل ژنتیکی است. به طور معمول در این مورد، افرادی که بعضی مواردی همچون ترس و اضطراب را به صورت ارثی دارند، می توانند اختلالاتی مانند اتوفوبیا را نیز از والدین و نسل خود به ارث ببرند.
اختلال ترس از تنهایی چه علائمی دارا است؟
- ترس شدید نسب به تنهایی و تنها ماندن
- افکار غیرقابل کنترل و غیرمنطقی در رابطه با رها شدن توسط عزیزان و نزدیکان
- عصبانیت و تحریک پذیری غیرمنطقی
- حسادت و استرس های بی ربط
- اجازه ندادن به بچه ها و دوستان برای برقراری ارتباط محبت آمیز یا کاری با دیگران
- عدم دوری از دوستان، اطرافیان و عزیزان خود
- احساس افسردگی بدون دلایل منطقی
- وحشت زدگی به همراه علائمی مانند لرزش، تنگی نفس، تپش قلب، درد قفسه سینه، حالت تهوع، سرگیجه، ضعف عضلات، تعریق و …
به طور کلی، اختلال ترس از تنهایی ممکن است بسیار شدید باشد و زندگی روزمره افراد را با مشکلاتی روبرو کند. برای مثال، بعضی افراد مبتلا به این اختلال نسبت به نزدیکان خود دچار شک شده و موجب به هم خوردن آرامش طرفین می شوند. همچنین در بعضی موارد اختلال ترس از تنهایی موجب افسردگی افراد می شود. می توان گفت که مشاهده علائم فوق به مدت بیش از 6 ماه در افراد احتیاجمند رسیدگی بوده و مراجعه به پزشک برای درمان لازم است.
چگونه می توان بیماری ترس از تنهایی را درمان کرد؟
روش های روانشناسی و دارویی بسیاری برای درمان این نوع اختلال وجود دارند که بعضی از مهم ترین آن ها را در ادامه تشریح می کنیم.
1. درمان رفتارشناختی
در درمان اختلال اتوفوبیا، روش درمانی رفتارشناختی بخش اصلی درمان را شامل می شود. در واقع، این روش یک راه کار روانشناسی است که به افراد یاری می نماید تا تمام افکار و تصاویری از گذشته را بازشناسی نمایند که منجر به ایجاد اختلال مربوطه شده اند. به علاوه، در این روش متخصصان نیز جلسات متعدد روانشناسی برگزار نموده و بدین طریق بستری برای بیمار فراهم می نمایند تا در خصوص ترس های خود صحبت کند. همچنین روانشناسان به افراد می آموزند تا افکار خود را به سمت دیدگاه های مثبت سوق داده و آستانه تحمل خود را بالاتر ببرند.
در بسیاری موارد هم فرد مبتلا به اختلال اتوفوبیا در خصوص شک و تردیدهای خود نسبت به اطرافیان سخن می گوید. در چنین شرایطی، روانشناس مربوطه او را با واقعیت های موجود آشنا نموده و از پیشروی افکار نادرستش جلوگیری می نمایند. همچنین روانشناسان به بیماران می آموزند تا به بهترین نحوه بتوانند افکار خود را با اطرافیانشان در میان بگذارند.
به علاوه، در مواردی که اختلال ترس از تنهایی بسیار شدید است، روش هیپنوتیزم نیز در کنار راه کار درمانی رفتارشناختی به کار گرفته می شود. در واقع، هیپنوتیزم به روانشناسان یاری می نماید تا افکار عمیق و پنهان بیماران را بررسی نمایند. به بیان دیگر، روش هیپنوتیزم به منظور تسلط بر افکار پنهان، تمایلات و ترس های درونی افراد مورد استفاده قرار می گیرد. در نتیجه به روش بهتری می توان فرایند درمان بیماران را ادامه داد.
2. درمان دارویی
در کنار سایر روش های درمانی، استفاده از داروهای مربوطه نیز گزینه ای مناسب برای بهبود فرایند درمان به شمار می فرایند. در واقع، افراد مبتلا به اختلال ترس از تنهایی به شدت در معرض افسردگی، افکار مرتبط با آسیب رساندن خود یا دیگران قرار دارند. از همین روی، برای مقابله با چنین شرایطی معمولاً داروهای ضد اضطراب و ضدافسردگی توسط پزشک و برای کنترل اضطراب تجویز می شوند. در ادامه چند راه کار کاربردی به منظور غلبه بر اتوفوبیا را تشریح می کنیم.
جمع بندی
در این مقاله، تعریف جامعی از اختلال اتوفوبیا یا ترس از تنهایی ارائه داده و عواملی را بررسی کردیم که موجب ایجاد چنین اختلالی در افراد می شوند. در ادامه، علائم اختلال ترس از تنهایی را مورد بررسی قرار داده و سپس راه های درمانی این مشکل را بیان کردیم. در نهایت، همیشه به خاطر داشته باشید که برای غلبه بر ترس از تنهایی باید ریشه ترس ها را یافته و بپذیرید که بعضی مواقع هم احتیاج است تا زمانی را به تنهایی سپری کنید. یکی از مهم ترین اقدامات برای برطرف چنین ترسی، تقویت اعتماد به نفس است. در خاتمه، منتظر نظرات و پیشنهادات شما در رابطه با تجربیات اختلال ترس از تنهایی و روش های به کار گرفته به منظور مقابله با ترس هایتان هستیم.
منبع: مجله انگیزهmahsanblog.ir: وبلاگ مهسان، این وبلاگ برای سیستم مدیریت محتوای مهسان میباشد