الیکا عبدالرزاقی: یلدای زندگی امین هستم - مجله سرگرمی

اجازه بدهید در همین سؤال اول بروم سراغ هنرنمایی تازه خانم عبدالرزاقی در سریال سرباز که این شب ها از شبکه 3سیما درحال پخش است. چطور شد این پیشنهاد را پذیرفتید؟

الیکا عبدالرزاقی:

اتفاقی که خیلی برای من جذاب بود این بود که کارگردان آقای مقدم دوست وقتی مرا به این کار دعوت کردند کار های جدی مرا ندیده بودند و به من پیشنهاد بازی در این کار را دادند و همیشه این برای من جای سؤال بود. خوشبختانه به من اعتماد کردند و امیدوارم که جواب اعتمادشان را داده باشم.

امین زندگانی:

الیکا برای بازی در سریال سرباز سختی های بسکمک کشید و من معتقدم در ایفای نقش اش خوش درخشیده است. بازیگر بیشتر از اینکه توانمند و بر تکنیک مسلط باشد باید با کارگردان به زبان مشترک برسد و این اصل برای هر بازیگری مهم است. من فکر می کنم الیکا نقشی که نویسنده و کارگردان این سریال برای او نوشته را خوب درک کرده است. من در طول 18 ماه شاهد ساعت ها تمرینات او حتی در ساعت بعد از کار بودم. کاملا 24ساعت در اختیار نقش اش بود. شبی نبود که درباره سکانس های این سریال که آن روز ضبط شده بود با هم صحبت نکنیم.

من هر وقت این سریال را می بینم صرف نظر از اینکه همسر من هستند، بازی الیکا عبدالرزاقی را تحسین می کنم. به هرحال مطمئنا بهترین بود که انتخابش کردم (باخنده). به نظر من یک فصل جدیدی در کار های الیکا شروع شده است. گرچه قبلا هم بازی در نقش جدی را تجربه کرده بود، اما بازی به این شکل که تمام ابزار های بازیگری از بازیگر گرفته شده و یک زندگی روان واقعی در یک جهت آرام و خارج از عادت های مرسوم با رویکرد های جدید همراه است، کمی سخت است. ناگفته نماند یکی از تکنیک های جدید این سریال پیام هایی است که در حین پخش سریال تایپ می شود و زمان آن ها مشخص نیست و این کار بیننده را به فکر وا می دارد.

چقدر نقش یلدا در سریال سرباز با الیکا در زندگی معمولی اش شباهت ها و تفاوت ها دارد؟

الیکا عبدالرزاقی:

ما معمولاً در سریال کاراکتر های صرفا منفی، مثبت یا خاکستری داریم که به نظر من خیلی به انسان واقعی نزدیک نیست. هر انسانی می تواند در مواقعی مهربان، خودرأی و بی منطق باشد و درگیر تضاد ها و تنش ها شود. این نیست که بگویم، چون یلدا نقش یک زن سریال هست باید همه کار های او مثبت باشد. نقش او متفاوت و واقعی است؛ او یک کاراکتر مستقل، قدرتمند و آینده نگر است که با اراده آهنین تمام تلاش اش را می کند تا همسرش پیشرفت کند. درباره شباهتم به یلدا احساس می کنم که چنین اراده آهنی را ندارم. البته هیچ وقت هم درکار های همسرم دخالت نکرده و نمی کنم (باخنده).

امین زندگانی:

الیکا بسیار موقعیت شناس است که این روحیه با بازیگر بودن او بی ارتباط نیست. چرا که بازیگر باید درک موقعیت بسیار قوی ای داشته و در سخت ترین لحظات در درست ترین جا ها قرار گرفته و بهترین واکنش را از خود نشان دهد. این یکی از ویژگی های شخصیتی خود الیکاست که به دور از هیجان در زندگی هوشمندانه تصمیم می گیرد و از این جهت به یلدای سریال شبیه است.

پیش از تعطیلی فعالیت های هنری به واسطه شیوع ویروس کرونا مشغول چه کاری بودید؟

الیکا عبدالرزاقی:

بعد شیوع کرونا در قرنطینه خانگی بودم و از بودن در خانه لذت می بردم. من خانه و در جمع خانواده بودن را دوست دارم و ایام قرنطینه به من سخت نگذشت و زمان خوبی برای رسیدن به کار های عقب مانده ام اعم از کتاب خواندن، فیلم دیدن و... بود.

امین زندگانی:

من واقعیت در اوج شیوع کرونا درگیر دو کار بودم که تمام وقتم پر بود. با تعطیلی این دو کار خیلی خانه نشین نشدم. کار های عقب مانده ای در دفتر کارم داشتم که با رعایت موارد بهداشتی آن ها را انجام دادم.

از فعالیت های مشترک تان بگویید. تیزر سینمایی کتاب دخترشینا که واقعا کار جالبی بود. در تئاتر و سینما و تلویزیون چطور؟

امین زندگانی:

ما یک سریال به عنوان کار مشترک داشتیم که باب آشنایی ما شد. یک فیلم سینمایی کودک و تیزر سینمایی دختر شینا را با هم کار کردیم. البته بیشترین مشارکت ما در زمینه آموزشگاه سینمایی است که الیکا با عشق و علاقه حضور پیدا کرده و ما را همراهی می کند. البته تجربه نمایش مشترک هم داشته ایم که من بدترین نقش یعنی تهیه کننده کار بودم (باخنده).

الیکا عبدالرزاقی:

امین به فعالیت مشترک مان اشاره کرد. یک فیلم سینمایی سال گذشته به اسم شهر گربه ها داشتیم که برای من همکاری بسیار دلچسبی بود.

دوست دارید کار مشترک بازی کنید؟

الیکا عبدالرزاقی:

بله البته پیشنهاد برای اجرا زیاد داشتیم.

امین زندگانی:

بله، ولی خیلی کم پیش می آید که ما ساعت کاری مان با هم هماهنگ شود. الیکا همکار و دوست بسیار خوبی است. این ادعای من که همسرش هستم نیست و اغلب همکارانی که با او کار کرده اند به این گفته من صحه می گذارند.

با توجه به اینکه هر دو ورود آموزشگاهک در عرصه هنر های نمایشی داشتید از اهتمام شما به تربیت نسل جدید در این عرصه برایمان بگویید. تا جایی که خبر دارم تدریس هم می کنید و هنرجویان زیادی هم دارید.

الیکا عبدالرزاقی:

همیشه تدریس برای من لذت بخش بوده و دوست دارم برای این کار وقت و انرژی بگذارم. از طرفی وقتی عشق و علاقه امین را به کار کردن با نسل جوان می بینم لذت می برم. همانطور که می دانید کار فرهنگی کردن کار پردرآمدی نیست. آموزشگاه بازیگری اغلب با عشق و علاقه به تربیت نسل جدید و انتقال اندوخته ها و آموخته ها به علاقه مندان راه اندازی می شود.

امین زندگانی:

به نظر من باید اولین کاری که در این زمینه انجام می دهیم ایجاد تغییرات در سیستم آموزشی مدارس و دانشگاه ها باشد تا رشته های هنری را وارد دوران مدرسه و قبل از دانشگاه کرده و هنر را به طور جدی در مدارس احیا کنیم. فرهنگ و هنر و علی الخصوص موسیقی و سینما یک نظم لطیفی به انسان می دهد. در کشور های پیشرفته دانش آموزان با انتها دوره مدرسه یک هنر یا مهارتی را کسب می کنند. مثلا یکی سازی را یاد گرفته یا مهارت نویسندگی آموخته یا تئاتر را شروع کرده است. در سنینی که شخصیت آن ها در حال شکل گیری است یک منش و الگوی رفتاری برای نسل جدید ایجاد شده و با نخبگان بسکمک آشنا می شوند.

همزمان که هنری را در هر زمینه ای فرامی گیرند یک نظم و قانونمندی را یاد می گیرند و این فرهنگ مهم و ارزشمندی است. در دانشگاه ها هم باید تحولی ایجاد شود و در نهایت به جایی برسیم که تحصیلات آموزشگاهک برای کسی که می خواهد وارد عرصه هنر شود الزامی شود. درباره هنرجویان هم یک اشاره کوتاه کنم که ما مسئولیم همه هنرجویان را بر اساس استعداد و توانایی هایشان راهنمایی کنیم و اتفاقا مسئولیت ما در برابر هنرجویی که کمتر در فضای هنری بوده و به اصطلاح ضعیف تر است بیشتر است.

به نظر می رسد بانو بیشتر از همسر در فضای مجازی هستند. از فعالیت در این فضا بگویید. با تمام حواشی، این فضا را می پسندید؟ از قضاوت ها در فضای مجازی رنجور نمی شوید؟

الیکا عبدالرزاقی:

در فضای مجازی تقریبا فعال هستم، اما قضاوت های دیگران برایم چندان مهم نیست و دوست دارم از حواشی دور باشم. چه در فضای مجازی و چه فضای واقعی هم مردم و هم هنرمند باید ظرفیت های خود را بالا ببرند و احترام و حرمت ها را حفظ کنند.

امین زندگانی:

من خیلی در فضای مجازی فعال نیستم. معمولا هم از دردسر دوری می کنم. ولی همین آخرین کاری که منتشر کردم خیلی برای من دردسر شد. من واقعا نیتم شاد کردن مردم و تشکر از جامعه پزشکان در ایام شیوع ویروس کرونا بود که بعضی به این موضوع معترض شدند البته نظر آن ها هم قابل احترام است. همیشه فضای مجازی برای من حاشیه ایجاد کرده و من دوست دارم در حاشیه بمانم، ولی حاشیه نداشته باشم. البته ارتباط با مخاطب خیلی برای من مهم است، ولی ترجیح می دهم ارتباطم با مخاطبان بدون قاب و با هویت در فضای واقعی باشد تا فضای مجازی. فضایی که افراد با نقاب و اسم و عکس فیک وارد می شوند و هر حرف و اظهارنظری می کنند البته به عقیده من این ها فریب دادن و زیر سؤال بردن شخصیت خودشان است.

ماندگار ترین و دوست داشتنی نقش هایتان چیست؟

الیکا عبدالرزاقی:

یکی از نقش های جذابی که بازی کردم نقش یلدا در سریال سرباز است. چون خیلی وقت گذاشتم و خیلی تمرین کردم. از حضور نویسنده و کارگردان همزمان در حال ضبط و تمرین ها بهره کامل بردم و همکاری بسیار دلچسبی بود. گرچه کار بسیار طاقت فرسا بود با این حال نقش یلدا را در زمینه کار جدی ام خیلی دوست دارم. بازی در قهوه تلخ هم مرا وارد بازار حرفه ای بازیگری کرد. پیش از این کار فعالیت داشته، اما به عنوان یک بازیگر حرفه ای شناخته نمی شدم بعد از قهوه تلخ فضای کاری من تغییر کرد.

امین زندگانی:

اغلب مردم می گویند نقش حضرت سلیمان (س) در ملک سلیمان و نقش مسلم ابن عقیل در مختارنامه را دوست دارند. البته همیشه گفتم که من به عنوان بازیگر این نقش ها را بازی نکردم بلکه حرمتی که مردم برای این افراد قائل اند تصویر خوبی ایجاد کرده است. این ها مربوط به گذشته من بوده و من هنوز نقشی که گل سرسبد کارهایم باشد بازی نکرد ه ام. البته بازی در فیلم هایی، چون معصومیت از دست رفته، پیشونی سفید و شاهگوش و همه چیز آنجاست را دوست دارم، زیرا این نقش ها با قلم نویسنده و کمک کارگردان و اندک اندوخته ای که من داشتم ساخته شدند.

بی تعارف بهترین و بدترین خصوصیت اخلاقی طرف مقابل تان چیست؟

الیکا عبدالرزاقی:

امین بیش از اندازه مهربان و دلسوز است. بیش از اندازه خودش را با آدم ها در یک حد و اندازه می داند. هرگز از بالا به آدم ها نگاه نکرده و گاهی هم از همین رفتار لطمه دیده است. البته من برای همه خصوصیات اخلاقی او احترام قائلم.

امین زندگانی:

بسیار بانوی دلسوزی است که گاهی خودش را فراموش می کند. البته این یکی از ویژگی هاست که نمی شود یک ایراد اخلاقی محسوب کرد. از ویژگی های خوبش اینکه بهترین رفیق است که می توانیم داشته باشیم و یک بانوی پرانرژی و شاد است.

اجازه بدهید کمی فضای مصاحبه را عوض کرده و سرکی به زندگی شخصی شما بکشیم. مشارکت شما در کار های خانه چگونه است؟

الیکا عبدالرزاقی:

انصافاً امین خیلی کمک می کند. وقتی که من سر کار هستم بیشتر کار ها را خودش انجام می دهد. دستپخت خیلی خوبی هم دارد. همین جا اعتراف کنم من گاهی دوست دارم از سرکار می آیم دستپخت امین را بخورم تا اینکه دستپخت خودم را.

امین زندگانی:

من کار خانه به ویژه آشپزی را خیلی دوست دارم و اغلب کار های خانه را هم مشارکتی انجام می دهیم.

در خانه کدام یک از شما شاد و پرانرژی ترید؟

امین زندگانی:

من اصولا آدم عنقی هستم. فقط در محل کارم البته گاهی با همکاران شیطنت می کنم. شاید به خاطر همین شخصیت جدی من هست که مردم با کلیپ شادی که من در نوروز منتشر کردم خیلی ارتباط ندریافتد و برای بعضی ها جای سؤال ایجاد شد. در کل انرژی مثبت و شادی خانه ما الیکاست.

الیکا عبدالرزاقی:

من ذاتا شادتر هستم، اما امین هم اینطور که خودش توصیف می کند عنق نیست و خیلی وقت ها فضای خانه را شاد و پرانر ژی می کند.

در این شرایط که شیوع ویروس کرونا بسکمک از مشاغل را تعطیل کرده و فشار بر اقشار کم درآمد زیاد شده به نظرتان پویش همدلی بازیگران چقدر می تواند مؤثر واقع شود؟

الیکا عبدالرزاقی:

همراهی و همدلی با مردم همیشه خوب است، اما نباید شرایط اقتصادی بازیگران خارجی و دستمزد آن ها را با بازیگران ایرانی مقایسه کرد.

امین زندگانی:

این پویش خوبی است، اما باید این را پذیرفت که نباید راه اندازی این پویش های همدلی و کمک مردمی موجب سلب مسئولیت از یکسری افراد که مسئول مردم هستند، شود.

مشکل پای چپم هیچگاه محدودم نکرد

الیکا عبدالرزاقی به تازگی در مصاحبه ای تلویزیونی شرکت کرده که از او در مورد علت ناراحتی پایش در این سریال پرسیده شده. عبدالرزاقی در پاسخ به این سؤال گفت که در 11 سالگی دچار یک بیماری به نام گیلن باره شده و بدن او از کمر به پایین فلج شد و بعد از بهبودی، پای چپ او کمی مشکل پیدا کرده است. خودش در این باره می گوید: هیچ وقت شرایطی فراهم نشد که من این موضوع را مطرح کنم. البته بینندگان هم تا به امروز متوجه این موضوع نشده بودند که من چنین مسئله ای در ناحیه پای چپ دارم. به نظرم اتفاق خوبی افتاد در سریال سرباز که پلان های لانگ شات زیادی داشت و باعث شد که مردم برای شان سؤال پیش بیاید.

آن ها در صفحه اینستاگرام من می آمدند و می پرسید که مسئله ای برایتان پیش آمده؟ جدیدا تصادف کردی؟ ام اس یا بیماری خاصی گرفتی؟ در مصاحبه اخیرم وقتی این سؤال مطرح شد بهترین موقعیت بود که من بتوانم صادقانه به این موضوع اشاره کنم. من احساس کردم که در جایگاه نصفه و نیمه که در حوزه هنر های نمایشی دارم حداقل بتوانم از آدم هایی که معلول هستند حمایت کنم. متأسفانه واژه معلولیت همیشه با کم توانی مطرح است. بسکمک فکر می کنند یک آدم معلول یعنی یک آدمی که باید کنار گذاشته شود. خیلی از افراد با خود این واژه معلول مشکل دارند حتی خود شما زمانی که این سؤال را پرسیدید به واژه کم توان اشاره کردید و واژه معلول را به کار نبردید. باید نگرش های جامعه و حتی خود افراد به واژه معلول اصلاح شود. معلول، شهفرایند درجه 2 نیست و می تواند مثل هر فرد دیگری علاقه مندی یا استعداد خودش را دنبال کند.

سریال رفته رفته به دل بینندگان نشسته است

نقش یک زن سریال سرباز معتقد است فیلمنامه بسیار هوشمندانه نوشته شده و برای مخاطبان کاملا قابل لمس است و می گوید: اتفاق خوبی که در این سریال افتاده دریافت پلان های بسیار زیبایی است که خیلی سخت و وقت گیر بود، اما متأسفانه شیوه پلان دریافت و قاب های زیبا برای اغلب بینندگان تلویزیون مهم نیست و خیلی وقت برای تماشای این پلان ها صرف نمی کنند. فقط می خواهند قصه سریع پیش برود، چون عادت نکردند. مردم مدام به فیلم هایی با ریتم پرضرب و اصطلاحا پُر از سیلی عادت کرده اند و شاید همین باعث شده تا در قسمت های ابتدایی، به خاطر ریتم آرام سرباز، کامنت هایی از مخاطبان دریافت کنم که توقع یک نوع اتفاق و یک هیجان را داشته باشند.

من فکر می کنم جای این سبک و مدل کار تا حدودی در تلویزیون خالی بود. حتماً قرار نیست که سریال زد و خورد داشته باشد. یک سریال می تواند با یک فرایند نرمال و بدون اینکه استرسی به شما وارد کند با پلان های زیبا پیش برود. کامنت های اخیر مردم نشان می دهد که سریال رفته رفته بیشتر از قسمت های ابتدایی، به دل بینندگان نشسته است. او ادامه می دهد: کار جذاب دیگر این سریال هم که اغلب در فیلم های خارجی دیده ایم همین آوردن پیام ها داخل صفحه نمایش سریال است که به نوعی یک فلش بک برای سریال محسوب شده و ذهن بیننده را فعال می کند. فیلمبرداری اصطلاحا لایه به لایه سکانس ها هم از خلاقیت های دیگر این کارگردان است که گرچه کار سختی بود، اما من، چون عاشق کار های سخت هستم از این کار لذت می بردم.

الیکا عبدالرزاقی متولد 1358 در رامسر است و بیشتر او را به عنوان بازیگر طنز می شناسند. او فارغ التحصیل رشته ادبیات نمایشی است و دوره های بازیگری را در آموزشکده مرحوم سمندریان گذراند و به صورت جدی از سال 1376 کار هنری را شروع کرد. او برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن کمدی از دوازدهمین جشن سینمایی، تلویزیونی دنیای تصویر برای بازی در سریال قهوه تلخ شده است.

امین زندگانی متولد سال 1351 در تهران است. فارغ التحصیل رشته نمایش و ادبیات نمایشی است. او در فیلم های سینمایی، تلویزیونی و تئاتر های متعددی هنرنمایی کرده و در نهایت در سال 1374 جایزه بهترین بازیگر مرد از جشنواره تئاتر فجر را دریافت کرد و در سال 1380 دومین بازیگر منتخب مردم از بین سریال های پخش شده در طول 4 سال از شبکه سوم سیما شد.

سهند بلاگ: سهند بلاگ: با سهند بلاگ از وبسایت و وبلاگ رایگان بهره ببرید

منبع: برترین ها