آرزوی فرهاد حسن زاده برای دنیا و بچه ها در 58سالگی - مجله سرگرمی

این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت وگویی با خبرنگاران به مناسبت پنجاه وهشتمین زادروزش، درباره شرایط ادبیات کودک و نوجوان در سال گذشته اظهار کرد: من نمی توانم تحلیل خیلی جامع و کاملی از شرایط ادبیات کودک و نوجوان داشته باشم؛ فکر می کنم این کار منتقدانی است که خبر همه کتاب ها و جایزه ها را رصد می نمایند. اما به طور کلی حال ادبیات کودک در سال گذشته خوب نبود. شاید بخشی از این به خاطر شرایط مالی، شرایط جایزه ها و گرانی ملزومات چاپ باشد، بخشی دیگر هم به این که به طور کلی نقد ادبی و جلساتی که قبلا برای کتاب ها برگزار می شد کمرنگ و در جایی اصلا محو شده است، برمی گردد. من فکر می کنم آن چه ادبیات را زنده نگه می دارد، نقد آثار است.

او اضافه کرد: بین همه خبرهای ناراحت نماینده و تاسف بار اما برای بار دوم اسم من در میان نامزدهای جایزه اندرسن دیده شد که این خودش شاید باعث خوشحالی دست اندرکاران کتاب های کودک و نوجوان بود. در سال گذشته حدودا 10 کتاب از من منتشر شد که البته در نگاه غیرکارشناسی شاید گفته گردد چقدر زیاد است، در حالی که این کتاب ها برای سال های پیش بوده که دست تصویرگر، ناشر و غیره مانده بود و یک مرتبه چاپ شد.

این نامزد جایزه هانس کریستین آندرسن که می گوید فکر نمی کرد برای بار دوم داورهای این جایزه او را انتخاب نمایند، در پاسخ به این سوال که آیا توقع و انتظاراتش از به دست آوردن چنین عنوانی با آن چه در این مدت به وقوع پیوسته محقق شده است یا خیر، اعلام کرد: من به طور کلی آدم متوقعی نیستم. فکر می کنم در سطح داخلی وقتی نویسنده کارش را که همان نوشتن کتاب هست انجام می دهد، کارش را برای مخاطب خود انجام داده، حالا ممکن است در جایی به آثار او توجه نمایند و درجایی توجه ننمایند. اما وقتی اسم یک نویسنده در سطح بین المللی مطرح می گردد، انگار فرایند کاری اش عوض می گردد و جامعه توقع های دیگری از نویسنده دارد، در واقع چیزهایی به فرایند قبلی کار نویسنده اضافه می گردد.

فرهاد حسن زاده ادامه داد: فکر می کنم در این جا دیگر کار نویسنده این نیست که در یک بستر کارهایی را انجام دهد. یک سری نهادهای دولتی، نیمه دولتی و یا بخش خصوصی هستند که باید پای کار بیایند و زیر بال و پر نویسنده را بگیرند. اگر منظور توقع است شاید لازم بود این اتفاق بیفتد، چون خود به خود به یک سری کارها و هزینه اضافه می گردد. مثلا قرار بود من برای جایزه اندرسن در فروردین ماه به نمایشگاه کتاب بولونیا بروم و در مراسمی شرکت کنم تا در آن جا برندگان رسما اعلام شوند. همین امکان سفر و هزینه های آن شاید چیزی است که توقع می رود نهادهای مرتبط به نویسنده یاری نمایند. همان طور که در مسابقات ورزشی هم این اتفاق می افتد، وقتی کسی رکوردهای داخلی را می شکند و آمادگی دارد که در رقابت های بین المللی حضور پیدا کند، فدراسیون ورزش مربوطه به او از لباسش گرفته تا هتل و بلیتش یاری می نماید.

این نویسنده که معتقد است روزهای کرونایی به نحوی نقش هنر و ادبیات را به جامعه شناساند اظهار کرد: این روزها قدرت ادبیات، کتاب و هنر به نمایش گذاشته شد. در این روزها پیغام های بسیاری را می دیدم که به کتاب خوانی سفارش می کردند و خانواده ها هم برای بچه ها به صورت آنلاین کتاب می خریدند. من فکر می کنم این قدرت را نباید نادیده گرفت و حتی بعد از کرونا هم باید به آن توجه کرد، چون قبلا کمتر به آن توجه می شد. فکر می کنم خانواده هایی که توانایی یا علاقه اش را داشتند توانستند از این فرصت استفاده نمایند و گرایش به خواندن را در فرزندان شان تقویت نمایند. من در حد ارتباطات خودم در فضای مجازی دیدم که تمایل به ادبیات و هنر خیلی پررنگ شده، نه تنها مطالعه کردن، بلکه گرایش به کار خلاقه، نوشتن، کاردرستی درست کردن، نقاشی کردن و عکس دریافت چیزهایی بود که می توانست بچه ها را هم سرگرم و هم از هول و هراس کرونا دور کند.

حسن زاده از فعالیت خودش در روزهای قرنطینه خانگی نیز چنین گفت: یک سری کارهای شخصی بود که باید انجام می دادم، این زمان فرصتی شد تا بالاخره بتوانم آن ها را انجام دهم؛ از جمله بازنویسی یک رمان بزرگسال که در حال اجرا آن هستم، بازنویسی دو کتاب طنزم که سال ها پیش منتشر شده بود و در این ایام با زبان و پیغام امروزی آن ها را بازنویسی کردم تا برای چاپ آماده شوند و در کنار این ها بعضی کارهایم را به شکل ویدیو یا صوت خواندم و در کانال و صفحه شخصی ام گذاشتم تا مخاطبان سرگرم و با آن ها آشنا شوند.

این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان همچنین درباره کارهای مورد علاقه اش که تا به امروز انجام نداده است اعلام کرد: روحیه من این طور است که دوست دارم کارهای مورد علاقه ام را حداقل تجربه کنم؛ مثلا در حوزه ادبیات کودک بعضی گونه های ادبی است که همواره دوست داشته ام تجربه شان کنم؛ از جمله نوشتن ژانر ترس یا نوشتن کتاب های معمایی و داستان های فانتزی با تکیه بر افسانه های خودمان. این ها کارهایی بوده که دوست داشته ام اما یا فرصت نشده یا زمینه ذهنی اش برایم فراهم نشده است.

فرهاد حسن زاده با بیان این که فکر می نماید تولد به خودی خود چیز خیلی جذابی نیست و شاید خوشحالی ای هم نداشته باشد گفت: روزهای تولد را به عنوان ایستگاه هایی می بینم که هر کس به آن ها می رسد، به فکر فرومی رود که کجا بوده، چه کار نموده تا به این جا رسیده و می تواند نگاهی هم به آینده داشته باشد تا بعد به راستاش ادامه دهد. تولد یک روز است و می گذرد، اما این راستا همچنان هست و فرد باید فراینده باشد نه این که متوقف گردد.

او در انتها آرزوی خود را در 58 سالگی چنین اعلام کرد: آرزویم این است سایه ویروس کرونا که بر کشور ما و بر دنیا سایه انداخته هر چه زودتر محو گردد و انسان ها بتوانند با صلح، صفا و دوستی در کنار هم قرار بگیرند و بچه ها در رنج، عتاب و سختی نباشند.

banima.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

namasho.com: نماشو: آگهی رایگان، رپورتاژ خبری، طراحی سایت، سئو و بهینه سازی وبسایت