چقدر می دهی مصاحبه کنم؟ - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگاران، بر کسی پوشیده نیست که رسانه و مخاطب دو ضلع فرآیند تبادل اطلاعات هستند و ضلع دیگر را افرادی تشکیل می دهند که در حوزه های مختلف سیاسی، ورزشی، اقتصادی، هنری، اجتماعی و... فعالیت می نمایند و به عنوان مصاحبه شونده مورد توجه اهالی رسانه و مخاطبان قرار می گیرند.

در این بین اما افراد سرشناس در حوزه های پر مخاطب تر نظیر فوتبالیست ها و بازیگران از اقبال عمومی بیشتری برخوردارند و به دلایل مختلف و تعیین دیگری با ذائقه بخش زیادی از جامعه بینندگان، مخاطبین و خوانندگان سازگارتر بوده و همین مساله باعث شده مورد استقبال بیشتری نیز واقع شوند.

اپیدمی تلخ و نگران نماینده چیست؟

از این مقدمه که گذر کنیم سوال اساسی این است که منظور از اپیدمی تلخ و نگران نماینده در مورد رفتار افراد سرشناس به منظور انجام مصاحبه در رشته های ورزشی و حتی هنری با رسانه و مخاطبان رسانه - که همان مردم هستند - چیست؟

شاید تنها موضوع ملموس برای مردم همان اتفاقات و حرف هایی است که مقابل دوربین و هنگام پخش برنامه های تصویری زده می گردد یا در متن مصاحبه های مکتوب نوشته می گردد اما مساله نگران نماینده پشت پرده بعضی از این مصاحبه هاست که شاید در هیچ کجای جهان باب نباشد و این روزها دیگر به یک مساله فراگیر در بین بسیاری از ورزشکاران سرشناس تبدیل شده است، مساله ای که باز هم به آن تاکید می کنیم که صرفا مربوط به رشته فوتبال یا اهالی سینما نیست و به نوعی در میان عموم سلبریتی ها به یک پیش شرط تبدیل شده است.

فقر شهرت و پول در میان اسطوره های قدیمی به دلیل نبود رسانه ها

در عین حال نباید هیچ یک از این ورزشکاران پیروز را وام دار رسانه ها دانست اما به طور تعیین اگر رسانه ها نبودند و طی سالیان اخیر تا این حد فراگیر نمی شدند بسیاری از همین ورزشکاران پیروز به هیچ وجه از چنین جایگاهی در چه در میان مردم و چه در زمینه اقتصادی برخوردار نبودند، همان طور که بسیاری از اسطوره های ورزشی سال ها دور هرگز نتوانستند علی رغم استعدادها و پیروزیت های بی نظیر چه از نظر شهرت و چه از نظر اقتصادی دست پیدا نمایند و نمونه های داخلی و خارجی بسیاری هستند که می توان از آن ها نام برد.

شاید اگر همین فوتبالیست ها، کشتی گیران، وزنه برداران و سایر ورزشکاران سرشناس کشور به جای سال های اخیر، به طور مثال 40 سال قبل به جهان می آمدند از چنین شرایط اقتصادی یا اقبال عمومی از سوی مردم برخودار بودند؟ به طور حتم پاسخ منفی است و چه بسیار مربیان و ورزشکاران بی نظیری از همین آب و خاک که هرگز به دلیل فضای محدود و ناتوان رسانه ای در سال های فعالیتشان نتوانستند به چنین جایگاهی برسند.

آیا در سایر کشورها نیز شرایط مانند ایران است؟

سوال مهم دیگر این است که اگر روی برنامه های تبلیغاتی یا شبکه های خصوصی خط بکشیم، آیا در کشورهای توسعه یافته در حوزه ورزش شاهد دریافت وجه از سوی ورزشکاران در قبال انجام مصاحبه هستیم؟ آیا ورزشکاران سرشناس جهان در ازای انجام مصاحبه با رسانه های عظیم جهان درخواست پول می نمایند و اصلا چنین رویه ای از سوی مردم و مخاطبان مورد قبول است؟

شرایط در ایران به گونه ای دیگر است، این روزها نه تنها در مورد برنامه های پرمخاطب تصویری بلکه برای انجام مصاحبه با خبرگزاری ها و روزنامه های رسمی هم شاهد درخواست پول یا سکه از سوی بعضی ورزشکاران مطرح هستیم و همکاران ما در سایر رسانه ها از چنین پدیده ای صحبت می نمایند؛ اتفاقی که کاملا از سوی رسانه ای نظیر خبرنگاران قبیح تلقی شده و آن را به عنوان یک خط قرمز در بخش خبری خود می داند.

نکته قابل تامل اینکه چه اتفاقی اتفاق افتاده که چنین رویه ای در میان ورزشکاران شایع شده است؟ مساله ای که به طور حتم بعضی اهالی رسانه ای نیز در مورد آن مقصر هستند و چنین فضایی را شکل داده اند. ورزشکارانی که بخش عمده شهرت و ثروت خود را مدیون و مرهون مردم و رسانه هستند و باید در هر زمانی خود را وام دار مخاطبان و هوادارانشان بدانند، همان مردمی که در سرما و گرما مشتاقانه برای دیدن ورزشکاران و تیم های مورد علاقه از راه دور و نزدیک می آیند و همیشه اطلاع رسانی از شرایط باشگاه ها و بازیکنان محبوبشان به عنوان یک مطالبه جدی از رسانه ها، مطرح است.

رفتار قابل تامل سلبریتی های ایرانی در مسائل اجتماعی!

مسئولیت اجتماعی یکی از مهم ترین مولفه هایی است که از چه از سوی دستگاه ها و سازمان های متمول و چه از سوی ثروتمندان سرشناس همیشه مدنظر قرار گرفته و یکی از انتظارات مردم در کشورهای مختلف جهان، مشارکت و همراهی اقتصادی و معنوی این دسته از افراد و مجموعه های شبه دولتی و خصوصی است تا بار خسارت های وارده به مردم در وقایعی نظیر سیل، زلزله، آتش سوزی و حتی شیوع ویروس کرونا به حداقل برسد.

متاسفانه طی سال های اخیر توجه به این مهم از سوی سلبریتی های ایرانی در مقایسه با آنچه در سایر کشورهای جهان رخ می دهد به حداقل رسیده و انگشت شمارند افرادی که به صورت جدی به این وادی ورود می نمایند و به معنای واقعی در کنار مردم قرار می گیرند. آنچه به عنوان یک اتفاق رایج و صرفا برای برطرف تکلیف بین ایرانی های سرشناس طی چند سال اخیر مدنظر قرار گرفته صرفا به اشتراک گذاشتن یک متن در شبکه های اجتماعی و قرارگرفتن در شمایلی به ظاهر مردمی است در حالی که در عمل در کنار آسیب دیدگان و مردم قرار نگرفته اند! این در حالی است که در سایر کشورهای جهان شاهدیم که ورزشکاران و هنرمندان به معنای واقعی کلمه هنگام بروز اتفاقات و پدیده های تلخ در کنار خسارت دیدگان قرار می گیرند و در کنار موسسات خیریه، نقش مردمی خود را نیز ایفا می نمایند.

فعالیت های بشر محبت آمیز و حافظه بلند مدت مردم

اما یادآوری مفهوم مسئولیت اجتماعی چه ارتباطی به همان اپیدمی تلخ و نگران نماینده ای دارد که در ابتدای صحبت هایمان به آن اشاره کردیم؟ همان ورزشکاران و هنرمندانی که به طور حتم بخش عمده پیروزیت هایشان را مدیون استعدادها و توانایی شخصی خود هستند باید بدانند که اگر ضریب نفوذ بسیار بالای رسانه ها در عصر حاضر نبود و مردم به عنوان جامعه مخاطب کنار آن ها نبودند به طور حتم به چنین توفیقی دست پیدا نمی کردند، بنابراین باید به خاطر داشته باشند که از چه نقطه ای آغاز نموده و هم اکنون در چه جایگاهی قرار گرفته اند و مردم چه انتظاری از آن ها دارند؟

آیا سکوت سلبریتی ها در زمان بحران های اجتماعی از سوی مردم مورد پذیرش است؟ آیا مخفی شدن آن ها هنگام خسارت های اقتصادی وارده ناشی از وقایع طبیعی به مردم مورد قبول است؟ آیا تقاضای پول در ازای انجام مصاحبه با تمام رسانه ها پذیرفتنی است؟ رعایت همه موارد نه اینکه به عنوان یک وظیفه، بلکه به عنوان یک مسئولیت اجتماعی بر دوش تمام ورزشکاران، هنرمندان و افرادی سرشناسی از این دست سنگینی می نماید و بدون شک به عنوان یک مساله بسیار مهم همیشه در حافظه بلندمدت مردم در مورد این قشر از جامعه به یادگار خواهد ماند.

عینک گوچی: مهسان بلاگ | سیستم مدیریت محتوای مهسان