چرا نمی گردد نقشم را در نهنگ آبی به تلویزیون برد؟!
به گزارش مجله سرگرمی، حمیدرضا آذرنگ که این روزها شاهد ایفای نقش او در سریال نهنگ آبی هستیم، معتقد است که به رسانه نمایش خانگی اجازه داده شده که رنگارنگی شخصیت ها بیشتر نمایش داده گردد و سلایق کمتر حاکم باشد؛ البته این نوع رسانه هم کاملاً از مساله سلیقه فارغ نیست.

بازیگر سریال های شاهگوش و دندون طلا در گفت وگو با خبرنگاران درباره رسانه نمایش خانگی بیان نمود: ما در جامعه ای زندگی می کنیم که بر اغلب رسانه ها نظام نظارتی ثابت و مشخصی حاکم نیست. در جامعه ای که حاکمیت یک مدل است، می بینیم که صدا و سیما تعریف خود را از ممیزی، سانسور و رنگارنگی قصه ها دارد و با سلایق خاص خود حکومت می نماید. مهمترین دلیل به وجود آمدن رسانه نمایش خانگی این است که در انتخاب آن جبری نیست و مردم مجبور نیستند یک شبکه مشخص را ببینند؛ در واقع به مخاطبان این فرصت داده شده که انتخاب نمایند و مقداری رهاتر باشند البته به معنای رهایی خارج از قواعد نیست.
او ادامه داد: به لحاظ اینکه همه جای جهان درام ملزوماتی دارد، باید در شخصیت پردازی و رنگ آمیزی شخصیت های یک درام، بازی اندیشه با توجه به قواعد جامعه وجود داشته باشد اما در جامعه ما این مساله حکم نمی نماید؛ در واقع افرادی با صندلی های متفاوت حاکم سلایق هستند. به رسانه نمایش خانگی اجازه داده شده که رنگارنگی شخصیت ها بیشتر نمایش داده گردد و سلایق کمتر حاکم باشد؛ البته این نوع رسانه هم کاملاً از مساله سلیقه فارغ نیست.
آذرنگ درباره سانسور در سریال نهنگ آبی گفت: در حال حاضر نهنگ آبی دچار سانسور ویرانگری شده که باعث شده است بسیاری از شخصیت ها دلیل بودن و عملکردشان که باعث بهم پیوستن یک درام می گردد، از بین برود و مخاطب دچار گم گشتگی می گردد. البته با تمام این موارد رسانه نمایش خانگی مبنای اتفاق تصویری به لحاظ ادبیات دراماتیک در حوزه سینما و تلویزیون است.
بازیگر نهنگ آبی و شهرزاد 1 با اشاره به اینکه نقش یک فرد معتاد به الکل را در نهنگ آبی بازی می نماید، توضیح داد: دوست دارم روزی به این نتیجه برسیم که چرا نمی گردد این نوع نقش را در تلویزیون نمایش داد؛ آیا به دلیل که وجود ندارد یا اگر نشان دهیم ممکن است به وجود بیاید یا تا حدی فراوان است که مقایسه می گردد؟
او درباره سانسور قسمتی از نقش خود در سریال نهنگ آبی اظهار داشت: 9 دقیقه از نقش من در قسمت اول این سریال حذف شده که این زمان از یک شخصیت در ژانر درام بخش زیادی از شخصیت شناسی نقش را از بین می برد که در این صورت شما فکر می کنید مخاطب ما با چه چیزی روبرو می گردد؟ سانسور این چند دقیقه از نقش من در سریال، به شکل بی رحمانه ای باعث شده که ادامه قصه با توجه به سانسور پیش برود. نقص در یک شخصیت فیلم و سریال باعث ایجاد نقص ارتباطی یک اثر هنری با مخاطب می گردد و در اقبال عمومی تأثیر می گذارد.
آذرنگ با اشاره به تجربه گرایی در ایفای یک نقشِ فیلم و سریال افزود: برای اینکه نقش قاتل را بازی کنی، لازم نیست که قتل انجام دهی، بازیگری ذائقه، شعور و استعداد است که در هر فردی باشد به تجربه واقعی آن نقش، احتیاج نیست. بلکه کافی است، فرد هوشمند باشد تا فهم نزدیکی به نقش داشته باشد. من برای اینکه نقشی بازی کنم، احتیاج نیست که به همان شخصیت تبدیل شوم. شاید در گذشته، برای اینکه بازیگر بتواند نقشی را ایفا نماید، تجربه گرایی را پیشنهاد می کردند اما به نظرم وقتی بازیگر توانایی داشته و روی تجربه خود کار نموده باشد، به درجه ای می رسد که احتیاج به تجربه گرایی نیست.
بازیگر سریال نوروزی ن. خ درباره آینده رسانه نمایش خانگی بیان نمود: معتقدم اگر به محصولات فرهنگی و هنری اجازه داده گردد که با توجه به بضاعت خود منتشر شوند، جای نگرانی نیست. البته زمانی به مشکل برمی خوریم که یک اثر فرهنگی و هنری به دلیل ذائقه و سلیقه دچار تناقض گردد یا انتظار داشته باشیم که نتیجه خوبی برای بازگشت اقتصادی آن به وجود بیاید.
او افزود: یک فیلم خوب پیش از اینکه تبلیغات پیش از اکران به آن یاری کند، ماهیت وجودی خودش باید مبلغ آن باشد؛ بنابراین برای آینده رسانه نمایش خانگی جای نگرانی نیست اما به شرطی که دست و پای سازندگان بسته نباشد.
آذرنگ با اشاره به عواملی که باعث ایفای نقش بازیگران معروف در این رسانه می گردد، گفت: پیش از اینکه به صندلی یک رسانه در موقعیتی که واقع شده است، مثل رسانه خانگی، تلویزیون و… توجه کنیم، باید فیلمنامه، نمایشنامه و قصه ای که به من می دهند، سلیقه و ذائقه من را متقاعد کند که بتوانم در آن مجموعه ایفای نقش کنم. در راستا ایفای نقش ممکن است اتفاقات دیگری هم پیش بیاید تا شاید باعث گردد در موقعیتی که هستیم به آن حد ایده آلیسیتی خودمان نزدیک نشویم. در واقع بیش از آنکه به رسانه فکر کنیم باید به نقش خود در یک فیلمنامه، آن شخصیت و تأثیر آن در خودمان و روند پیشرفتمان بیندیشیم.
این بازیگر سینما و تلویزیون ادامه داد: بسیاری از مسائل ممکن است به اینکه اتفاقات هنری به اوج درجه مطلوبیت یا به نهایت تنزل برسند، دامن بزند؛ افرادی که قرار است در یک اثر کنار هم قرار بگیرند یا تدوین و سانسور باعث می گردد اثری را از عرش به فرش برساند. همچنین سلایق، ذائقه، میزان توانایی فراورینمایندگان اثر هنری و حتی پروسه پیش فراوری و فراوری می تواند در این راستا تأثیرگذار باشد. سخت است که بازیگری بگوید من به این پروژه می روم و می توانم صد درصد خود را هزینه کنم. تقابل سلایق شخصی باعث می گردد که من به عنوان بازیگر حتی به 20 درصد توانایی خود در یک نقش هم دست پیدا نکنم.
آذرنگ درباره معیار فراوری سریال های طنز در تلویزیون بیان نمود: در اغلب کشورهای صاحب تمدن، فرهنگ و هنر، پایه تمدن است و این نوع کشورها هستند که تمدن و تعریف مدنیت را با خود حمل می نمایند. آن ها خود را در قبال تعریف ذائقه عمومی مسؤول می دانند اما در ایران برعکس شده است و به دلیل تنزل ذائقه عمومی و قالب ذائقه هایی که وجود دارد، سریال می سازند. این مساله نه تنها باعث ارتقای سطح سلیقه مردم نمی گردد بلکه تنزل بی نهایت سطح آثار هنری را به همراه دارد. سازندگان مردم خود را به بسیاری از آثار به اسم طنز عادت داده اند در حالی که واژه طنز در هنر پیچیده است و به همین راحتی نیست که به هر اتفاقی واژه طنز و کمدی اطلاق کنیم. همچنین زمانی که یکسری سلایق که فرهنگ و هنر با آن ها در تقابل است، می خواهند تصمیم بگیرند همه چیز را به این راحتی دچار ویرانی می نمایند. سپس باید سوال کنیم چرا به اینجا رسیدیم اما در این زمینه فکر هم نمی گردد؟
او ادامه داد: کاش تلویزیون که بانی ساخت این نوع سریال هاست و همچنین سینما در عرصه خود، جلسات کارشناسی هفتگی و ماهیانه در رسانه شان برگزار نمایند. چه اشکالی دارد رسانه توسط خودش نقد گردد و بگوید ما این کارها را انجام دادیم و اشتباه کردیم و در نهایت راه چاره درست را ارائه بدهند. همچنین این رسانه ها باید نظرسنجی برگزار نمایند و تاریخ سریال سازی و سینماسازی بعد از انقلاب را به مشورت بگذارند تا بفهمند کدام سریال توانسته باعث ارتقای سطح کیفی گردد و دغدغه بیشتری در سازندگان ایجاد کند. چند سریال مانند هزاردستان مرحوم علی حاتمی داریم که نشان دهد سریال سازی کار دشواری است و سریال را تا این حد به تنزل نرسانیم که هرکس بتواند کارگردان و نویسنده گردد و به هر اثر سخیفی کمدی و طنز بگوید. این درد بزرگی است که به جان هنر افتاده و هنر نتوانسته به اندازه شعور هنرمندان و مردم ارتقا پیدا کند به دلیل اینکه موانع و سلایق اجازه نمی دهند.
آذرنگ گفت: اگر سلایق حاکم شوند، افرادی که قد هنر ارتفاع ندارند، باید حذف شوند و متأسفانه آنقدر زیاد هستند که کوشش می نمایند هنر را هم قد خود نمایند به جای اینکه خود را به قد فرهنگ و هنر برسانند. مطمئناً زمان می برد که بتوان این افراد را حذف کرد و بعد باید دید که چگونه گذشته را جبران کنیم تا بتوانیم زمان حال خود را بهتر کنیم.
منبع: خبرگزاری ایسناbigkurosh.ir: مجله کوروش بزرگ، وبلاگ خبری، تاریخی و تحلیلی
faceraz.ir: فیس راز | گفتگو و همدلی راه حل رفع همه مشکلات