نه فوق العاده و نه بد؛ امیدها برای المپیک 2020 زنده ماند، کوشش برای کسب 3 سهمیه در کشتی فرنگی در میدان های بهاری - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرنگاران، در مدت اخیر بیش از هر چیزی، فدراسیون کشتی کوشش داشت بار روحی و روانی سنگین را از دوش تیم های ملی کشتی اعزامی به نورسلطان بردارد و دائما از وضعیت بد کشتی صحبت می شد تا ملی پوشان ایران بدون فشار روانی بتوانند در نورسلطان کشتی بگیرند.

کشتی فرنگی ایران، برخلاف تیم ملی کشتی آزاد که در مسابقات دنیای 2017 پاریس نهم دنیا شده بود، توانست با سه مدال برنز نایب قهرمان دنیا گردد اما در رقابت های دنیای 2018 بوداپست به مراتب از تیم آزاد بدتر نتیجه گرفت و عنوان نایب قهرمانی سال گذشته اش با یازدهمی دنیا عوض شد.

همین عملکرد باعث شده بود که فدراسیون در کوشش باشد توقعات را از تیم های ملی اعزامی به قزاقستان پایین بیاورد.

محمد بنا کمتر از یک ماه مانده به مسابقات دنیای، ترکیبی را معرفی کرد که کمتر کسی انتظار داشت آنها روانه مسابقات دنیای شوند. بعد از آنالیز عملکرد کشتی گیران در جام های پشت سر گذاشته که از همه معین نماینده تر نیز جام بین المللی تفلیس بود، سامان عبدولی، رضا گرایی، حسین نوری و مهدی علیاری از تیم ملی کنار گذاشته شدند تا ترکیبی جدید و جوان راهی نورسلطان شوند.

در حقیقت از تیم قبلی تنها سعید عبدولی و علی گرایی بودند که توانستند در دنیای پیش از المپیک هم روی تشک بروند که البته علی گرایی برخلاف تغییر وزن بحث برانگیز سال گذشته اش که با نظر کادرفنی تیم ملی رخ داده بود و البته نتیجه خوبی هم در برنداشت، این بار در 77 کیلوگرم کشتی گرفت.

از این میان گرچه روز اول مسابقات دنیای کشتی فرنگی برای ایران دلپذیر نبود اما درنهایت خاتمهِ رقابت ها نتیجه بدی را برای تیم کشورمان رقم نزد.

در 10 وزن پیروز به کسب سه مدال برنز توسط سعید عبدولی در وزن غیر المپیکی 82 کیلوگرم و علی علیرضا نجاتی و محمدعلی گرایی در دو وزن المپیکی 60 و 77 کیلوگرم شدیم، ضمن اینکه امیر قاسمی منجزی هرچند دستش از مدال برنز کوتاه ماند اما با راهیابی به مبارزه رده بندی، او هم سهمیه سنگین وزن المپیک را به دست آورد.

براین اساس با وجودی که سکوی دنیای را از دست دادیم، اما سه مدال برنز گرفتیم به همراه سه سهمیه المپیک و عنوان نازل یازدهمی دنیا، به چهارمی رسید.

اینها شاید نتیجه فوق العاده ای نباشد اما قطعا امیدها را برای المپیک زنده نگاه می دارد. خصوصا با توجه به صحبت هایی که حمید سوریان بعد از مسابقات دنیای داشت، او تاکید نمود که از دلِ یک رقابت خوب، به دنبال آماده سازی تیم برای المپیک هستیم و این حرف قطعا آن دسته از مدعیان تیم ملی را که در تهران ماندند و نسبت به عدم برگزاری مسابقه انتخابیِ رودررو گلایه داشتند، را نیز امیدوار می نماید.

حالا اولویت باید آماده سازی ملی پوشان اوزان 60، 77 و 130 کیلوگرمی باشد که از بین آنها دو نفرشان برنز دنیایِ پیش از المپیک را گرفته اند و این می تواند نسبت به المپیک و کسب مدال در توکیو نیز امیدوارمان کند.

علاوه بر این باید برای کسب سهمیه اوزان 67، 87 و 97 کیلوگرم در دو مسابقه گزینشی فروردین و اردیبهشت سال آینده کوشش کنیم. محمد بنا که در مصاحبه اخیرش نگاه امیدواری نسبت به رامین طاهری و محمدهادی ساروی داشت که معین نیست این را باید به معنای حذف کامل حسین نوری و مهدی علیاری باتجربه از فهرست مدعیان المپیک تلقی کرد و یا اینکه محمد بنا میخواهد با ایجاد رقابت داخلی، نماینده این اوزان در مسابقات گزینشی و پس از آن المپیک را انتخاب کند.

اما در 67 کیلوگرم حامد تاب نتوانست انتظارات را برآورده کند و بنا هم تاکید داشت که کارمان برای کسب سهمیه در این وزن سخت است و شاید با تغییر ملی پوش، بخواهیم این راستا را دنبال کنیم.

البته نقراتی چون پویا ناصرپور، میثم دلخانی(که در قزاقستان در رده پنجم نهاده شد) و امین کاویانی نژاد نیز قطعا به حضور در وزن بالاتر و حضور در المپیک فکر می نمایند و کسب سهمیه به معنای اعزام قطعی کشتی گیری که سهمیه را گرفته به المپیک نیست.

ضمن اینکه شکست امیر قاسمی منجزی با سه اخطار مقابل حریف استونی در مبارزه رده بندی نیز باعث می گردد کادرفنی تیم ملی از او قطع امید نکند و فکر کسب مدال المپیک، فکری بی اساس در سنگین وزن نباشد.

مجله ستاره: مجله ستاره: اخبار و حواشی ستاره های سینما، فوتبال و استارتاپ ها

کتاب ارزان: کتاب ارزان: مجله کتابخوانی، بیاید آگاهتر باشیم