موزه پارچه کانادا: تار و پودی از فرهنگ و تاریخ در قلب تورنتو
به گزارش مجله سرگرمی، موزه پارچه کانادا (Textile Museum of Canada - TMC)، واقع در شهر تورنتو، استان انتاریو، نهادی فرهنگی و یگانه در نوع خود در کانادا است که به طور انحصاری به گردآوری، نمایش و مستندسازی منسوجات از سراسر جهان اختصاص دارد. این موزه نه تنها گنجینه‌ای از هنر و تاریخ نساجی را در خود جای داده، بلکه به عنوان تنها موزه در کانادا که برنامه‌ها و نمایشگاه‌های خود را منحصراً به هنرهای نساجی تقدیم می‌کند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این تمرکز تخصصی، ضمن ایجاد جایگاهی ممتاز برای موزه، می‌تواند چالش‌های منحصر به فردی را نیز در جذب مخاطب گسترده و تأمین منابع مالی متنوع به همراه داشته باشد، عواملی که به نظر می‌رسد در مشکلات مالی اخیر و تعطیلی موقت آن بی‌تأثیر نبوده‌اند.
شایان ذکر است که موزه پارچه کانادا از تاریخ 16 فوریه 2025 به طور موقت به روی عموم بسته شده است. با این حال، مجموعه آنلاین و منابع دیجیتال آن همچنان در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد. اعلام این وضعیت در ابتدای امر، ضمن ایجاد شفافیت، به خواننده کمک می‌کند تا درک واقع‌بینانه‌ای از شرایط فعلی موزه داشته باشد و مقاله را نه تنها به عنوان یک گزارش تاریخی، بلکه به عنوان روایتی از یک نهاد پویا در مرحله‌ای حساس از حیات خود مطالعه کند. این موزه با تاریخچه‌ای غنی، مجموعه‌ای متنوع و نقشی تأثیرگذار در ترویج درک تجارب انسانی از طریق منسوجات، داستانی شنیدنی دارد که در ادامه به تفصیل به آن پرداخته خواهد شد.
برای دریافت مشاوره و خدمات تخصصی گردشگری و سفر به سراسر دنیا با کارگزار مستقیم تورهای مسافرتی و گردشگری همراه باشید.
تاریخچه و بنیان‌گذاری: از مجموعه‌ای شخصی تا نهادی ملی
ریشه‌های موزه پارچه کانادا به سال 1975 بازمی‌گردد، زمانی که مکس آلن و سایمون ویگه‌میکرز آن را با نام "موزه فرش و منسوجات کانادا" بنیان نهادند. مکان اولیه موزه، فضایی ساده در بالای یک بستنی‌فروشی در دهکده میرویش تورنتو بود و مجموعه اولیه آن بر اساس منسوجاتی شکل گرفت که بنیان‌گذاران در طول سفرهای کاری خود گردآوری کرده بودند. این سرآغاز، نشان‌دهنده حرکتی مبتنی بر علاقه شخصی است که بعدها به یک نهاد عمومی و تخصصی تبدیل شد.
تنها سه سال پس از تأسیس، در سال 1978، موزه اولین سیاست مکتوب مجموعه‌داری خود را تدوین کرد. این سیاست بر گردآوری منسوجاتی متمرکز بود که به عنوان شکلی مهم از بیان فرهنگی در سراسر جهان شناخته می‌شوند. این اقدام، گامی حیاتی در جهت حرفه‌ای شدن و تعریف مسیری مدون برای گسترش مجموعه، فراتر از تمرکز اولیه بر فرش بود.
نقطه عطف مهم در تاریخ موزه، سال 1989 بود. در این سال، موزه به مکان فعلی خود در پلاک 55 خیابان سنتر، ساختمانی به وسعت 24٬000 فوت مربع (حدود 2230 متر مربع) نقل مکان کرد. همزمان با این جابجایی، مأموریت موزه نیز گسترش یافت و نمایش آثار هنر معاصر بین‌المللی، صنایع دستی و طراحی را نیز در بر گرفت. این تغییر راهبردی، موزه را از یک نهاد با تمرکز محدودتر به مرکزی برای تعامل با شیوه‌های خلاقانه معاصر تبدیل کرد و بر جذابیت و دامنه مخاطبان آن افزود. این گسترش مأموریت نشان‌دهنده درک اولیه از این نکته بود که برای حفظ پویایی و ارتباط با جامعه، موزه نیازمند پیوند دادن منسوجات تاریخی با فعالیت‌های هنری زنده است.
تحولات بعدی شامل افتتاح "فضای الیاف" (Fibrespace) در سال 1998 بود؛ یک گالری آموزشی عملی که تعهد موزه به یادگیری مادام‌العمر را نشان می‌داد. بین سال‌های 2004 و 2007، موزه پروژه عظیم دیجیتال‌سازی مجموعه خود را به انجام رساند و بیش از 12٬000 اثر را به صورت آنلاین در دسترس جهانیان قرار داد ؛ این تعداد بعدها به بیش از 15٬000 اثر افزایش یافت. این اقدام، به ویژه با توجه به زمان انجام آن، نشان از رویکردی پیشرو در استفاده از فناوری برای دسترسی‌پذیری و پژوهش داشت و بنیانی مستحکم برای فعالیت‌های موزه، به خصوص در دوران تعطیلی فیزیکی کنونی، فراهم آورد. موزه در سال 2020، چهل و پنجمین سالگرد تأسیس خود را جشن گرفت و همچنین به طور رسمی اذعان داشته است که فعالیت‌هایش بر روی سرزمین‌های سنتی مردمان بومی انجام می‌شود. این اقدامات نشان‌دهنده سازگاری یک نهاد مترقی با فناوری‌های نوین، روندهای آموزشی و حساسیت‌های فرهنگی در حال تحول است.
جدول 1: گاهشمار رویدادهای کلیدی موزه پارچه کانادا
| سال | رویداد کلیدی |
|---|---|
| 1975 | تأسیس موزه با نام "موزه فرش و منسوجات کانادا" توسط مکس آلن و سایمون ویگه‌میکرز |
| 1978 | تدوین اولین سیاست مکتوب مجموعه‌داری |
| 1989 | انتقال به مکان فعلی و گسترش مأموریت برای شامل شدن هنر معاصر، صنایع دستی و طراحی |
| 1998 | افتتاح گالری آموزشی "فضای الیاف" (Fibrespace) |
| 2004-2007 | اجرای پروژه بزرگ دیجیتال‌سازی مجموعه |
| 2020 | جشن چهل و پنجمین سالگرد تأسیس موزه |
| 2025 | تعطیلی موقت موزه به روی عموم |
چشم‌انداز، ماموریت و اهداف موزه
چشم‌انداز موزه پارچه کانادا "الهام‌بخشی به درک تجربه انسانی از طریق منسوجات" است. این چشم‌انداز در مأموریت موزه تجلی می‌یابد که عبارت است از: "برانگیختن خلاقیت، الهام‌بخشی شگفتی، و ایجاد گفتگو و یادگیری از طریق داستان‌های نهفته در مجموعه جهانی منسوجات موزه، و از طریق تعامل فعال با شیوه‌های هنری معاصر". استفاده از افعال پویا مانند "برانگیختن"، "الهام‌بخشی" و "ایجاد گفتگو" نشان می‌دهد که موزه خود را نه صرفاً یک مخزن اشیاء، بلکه عاملی فعال در گفتمان فرهنگی و یادگیری می‌داند. این رویکرد، همسو با مدل‌های نوین موزه‌داری است که بر تجربه بازدیدکننده و ایجاد ارتباط میان مجموعه و زندگی معاصر تأکید دارند.
اهداف و وظایف اصلی موزه نیز در راستای این چشم‌انداز و مأموریت تعریف شده‌اند:
- پیوند دادن مجموعه جهانی منسوجات با پژوهش و بیان خلاق معاصر.
- تمرکز بر نمایش، گردآوری، حفاظت و مطالعه منسوجات.
- تولید برنامه‌های عمومی فراگیر که آگاهی از ارزش‌های فرهنگی متنوع و شیوه‌های نساجی را ترویج می‌کنند.
- فعالیت به عنوان یک سازمان فرهنگی و آموزشی ملی، غیرانتفاعی و خیریه.
- اذعان به فعالیت بر روی سرزمین‌های سنتی مردمان بومی و تلاش برای ایجاد فضایی برای اشتراک‌گذاری، یادگیری و تجلیل از شیوه‌های نساجی در سایه صلح، دوستی و احترام.
- پایبندی به ارزش‌هایی چون: باز و فراگیر بودن، همکاری قابل اتکا، تشویق نوآوری و ریسک‌پذیری، و اشتیاق به تعالی (شامل استانداردهای بالای موزه‌داری، عبور از مرزها، تعامل با جامعه، مدیریت مجموعه و تصمیمات مالی هوشمندانه).
تأکید صریح بر "تعامل فعال با شیوه‌های هنری معاصر" و پیوند دادن مجموعه با "پژوهش و بیان خلاق معاصر" یک انتخاب راهبردی است. این رویکرد تضمین می‌کند که منسوجات صرفاً به عنوان آثار تاریخی تلقی نشوند، بلکه به عنوان رسانه‌ای زنده و در حال تحول درک گردند. این امر به طور مستقیم با تصور احتمالی از منسوجات به عنوان یک هنر "فرعی" یا صرفاً تاریخی مقابله می‌کند. با پیوند دادن مجموعه‌های تاریخی با هنر معاصر، موزه پلی میان گذشته و حال ایجاد کرده و ارتباط پایدار و پتانسیل نوآورانه هنرهای نساجی را به نمایش می‌گذارد. این رویکرد همچنین احتمالاً جذابیت موزه را برای هنرمندان، طراحان و مخاطبان علاقه‌مند به روندهای خلاقانه کنونی افزایش می‌دهد.
گنجینه جهانی: کاوش در مجموعه بی‌نظیر موزه
مجموعه موزه پارچه کانادا با بیش از 15٬000 اثر از افزون بر 200 منطقه در سراسر جهان، گواهی بر گستردگی و تنوع میراث نساجی بشر است (برخی منابع قدیمی‌تر به 13٬000 اثر اشاره دارند ، اما عدد 15٬000 در منابع رسمی و جدیدتر موزه بیشتر ذکر شده است). این مجموعه، تاریخی به قدمت 2٬000 سال را پوشش می‌دهد و شامل طیف وسیعی از آثار از جمله پارچه‌ها، لباس‌های آئینی، پوشاک (مانند تونیک کودکانه یا کت پوست ماهی سالمون از چین)، فرش‌ها، لحاف‌ها و اشیاء مرتبط است. از جمله نمونه‌های شاخص می‌توان به قطعات نازکای 2000 ساله از پرو و قالیچه قلاب‌دوزی اثر فلورنس رایدر (از منطقه حفاظت‌شده استندینگ بوفالو) اشاره کرد.
یکی از ویژگی‌های برجسته این مجموعه، دسترسی کامل و 24 ساعته به آن از طریق اینترنت با تصاویر با وضوح بالا است. در هر زمان، تنها بخش کوچکی از مجموعه در گالری‌ها به نمایش گذاشته می‌شود، اما امکان جستجو و فیلتر کردن آنلاین بر اساس کلیدواژه، نوع اثر، منطقه، مواد، تکنیک‌ها و تاریخ، این گنجینه را به یک منبع پژوهشی و آموزشی جهانی تبدیل کرده است. پروژه دیجیتال‌سازی "تاپستری کانادایی: بافت تنوع فرهنگی" امکان دسترسی آنلاین به 7٬000 اثر را فراهم کرد و فاز دوم آن نیز 3٬500 اثر دیگر را به این مجموعه دیجیتال افزود. این گستردگی و دسترسی آنلاین جامع، موزه را به یک منبع بین‌المللی مهم برای پژوهش و قدردانی از هنر نساجی تبدیل کرده است که فراتر از موقعیت فیزیکی آن عمل می‌کند. این حضور دیجیتال، به ویژه در دوران تعطیلی فیزیکی کنونی، برای یک موزه تخصصی که ممکن است به اندازه موسسات بزرگتر و عمومی‌تر بازدیدکننده حضوری نداشته باشد، حیاتی است.
کتابخانه اچ. ان. پولار (H.N. Pullar Library) نیز بخشی از این مجموعه است و به عنوان یک مرکز مرجع تخصصی در زمینه منسوجات غیرصنعتی فعالیت می‌کند. برخی کتاب‌های مرتبط با حفاظت از منسوجات نیز در این کتابخانه موجود است.
در زمینه توسعه مجموعه، در سال‌های 2021-2022 یک وقفه در گردآوری آثار وجود داشت، به استثنای چند مورد خاص (مانند منسوجاتی از لتونی و یک پرده شومینه گلدوزی شده قرن نوزدهمی). این امر نشان‌دهنده رشد دقیق و برنامه‌ریزی شده مجموعه است. تنوع مجموعه، از قطعات باستانی پرویی گرفته تا آثار معاصر بومیان کانادا ، بر مأموریت موزه مبنی بر نمایش منسوجات به عنوان یک تلاش جهانی بشر و وسیله‌ای برای بیان فرهنگی در طول زمان و در جغرافیاهای مختلف، تأکید می‌کند.
جدول 2: نمونه‌هایی از آثار شاخص در مجموعه موزه
| نوع اثر | مبدأ | جنس (در صورت اطلاع/معمول) | تکنیک (در صورت اطلاع/معمول) | دوره تقریبی | منبع |
|---|---|---|---|---|---|
| قطعات نازکا | پرو | الیاف طبیعی | بافتندگی/گلدوزی | 2000 سال قدمت | |
| کت پوست ماهی سالمون | چین | پوست ماهی | دوخت | نامشخص | |
| قالیچه قلاب‌دوزی شده اثر فلورنس رایدر | کانادا (منطقه حفاظت‌شده استندینگ بوفالو) | پشم/نوارهای پارچه | قلاب‌دوزی | معاصر | |
| پارچه آئینی | غرب هند (برای بازار اندونزی) | پنبه | نقاشی/چاپ | قرن 15-16 | |
| پیش‌بند | پاپوآ گینه نو | الیاف گیاهی | بافت/تزئین | نامشخص |
نمایشگاه‌ها: روایت‌هایی از تار و پود فرهنگ‌ها
موزه پارچه کانادا از طریق نمایشگاه‌های خود، روایت‌هایی جذاب از فرهنگ‌های گوناگون را با استفاده از زبان جهانی منسوجات بیان می‌کند. رویکرد موزه‌داری آن بر ارائه نمایشگاه‌های گزیده از آثار معاصر، تاریخی و قوم‌نگاری، چه از مجموعه خود موزه و چه از سایر مجموعه‌ها، استوار است. تمرکز اصلی بر به اشتراک گذاشتن داستان‌های نهفته در منسوجات و تعامل با شیوه‌های هنری معاصر است.
برنامه نمایشگاهی موزه، تعهدی قوی به نمایش صداهای متنوع و اغلب چالش‌برانگیز یا کمتر معرفی‌شده، از جمله هنرمندان بومی، هنرمندان دیاسپورای آفریقایی، و موضوعاتی چون استعمار و عدالت اجتماعی را نشان می‌دهد. این رویکرد، همسو با روندهای معاصر موزه‌داری به سمت استعمارزدایی و فراگیری است. نمایشگاه‌هایی با عناوینی چون "رمزهای سری: لحاف‌های آفریقایی‌تباران نوا اسکوشیا"، "منسوجات چاپی از استودیوهای کین‌گیت"، "سیمون الیزابت ساندرز: یگانگی"، "و دیگر یادمان‌ها" (درباره تجارت استعماری) و "جریان‌های متقاطع" (درباره روابط بومیان و مهاجران) ، گواهی بر این تمرکز بر بیان‌های فرهنگی متنوع و مضامین انتقادی هستند. موزه به صراحت از "تلاش‌های مستمر برای افزایش نمایندگی هنرمندان بومی" سخن گفته است. این جهت‌گیری موزه‌داری، نشان‌دهنده یک نهاد فرهنگی پاسخگو است تا یک مخزن ایستا.
موزه به طور فعال از نمایشگاه‌ها نه تنها برای نمایش اشیاء، بلکه برای "ایجاد گفتگو" (همانطور که در بیانیه مأموریت آمده) و کاوش در مضامین پیچیده‌ای مانند مهاجرت، محیط زیست و هویت فرهنگی استفاده می‌کند و بدین ترتیب، منسوجات را به رسانه‌ای برای گفتمان معاصر تبدیل می‌کند. توصیف نمایشگاه‌هایی مانند "گردهمایی" (مهاجرت، دیاسپورا، محیط زیست - )، "آیدا مولونه: زندگی آب" (دسترسی به آب - ) و "و دیگر یادمان‌ها" (تجارت استعماری، قدرت - ) عمق موضوعی فراتر از زیبایی‌شناسی صرف را نشان می‌دهد. این امر مستقیماً با مأموریت موزه برای "ایجاد گفتگو و یادگیری" مرتبط است. با پرداختن به چنین موضوعاتی، موزه اهمیت هنرهای نساجی را در ارتباط با مسائل مبرم جهانی و اجتماعی نشان داده و جایگاه آن را ارتقا می‌بخشد.
چندین نمایشگاه و نشریه موزه جوایز متعددی کسب کرده‌اند. از جمله افتخارات می‌توان به جایزه تاریخ فرماندار کل در سال 2021 برای نمایشگاه "منسوجات چاپی از استودیوهای کین‌گیت" اشاره کرد. همچنین مجله NOW در سال 2019، موزه پارچه کانادا را به عنوان یکی از بهترین موزه‌های تورنتو معرفی کرد.
جدول 3: مروری بر نمایشگاه‌های منتخب پیشین
| عنوان نمایشگاه | سال (ها) | شرح مختصر/موضوع | جایزه/نکته قابل توجه | منبع |
|---|---|---|---|---|
| منسوجات چاپی از استودیوهای کین‌گیت (Printed Textiles from Kinngait Studios) | 2019-2022 | منسوجات چاپی از هنرمندان اینوئیت کین‌گیت | برنده جایزه تاریخ فرماندار کل | |
| رمزهای سری: لحاف‌های آفریقایی‌تباران نوا اسکوشیا (The Secret Codes: African Nova Scotian Quilts) | تاریخ نامشخص در منبع | لحاف‌های تاریخی و معاصر نوا اسکوشیا، روایتگر داستان‌های جامعه | - | |
| گردهمایی: داستان‌های جامعه از طریق یک مجموعه جهانی (Gathering: Community Stories Through a Global Collection) | 2023-2024 | کاوش در مضامین مهاجرت، دیاسپورا، و رابطه با محیط زیست از طریق آثار مجموعه | - | |
| و دیگر یادمان‌ها (And other monuments) | 2021-2022 | بررسی حرکت "فرش شرقی" در رابطه با تجارت استعماری و قدرت | - | |
| جریان‌های متقاطع: کانادا در حال ساخت (Crosscurrents: Canada in the Making) | تاریخ نامشخص در منبع | کاوش در تبادلات فرهنگی میان مردمان بومی، مهاجران کانادایی و تازه‌واردان | - | |
| مهره‌ها، آنچنان محکم دوخته شده‌اند (Beads, they’re sewn so tight) | 2018-2019 | هنرمندان معاصر نوآور در زمینه مهره‌دوزی و سوزن‌دوزی با خار تشی | - |
آموزش، پژوهش و فعالیت‌های عمومی: فراتر از ویترین‌ها
موزه پارچه کانادا با تمرکز بر یادگیری مادام‌العمر، فرصت‌هایی برای تعامل فعال از طریق برنامه‌های عمومی و کاوش خودراهبر با منابع آنلاین فراهم می‌کند. برنامه‌های عمومی موزه شامل سخنرانی‌ها، بحث‌های میزگرد، کارگاه‌های آموزشی (به صورت ترکیبی آنلاین و حضوری)، اجراهای موسیقی و رقص، نمایش‌های عملی، برنامه‌های مدرسه‌ای و تورهای عمومی است. این موزه همچنین کارگاه‌هایی برای خانواده‌ها و جوانان در شعبه‌های کتابخانه عمومی تورنتو برگزار می‌کند.
یکی از ابتکارات قابل توجه، "مرکز یادگیری" (Learning Hub) است که پس از بازسازی طبقه دوم موزه افتتاح شد. این مرکز، فضایی برای فعالیت‌های استودیویی، کتابخانه، نمایش چرخه عمر یک پارچه، و برنامه بازطراحی شده "استفاده مجدد از منسوجات" (Textile Reuse Program) است. برنامه استفاده مجدد از منسوجات، با هدف جلوگیری از دفن منسوجات اهدایی در محل‌های دفن زباله و فراهم کردن مواد مقرون‌به‌صرفه برای سازندگان، هنرمندان و طراحان، نشان‌دهنده تعهد قابل توجهی به پایداری و مشارکت اجتماعی است. این برنامه که از سپتامبر 2021 بیش از 12٬000 پوند (حدود 5440 کیلوگرم) پارچه را از چرخه زباله خارج کرده است ، فراتر از نقش‌های سنتی موزه حرکت کرده و به مشارکت فعال در اقتصاد چرخشی و آموزش عملی می‌پردازد.
برنامه "سازندگان جامعه" (Community Makers program) با همکاری با سازمان‌های خدمات اجتماعی، کارگاه‌هایی متناسب با نیازهای جوامع خاص، از جمله جوامع کمتر برخوردار، توسعه می‌دهد. این برنامه، رویکردی فعال به شمول اجتماعی و استفاده از هنرهای نساجی به عنوان ابزاری برای بیان خلاق و رفاه در این جوامع را نشان می‌دهد و به ایجاد پیوندهای اجتماعی قوی‌تر و گسترش پایگاه مخاطبان و ارزش درک‌شده موزه کمک می‌کند.
منابع آموزشی دیجیتال موزه، از جمله پروژه‌های آنلاین برنده‌ی جایزه، راهنماهای منابع نمایشگاهی و مجموعه آنلاین، بسیار گسترده است. ضبط برنامه‌ها، کارگاه‌ها، معرفی هنرمندان و آثار برجسته مجموعه نیز به صورت آنلاین در دسترس است. این منابع، همراه با راهنمایی‌های بخش حفاظت موزه در مورد مراقبت از منسوجات (شامل تأثیرات نور، رطوبت، آفات و روش‌های نگهداری) ، دسترسی به تخصص موزه را به طور قابل توجهی فراتر از دیوارهای فیزیکی آن گسترش می‌دهد. این امر به ویژه در دوران تعطیلی موقت حیاتی است و نشان‌دهنده انطباق راهبردی با تغییر ترجیحات یادگیری است.
در زمینه پژوهش و انتشارات، موزه کاتالوگ‌های نمایشگاهی منتشر می‌کند و از طریق پژوهش، دیجیتال‌سازی و برگزاری سمپوزیوم‌ها (مانند سمپوزیوم هنر و مهره‌دوزی معاصر بومیان) به پیشبرد دانش در این حوزه کمک می‌کند. کتابخانه اچ. ان. پولار نیز از فعالیت‌های پژوهشی حمایت می‌کند.
اهمیت و تاثیرات فرهنگی و اجتماعی
موزه پارچه کانادا به عنوان تنها موزه در این کشور که برنامه‌ها و نمایشگاه‌های خود را منحصراً به هنرهای نساجی اختصاص داده است، از جایگاه منحصر به فردی برخوردار است. این موزه یک موسسه آموزشی شناخته‌شده در سطح بین‌المللی است که به دلیل ارتباط و تنوع نمایشگاه‌ها، رویکردهای نوآورانه در برنامه‌های آموزشی، و اهمیت و دسترسی دیجیتال مجموعه خود مورد تحسین قرار گرفته است.
تأثیرات فرهنگی موزه فراتر از مشارکت‌های تاریخ هنری، به حوزه‌هایی چون انسجام اجتماعی، درک فرهنگی و پایداری گسترش می‌یابد و آن را به یک سرمایه اجتماعی چندوجهی تبدیل می‌کند. این نهاد در حفظ و ترویج سنت‌های نساجی از کانادا و سراسر جهان نقش ایفا می‌کند و از طریق پژوهش، نمایشگاه‌ها و انتشارات به دانش مطالعات نساجی و هنر کانادا کمک می‌کند. جوایز متعدد کسب‌شده برای نمایشگاه‌ها و نشریات ، از جمله جایزه تاریخ فرماندار کل برای نمایشگاه "منسوجات چاپی از استودیوهای کین‌گیت" ، گواهی بر کیفیت و تأثیرگذاری آن است.
در زمینه تعاملات اجتماعی، موزه آگاهی از ارزش‌های فرهنگی متنوع را ترویج می‌کند ، از یادگیری مادام‌العمر و بیان خلاق برای مخاطبان گوناگون، از جمله گروه‌های به حاشیه رانده‌شده، حمایت می‌کند ، و زندگی پایدار از طریق منسوجات را (از طریق برنامه استفاده مجدد از منسوجات) ترویج می‌دهد. همچنین، موزه به طور فعال با میراث و هنرمندان بومی تعامل دارد و آن را به رسمیت می‌شناسد. نظرات بازدیدکنندگان نیز نقش موزه در برانگیختن خلاقیت و ارائه نمایشگاه‌های تأمل‌برانگیز را برجسته می‌کند.
شهرت بین‌المللی موزه و گستره جهانی مجموعه و نمایشگاه‌های آن به دیپلماسی فرهنگی کانادا کمک کرده و تورنتو را به عنوان مرکزی برای بیان هنری متنوع معرفی می‌کند. این امر چشم‌انداز فرهنگی تورنتو و تصویر کانادا به عنوان ملتی چندفرهنگی که برای میراث هنری جهانی ارزش قائل است را ارتقا می‌بخشد.
چالش‌ها، تعطیلی موقت و چشم‌انداز آینده
موزه پارچه کانادا از تاریخ 16 فوریه 2025 به طور موقت به روی عموم بسته شده است. این تعطیلی نتیجه ترکیبی از عوامل چالش‌برانگیز است: چالش قابل توجه در بازیابی و گسترش مخاطبان پس از تعطیلی‌های ناشی از همه‌گیری کووید-19 ، تغییر در رفتار مخاطبان (مانند ترجیح به محصولات دیجیتال) و اولویت‌های تأمین مالی ، و کسری بودجه غیرمنتظره که منجر به محدودیت‌های عملیاتی شده است. علاوه بر این، ساختمان موزه نیازمند تعمیرات فوری برای حفظ دسترسی همگانی است، به ویژه آسانسور آن که "دیگر ایمن نیست". خوشبختانه، موزه کمک‌هزینه‌ای برای پوشش این هزینه‌ها دریافت کرده است. این وضعیت، بازتاب‌دهنده فشارهای گسترده‌تری است که بر سازمان‌های فرهنگی در دوران پساکرونا وارد می‌شود. گسترش بلندپروازانه برنامه‌های نمایشگاهی و جمع‌آوری کمک‌های مالی که موزه طی دو سال گذشته برای جذب مخاطبان جدید آغاز کرده بود ، متأسفانه نتوانست به طور کامل کمبودهای مالی را جبران کند و ممکن است در صورت عدم موفقیت کامل، مشکلات مالی را تشدید کرده باشد.
در طول دوره تعطیلی، وب‌سایت موزه (textilemuseum.ca) به ارائه دسترسی آنلاین به مجموعه، محتوای آنلاین جدید و به‌روزرسانی‌های عملیاتی ادامه خواهد داد. تورهای حضوری و بازدید از مجموعه نیز تنها با تعیین وقت قبلی امکان‌پذیر خواهد بود. حضور دیجیتال قدرتمند و از پیش موجود موزه (مجموعه دیجیتال‌شده، برنامه‌های آنلاین) در این دوران به یک شریان حیاتی تبدیل شده و بالقوه می‌تواند مدل عملیاتی آینده آن را به سمت یک رویکرد ترکیبی قوی‌تر سوق دهد.
بازگشایی موزه به طور آزمایشی برای پاییز 2025 (احتمالاً سپتامبر) پیش‌بینی شده است و هدف آن همزمانی با جشن پنجاهمین سالگرد تأسیس موزه است. این مناسبت، فرصتی راهبردی برای یک شروع مجدد، احتمالاً با یک مدل عملیاتی بازنگری‌شده و راهبرد تعامل عمومی جدید بر اساس درس‌های آموخته‌شده از تعطیلی و ترجیحات در حال تحول مخاطبان، فراهم می‌کند. چشم‌انداز راهبردی موزه (که پیش از تعطیلی تدوین شده اما برای آینده نیز مرتبط است) شامل افزایش تأثیرگذاری، گسترش مخاطبان، ایجاد خانه‌ای بهتر، رشد فرهنگ سازمانی و تقویت پایداری مالی است. این موارد راهنمای اصلی موزه در این راه‌اندازی مجدد خواهند بود.
اطلاعات بازدید (پیش از تعطیلی و برنامه‌های پس از بازگشایی)
مکان: پلاک 55 خیابان سنتر، تورنتو، انتاریو M5G 2H5، کانادا. اطلاعات تماس (پیش از تعطیلی): تلفن: 5321-599 (416) 1+ ، وب‌سایت: textilemuseum.ca. ساعات کاری (پیش از تعطیلی، به عنوان مثال از ): متغیر بود، به عنوان مثال، چهارشنبه‌ها از 11:30 صبح تا 6:30 یا 7 شب، پنج‌شنبه تا شنبه از 10 صبح تا 5 یا 5:30 بعد از ظهر. یکشنبه‌ها، دوشنبه‌ها و سه‌شنبه‌ها اغلب تعطیل بود. (توجه: این اطلاعات تاریخی است و پس از بازگشایی نیاز به به‌روزرسانی خواهد داشت). دسترسی‌پذیری (پیش از تعطیلی): ورودی برای ویلچر مناسب بود (دسترسی از سطح خیابان، درب اتوماتیک). مشکل اخیر آسانسور یک نقص بحرانی بود که بر دسترسی کلی تأثیر گذاشت. خرابی آسانسور، که ساختمان چند طبقه موزه را غیرقابل دسترس می‌کرد ، نه تنها یک مسئله تعمیر و نگهداری، بلکه مانعی اساسی برای انجام وظیفه خدمات عمومی موزه، به ویژه در مورد فراگیری برای همه بازدیدکنندگان بود. تعمیر آن برای بازگشایی اساسی است. ورودی (پیش از تعطیلی): هزینه‌ها متغیر بود؛ گاهی اوقات دوره‌های ورود رایگان وجود داشت (به عنوان مثال، سپتامبر-دسامبر 2021 ). تخفیف دانشجویی نیز ذکر شده است. (این موارد پس از بازگشایی تابع سیاست‌های جدید خواهد بود). ابتکارات گذشته مانند دوره‌های ورود رایگان ، نشان‌دهنده آزمایش‌هایی با راهبردهای توسعه مخاطب است. موفقیت یا درس‌های آموخته از این موارد ممکن است سیاست‌های ورودی آینده را پس از بازگشایی، به ویژه با توجه به هدف اعلام‌شده برای گسترش مخاطبان، تحت تأثیر قرار دهد.
نظرات کلی بازدیدکنندگان پیش از تعطیلی، نمایشگاه‌ها را جذاب، تأمل‌برانگیز و سرشار از داستان و مهارت توصیف می‌کند. قدردانی از تمرکز منحصر به فرد موزه بر منسوجات و نمایندگی فرهنگی (هنرمندان بومی، سیک) نیز در نظرات مشهود است. فروشگاه هدایا و برنامه‌ها/کارگاه‌های ویژه نیز مورد تحسین قرار گرفته‌اند. برخی آن را "کوچک" اما با محتوای چند طبقه توصیف کرده‌اند. استفاده از فناوری مانند اپلیکیشن تلفن همراه برای معرفی صوتی نیز مورد توجه قرار گرفته است.
اطلاعات مربوط به ساعات کاری جدید، هزینه ورودی و نمایشگاه‌های خاص پس از بازگشایی، نزدیک به تاریخ بازگشایی در وب‌سایت موزه در دسترس خواهد بود.
نتیجه‌گیری: میراث زنده پارچه‌ها
موزه پارچه کانادا به عنوان یک نهاد ملی تخصصی برای هنرهای نساجی، از اهمیتی بی‌بدیل برخوردار است. این موزه سهم قابل توجهی در حفظ میراث جهانی نساجی، ترویج بیان هنری معاصر و ارتقای درک فرهنگی داشته است. چالش‌های کنونی و تعطیلی موقت، دوره‌ای از گذار و بازاندیشی راهبردی برای این نهاد فرهنگی است. با این حال، پایداری موزه از طریق ادامه تعامل آنلاین و برنامه‌ریزی برای بازگشایی همزمان با پنجاهمین سالگرد تأسیس، نشان‌دهنده عزم آن برای عبور از این مرحله است.
سفر موزه، از یک مجموعه شخصی کوچک تا یک نهاد ملی که با چالش‌های مهم دوران معاصر روبروست، آینه‌ای از چشم‌انداز در حال تحول سازمان‌های میراث فرهنگی است. توانایی آن در مدیریت بحران کنونی و راه‌اندازی مجدد موفقیت‌آمیز، می‌تواند نمونه‌ای آموزنده برای سایر موزه‌های تخصصی باشد. روایت کلی، داستان منسوجات به عنوان یک "میراث زنده" است - نه اشیاء ایستا، بلکه حاملان پویای داستان، فرهنگ، نوآوری و تفسیر اجتماعی. تلاش‌های موزه، حتی در دوران تعطیلی، با هدف زنده نگه داشتن و در دسترس قرار دادن این میراث ارزشمند ادامه دارد و امید می‌رود که در آینده نیز نقش خود را در تجلیل از قدرت و اهمیت پایدار منسوجات در فرهنگ بشری با موفقیت ایفا کند.