مجموعه تفریحی توچال خوشگذرانی در بام تهران - مجله سرگرمی

توچال قلّه ای در شمال تهران و به ارتفاع 3962 متر می باشد که بخشی از دامنه رشته کوه های البرز است. دامنهٔ جنوبی توچال مجاور با شهر تهران و قلهٔ آن مشرف به این شهر است. این قله در جنوب منطقه کوهستانی البرز مرکزی و بر روی خط الراس شرقی-غربی واقع شده است

مشهورترین و پر رفت وآمدترین پناهگاه ها و جان پناه های توچال به ترتیب از شرق به غرب دارآباد(مونگچال)، کلک چال، شروین،شیرپلا، جانپناه قله توچال(اردلان)، امیری، هتل اوسون، ایستگاه پنجم تله کابین، اسپیدکمر و پلنگ چال هستند که همگی آن ها مشرف به تهران هستند. توچال در تقسیمات کشوری جزو استان تهران و شمال شهر تهران به عنوان بلندترین ارتفاع نزدیک به تهران است

این قله در کنار دریاچه ای قرار گرفته است، به همین علت به آن توچال می گویند. توچال به معنای چال آبگیر و دریاچه کوچک است. ابتدای محدوده توچال، انتهای خیابان ولنجک است. اینجا را البته خیلی از تهران نشینان، با نام بام تهران می شناسند.

علت انتخاب مجموعه سرگرمیی توچال ؟

• قله توچال مهم ترین و مرتفع ترین قله تهران است.
• توچال اصلی ترین مقصد کوهنوردی شمال تهران است.
• دیدنی ها و سرگرمیات بسیاری مانند بام تهران، تله کابین، سورتمه، پیست اسکی، تله سیژ و مجموعه های ورزشی و سرگرمیی مختلف را در خود جای داده است.
• طولانی ترین خط تله کابین و سورتمه کشور را در خود جای داده است.
• سکوت و آرامش توچال به ویژه در روزهای عادی می تواند به شما در تتازه انرژی و روحیه یاری کند.
• بام تهران، برترین مکان دیدنی مرکز از فراز بلندی هاست.
• توچال به ویژه در منطقه آبشار و بوستان های تندرستی و بعلاوه در راستا قله طبیعتی دیدنیی دارد.
• راستا تندرستی توچال یکی از برترین راستاهای پیاده روی تهران محسوب می گردد.
• آب و هوای تمیز و متفاوت این قسمت از مرکز می تواند شما را به وجد بیاورد.

مجموعه سرگرمیی توچال کجاست ؟

برای رفتن به توچال، اول باید خودتان را به میدان تجریش برسانید. البته رسیدن به تجریش با هر وسیله نقلیه ای ممکن است، اما اگر سحرخیز باشید، به ترافیک نمی خورید.

از تجریش سوار تاکسی های خط میدان تجریش-بام تهران شوید. در کمتر از 7 تا 10 دقیقه به ابتدای محوطه توچال می رسید.

اگر با خودروی شخصی به توچال می روید، خیال تان راحت باشد که آنجا پارکینگ بزرگی دارد. از پارکینگ تا ایستگاه تله کابین، راستا آسفالته ای است که حدود دو کیلومتر طول دارد.

در سال های اخیر امکانات رفاهی خوبی به بام تهران اضافه شده است. از جمله این امکانات می توان به رستوران های تازه، زیپ لاین، سورتمه بام تهران، میدی باس های برقی برای طی کردن راستا قسمت پایینی بام تا قسمت اصلی و بالایی آن اشاره نمود.

تله کابین توچال

اگر برای ورزش به توچال آمده اید و قصد کوهنوردی دارید، بهتر است تا ورودی اصلی مجموعه پیاده بروید و اگر برای سرگرمی راه توچال را آمده اید یا حال و حوصله پیاده روی در سربالایی را ندارید، آنجا اتوبوس هایی وجود دارند که شما را به ورودی اصلی می رسانند.

اگر دست خالی رفته اید، در ایستگاه اول تله کابین توچال می گردد وسایل اسکی کرایه کرد. می توانید ست کامل اسکی آلپاین شامل کفش، باتوم و چوب اسکی و ست اسنوبرد شامل کفش و اسنوبورد را کرایه کنید. البته از شما کارت شناسایی معتبر خواهند خواست؛ هر چند اسکی باز اصولا باید خودش لباس، دستکش و کلاه شخصی داشته باشد، چرا که امکان عاریه این لوازم وجود ندارد.

به غیر از این، امکانات دیگری همانند تیراندازی با کمان، پینت بال، زمین تنیس و بانجی جامپینگ 40 متری هم در ایستگاه اول وجود دارد.

اگر هم قصد اقامت در هتل توچال را دارید، باید در ایستگاه اول فرم ویژه آن را پر کنید و ضمن دادن کارت شناسایی، هزینه اش را پرداخت کنید.

تله کابین توچال دارای سه خط اصلی تله کابین، سه خط تله سیژ و یک خط تله اسکی بوده است. مجموع خط های طولی اصلی تله کابین در حدود 7500 متر است که یکی از طولانی ترین خط های تله کابین پیوسته در دنیا به شمار می رود. ظرفیت تله کابین 600 نفر در ساعت است.

برای خرید بلیت باید یک صف طولانی را پشت سر گذاشت. اگر می خواهید از تله کابین برای بالا رفتن بهره ببرید. قبل از ساعت 12 باید بلیت را گرفته باشید؛ چون تله کابین فقط تا ساعت 12 بالا می رود و بعد از این ساعت فقط برای برگشت بلیت فروخته می گردد. توجه داشته باشید که شروع کار خطوط تله کابین در ایام هفته ساعت هشت و نیم و پنجشنبه و آدینه ها ساعت شش و نیم صبح است.

کسانی که از ایستگاه اول برای ایستگاه پنجم یا هفتم بلیت تهیه می نمایند، باید بلیت را تا انتهای سفر حفظ نمایند، چرا که در هر ایستگاه بلیت را آنالیز می نمایند.

نکشیدن سیگار و نخراشیدن تلق کابین ها هم از مقررات تله کابین سواری است. سوار شدن به تله کابین اصلا ترس ندارد، فقط باید سرعت عمل داشته باشید.

اگر می خواهید خوراکی برای طول راه تهیه کنید، بهتر است از همین جا تهیه کنید. در این ایستگاه بوفه های زیادی وجود دارد که می توانید هر آنچه برای خوردن و نوشیدن می خواهید خریداری کنید.

اولین سرویس بهداشتی مجموعه ورزشی سرگرمیی در این ایستگاه قرار گرفته است، پس با خودتان رو راست باشید. به ویژه آن هایی که نمی خواهند از تله کابین استفاده نمایند.

تله سیژ چشمه

این خط از ایستگاه اول تله کابین شروع و پس از طی مسافتی حدود یک کیلومتر به چشمه نزدیک به ایستگاه دوم ختم می گردد. با سوار شدن به آن چشم انداز ای بی بدیل از شهر تهران در تیررس نگاه تان قرار می گیرد.

ورزش، شادی ، دیدن

ایستگاه دوم اولین جایی است که می توان برگشت و مرکز را گرفتار آلودگی دود و غبار دید؛ محلی مناسب برای کسانی که می خواهند عکسی یادگاری از تهران دودزده زیر پایشان بگیرند. بیشتر کسانی که تا اینجا پیاده می آیند، غذایشان را همراه می آورند؛ گرچه راه آنقدر طولانی نیست که گرسنگی به معده چنگ بیندازد. در این ایستگاه تازه می گردد هوای تازه استنشاق کرد. هوای پاک و آسمان آبی از این ایستگاه شروع می گردد. گرچه دمای هوا از تهران 3 یا 4 درجه خنک تر است. از این رو پرندگان کوچک را می گردد دیدن کرد.

ایستگاه پنجم

کوهنوردی تا ایستگاه پنجم برای آن هایی که سالی یک بار به کوه می آیند کمی مشکل است، اما تله کابین این امکان را به وجود می آورد که در کمتر از نیم ساعت به منطقه ای پوشیده از برف برسید و کلان شهر تهران را از بالا نظاره کنید. از این ارتفاع، دیدنی برج میلاد هم که بلندترین برج تهران است دیدنی است؛ البته فقط کلاهک بالایی آن پیدا است و مابقی برج گویی در ابرها گم شده است. ایستگاه پنجم، محل تابستانی فرهنگسرای توچال هم است.

اگر قصد اسکی کردن ندارید، در ایستگاه پنجم بمانید؛ چرا که امکانات ایستگاه پنجم برای افراد عادی ای که می خواهند یک روز خوش برفی داشته باشند، تفاوتی با ایستگاه هفتم ندارد.

در این ایستگاه که ارتفاع آن از سطح زمین 2910 متر است، یک رستوران دوطبقه چوبی وجود دارد. چند آلاچیق هم در محوطه خارجی آن هست؛ ضمن آنکه پشت رستوران، وسایل بازی - تاب، الاکلنگ و سرسره هم وجود دارد.

اگر نیاز به سرویس بهداشتی داشته باشید، می توانید از سرویس بهداشتی رستوران بهره ببرید.

ایستگاه هفتم ، ورود به مرتفع ترین سرسره دنیا

برای پا گذاشتن به ایستگاه هفتم باید در ایستگاه پنجم از کابین پیاده شده و سوار یک خط دیگر شوید. پس از گذشت حدود یک ساعت (از ایستگاه اول) و طی راستا 7500 متری، به ایستگاه هفتم یا همان پیست بین المللی اسکی توچال می رسید.

به علت ارتفاع زیاد این ایستگاه، هوا آنقدر سرد است که اگر مجهز نیامده باشید، رسما یخ می زنید. برودت هوا حتی قابل قیاس با ایستگاه پنجم هم نیست. لباس گرم شامل کاپشن شلوار اسکی، هدبند، کلاه، عینک، دستکش، چکمه و ماسک صورت وسایلی هستند که باید با یاری آن ها به جنگ سرما بروید.

در میان سفیدی های برف، رنگ های شاد لباس اسکی بازان حسابی جلوه گری می نماید. هیجان و انرژی اسکی بازان و پرش آن ها از روی برف آنقدر جالب است که می تواند فکر شما را کمی از شدت سرما دور کند.

ایستگاه هفتم شامل سه پیست اسکی است که دو تای آن ها فعال است؛ پیست پوما از ایستگاه هفتم تا هتل توچال 1100 متر و پیست دوپرمایر که از قله تا هتل توچال 1600 متر فاصله دارند. هر دو دارای دستگاه تله سی یژ مجزا هستند و میزبان مسابقات بین المللی هم می شوند.

در حال حاضر ایستگاه هفت تله کابین توچال در فصل زمستان از اواسط آبان تا اواسط خرداد ماه پذیرای ورزشکاران می گردد. این پیست امکانات رفاهی ای همانند یک هتل و دو رستوران دارد.

فدراسیون دنیای به پیست توچال عنوان بین المللی داده و تا به حال چندین دوره مسابقه بین المللی اسنوبرد با حضور قهرمانان دنیا و المپیک در آن برگزار شده است.

نکته ای که باید به آن توجه کنید، این است که اگر بچه زیر 9 سال دارید، به هیچ وجه او را با خود به این ارتفاع نیاورید. چرا که باعث ناهنجاری های مغزی آینده برای او می گردد.