ما هم دلمان مهربانی می خواهد آقای برانکو و رفقای سابق! - مجله سرگرمی

سرمربی تیم ملی عمان اضافه نمود که چون این مدت را در خانه طی نموده، درست نیست که حقوقش را کامل بگیرد. مشابه همین رفتار را کارلوس کی روش با فدراسیون فوتبال کلمبیا انجام داد.

اینجور مواقع آدم دلش مهربانی مشابه می خواهد. اینکه چرا این عزیزان با ما اینطور مهربان نبودند و تا شکایت به دادگاه نبردند و تشت ما را از بام به زیر نینداختند، آرام شان نگرفت؟

وقتی ملاقات برگشت فینال لیگ قهرمانان آسیا در تهران برگزار گردید، تعدادی از بانوان مجال حضور در استادیوم را یافتند. از آن جمله میا دختر برانکو ایوانکوویچ سرمربی پرسپولیس. سعید زارعیان عکاس چیره دست از او چند فریم عکس گرفت که تمام صورتش را اشک شسته است. او وقتی که تشویق ایسلندی کر نماینده طرفداران را دید که یکصدا نام پدرش را قدرشناسانه فریاد می زدند نتوانست سیل اشک هایش را در چشمخانه نگهدارد. بعید است هرگز و در هیچ کجای جهان چنین رفتاری را ببیند. اگر مدیران پرسپولیس با برانکو بد کردند، طرفداران برایش سنگ تمام گذاشتند، هر جا رفت عزت و احترام دید، قدر دید و در صدر نشست.

مشابه همین رفتار با کارلوس کی روش هم شکل گرفت. او گرچه چندان خوش مشرب نبود و به کمتر کسی از اهل رسانه و پیشکسوتان و مربیان و مدیران ایرانی روی خوش نشان می داد اما جماعت کثیری از ایرانیان دوستش داشتند و با او مهربان بودند. اصولاً این تواضع و فروتنی و مهربانی اغراق شده نسبت به خارجی ها در بسیاری از ما وجود دارد. البته مقصودم از خارجی بیشتر موبور و چشم رنگی است. هرچه رنگی تر، مهربان تر!

در چنین مواردی کسانی می گویند که ما با آنها بد کردیم و از هر دستی بدهی از همان دست می گیری! در واقع ما داریم تاوان خطای مدیران مان را می دهیم. رفتارهایی غیرمسئولانه، هزینه زا و البته ویران نماینده احترام و اعتبار اجتماعی.

در روزهایی که ما دربه در ژل و ماسک بودیم، برانکو در دادگاه ما را به یک میلیون یورو خسارت و شفر به 500 هزار دلار متهم کرد! پولی که باید از جیب مردم - نه مدیران و آنها که قرارداد بستند- پرداخت گردد. آنها حق دارند و ما متعهد شده ایم و بدقولی نموده ایم اما چرا این اتفاق رخ می دهد که برانکو با عمانی ها این همه مهربان شده؟ یا کارلوس کی روش که بسیار اهل استفاده از مرخصی بود تا آخرین دلار کوتاه نیامد؟ شاید هم این دوچهره هر چقدر بخشیدند دیدند سودی ندارد و اثری نمی کند و از جایی تصمیم گرفتند کوتاه نیایند.

این رفتارها و شکایت ها و نارضایتی های متعدد، موجب می گردد که اعتبار و احترام کشور به چالش کشیده گردد. به گمانم فیفا در بخش حقوقی اش باید یک بخش ویژه ایران تأسیس کند از بس بازیکنان و مربیان را ناراضی و شاکی فرستاده ایم. این کار خیانت نیست؟ مدیرانی که بدون پشتوانه اقتصادی با بازیکنان خارجی قرارداد امضا می نمایند و بعد آنها را ناراضی می فرستند و زمینه ساز مخدوش کردن نام ایران می شوند اگر خائن نیستند پس چه هستند؟

برای اعتلای نام ایران و ایرانی بسیاری جان داده اند، جان کنده اند، رنج دوران برده اند، خون دل ها خورده اند، تا مردم جهان نام ایران را محترم به خاطر بیاورند، از ادبیات و سینما گرفته تا دانش و معماری و ... رواست که مدیران فوتبالی اینطور با این نام و اعتبار بازی نمایند؟

اگر نمی توانند از پس تعهدات بربیایند چرا با اعتبار ایران بازی می نمایند و از نو با خارجی های دیگری قرارداد می بندند؟ که آنها بیایند و بعد از مدتی باز بروند و به سفیران بدنامی ما تبدیل شوند؟

بسیاری از مردم جهان حتی نمی توانند اسپانیا را روی نقشه پیدا نمایند اما شیفته بارسلونا و رئال مادرید هستند، این دو باشگاه برای کشور اسپانیا اعتبار و محبوبیت می آورند، مثل بایرن مونیخ، منچستریونایتد، لیورپول، یوونتوس و ... آن وقت مدیران ما به واسطه فوتبال، با نام کشورمان چه می نمایند؟ با عملکرد غلط آن را کنار واژه هایی مانند دروغ، فریب، بی مسئولیتی، کلاهبرداری اقتصادی و ... می نشانند. این ظلم آشکار نیست؟

ایران ملکِ شخصی هیچ کسی نیست که دستمایه این معرکه ها قرار گیرد. اگر قادر نیستیم به آن چیزی اضافه کنیم، دست کم حرمتش را مخدوش نکنیم، اگر کسی اعتقاد قلبی داشته باشد که برای وجب به وجب این خاک چه جان ها و جوان هایی هستی شان را باخته اند هرگز راضی به حراج اعتبار این کشور نمی گردد ... خائن ها به دشمن فقط اطلاعات نمی فروشند، آنها اعتبار و احترام را هم حراج می نمایند!

safariro.ir: سافاری رو: مجله گردشگری و مسافرتی به همه جای دنیا

mosaferatro.ir: مسافرت رو: مجله گردشگری و مسافرتی