سرنوشت کارخانه هایی که در 15 سال اخیر به بخش خصوصی واگذار شده است - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگاران دراین مطلب آمده است: قربانعلی فرخزاد را که در رسانه ها به مش قربونعلی معروف شده می توان به عنوان نماد خصوصی خواری در بسیاری از خصوصی سازی ها دید. او که بنابر اعلام دادستانی کشور، پنج کلاس بیشتر سواد ندارد، اردیبهشت سال 97 یک شبه کارخانه ماشین سازی تبریز را به قیمتی بسیار پایین تر از قیمت واقعی آن از سازمان خصوصی سازی خرید، آن هم بدون این که تحصیلات لازم برای اداره کارخانه ماشین سازی تبریز یا تجربه ای در مورد صنعت داشته باشد. به هر حال نتیجه این خصوصی سازی کم شدن چشمگیر محصولات این کارخانه و همچنین کاهش سه هزار نفری کارگران کارخانه بود. اما مش قربونعلی که به گفته بعضی از مسئولان بدون اهلیت و صلاحیت لازم ماشین سازی تبریز به او واگذار شده بود، به اتهام اخلال در نظام ارزی بازداشت شد. گفته می گردد او حدود 500 میلیون دلار ارز 4200 تومانی از بانک مرکزی گرفته و 201 میلیون دلار آن را در بازار آزاد فروخته و با همین پول، اقدام به خرید ماشین سازی تبریز نموده است اما بالاخره پفراینده او به پایان رسید و به گفته نماینده تبریز با حکم دادگاه، او از مالکیت ماشین سازی خلع و به اتهام اخلال در نظام ارزی کشور راهی زندان شد. امروز به همین بهانه می خواهیم از نتیجه خصوصی سازی هایی بنویسیم که با قیمت های ارزان یا بدون توجه به صلاحیت و اهلیت خریدار توسط سازمان خصوصی سازی به امثال مش قربونعلی ها واگذار شده است . این گزارش مرثیه ای است بر خصوصی سازی در 15 سال اخیر.

بیکاری 50 هزار کارگر به دلیل خصوصی سازی

این روزها وقتی اسم خصوصی سازی می آید، تنِ کارگران می لرزد و ترس بیکار شدن به دردهای آن ها اضافه می گردد. هرچند خصوصی سازی برای افزایش بازدهی فراوری و کوچ سهم دولت به مردم در اقتصاد بود اما با نگاهی به نحوه واگذاری ها می بینیم که خصوصی سازی های بی حساب و کتاب نه تنها کمکی به اقتصاد کشور و کاهش نقش دولت نکرد که بر عکس باری هم بر دوش کشور گذاشت. صنایعی چون نساجی مازندران یا هپکوی اراک که روزی جزو صنایع مهم و پر سود کشور بودند به دست افرادی که معین نبود از کجا و چگونه به اسم خصوصی سازی جیب های خود را پر کردند، نابود شدند! به گزارش خبرگزاری دانشجو، خصوصی سازی های ناموفق تا به امروز منجر به بیکاری حدود 50هزار کارگر شده است که در ادامه به چند مورد می پردازیم.

نیشکر هفت تپه - مش قربونعلی دیگر: ماجرای واگذاری هفت تپه هم درست مانند واگذاری ماشین سازی تبریز است. یعنی به افرادی که صلاحیت اداره آن را ندارند با قیمتی بسیار کمتر از قیمت واقعی واگذار شده است .عادل آذر رئیس سابق دیوان محاسبات در گزارش تفریغ بودجه گفت خیلی از واگذاری ها از جمله نیشکر هفت تپه به افراد فاقد اهلیت و با قیمت بسیار کم واگذار شده است. احمد علیرضا بیگی نماینده مجلس هم در این باره گفته است : خریداران شرکت هفت تپه دو جوان 30 ساله هستند که دارای سوء سابقه اند و از محل تقلب بیش از یک میلیارد دلار ارز دولتی دریافت نموده اند . این شرکت هم بعد از واگذاری با تعدیل نیرو و کاهش فراوری همراه بود تا جایی که فراوری 55 هزار تنی به 18 هزار تن رسید.

آزمایش - تبدیل کارخانه به انبار: کارخانه آزمایش مرودشت در استان فارس که زمانی فراوریات آن ازجمله کولر، یخچال، پنکه و... از برند های معروف ایرانی بود، اوایل سال 88 به بخش خصوصی واگذار و پس ازآن به دلیل مسائل متعدد پیش آمده با افت فراوری روبرو شد و به تعدیل نیرو از 1400 کارگر به 160 نفر رو آورد. درنهایت با پیگیر نبودن مسئولان، این کارخانه به تعطیلی کشانده شد تا جایی که مدت ها پیش فیلمی در فضای مجازی دست به دست شد که نشان می داد سالن عظیم این کارخانه به انبار پیاز تبدیل شده است!

پلی اکریل اصفهان - غولی که به زانو درآمد: پلی اکریل اصفهان که شامل شش کارخانه است، از سال 88 به دنبال خصوصی سازی نامناسب، درگیر مسائل متعددی شد به طوری که با واگذاری این شرکت، چهار کارخانه و بعضی از خطوط فراوری آن رو به تعطیلی رفت و تعدادی از کارگران بیکار شدند و پرداخت حقوق آن ها با تعویق چندین ماهه روبرو شد. این درحالی است که پلی اکریل ازجمله شرکت های باعظمت در دهه 70 بوده است و کارگرانش در آن موقع از شرایط اقتصادی نسبتاً مناسبی برخوردار بوده اند.

کالسیمین - کاهش 80 درصدی فراوری: کالسیمین ازجمله کارخانه هایی است که پس از خصوصی سازی با کاهش شدید فراوری روبرو شد به طوری که فراوریات کارخانه از 100 تن به 20 تن کاهش یافت. این فرایند بیانگر تعطیلی 80 درصدی فراوری در این کارخانه است. همچنین کالسیمین قبل از واگذاری های متعدد حدود یک هزار و 200 نفر نیرو داشته است که 300 نفر آن ها به بهانه تعدیل نیرو اخراج شدند.

کیوان همدان - توقف فراوری: یکی از کارخانه های فعال در حوزه فراوری مواد غذایی در همدان با بیش از چهار دهه فعالیت، کارخانه کیوان همدان بود که بعد از خصوصی سازی، فراوری کارخانه متوقف شد. این کارخانه توانایی و ظرفیت فراوری 30 نوع محصول را داشت و در بهمن 88 به بخش خصوصی واگذار شد. بعد از واگذاری، هرسال شماری از کارگران این واحدِ فراوریی اخراج شدند تا این که از حدود 900 کارگر این کارخانه 63 نفر باقی ماندند و فراوری کارخانه متوقف شد.

ماشین آلات صنعتی تبریز - تعطیلی کارخانه ها: شرکت ماشین آلات صنعتی تبریز که شامل کارخانه های متعددی از جمله آهنگری تراکتورسازی، ریخته گری تراکتورسازی، موتورسازان تراکتورسازی و خدمات صنعتی بود هم در سال 85 به بخش خصوصی واگذار شد. فراوری این شرکت پایان در سال 93 عملاً متوقف شد و کارگرانش 18 ماه حقوق نگرفتند و در نهایت تعطیلی کارخانه رقم خورد.فرجام 15 سال خصوصی سازی یا مش قربونعلی سازی

رعیت نواز- قربانعلی فرخزاد را که در رسانه ها به مش قربونعلی معروف شده می توان به عنوان نماد خصوصی خواری در بسیاری از خصوصی سازی ها دید. او که بنابر اعلام دادستانی کشور، پنج کلاس بیشتر سواد ندارد، اردیبهشت سال 97 یک شبه کارخانه ماشین سازی تبریز را به قیمتی بسیار پایین تر از قیمت واقعی آن از سازمان خصوصی سازی خرید، آن هم بدون این که تحصیلات لازم برای اداره کارخانه ماشین سازی تبریز یا تجربه ای در مورد صنعت داشته باشد. به هر حال نتیجه این خصوصی سازی کم شدن چشمگیر محصولات این کارخانه و همچنین کاهش سه هزار نفری کارگران کارخانه بود. اما مش قربونعلی که به گفته بعضی از مسئولان بدون اهلیت و صلاحیت لازم ماشین سازی تبریز به او واگذار شده بود، به اتهام اخلال در نظام ارزی بازداشت شد. گفته می گردد او حدود 500 میلیون دلار ارز 4200 تومانی از بانک مرکزی گرفته و 201 میلیون دلار آن را در بازار آزاد فروخته و با همین پول، اقدام به خرید ماشین سازی تبریز نموده است اما بالاخره پفراینده او به پایان رسید و به گفته نماینده تبریز با حکم دادگاه، او از مالکیت ماشین سازی خلع و به اتهام اخلال در نظام ارزی کشور راهی زندان شد. امروز به همین بهانه می خواهیم از نتیجه خصوصی سازی هایی بنویسیم که با قیمت های ارزان یا بدون توجه به صلاحیت و اهلیت خریدار توسط سازمان خصوصی سازی به امثال مش قربونعلی ها واگذار شده است . این گزارش مرثیه ای است بر خصوصی سازی در 15 سال اخیر.

بیکاری 50 هزار کارگر به دلیل خصوصی سازی

این روزها وقتی اسم خصوصی سازی می آید، تنِ کارگران می لرزد و ترس بیکار شدن به دردهای آن ها اضافه می گردد. هرچند خصوصی سازی برای افزایش بازدهی فراوری و کوچ سهم دولت به مردم در اقتصاد بود اما با نگاهی به نحوه واگذاری ها می بینیم که خصوصی سازی های بی حساب و کتاب نه تنها کمکی به اقتصاد کشور و کاهش نقش دولت نکرد که بر عکس باری هم بر دوش کشور گذاشت. صنایعی چون نساجی مازندران یا هپکوی اراک که روزی جزو صنایع مهم و پر سود کشور بودند به دست افرادی که معین نبود از کجا و چگونه به اسم خصوصی سازی جیب های خود را پر کردند، نابود شدند! به گزارش خبرگزاری دانشجو، خصوصی سازی های ناموفق تا به امروز منجر به بیکاری حدود 50هزار کارگر شده است که در ادامه به چند مورد می پردازیم.

نیشکر هفت تپه - مش قربونعلی دیگر: ماجرای واگذاری هفت تپه هم درست مانند واگذاری ماشین سازی تبریز است. یعنی به افرادی که صلاحیت اداره آن را ندارند با قیمتی بسیار کمتر از قیمت واقعی واگذار شده است .عادل آذر رئیس سابق دیوان محاسبات در گزارش تفریغ بودجه گفت خیلی از واگذاری ها از جمله نیشکر هفت تپه به افراد فاقد اهلیت و با قیمت بسیار کم واگذار شده است. احمد علیرضا بیگی نماینده مجلس هم در این باره گفته است : خریداران شرکت هفت تپه دو جوان 30 ساله هستند که دارای سوء سابقه اند و از محل تقلب بیش از یک میلیارد دلار ارز دولتی دریافت نموده اند . این شرکت هم بعد از واگذاری با تعدیل نیرو و کاهش فراوری همراه بود تا جایی که فراوری 55 هزار تنی به 18 هزار تن رسید.

آزمایش - تبدیل کارخانه به انبار: کارخانه آزمایش مرودشت در استان فارس که زمانی فراوریات آن ازجمله کولر، یخچال، پنکه و... از برند های معروف ایرانی بود، اوایل سال 88 به بخش خصوصی واگذار و پس ازآن به دلیل مسائل متعدد پیش آمده با افت فراوری روبرو شد و به تعدیل نیرو از 1400 کارگر به 160 نفر رو آورد. درنهایت با پیگیر نبودن مسئولان، این کارخانه به تعطیلی کشانده شد تا جایی که مدت ها پیش فیلمی در فضای مجازی دست به دست شد که نشان می داد سالن عظیم این کارخانه به انبار پیاز تبدیل شده است!

پلی اکریل اصفهان - غولی که به زانو درآمد: پلی اکریل اصفهان که شامل شش کارخانه است، از سال 88 به دنبال خصوصی سازی نامناسب، درگیر مسائل متعددی شد به طوری که با واگذاری این شرکت، چهار کارخانه و بعضی از خطوط فراوری آن رو به تعطیلی رفت و تعدادی از کارگران بیکار شدند و پرداخت حقوق آن ها با تعویق چندین ماهه روبرو شد. این درحالی است که پلی اکریل ازجمله شرکت های باعظمت در دهه 70 بوده است و کارگرانش در آن موقع از شرایط اقتصادی نسبتاً مناسبی برخوردار بوده اند.

کالسیمین - کاهش 80 درصدی فراوری: کالسیمین ازجمله کارخانه هایی است که پس از خصوصی سازی با کاهش شدید فراوری روبرو شد به طوری که فراوریات کارخانه از 100 تن به 20 تن کاهش یافت. این فرایند بیانگر تعطیلی 80 درصدی فراوری در این کارخانه است. همچنین کالسیمین قبل از واگذاری های متعدد حدود یک هزار و 200 نفر نیرو داشته است که 300 نفر آن ها به بهانه تعدیل نیرو اخراج شدند.

کیوان همدان - توقف فراوری: یکی از کارخانه های فعال در حوزه فراوری مواد غذایی در همدان با بیش از چهار دهه فعالیت، کارخانه کیوان همدان بود که بعد از خصوصی سازی، فراوری کارخانه متوقف شد. این کارخانه توانایی و ظرفیت فراوری 30 نوع محصول را داشت و در بهمن 88 به بخش خصوصی واگذار شد. بعد از واگذاری، هرسال شماری از کارگران این واحدِ فراوریی اخراج شدند تا این که از حدود 900 کارگر این کارخانه 63 نفر باقی ماندند و فراوری کارخانه متوقف شد.

ماشین آلات صنعتی تبریز - تعطیلی کارخانه ها: شرکت ماشین آلات صنعتی تبریز که شامل کارخانه های متعددی از جمله آهنگری تراکتورسازی، ریخته گری تراکتورسازی، موتورسازان تراکتورسازی و خدمات صنعتی بود هم در سال 85 به بخش خصوصی واگذار شد. فراوری این شرکت پایان در سال 93 عملاً متوقف شد و کارگرانش 18 ماه حقوق نگرفتند و در نهایت تعطیلی کارخانه رقم خورد.

encaria.ir: انکاریا: وبلاگ فناوری و تکنولوژی

namasho.com: نماشو: طراحی سایت، سئو و بهینه سازی وبسایت