ساخت ایمپلنتی کاشتنی در شریان های حساس بدن
به گزارش مجله سرگرمی، به گزارش خبرنگاران به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، پیشرفت های اخیر در حوزه میکروساخت به محققان اجازه می دهد تا اقدام به توسعه ادوات الکترونیکی قابل کاشت در بدن نمایند که ابعاد بسیار کوچکی دارد. زمانی که مواد نرم در این فناوری به کار می رود، این ادوات قابل کاشت می توانند در بخش حسگری استفاده شده و در واقع زیست حسگرهای قابل ارتجاع الکترونیکی ساخته شوند. مهم ترین الزام این زیست حسگرها، توانایی رصد بدون سیم، اعتماد به عملکرد و قابلیت مقیاس پذیری است.
تاکنون ادوات الکترونیکی محدود به مسافت کوتاه برای خوانش بودند، در نتیجه خروجی کُند و کم بازدهی داشتند. این سامانه ها به طور معمول به تجهیزات بزرگ وابسته هستند که با رگ های خونی و بافت نرم بدن انطباق پذیر نیستند.
مکان کاشت ایمپلنت در شریان مغزی چالش برانگیز است، آنوریسم ها (نوعی تورم رگ) در این شریان های محصور و باریک در 6 درصد از جمعیت دنیا وجود دارد، بنابراین باید روش های درمانی موثر برای این کار توسعه داده گردد. در سیستم عروقی بدن، حسگرهای قابل کاشت ضمن حفظ ابعاد کوچک، باید انعطاف پذیر و قابل ارتجاع نیز باشند.
پژوهشگران دانشگاه هانیانگ با همکاری محققانی از موسسه فناوری جرجیا پیروز به ساخت حسگری شدند که قادر است این کار را انجام دهد. این حسگر با استفاده از چاپگر آئروسل ساخته شده است.
نتایج این پژوهش در قالب مقاله ای با عنوان introduce a fully passive, wireless, low-profile capacitive sensor and coil inductor در نشریه Advanced Science به چاپ رسیده است.
برای ساخت این حسگر، چهار لایه با استفاده از چاپگر جت آئروسل ایجاد شده و این لایه ها با مواد الاستومری ترکیب می شوند. در پایین ترین سطح، لایه قربانی شونده PMMA قرار گرفته است که با استفاده از پوشش دهی چرخشی روی سطح شیشه ایجاد می گردد. سپس لایه هایی از جنس پلی ایمید که یک دی الکتریک است روی آن قرار داده شده و پخته می گردد. جوهر حاوی نانوذرات نقره روی این سطح چاپ شده و تف جوشی انجام می گردد. در ادامه، لایه هایی از جنس نقره و پلی ایمید روی سطح قرار داده می گردد و در نهایت PMMA در محیط استن حل می گردد.
منبع: خبرگزاری مهرforoshgahak.ir: فروشگاه کوچک | مجله آموزشی سیستم های مدیریت فروش