زندگی در هوای هنر و آموختن از منش بزرگان
به گزارش مجله سرگرمی، تئاتر و اساساً هنر، مجالی برای ایجاد تفکر است در فرد و در جامعه؛ و دنبال کردن این راستا به درستی، می تواند دیدگاه ما را شکل دهد؛ پس رسالت اجتماعی بزرگی به گردن هر حوزه از هنر و هنرمند است.

فضایی که می تواند فرد را متحول کند؛ حالا در هر سنی. یک استادی در دانشگاه این را به من آموخت و دیدم که می تواند حرف درستی باشد؛ اینکه به سن انسان ها نگاه نکنیم که چه می گویند؛ بلکه به عرض زندگی آنها فکر کنیم. می بینیم که کودک من، در عین اینکه فکر می کنیم به دنیا اطراف و پیرامونش توجهی ندارد و فقط به فکر اسباب بازی های خویش است، گاهی حرف هایی می زند که از زیر ذره بین نگاه او بر معاشرت اجتماعی، عاطفی و روابط خانوادگی میان انسان ها برآمده است و حرف هایی می زند و چنان درست و حساب شده آنها را در بزنگاه های لازم دراختیار شما قرار می دهد که متعجب می شوید.
او می تواند اینها را از دل کتاب، تلویزیون، تئاتر، موسیقی و... نیز یاد بگیرد و جذب کند. مثلاً همیشه با فرزندم این بحث را دارم که استعداد با علاقه مندی چه فرقی دارد؛ در عین اینکه نباید فراموش کنیم این دو، مکمل یکدیگرند. معتقدم که علاقه مندی می تواند به واسطه جذابیت های فریبنده به وجود بیاید و توخالی باشد؛ و همین امر شما را به این وادارد که جهتی را طی کنید؛ اما استعداد، چیزی در درون شماست، نهادینه است و شما یا یک انسان بزرگ که قابلیت های بزرگ دارد، پیروز به کشف آن می شوید. حالا یا یک استاد این موضوع را در درون شما کشف می نماید یا خود فرد به این مرحله از تعالی می رسد تا مروارید درونش را از صدف بیرون بیاورد، صیقل بدهد و به منصه ظهور برساند.
استعداد، نیرویی درونی و ذاتی است که در نهاد همه وجود دارد و فرد باید آن را کشف نموده و پرورش دهد. دراین زمینه البته شانس نیز بسیارمهم است؛ اینکه فرد با آدم های خوب طرف باشد و در هوایی خوب نفس بکشد. پدرم همیشه مطالعه می نموده و حتی وقتی می خواست به امریکا سفر کند، چمدان های کتاب خود را برد و فروخت. وقتی من در چنین خانواده ای متولد شدم و دیدم که پدرم اهل کتاب و روزنامه است؛ و نیز اهل مطالعه متون سیاسی و اجتماعی و مطالبی ازاین دست، قطعاً من نیز دراین جهت افتادم و به همین علت، دختر من نیز به همین شکل پرورش یافته؛ به طوری که لای کتب درسی خویش، رمان می گذاشت و می خواند. به همین علت است که این آدم ها نسبت به سنشان زودتر بزرگ شده و پیشرفت می نمایند و دایره لغات آنها از دایره لغات یک فرد عادی بیشتر است. نفس کشیدن در محیط هنری موجب می گردد فرد، هنرمندانه فکر کند. این موضوع مربوط به هنرمندان واقعی و بزرگ است. منظورم نقش واقعی آدم ها در زندگی است و به آنچه وانمود یا درقالب آن بازی می نمایند، کاری ندارم. هنرمندان بزرگی همانند ژاله علو از مصادیق بزرگ این قضیه هستند؛ شما هرلحظه می توانید از چنین هنرمندان بزرگی درسی نو از زندگی بیاموزید و همین است که باید گفت زندگی و کارکردن و حتی نفس کشیدن در هوایی که هنرمندان بزرگ در آن نفس کشیده اند، موجب می گردد به گونه ای دیگر زندگی کنید.
*بازیگر تئاتر و تلویزیون؛ مجری و گوینده
منبع: ایران
منبع: خبرگزاری پاناcruisero.ir: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس ها
ecods.ir: کد الکترونیک: مجله فناوری و گجت های هوشمند