روز صفر؛ یک اتفاق برای سینمای ملی، بازنمایی معقول از شرارت های عبدالمالک ریگی - مجله سرگرمی

گروه فرهنگ و هنر خبرنگاران: فرزانه غلامی تبار

سینمای ایران خوشبختانه به سبب جسارت بعضی فیلمسازان خاص و البته کاربلد که تعددشان هم خیلی نیست، توانسته در همین سال های اخیر فیلم هایی بسازد که از قضا حسابی جاندار هستند. این ها روی موضوعاتی مانور داده اند و همچنان هم می دهند که هم به درد این مخاطب سینما می خورد و هم باری از دوش سوژه های ملی و میهنی برمی دارد.

مصداق عینی اش نیز فیلم سعید ملکان است یعنی روز صفر؛ فیلمی که حاصل تجربه چندین ساله سعید ملکان در پشت دوربین این سینماست که نمونه های جدی اش را در همکاری با بهرام توکلی نیز به خورد مخاطب داده است. سال جاری هم با همین فیلم روز صفر در مقام کارگردان، قدمی بزرگ در تصویرسازی و بازنمایی موضوعات خاص برداشته است.

روز صفر به ماجرای عبدالمالک ریگی می پردازد؛ البته تنها گوشه ای از اقدامات تروریستی او در منطقه سیستان و علیه کشورمان است که نهایتا هم مروری دارد موجز، از دستگیری او که در همین خلاصه گویی، اما سنگ تمام می گذارد.

قرار نیست هیچ فیلمی منتهی به نقطه ضعف نگردد؛ همچنان که مثلا به سکانس های ضبط شده فیلم ملکان در لوکیشن های خارجی در برلین هم می توان انتقاد کرد، از این بابت که ترکیبی از سکانس هایی هستند با رنگ و لعاب خارجی، اما با قاب بندی کاملا ایرانی. این قسمت از ماجرا واقعا به فرم این فیلم باکیفیت نمی خورد.

با این حال جسارت فیلمساز در طراحی قصه و صحنه پردازی پلان های فیلمش به خوبی دیده می گردد. روز صفر با هر نقدی باز هم جذابیت دارد و بیننده را درگیر می نماید و چه بهتر از این برای سینمای ایران. حتی سوژه فیلم از آن دست موضوعاتی است که عمده فیلمسازان ما در بیان و روایتش الکن می مانند و ماجرا را عقیم می گذارند؛ مگر اینکه بتوانند دست به روایتگی قصه ای بزنند که همه جوره به ماجرا ابراز ارادت کند.

روز صفر فیلمی پر از پلان است با صحنه های باکشش و پرتعلیق؛ پس خوب نوشته شده و در عین حال یک کارگردانی فکر شده را پشت آن می توان دید؛ کافی است نگاهی دوباره به قاب بندی او از بازارچه محلی پاکستان بیندازید. بازی های خوبی از بازیگرانش گرفته که این را هم در خصوص امیر جدیدی و نیز ساعد سهیلی که دو کارکتر اصلی فیلم هستند به عینه می توان تایید کرد.

به هرحال همین که بعضی فیلمسازان کاربلد و با تجربه حاضرند بجای ساخت یک مشت فیلم بی خاصیت، دم از قصه پردازی درست از سوژه هایی حساس بزنند و این جسارت را در روایت درست دخیل نمایند تا شاهد اثری قابل قبول از حافظه تاریخی این کشور باشند، جای تامل دارد. خاصه اگر فیلمی همچون روز صفر باشد که سعی دارد این را به دور از هر شعار و اتفاقا ورود جدی به ادوات سینمایی بزند بسی هیجان انگیزتر هم خوهد بود.

فیلم سعید ملکان با همه ریزه کاری های غلطی که ممکن است در تجهیزات سینمایی آن دیده گردد، اما فیلمی است که حساسیت های سینمایی را رفع نموده و خروجی اش نیز یک بازنمایی معقول از شرارت های عبدالمالک ریگی است. تا همین جا هم باید به تیم فراوری این فیلم احترام گذاشت که در خروجی، محصولی را تقدیم مخاطب این سینما می نماید که لااقل قصه ای واقعی دارد و قصه را نیز به دور از تملق، تصویرسازی می نماید. خصوصا اینکه فیلم خود سینماست.

banima.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما