روایت تلخ بی شناسنامه های کهن بالا - مجله سرگرمی

اما یکی از مهم ترین محرومیت های این استان که کمتر دیده یا شنیده می گردد بی شناسنامه ها و بی هویت ها هستند. سیستان و بلوچستان درواقع مأمن بی شناسنامه هاست.

• آمار دقیق بی شناسنامه ها

در حاشیه بودن، محرومیت و عدم برخورداری از شاخص های اولیه زندگی دست به دست هم داده اند تا حداقل 100 هزار نفر از جمعیت بومی این استان نتوانند طی سالیان متمادی شناسنامه بگیرند. آمار مدونی از بی هویت ها در سیستان و بلوچستان نیست اما آمارهای رسمی و غیررسمی و گفته های برخی نمایندگان این استان در مجلس و 100 هزار نفر بی شناسنامه در این استان را تأیید می نماید.

رضا راحت دهمرده، مدیر کل ثبت احوال سیستان و بلوچستان هم در تازه ترین گزارشش از بی شناسنامه ها هرچند به تعداد فاقدان شناسنامه اشاره ننموده، گفته از سال گذشته تاکنون حدود 4 هزار نفر پرونده تشکیل داده و شناسنامه دار شده اند.

مناطق بی شناسنامه ها در سیستان و بلوچستان آن قدر گوناگون است که برخی حتی شناسنایی هم نشده اند. این مناطق، معمولاً مناطقی دورافتاده، کوهستانی و دور از چشم و مراکز شهرهاست.

به اتفاق راهنمای منطقه، سعید بخشی، سری زدیم به روستای کَهَن بالا در بخش تلنگِ شهرستان قصرقند در مرکز بلوچستان تا از یکی از مهم ترین مناطق دورافتاده و بی هویتِ بلوچستان گزارش تهیه کنیم.

15 کیلومتر جاده کوهستانی، ناهموار و سخت از مرکز بخش به روستای کهن بالا راه است. این دهستان بیش از 2 هزار نفر جمعیت دارد. این جمعیت شاید در قیاس با روستاهای دیگر استان جالب توجه باشد اما در برابر سیستان و بلوچستانی که 51 درصد جمعیت یک میلیون و 500 هزار نفری آن در روستاها زندگی می نمایند، عدد زیادی نیست.

• سختی شناسنایی بی هویت ها

بخشی از راه را با بخشدار تلنگ همراه بودیم. اکبر پاینده می گوید: 120 نفر در این روستای 2هزار نفری بی شناسنامه هستند که تا پیش از این تعداد آن ها بیشتر بود اما با کوشش خیران و مسئولان برایشان شناسنامه صادر شد.

بخشدار تلنگ می افزاید: گام اول اهمیت در شناسنایی بی هویت ها بود. خیلی از آن ها در روستا نیستند و به دلیل کار چوپانی در مناطق کوهستانی زندگی می نمایند. به گفته وی شناسایی آن ها به این دلیل که در یک محل ثابت نیستند سخت است؛ بنابراین یک اقدام جامع برای شناسایی بی شناسنامه ها انجام شد که تا مرحله تشکیل پرونده پیش رفت.

پاینده ابراز امیدواری کرد طی یک سال همه بی شناسنامه ها، شناسنامه دار شوند.

بخشدار در نیمه راه به خاطر مأموریتش از ما جدا شد. به روستا می رسیم. دهیار روستا به استقبال ما می آید. همان اول نمایی از روستا را نشان می دهد؛ خانه های خوبی دارد ولی تعدادی کپری هم در اطراف روستا دیده می گردد. کهن بالا در دل کوه واقع شده است و بنیاد مسکن چند سال پیش اقدام به خانه سازی برای روستاییان کرد. شرکت برق هم برای ساکنان این روستا برق رسانی نموده است.

• بوروکراسی پیچیده برای روستاییان کوه نشین

حامد ستوده، دهیار روستا، می گوید: 4 سال است دنبال کار هویت دار کردن این 120 نفر هستیم. روند کارهای اداری، بوروکراسی و استعلامات زمان بر و رفت وآمدهای هزینه بر ما را در تشکیل و پیشرفت پرونده عقب انداخته است.

ستوده تأکید می نماید: روند دریافت شناسنامه طولانی مدت، هزینه بر و زمان بر است. روستاییان باید تا بخش یا مرکز استان برای آزمایش دی ان بروند. بیشتر این افراد توانایی اقتصادی و هزینه سفر ندارند. برخی خیران هزینه های رفت وآمد عده ای را می پردازند ولی خیلی ها هنوز باقی مانده اند.

به گفته وی برای محرومان باید تسهیلات قائل شد تا کسی که نان شب ندارد مجبور نباشد تا مرکز استان برای آزمایش یا استعلام سفر کند.

• شناسنامه دار شدن حق یا آرزو؟

یک دختر حدود 20 ساله بی شناسنامه در روستا به ما می گوید: دوست داشتم تحصیل را ادامه دهم و هدایت و دبیرستان را تمام کنم اما چون بی شناسنامه بودم تا ابتدایی بیشتر نتوانستم درس بخوانم. همان هم با سختی های زیاد در دریافت کمیسیون ویژه فاقدان بود.

او می گوید: خیلی از هم سن و سالانم تحصیل را دوست دارند؛ دوست دارند معلم و مهندس شوند اما چون شناسنامه ندارند ترک تحصیل می نمایند. این که روستایی یا کوه نشینیم دلیل قابل قبولی برای نداشتن شناسنامه نیست. ما شهروند ایران هستیم و حق داریم به آرزوهایمان برسیم.

• بیکاری به خاطر بی هویتی

خالد، مردی 30 ساله، به ما می گوید: معمولاً کارگران برای پیدا کردن کار به شهرستان ایرانشهر می روند و آن جا هم صاحب کارها برایشان بلیت می گیرند و آن ها را برای کار به شیراز می فرستند. من بارها مراجعه نموده ام اما چون شناسنامه ندارم صاحب کار من را معرفی نمی نماید.

وی می افزاید: خودم نمی توانم تا شیراز بروم. یارانه هم که حق همه است ندارم. پیگیر دریافت شناسنامه هستم اما روندش 2 سال طول می کشد.

کهن بالا فقط یکی از مهم ترین مناطق بی شناسنامه در بلوچستان است. با کوشش برخی فعالان اجتماعی و خیران این روستای حاشیه که سال ها در سایه بوده برق دار شده و خانه هایش هم اغلب نونوار شده است؛ اما همچنان از زخم بی هویتی رنج می برد.

• محرومیت از خدمات اولیه رفاهی

حامد ستوده، دهیار روستای کهن بالا، تصریح می نماید: کسی که بی شناسنامه باشد، نمی تواند تحصیل کند، نمی تواند به پزشک مراجعه کند، یارانه ندارد و از تمام خدمات عمومی محروم است. بلوچستان در حالت عادی از بسیاری از شاخص های اولیه رفاه عمومی محروم است. اگر کسی شناسنامه نداشته باشد از همان اندک خدمت رسانی هم محروم می گردد.

اخذ ویزا: اخذ ویزا | مجله گردشگری و مسافرتی ویزارو

وبسایت دانشجویی: وبسایت دانشجویی، اینجا محلی برای فعالیت دانشجویان علاقمند به تکنولوژی است