رجبی: مشکل هندبال در اختیار نداشتن لژیونرها است، بعضی منتقدان اطلاع کافی نداشتند
به گزارش مجله سرگرمی، دبیر فدراسیون هندبال معتقد است که مهمترین مشکل تیم ملی در اختیار نداشتن لژیونرها و انتخاب سرمربی خارجی است.
به گزارش خبرنگاران، کاپیتان سابق تیم ملی هندبال ایران چند ماهی است که در پست دبیری فدراسیون هندبال مشغول فعالیت است. او هندبالی است و مسائل ورزشکاران را به خوبی درک می نماید. کمتر از سه ماه تا بازی های آسیایی جاکارتا زمان باقی مانده است اما هنوز اردوی تیم ملی هندبال ایران تشکیل نشده و سرمربی تیم هم تعیین نیست. رجبی معتقد است که تیم ملی هندبال ایران پتانسیل خوبی دارد و باید تنها زمان کافی برای هماهنگی بازیکنان وجود داشته باشد تا این رشته دوباره به صندلی اصلی خود بازگردد و در آسیا صاحب مدال گردد.
متن گفت و گوی کامل خبرنگاران با دبیر فدراسیون هندبال را در ادامه می خوانید:
وضعیت فدراسیون هندبال را چطور می بینید؟
بیشترین کوشش فدراسیون این است که ثبات را به هندبال بر گرداند، تا بتوان کار را ادامه داد، کار سختی هم است. رحیمی هم مدت طولانی نیست که به فدراسیون آمده است. در این مدت کاری هم، با توجه به عقبه ای که از فدراسیون های قبل برای ما به جا مانده کارمان را سخت تر شده است، اما خدا را شکر با این احوال هیچ کدام از کارها روی زمین نماند. تقویم و کارهای فدراسیون روی روال خود انجام شد. بالای 95 درصد از برنامه های تقویم ورزشی انجام شد و فقط شاید گاها اردوهای تیم ملی جا به جا شده باشد.
در این سال ترافیک کاری خیلی زیاد است، باید خیلی بیشتر از سال گذشته کار کنیم. گروه کاری هم که در فدراسیون هستند خیلی کوشش می نمایند. در حال تغییر سیستم های کاری فدراسیون هم هستیم که کمی زمان بر است و احتیاج به آموزش دارد. استان ها و شهرستان ها هم همه به ما یاری می نمایند و همه جوره با ما کنار می آیند.
در بحث ملی هم چند مشکل داریم. اولین موضوع این است که همه بازیکنان را در اختیار نداریم، یعنی هر وقت اراده کنیم نمی توانیم اردوی تیم ملی را تشکیل دهیم. قرار ما این بود که بعد از اتمام لیگ برتر (17 اسفند ماه) یک ماه و نیم استراحت دهیم و بعد از آن اردوها تشکیل گردد. اکنون برنامه را ادامه خواهیم داد و اردیبهشت ماه اردو را تشکیل می دهیم. اردوها را با ورزشکاران داخلی آغاز خواهیم کرد. تمام کوشش خود را می کنیم که در همین زمان مربی خارجی را جذب کنیم. اگر بتوانیم به هدف خود برسیم با مربی خارجی اردو را آغاز می کنیم، در غیر این صورت اردوها با مربی داخلی آغاز می گردد تا بچه ها از نظر فیزیکی به آمادگی برسند. لژیونرها هم که به تیم اضافه شوند آن موقع مربی خارجی می تواند نفرات را انتخاب کند.
مشکل بعدی آوردن سرمربی تیم ملی است. مربیانی که ما تاکنون انتخاب نموده ایم همگی در اروپا درگیر لیگ های باشگاهی هستند. مشکل این است که ما مربیانی را انتخاب نموده ایم که تیم هایشان اکنون به پلی آف رسیده است و ممکن است تا فینال پیش رود. لژیونرهای ما تا 10 - 15 خرداد ماه درگیر لیگ ها هستند مربیان هم اصولا تا همین مدت دیگر خواهند بود. بعد از آن هم می خواهند کمی در کنار خانواده استراحت نمایند. ما با خیلی از مربیان به سبب همین شرایط به توافق نرسیدیم. مربی های خوبی بودند، اما مثلا تیر ماه می توانستند به ما ملحق شوند که برای ما خیلی دیر بود. البته با مربیانی که صحبت کردیم و توافقات اولیه صورت گرفته است. شرایط و تعهداتی را هم برای یکدیگر تعیین نموده ایم، ولی منتظر هستیم ببینیم بازی های تیم شان به کجا می رسد.
(شرح: این مصاحبه پیش از انتخاب سرمربی تیم ملی هندبال صورت گرفته است.)
پس جذب مربی خارجی کار آسانی نیست و زمان زیادی می خواهد. با این شرایط آیا نتایج قهرمانی آسیا در بازی های آسیایی تکرار خواهد شد؟
نمی توانیم کاری کنیم. هندبالیست ها تا بهمن درگیر تیم ملی بودند بعد از آن هم لیگ برتر را داشتیم. لژیونرها هم در لیگ های اروپایی مشغول هستند. در سایر کشورهای اروپایی هم وضعیت همین است. بازیکنان در اختیار باشگاه ها هستند و فقط برای بازی ملی برای هماهنگی جمع می شوند. زمان ما تا بازی های آسیایی از قهرمانی آسیا بیشتر است، اما مشکل این است که بازی های آسیایی در تقویم جهانی ثبت نشده است. این یکی از معضلات بزرگ ما است، حتی در بعضی رشته ها بازی های آسیایی و قهرمانی جهان همزمان می گردد. قهرمانی جهان هندبال چند ماه بعد از بازی های آسیایی جاکارتا انجام می گردد، ما جواز حضور در مسابقات جهانی را کسب نکردیم اما اگر داشتیم به نفع ما می شد و می توانستیم بدون مشکل برای جاکارتا تمرین کنیم.
چرا برای راهنمایی تیم ملی مربی داخلی مدنظر فدراسیون نیست؟ آیا بازیکنان و لژیونرها از مربی داخلی حرف شنوی ندارند؟
ما مربیان خوبی در کشور داریم ولی در تیم ملی همواره با مربی خارجی کار کردیم. اگر بخواهیم صندلی خود را در هندبال بالا ببریم باید با علم روز جهان جلو رویم. مربیان ایرانی خیلی خوب و به روز هستند، اما به نظر من باید مربی خارجی باشد. مربی داخلی مکمل مربی خارجی خواهد بود. در تیم ملی هم به علم و دانش مربی خارجی و هم به شناخت و علم مربی داخلی احتیاجمندیم. مربی داخلی با توجه به شناختی که از فرهنگ و نحوه رفتاری ایرانی ها دارد، می تواند یاری خوبی برای مربی خارجی باشد. از طرفی می خواهیم مربی خارجی را بیشتر نگه داریم تا بعد از بازی های آسیایی هم بتوانیم با او کار کنیم و با حضورش هر چند وقت یکبار برای بزرگسالان اردو داشته باشیم. همچنین می خواهیم در سطح پایه نیز از او استفاده کنیم.
دلیل انتخاب ماچک چه بود و چرا از تیم ملی هندبال ایران جدا شد؟
ماچک کارنامه خیلی خوبی در ایران داشت. او بعد از موفقیت هایی که با تیم ایران کسب کرد به تیم های بهتری هم ملحق شد. تیم قطر پیشنهاد سه برابری نسبت به ایران به او داد. ولی در قهرمانی آسیا زمان آماده سازی بازیکنان خیلی کوتاهی بود. همه چیز دست به دست هم داد تا آن چیزی که روی کاغذ بود، نگردد. همه تیم ها کار و کوشش می نمایند هیچ تیمی بیکار ننشسته است تا ما به آنها برسیم. ماچک مربی خوبی بود ولی در آن مقطع کوتاه که آمد نشد. وقت بسیار کوتاه بود. ماچک با تیم باشگاهی کویت قرارداد داشت. دو ماهی هم که قبل از قهرمانی آسیا به ایران آمد از باشگاه خود اجازه گرفته بود. بعد از قهرمانی آسیا هم به تیم خودش بازگشت و بلافاصله تیم اش بازی داشت.
در رقابت های قهرمانی آسیای کره با توجه به این که ستاره های زیادی در تیم ملی بودند، انتظار می رفت نتیجه خوبی گرفته گردد اما نشد. به نظر شما دلیل ان چه بود؟
هندبال ورزش تیمی است. دفاع در هندبال خیلی مهم است و فوق العاده هماهنگی می خواهد. تیم های بزرگ جهان سال ها است که مهره های دفاعی شان در کنار هم بازی می نمایند. ما زمان و وقتی برای هماهنگی در دفاع نداشتیم. در یک فاصله طولانی (حدود 20 ماه) بچه ها کنار هم نبودند. هر کدام از آن ها در یک باشگاه و با یک مربی متفاوت تمرین نموده بودند و شناخت لازم را از یکدیگر نداشتند. ما باید بچه ها را هماهنگ می کردیم اما زمان نداشتیم. بازیکنان تیم ملی در قطر به طور کامل به هم پیوستند و تنها سه تا بازی در کنار هم داشتند. اگر بخواهیم خوب کار کنیم و نتیجه بگیریم باید خیلی خوب تمرین کنیم. بچه ها باید در کنار هم بازی نمایند. ما از نظر فردی و مهره ای خوب هستیم اما هماهنگی لازم را نداشتیم.
با وجود اینکه در حال حاضر هم همان شرایط حاکم است آیا برای بازی های آسیایی نمی توان انتظار کسب مدال داشت؟
نسبت به قهرمانی آسیا زمان بیشتری برای آماده سازی هندبالیست ها جهت حضور در بازی های آسیایی داریم. اگر بچه ها جمع شوند و به اردو بیایند زمان بیشتری داریم. در اردوهایی که در نظر گرفتیم سعی کردیم بچه ها بیشتر در کنار هم باشند تا بتوانند به هماهنگی برسند. البته بچه ها چند ماه قبل در قهرمانی آسیا کنار هم بودند و با هم بازی کردند. هنوز خیلی از هم دور نشده اند و کار راحت تر است.
چرا تکیه فدراسیون روی لژیونرها است. لژیونرهایی که پنج سال است نتوانسته اند هیچ نتیجه ای برای هندبال ایران کسب نمایند؟
لژیونرها در تیم های اروپایی تجربه اندوزی می نمایند و برای ما فوایدی دارند. اما باید از آنها جوری استفاده گردد که برای هندبال ایران امتیاز آوری نمایند. مشکل ما این است که زمان های کمی لژیونرها را در اختیار داریم. این جمع نشدن باعث شده هماهنگی ملی پوشان از بین برود. هر مربی یک سبک و سیاق خود را دارد و هر بازیکنی با سبک و سیاق مربی خود پیش می رود. ما باید زمان کافی برای یکی شدن این لژیونرها با یک مربی واحد داشته باشیم. این بچه ها در سال های گذشته مدال های خوبی برای ایران گرفته اند. خیلی سال است که اسکلت تیم ملی تکانی نخورده است و همان بازیکنان شاکله تیم را تشکیل می دهند. ما اگر بخواهیم به آینده نگاه کنیم باید پشتوانه بسازیم بعد انتظار تغییر داشته باشیم. اما متاسفانه هنوز پشتوانه خیلی قوی در هندبال نداریم که تزریق کنیم.
جوانگرایی تیم ملی هندبال چند سالی است که مطرح است، با گذشت این همه زمان هیچ اتفاقی نیفتاده است. آیا برنامه ای برای پشتوانه سازی دارید؟
در حال حاضر روی رده های پایه کارمی کنیم.نوجوانان ملی از نظر تکنیکی و فیزیکی خیلی خوب هستند و اگر روی آنها سرمایه گذاری گردد بازیکنان خوبی ساخته خواهند شد. رده های پایه و نونهالان خیلی خوب کار می نمایند و تا چند سال آینده یک ترکیب پایه خیلی خوب خواهیم داشت. ساخته شدن پشتوانه کار و زمان زیادی می خواهد و یک روزه به نتیجه نمی رسد. باید درست کار کرد و پایه گذاری گردد تا پشتوانه ساخته گردد. اگر این اتفاق ها نیافتد، تا چند سال آینده بازیکن نخواهیم داشت.
در حال حاضر اوضاع مالی فدراسیون هندبال چطور است؟ فدراسیون را با چه مقدار بدهی تحویل گرفتید و در حال حاضر چقدر از بدهی ها تمام شده است؟
فدراسیون را با حدود چهار میلیون بدهی تحویل گرفتیم البته بعد هم به مرور کمی اضافه شد. تاکنون توانسته ایم نیمی از بدهی ها را پرداخت کنیم. اگر آن بدهی ها نبود دست ما خیلی باز بود و می توانستیم روی خیلی از موارد هزینه کنیم تا یاری زیادی به رشد هندبال گردد. ولی نمی توان از واقعیت فرار کرد. باید فدراسیون به عنوان بالاترین مرجع، هزینه هایی که هرچند در گذشته صورت گرفته را تسویه کند. کوشش می کنیم تا در این سال همه بدهی ها را آرام آرام صاف کنیم. البته مسائل مالی سبب شده که حتی مجبور باشیم برای دستمزد مربی خارجی چانه بزنیم. در صورتی که اگر بدهی نبود دستمان بازتر بود.
لیگ برتر 96 جذابیت و پویایی لازم را نداشت. برای پویایی لیگ برنامه ای دارید؟
سال جاری لیگ برتر با 10 تیم انجام خواهد شد. لیگ 96 با 8 تیم انجام شد اما نسبت به سال های گذشته ثبات داشت. شرایط باشگاه ها خوب نیست، بحث شرایط مالی در همه رشته های ورزشی وجود دارد. باشگاه هایی که وضع مالی خوبی دارند از رشته های ورزشی دور شدند و دیگر خیلی سرمایه گذاری نمی نمایند. وقتی منابع مالی نباشد آن کیفیت که باید دیده نخواهد شد. باید لیگ را پویا تر کنیم، برای این منظور باید باشگاه های خوبی را هم جذب کنیم. اسپانسر خوب باید به هندبال بیاید. تمام کوشش خود را می کنیم که اول جو هندبال را آرام کنیم. در سال های گذشته آن طور که باید و شاید آرامش نداشت و آمدن رسانه ها و پخش تلویزیونی در جو نا آرام هندبال یاریی نمی کرد. اما اکنون خدا را شکر لیگ آرامی داشتیم و با نظم بود. اکنون هم کوشش بر این است لیگ با نظم برگزار گردد و در برنامه ما این است که پخش تلویزیونی داشته باشیم.
حضور شما در بدنه مدیریتی فدراسیون به عنوان کاپیتان سابق تیم ملی چقدر یاری نموده است؟ آیا حضورتان در جمع کردن ملی پوشان و اتحاد نقشی داشته است؟
بعد از کدورت هایی که مدت ها قبل در هندبال ایجاد شده بود، توانستیم بچه ها را جمع کنیم. آرامش مهمترین رکن ما بود، بعد از آن باید بازیکن در زمین هیچ دغدغه ای نمی داشتند. من با شناختی که از همه بچه ها دارم، با آنها بازی نموده ام، همه چیز خوب پیش رفت. تا جایی که امکان داشت به آنها یاری کردم، در اعزام ها هم کنار آنها بودم. تمام دغدغه آنها را درک و در حد توان رفع کردم. خدا را شکر اردوهای تیم ملی هم بدون دغدغه انجام شد و بازیکنان راضی بودند. اکنون هم باید بتوانیم شرایطی ایجاد کنیم تا لیگ پویاتر گردد و دستمزدها بالاتر رود تا فشار مالی از بازیکنان برداشته گردد و شرایط خیلی بهتر گردد.
برنامه ای برای تضمین مالی تیم های شرکت نماینده در لیگ برتر دارید که تسویه مالی با ورزشکار داشته باشند و ورزشکار به حق خود برسد؟
تا جایی که من در جریان هستم در بزرگترین رشته ها همچون فوتبال هم تضمین مالی گرفته نمی گردد. باید ساز و کار کلی برای باشگاه های ورزشی در همه رشته ها نوشته گردد. باید یک نظام باشگاه داری منسجمی داشته باشیم و قانون مدار باشد که وقتی خدماتی ارائه می گردد در برابر آن دستمزد دریافت کند. هیچ باشگاه مالی نیست که نخواهد پول کسی را ندهد اما خب به مسائل مالی بر می خورند. تا جایی که من می دانم در لیگ سال گذشته تمام دستمزدها پرداخت شد. البته دستمزدها پایین بود که به مرور زمان این دستمزدها رشد خواهد نمود. اینها مستلزم این است که نظام باشگاه ه داری در ایران تعریف گردد تا هر باشگاهی که کار می نماید بداند تعهداتش چیست. نه این که وسط لیگ گاهی تیم ها کنار روند یا رشته ای را کم یا زیاد کند. قانون خاصی در این رابطه وجود ندارد. نمی توان باشگاه را مستلزم کرد تا ودیعه یا چک به ما بدهد. حتی اگر ضمانت هم بگذارد و پرداخت نکند باید به دنبال صمانت رفت و پروسه طولانی دارد. بازیکنان برای هر مورد بدهی با کل سیستم ها درگیر می شوند تا بتوانند بدهی سه سال قبل خود را بگیرند. از پارسال که به فدراسیون آمدم چندین کمیته انضباطی برای این منظور داشتیم.
آیا می دانید که بدهی کل ورزشکاران ایران چقدر است؟
نه. ولی خیلی ها درگیر طلب گذشته خود هستند. باشگاه ها در هندبال محدود هستند و بیشتر تیم داری می کنیم. شرایط در تیم داری سخت تر است. باشگاه ها ساز و کار، سلسله مراتب، ساختار و صندلیی دارند اما تیم ها از سوی یک شرکت یا سایر سیستم ها ایجاد می شوند و هر وقت هم که نتوانستند کنار می روند.
دلیل دور ماندن رسانه ها عدم پوشش رسانه ای است. آیا فدراسیون از افتتاحیه لیگ برتر پوششی داشت؟
ما تمهیدات خود را می چینیم. ولی پوشش خبری با میزبان است. میزبان افتتاحیه یزد و کازرون بود و ما کاپ ها را چند جا فرستادیم. من به کازرون و رحیمی به یزد رفت. کاپ اول و دومی در کازرون و کاپ سومی در یزد اهدا شد. دوستان رادیو و تلویزیون هم آمده بودند. ما نمی توانستیم از تهران برای پوشش خبری نیرو ببریم و باید میزبان این کار را انجام می داد.
سال ها قبل درگیری زیاد بود و ما نمی خواستیم هندبال را این گونه به کسی نشان دهیم و پوشش تصویری داشته باشیم، اما این اتفاق در سال گذشته نبود. سال جاری هم سعی می کنیم نباشد. اگر اسپانسر دیده نگردد به این رشته نمی آید. ما دغدغه اسپانسر را درک می کنیم ولی باید بستری فراهم گردد تا هندبال واقعی را نشان دهیم. سال گذشته در کمیته انضباطی جرایم سنگین بردیم. برای جوانان سپاهان خیلی محرومیت سنگینی در نظر گرفتیم. چون ما می خواهیم اخلاق ورزشی را نشان دهیم نه خشونت. گاهی احتیاج است تا جلوی بی اخلاقی ها گرفته گردد. سال جاری هم در برنامه ما است که بازی لیگ ها را پوشش تلویزیونی داشته باشیم خیلی از سالن ها، امکانات نداشتن و تا حدودی مهیا کردند. تیم تهرانی هم در سالن نیروی زمینی است و نمی توان پخش داشت ولی تدابیری می چینیم که این شرایط فراهم گردد.
سایر تیم ها مثل کره، عربستان در سطح آسیا رشد خوبی داشتند، با این شرایط شما مهمترین رقبای هندبال ایران در بازی های آسیایی را کدام تیم ها می دانید؟
همه رقبای ما در قهرمانی آسیا در بازی های آسیایی هم هستند. کره، عربستان و حتی ژاپن هم خیلی خوب کار می نمایند. در قهرمانی آسیا متوجه شدیم که تیم های عربستان و بحرین چندین سال در اردو بودند. همه بازیکنان آن ها در اختیار تیم ملی اند و اردوهای خیلی خوبی را در اسلوونی و رومانی و ژاپن پشت سر گذاشته اند. حوزه خلیج فارس که وضع مالی خوبی هم دارند هندبال را خیلی دوست دارند و خیلی خوب در هندبال کار می نمایند. کویت، امارات ، بحرین ، قطر، عربستان و ... که پولدار هستند روی فوتبال و هندبال سرمایه گذاری می نمایند. آن ها بهترین مربیان جهان را به اختیار می گیرند. آنها خیلی بیشتر از ما هزینه می نمایند و ما اصلا نمی توانیم آنقدر هزینه کنیم. تنها تفاوت ما با آنها این است که ما نیروی انسانی قوی تری داریم. ما باید بتوانیم از نیروی انسانی خود خوب استفاده کنیم تا بتوانیم به امکانات آنها غلبه کنیم. این موضوع امکان پذیر است اما زمان می خواهد.
قطر چند بازیکن جدید به تیم خود افزود و تغییراتی در تیم خود داده است. قطری ها خیلی سرمایه گذاری می نمایند و فراتر از آسیا و جهان در این رشته ظاهر می شوند. به مربی هندبالی خود اندازه یک مربی فوتبالی دستمزد می دهند، دستمزد مربی هندبال آن قدر بالا نیست. مبلغ قرارداد مربی قطر برابر بودجه یک سال فدراسیون بحرین است. ما نمی توانیم خود را با اینها قیاس کنیم اما ما نیروی انسانی خوبی داریم که خوب کار می نمایند. ما که منابع مالی و امکانات آنها رانداریم، باید از طرف دیگری کمبودها را جبران کنیم.
با توجه به حضور قطر در بازی های آسیایی، ایران چقدر شانس روی سکو رفتن را دارد؟
به نظر من اختلاف ما با آن ها خیلی زیاد نیست. ما اگر کار کنیم می توانیم این تیم ها را ببریم و این دور از دسترس نیست. تیم ملی ایران، قطر را در جام ملت های آسیای 2013 با یک اختلاف گل باختیم. می توان به این تیم ها نزدیک شد اما باید خوب کار و کوشش کرد. آنها با ما خیلی فاصله داشتند اما در حال کوشش هستند. بحرین در گوانجو با هفت گل از ما باخت. در اینچئون که 9 تا از بازیکنان را هم نداشتیم با شش گل بحرین را بردیم، در انتخابی المپیک ریو عربستان را با هفت گل و بحرین را با شش گل بردیم، اما ظرف یک ماه و نیم بعد تیم ما به آنها باخت. نمی توان نشست و گفت درست می گردد باید کار و کوشش کرد و وقت گذاشت تا به صندلی خودمان برسیم.
زمان ریاست کوزه گری ایران خوب نتیجه می گرفت اما بعد فدراسیون به هم ریخت. می گفتند تیم باشگاهی برای تیم ملی تصمیم می گیرد، بسیاری از مسائل هندبال از آن موقع آغاز شد. به نظر شما ریشه این مسائل چه بود؟
اولین باری که ثامن قهرمان شد من در تیم ثامن بازیکن بودم و بعد از آن تیم جدا شدم و به بیرون از ایران رفتم. ایده فدراسیون آن موقع این بود که همه بچه های ملی را در یک تیم جمع کند تا آماده شوند، اما آن مسائلی هم پیش آمد. باشگاه انتظار داشت همه بازیکنانش در تیم ملی باشند، اما خب بازیکنان خوب در سایر تیم ها هم بودند. آن موقع هم منابع مالی خوب نبود و فدراسیون به باشگاه تکیه کرد. زمان های گذشته هم این مسائل پیش آمده بود. در زمان رحیمی در رده های پایه این مشکل پیش آمد اما مدیریت شد و کسی چیزی متوجه نشد. تیم هم به مسابقات رفت و مدال گرفت. 13 - 14 سال قبل که من خودمم در تیم ملی جوانان، نوجوانان بودم تمام رده های پایه تا سال 90 در آسیا مدال می گرفتند. در یک مقطعی از سال 90 به بعد، تیم های ملی در رده های پایه اصلا مدال نگرفته است و تنها توانستیم یک یا دو نفر را جذب تیم ملی بزرگسالان کنیم.
سال ها است که اسکلت تیم ملی همین باقی مانده و تنها امین یوسف نژاد و پویا نوروزی نژاد به ترکیب اضافه شده اند. اگر بخواهیم خوب جلو برویم باید در پایه ها خوب کار کنیم اکنون مشکل این است که پشتوانه خوب برای تیم ملی نداریم. اما در حال حاضر هیات ها خوب کار می نمایند و نوجوانان خوبی داریم. ما هم سعی می کنیم که مسابقات و اردوهای خوبی برای آنها بچینیم تا رشد نمایند. باید در این رده ها از مربیان به روز استفاده گردد تا برای سال های آینده پشتوانه خوبی ساخته گردد.
رحیمی که دیگر می ماند؟
زمانی که رحیمی به فدراسیون آمد پست های زیادی به او پیشنهاد شد. اما در حال حاضر او در کنفدراسیون آسیا دوباره به پست خود بازگشته است. در شورای برون مرزی و کمیته اجرایی هم دوباره رای گرفت. رحیمی، مدیر توانمندی است و باید از او استفاده کرد. مدیر سرشناس و ورزشی است و تجربه زیادی دارد. یکی از خوبی هایش هم این است که 16 سال در فدراسیون بوده است و با همه زیر ساخت های فدراسیون آشنا است. باید یاری کرد تا از این مدیر استفاده گردد. او همه جوره کوشش می نماید و سابقه او آنقدر بالا است که نمی گردد با کسی او را مقایسه کرد. رحیمی آغاز به کار نموده و قاعدتا در سال های آینده کارهای او نمود می یابد. ما در حد توان همه به او یاری خواهیم کرد.
برای تیم ملی هندبال زنان چه برنامه هایی دارید؟ آیا مربی خارجی جذب خواهد شد؟ این تیم به بازی های آسیایی جاکارتا اعزام می گردد؟
تیم ملی بانوان هم در این ماه به اردو می آیند. برای انتخاب مربی خارجی مسائلی در این بخش وجود دارد. خیلی پیگیر جذب سرمربی هستیم، حتی با همسر کولاکوویچ هم صحبت کردیم. او درگیری های کاری داشت و نتوانست به تیم ملی بیاید. تمام تیم های اروپایی از مربیان مرد برای تیم های زنان خود استفاده می نمایند و ما هم به دلیل فرهنگ کشورمان محدودیت هایی در این زمینه داریم. با این شرایط اردوی تیم ملی هندبال زنان را با مربی داخلی آغاز می کنیم. اگر مربی خارجی جذب کردیم به اردوها اضافه خواهد شد در غیر اینصورت با همین شرایط جلو خواهیم رفت.
کمیته برای اعزام تیم ملی هندبال زنان به بازی های آسیایی موافقت نکرد
نه کمیته موافقت ننموده است. کمیته رشته هایی را به بازی های آسیایی می فرستد که شانس مدال آوری آن ها بالا باشد. هندبال آقایان 4 دوره بازی ها را رفته و دو مقام چهارمی، یک مقام سومی و یک مقام دومی کسب نموده است. همواره آن ها در بین 6 تیم اول قرار گرفته اند و برای کاروان ایران امتیازآور بوده اند. اما خانم ها اگر اعزام می شدند اولین بارشان بود. هیچ رشته تیمی توپی در این مسابقه ها شرکت نمی نماید. در هندبال زنان کره مدال آور المپیک، جهان و آسیاست. ژاپن و چین هم تیم های خوبی هستند. چشم انداز ما این است که تیم بانوان را به گونه ای تقویت کنیم تا آن ها بین4 تیم برتر آسیا قرار بگیرند. بعد این تیم را برای رفتن روی سکو ارتقا دهیم. به خاطر محدودیت هایی که خانم های ما دارند واقعا انرژی بیشتری نسبت به سایر حریفان شان می گذارند. هندبال هم خیلی رشته فیزیکی است ولی با این احوال باز هم در غرب آسیا خوب بازی کردند. ما پتانسیل خوبی در بانوان داریم ولی کار می برد و کار در خانم ها کمی برای ما سخت است.
بعضی فدراسیون ها مدیر تیم های ملی را یک مرد انتخاب می نمایند، شما برنامه ای ندارید؟
شاید ما هم انجام بدهیم. باید ما هم مثل همه ورزش بانوان را ببینیم. اگر می خواهیم مدال بگیریم و پیشرفت کنیم باید خوب کار کنیم. وقتی کسی به عنوان زن نمی تواند کار کند باید مربی مرد به خدمت گرفت. شاید حالا ما هم به همین تصمیم رسیدیم. نمی دانم.
فدراسیون هندبال چه برنامه ای دارد و سقف اهدافش چیست؟
اگر بتوانیم خودمان را به شرایط ایده آل خودمان برسانیم، خیلی خوب است و می توانیم نتیجه لازم را بگیریم. از نظر نیروی انسانی در آسیا بهترین هستیم. در آسیا هیچ تیمی بازیکنش بیرون نیست و همه در کشور خود بازی می نمایند. فقط ایران است که بازیکن هایمان بیرون هستند و از نظر فنی و انفرادی خوب اند. از نظر تیمی هم باید هماهنگ با هم کار نمایند و یک مربی خوب بالاسر آن ها باشد تا انسجام تیمی لازم به دست آید.
قرارداد فدراسیون هندبال با مربی تیم ملی کوتاه مدت خواهد بود یا خیر؟
صحبت می کنیم. اگر بتوانیم او را به ایران بیاوریم قرارداد طولانی مدت می بندیم تا او را نگه داریم. باید بتوانیم بلافاصه بعد از بازی های آسیایی در زمان استراحت هایی که فدراسیون جهانی در تقویم در نظر گرفته است بچه ها را در حضور مربی خارجی دور هم جمع کنیم تا رها نشوند.
اعتراض بعضی برای حضور شما و شهداد مرتجی به کلاس های مربیگری چه بود؟
تعدادی از دوستان اطلاعات کافی از این دوره نداشتند و صحبت هایی نموده اند. من خودم به عنوان آخرین نفر به لیست اضافه شدم چون دیگر نفری به جز من نبود و اگر من هم اضافه نمی شدم یکی از شانس های خود را از دست می دادیم. نمی دانم اعتراض بعضی نسبت به اعزام مرتجی چیست؟ مرتجی در سال های گذشته با تیم منیزیم قهرمان، با تیم ذوب آهن سوم و سال گذشته با تیمش چهارم شد. او ملی پوش و دروازه بان تیم ملی هندبال بوده است و سابقه مربی گری تیم ملی را دارد، اعتراض دوستان را نسبت به او متوجه نشدم. مرتجی قبل از اینکه داماد رحیمی باشد 16-17 سال دروازه بان بوده است. زمانی هم که رحیمی در فدراسیون نبود مرتجی با تیمش در سال 93 قهرمان شده بود. اما آن ها معترض هستند. به دوستان معترض بودند می گوییم چه کسی باید می رفت، نمی دانند.
نسبت به من معترض می شدند معقول تر بود. اما باید بگویم در آن دوره تمام هم دوره ها و حریفانی که با آن ها بازی می کردم آنجا بودند. این دوره شرایطی، چون سن، سابقه ملی و مربی بودن داشت. اسامی زیادی برای این دوره فرستادیم اما برگشت خورد. تنها مرتجی مورد قبول واقع شد. در لحظه آخر نام مرا هم رد کردند که با رزومه من هم موافقت شد. ضمناً باید به زبان انگلیسی هم مسلط می بودند. مربیان آنالیز شدند و به گزینه ای به جز من و مرتجی نرسیده بودند. من رزومه مربی گری زیاد نداشتم اما سایر گزینه ها را داشتم. 7-6 سال پیش این دوره برگزار گردید. مرحله اول در قطر و مرحله دوم در عمان بود حبیبی، رزمگر، طاهری و سلیمی در آن شرکت کردند. آن موقع شرایط سنی احتیاج نداشت. ولی این دوره بسیار سخت برگزار گردید و سخت گیری زیادی شد.
خبرنگاران - معصومه عبدالجوادی
منبع: خبرگزاری ایسناarmeniaro.ir: تور ارمنستان ارزان قیمت، تور لحظه آخری ایروان
anasi.ir: آناسی | مجله خانه و خانواده، راهنمای سبک زندگی و آشپزی
azatweb.ir: مجله آزات وب | مجله آموزشی توسعه اسکریپت های تحت وب