در نشست های خبری نهمین روز برگزاری جشنواره فیلم فجر چه گذشت؟ - مجله سرگرمی

تنابنده: قسم هیچ شباهتی به سریال پایتخت ندارد

نشست پرسش و پاسخ فیلم قسم با حضور محسن تنابنده (نویسنده و کارگردان)، الهام غفوری و جلیل شعبانی (تهیه کنندگان)، حسن پورشیرازی، مهناز افشار (بازیگران)، تورج اصلانی (فیلمبردار)، مهدی ابراهیم زاده (صدابردار)، فرحناز نادری (طراح لباس) و خشایار موحدیان (تدوینگر) برگزار گردید.

تورج اصلانی در ابتدای این نشست، شرحاتی درباره فیلمبرداری قسم ارائه داد و گفت: فیلمبرداری از نظر لوکیشن بسیار محدود و چالش برانگیز بود. از ابتدا که با آقای تنابنده صحبت کردیم، چند راه در پیش داشتیم یا باید روی پرده سبز فیلم می گرفتیم و بعد متریال مان را به آن اضافه می کردیم. از آنجا که استودیوی ما برای نور خورشید محدود است بنابراین تست زیادی زدیم و به نتیجه ایده آل نرسیدیم و تصمیم گرفتیم برای فیلم برداری به لوکیشن واقعی برویم. صحنه سقوط در فیلم نیز با هشت دوربین فیلمبرداری شده و طراح صحنه در این بخش به ما خیلی یاری کرد. همه چیز در این فیلم ساخته شده است. برای فیلمبرداری در بخش های دیگر هم همزمان با دوربین کار کردیم.

تنابنده در پاسخ به پرسشی مبنی بر عدم حضور نام بازیگر افغانی فیلم در تیتراژ و این موضوع که او در فرش قرمز و نشست خبری جشنواره حضور ندارد گفت: ما چهار بازیگر اصلی داریم که اسامی آنها بلافاصله بعد از سرانجام فیلم در تیتراژ می آید و اسم مابقی بازیگران حاضر در اتوبوس هم می آید و قصد و نیتی پشت این موضوع نبوده است.

تنابنده درمورد شباهت قسم به سریال پایتخت گفت: نه استایل، نه فیلمبرداری و نه شکل قصه هیچ شباهتی به پایتخت ندارد. شاید تنها شباهتی که این فیلم به پایتخت دارد تعداد زیاد بازیگرانش است. من از پایتخت زیاد آموختم اما این فیلم در هیچ نقطه ای به پایتخت ربط ندارد. شکل میزانسن و حرکت دوربین هم اصلا شبیه به این فیلم نبود.

تنابنده در پاسخ به سوالی درباره سرانجام بندی فیلم و این موضوع که چرا پس از مرگ خسرو فیلم تمام نشد چنین شرح داد: در این صورت بعضی نقاط فیلم ناگفته و مبهم باقی می ماند و سرنوشت دختر افغان معین نمی شد.

امیری: هدف مان به تصویر کشیدن بدبختی ها نبود

نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی جان دار با حضور پدرام پور امیری، حسین امیری دوماری (نویسندگان و کارگردانان)، حامد بهداد، جواد عزتی، گیتی قاسمی، علی شاد، امیر احمد قزوینی (بازیگران)،هانیه بساتینی (برنامه ریز و دستیار اول کارگردان)، احسان وحید (مدیر فراوری)، حسین فرضی زاد (مجری طرح)، محمدرضا دلپاک (صداگذار)، هومن بهمنش (مدیر فیلمبرداری) کامران محمدی (تهیه کننده) و بابک کریمی طاری (طراح صحنه) برگزار گردید.

حسین امیری درباره نقش باران کوثری و انفعال او در فیلم گفت: فکر می کنم آنچه در فیلمنامه وجود دارد نشان دهنده تردیدی است که کاراکتر در فیلم دارد و او را به وضعیتی می برد که نمی تواند تصمیم درستی در زندگی بگیرد.

امیری در خصوص سکانس هایی از فیلم که پرخشونت هستند نیز بیان کرد: فیلمنامه این فیلم دو سالی است که با یاری پدرام و محمد داوودی در حال نوشته شدن است و این فیلم نتیجه فعالیت این مجموعه است.

امیری در پاسخ به اینکه فیلم هایی که خشونت و بحران درون یک خانواده را نشان می دهند در حال همه گیرشدن هستند چنین شرح داد: فیلمسازی در سبک رئالیسم اجتماعی از زمان خانم بنی اعتماد باب شده و ما هم تصمیم گرفتیم چنین فیلمی را در این سبک بسازیم. هدف مان هم به تصویر کشیدن بدبختی ها نبود بلکه یک قصه را به تصویر کشیده ایم.

در ادامه این نشست همچون عموم نشست های خبری جشنواره سال جاری از تهیه کننده فیلم درباره منابع اقتصادی اثر هم سوالاتی پرسیده شد که وی چنین پاسخ داد: خیلی شفاف می گویم 50 درصد سرمایه فیلم توسط من و 50 درصد بقیه توسط علی اسدزاده که از سال 87 سرمایه گذار بوده اند تامین شده است. ضمن اینکه تمام صحبت هایی که در این زمینه است بی اخلاقی و فرافکنی است و اگر بخواهید تهمت بزنید می توانیم از مراجع ذی صلاح اقدام کنیم.

رادان: سعی کردم به شعور مخاطبم احترام بگذارم

نشست خبری فیلم سونامی با حضور علیرضا شجاع نوری، مهرداد صدیقیان، بهرام رادان، محمدرضا غفاری، فرشته حسینی، امیرمهدی ژوله (بازیگران)، میلاد صدرعاملی (کارگردان)، محمدرضا صدرعاملی (فیلم نامه نویس)، کریستف رضاعی (آهنگساز)، غزاله معتمد (طراح لباس)، پیمان شاد فر (مدیر فیلم برداری)، امیرحسین حداد (طراح صحنه)، کوروش رجلی (مربی تکواندو) و علی اصغری (فیلم نامه نویس برگزار گردید.

در ابتدای نشست صدرعاملی درباره انتخاب بازیگران این اثر چنین شرح داد: آقای رادان وقتی فیلم نامه را خواندند، نقش را بسیار دوست داشتند. گپ وگفت را پیش از شروع فیلم برداری شروع کردیم. البته که انتخاب زیادی نداشتم، چون باید بازیگران نقش های اولم ورزشکار می بودند و هیکل های ورزشکاری داشته باشند. متاسفانه بسیاری از بازیگران سینما این شرایط را نداشتند.

رادان در پاسخ به سوالی درباره شیوه انتخاب آثار برای ایفای نقش در آن ها پس از گذر زمان و کسب تجربه گفت: هر بازیگری با افزایش تجربه اش و آگاهی اش نسبت به محیط کارش به تدریج به تمایلاتش نزدیک تر می گردد. در تمام این سال ها سعی کردم به شعور مخاطبم احترام بگذارم، ولی همینطور که همه چیز دست یک بازیگر نیست. گاهی پیش آمده که این انتخاب به اشتباهاتی تبدیل گردد. سال جاری سه فیلم در جشنواره فیلم فجر دارم که احساس می کنم سه انتخابم از سه فضای متفاوت بودند. از آن ها بسیار راضی هستم و تمام تلاشم را برای بازی در همه این نقش ها داشتم.

بهرام رادان در پاسخ به سوالی درباره اینکه چرا از بازی در نقش مکمل پرهیز دارد چنین پاسخ داد: فکر می کنم برای هر بازیگر مهم نقشی است که به او پیشنهاد می گردد، نه اینکه اصلی یا مکمل باشد. من هم معمولا سعی می کنم از بین پیشنهاداتم انتخاب کنم. نقش مکمل هم قبلا داشتم و در فیلم کنعان بازی نموده بودم.

کریستف رضاعی آهنگساز اثر نیز درباره ساخت موسیقی فیلم سونامی بیان کرد: خود فیلم و خود میلاد به من خیلی انرژی دادند. درباره ساز خیلی سریع به ذهنم آمد که دو شخصیت اصلی از دو ساز بادی برنجی استفاده کنم. سکانس آخر برای من خیلی مهم بود که دنبال یک تم می گشتم که هم پیروزی و هم غم داشته باشد و این تم هم در سکانس اول و هم در سکانس آخر مطرح می گردد. چون فیلم ورزشی هم هست قطعا قسمت ریتمیک آن هم مهم بود.

میلاد صدرعاملی کارگردان سونامی درباره حمایت های پدرش و تاثیر این حمایت ها بر حمایت بنیاد فارابی از این فیلم نیز چنین شرح داد: در آن زمانی که سونامی ساخته شد پدرم عضو آن شورای تصویب فیلمنامه برای تسهیلات نبود، الان هم تا جایی که می دانم در جلساتش شرکت نمی کند.

تبریزی: دل مان می خواست بیشتر مورد توجه اهالی رسانه قرار بگیریم

نشست خبری فیلم تمام چیزهایی که جایشان خالی است با حضور زینب تبریزی (تهیه کننده و کارگردان)، عطیه عطارزاده (مشاور کارگردان)، صبا ندایی (آهنگساز)، حسن شبانکاره (صداگذار)، شیما صابری (مدیر حامی جو)، جمیله مظفری، وحید محسنی (کاراکترهای فیلم) و سولماز غنی (راوی) برگزار گردید.

زینب تبریزی تهیه کننده و کارگردان این مستند در ابتدای نشست درباره بی توجهی رسانه ها به سینمای مستند گفت: خیلی دلم می خواهد که این فیلم بیشتر دیده می شد. این آخرین نمایش فیلم های مستند در جشنواره است و همه ما دل مان می خواست بیشتر مورد توجه اهالی رسانه قرار بگیریم اما به نتیجه رسیدیم که به زور نمی توان کسی را مشتاق پای مستند نشاند.

کارگردان فیلم در خصوص تطبیق فیلم نامه با نگاه و دنیا بینی مهناز علیمردانی در عالم واقع گفت: متنی که نوشته شده حاصل تمام تحقیقاتی است که من از زندگی و شخصیت مهناز علیمردانی داشتم. این شخصیت این اجازه را به ما می داد که بتوانیم حرف های دیگری را هم در قالب این شخصیت مطرح کنیم و به داستان چند لایه دیگر هم ببخشیم. من مهناز را هرگز ندیده بودم اما با صحبت هایی که با همسر ایشان داشتیم متوجه شدیم که ایشان اهل شعر و ادب بوده است.

وحید محسنی نیز درباره ساخت این مستندبیان کرد: وقتی من این مستند را می بینم یاد همان زندگی ای که داشتم می افتم و اصلا چنین حسی ندارم که انگار چیزی به کار اضافه شده است. شکسته شدن یک تابوی سرطانی در ایران.

تبریزی تهیه کننده و کارگردان اثر در خصوص توقف پروژه اش در حین ساخت نیز چنین شرح داد: به جز مسائل اقتصادی، بخاطر بحث مجوز هم ما چند وقفه در کارمان داشتیم که یکی از علت هایش این بود که به ما اجازه ورود به بیمارستان ها را نمی دادند و می گفتند مستندساز نباید وارد بیمارستان گردد و این خیلی برای من عجیب بود که چرا وقتی ما می خواهیم فیلمی با موضوع بیماری بسازیم نمی توانیم وارد بیمارستان شویم. در نهایت به واسطه آشنایی که داشتیم توانستیم در یک بیمارستان فیلم برداری را انجام دهیم.

gardeshia.ir: گردشیا: مجله سفر و گردشگری

picoro.ir: پیکورو: وبلاگ ماشین و خودرو