درمان نوموفوبیا (ترس دوری از موبایل) چگونه امکان پذیر است؟ - مجله سرگرمی

در این مقاله قصد داریم تا به صورت جامع تری مفهوم نوموفوبیا را تشریح نموده، دلایل بروز آن، همچنین علائم این اختلال را آنالیز نموده و در نهایت راه های درمان آن را بازگو کنیم.

نوموفوبیا چیست؟

Nomophobia یا ترس دوری از موبایل مخفف عبارت No Mobile Phone Phobia بوده و به ترس از عدم دسترسی به گوشی موبایل یا عدم استفاده از آن اشاره دارد؛ به طوری که این ترس زندگی فرد را با اختلال روبرو کند. در واقع، بسیاری از افراد به دلیل شغل خود یا احتیاج به استفاده از داده های گوشی موبایل شان ممکن است در طول روز استرس احتمال عدم دسترسی به تلفن همراه خود را داشته باشند. این در حالی است که چنین حسی پس از اتمام روز کاری مورد نظر از بین می رود.

با این حال، افراد مبتلا به نوموفوبیا پیوسته نگران دوری از موبایل خود بوده و حتی تلفن همراهشان را یک لحظه هم از خود دور نمی نمایند. همچنین اگر به هر دلیلی نتوانند به گوشی موبایل خود دسترسی داشته باشند، دچار استرس، اضطراب و ناراحتی می شوند. بدیهی است که چنین احساسی زندگی عادی فرد را دچار مشکل می نماید.

علائم اختلال ترس دوری از موبایل چیست؟

قرار دریافت در شرایطی که از موبایل دور باشید، یکسری علائم عاطفی و جسمی به همراه دارد که بعضی از بارزترین آن ها را در ادامه بیان می کنیم.

علائم احساسی نوموفوبیا به توضیح زیر هستند:

• نگرانی، ترس و وحشت به هنگام فکر کردن به عدم دسترسی به تلفن همراه
• احساس وحشت و اضطراب در هنگام گم کردن گوشی موبایل
• تحریک پذیری، استرس یا اضطراب در هنگام عدم توانایی برای چک کردن گوشی موبایل
• ترس و اضطراب به هنگام خاموش کردن گوشی موبایل یا آگاهی از عدم امکان استفاده از آن حتی برای مدتی کوتاه

علائم جسمی نوموفوبیا نیز به توضیح زیر هستند:

• انقباض عضلات در سینه
• تنفس نامنظم
• لرزیدن بدن و دست ها
• افزایش تعریق
• احساس ضعف، سرگیجه یا تهوع
• افزایش ضربان قلب

بنابراین اگر هر یک از علائم بالا را در خود مشاهده می کنید یا به نوعی از فوبیای خود اطلاع دارید، احتیاج است تا نسبت به درمان خود اقدام کنید؛ اما پیش از درمان بهتر است مواردی که ممکن است منجر به بروز این اختلال شوند را مورد آنالیز قرار دهیم.

چه چیزی می تواند منجر به بروز نوموفوبیا شود؟

به طور کلی، عوامل مختلفی ممکن است منجر به بروز نوموفوبیا در افراد شود که بعضی از مهم ترین آن ها عبارت هستند از:

• ترس از تنهایی: اگر گوشی موبایل فردی به عنوان اصلی ترین راه ارتباطی اش با سایرین باشد، به احتمال زیاد بدون آن احساس تنهایی خواهد داشت. از همین روی، عدم تمایل به تنهایی می تواند منجر بدین شود که فرد هرگز نخواهد تا موبایلش را از خود دور کند!

بیشتر بدانید: 12 راه برای غلبه بر ترس از تنهایی

• ترس از در دسترس نبودن: علت دیگر برای بروز نوموفوبیا ممکن است ترس از عدم دسترس پذیری باشد. به عبارتی، اگر منتظر پیامی مهم یا تماس از فردی خاص باشید، همواره تلفن خود را در نزدیکی تان نگه می دارید. این موضوع ممکن است به تدریج به یک عادت تبدیل شده و کنار گذاشتن آن سخت باشد.

• تجربه بد: فوبیاها همواره در پاسخ به اتفاقات ناخوشایند به وجود نمی آیند؛ اما گاهی اوقات چنین اتفاقی ممکن است به وقوع بپیوندد! به عنوان مثال، فردی ممکن است به دلیل تجربه ای ناخوشایند در اثر از دست دادن تلفن همراهش، دوباره نگران تکرار این اتفاق باشد. نتیجه چنین احساسی ممکن است منجر به بروز اختلال ترس دوری از موبایل شود.
• دلایل ژنتیکی: اگر عضوی از خانواده به اختلال نوموفوبیا یا نوع دیگری از اضطراب مبتلا باشد، خطر ابتلا به نوموفوبیا در اقوام درجه یک او افزایش می یابد!
• زندگی همراه با اضطراب و تنش: به طور کلی، زندگی همراه با اضطراب می تواند خطر ابتلا به هر گونه فوبیایی را افزایش دهد!

چگونه می توان نوموفوبیا را درمان کرد؟

به طور معمول، روان شناسان برای کاهش علائم بیماری ترس دوری از موبایل روش های درمانی مانند درمان های شناختی رفتاری، درمان از طریق قرار دریافت در شرایط شبیه سازی شده و … را پیشنهاد می دهند. در ادامه به طور جامع تری راه های درمان بیماری ترس دوری از موبایل را آنالیز می کنیم. اگر جزء افرادی هستید که در مدیریت زمان و برنامه ریزی زندگی شخصی و کاری خود دچار مشکل شده اید، به احتمال زیاد احتیاج به مراجعه به متخصص جهت برطرف علائم بیماری خود دارید.

1. درمان شناختی رفتاری

درمان شناختی رفتاری (CBT) به افراد یاری می نماید تا افکار و احساسات منفی خود را در هنگام دوری از موبایل به خوبی مدیریت نمایند. برای مثال، فکر کردن به این موضوع که اگر تلفن خود را گم کنم، دیگر نمی توانم با دوستانم حرف بزنم ممکن است فرد را دچار اضطراب و مریضی کند؛ اما روش درمانی شناختی رفتاری به او یاری می نماید تا با این گونه افکار به روشی منطقی برخورد کند.

به عنوان مثال، در صورت قرار دریافت در شرایط مثال پیشین، به راحتی به خود می گوید: من از همه مخاطب هایم نسخه بک آپ تهیه کردم. اگر تلفنم گم بشه، گوشی جدید می خرم. ممکنه اوایلش برایم کمی سخت باشه؛ اما اینکه آخر جهان نیست.

2. قرار دریافت در شرایط شبیه سازی شده

درمان به این وسیله، به فرد یاری می نماید تا به تدریج با ترس خود روبه رو شده و به مرور آن را کنار بگذارد. بنابراین در این روش یک فرد مبتلا به نوموفوبیا به تدریج تمرین می نماید تا تلفن همراهش را از خودش دور کند. در ابتدا ممکن است فرد دچار احساسات بدی شده و دوست داشته باشد تا با عزیزانش ارتباط برقرار کند.

با این حال باید به خاطر داشت که هدف از بکارگیری چنین روشی این نیست که به طور کامل گوشی همراه خود را کنار بگذارد، بلکه در این روش یاد می گیرد تا در صورت عدم دسترسی به موبایل خود بتواند احساسات استرس و اضطرابش را مدیریت کند. به عبارتی، توانمندی نسبت به مدیریت چنین ترس هایی می تواند به افراد یاری کند تا به روش های سالم تری از گوشی همراه خود استفاده نمایند.

3. استفاده از داروها

داروها معمولاً به کاهش علائم نوموفوبیا یاری نموده، اما نمی توانند این بیماری را به طور کامل درمان نمایند. به عبارت دیگر، برای درمان نوموفوبیا نباید صرفاً به استفاده از داروها تکیه کرد. همچنین روان پزشکان بسته به شدت بیماری و علائم آن، داروهای مختلفی را برای بیمار تجویز می نمایند که در ادامه به دو مورد از آن ها اشاره می کنیم.

• داروهای Beta blocker: داروهای بتابلاکر می توانند به کاهش علائم جسمی نوموفوبیا در فرد مانند سرگیجه، مسائل تنفسی یا افزایش ضربان قلب یاری نمایند. این دارو معمولاً برای مقابله با قرار دریافت در شرایط بیماری ترس دوری از موبایل تجویز می شود. به عبارت دیگر، اگر به عنوان یک فرد مبتلا به این بیماری مجبور باشید تا زمانی را به دوری از گوشی موبایل خود بگذرانید، این دارو به کاهش اضطرابتان یاری می نماید.
• داروهای بنزودیازپین (Benzodiazepine): گروه داروهای آرام بخش بنزودیازپین به کاهش علائم اضطراب در فرد بیمار به هنگام فکر کردن به شرایط عدم دسترسی به گوشی همراه یاری می نمایند. به علاوه، توجه داشته باشید که این داروها برای استفاده کوتاه مدت و گاه به گاه تجویز می شوند. بنابراین استفاده مداوم و بدون تجویز پزشک از آن ها ممکن است اعتیادآور باشد.

4. خود درمانی

همچنین خودتان به تنهایی می توانید در نقش یک خوددرمان گر ظاهر شده و به برطرف مسائل مربوط به ترس دوری از موبایل خود بپردازید. برای این منظور می توانید هر یک از موارد زیر را امتحان کنید:

تلفن خود را شب ها خاموش کنید تا خواب آرام تری داشته باشید. همچنین اگر برای بیدار شدن به آلارم احتیاج داشتید، توصیه می شود که تلفن خود را در فاصله ای نسبتاً دور از خودتان قرار دهید؛ به اندازه ای که نتوانید در هنگام شب بیدار شده و گوشی خود را چک کنید!

همچنین می توانید در بازه های زمانی کوتاهی گوشی موبایل خود را در خانه بگذارید و بیرون بروید. برای مثال، در هنگام خرید، صرف شام یا پیاده روی می توانید این موضوع را تمرین کنید.

در طول روز زمانی را به دوری از هرگونه امکانات تکنولوژی اختصاص دهید. در این زمان به موضوعات مورد علاقه خود فکر کنید، بنویسید، پیاده روی کنید یا یادگیری چیزی جدید را تمرین کنید.

جمع بندی

در این مقاله، به آنالیز مفهوم نوموفوبیا پرداخته و راه های درمان اختلال ترس دوری از موبایل را مورد آنالیز قرار دادیم. نظر شما در خصوص این اختلال چیست؟ آیا خود را مبتلا به این بیماری می دانید؟ آیا تا به امروز تلاشی برای کنار گذاشتن گوشی موبایل خود نموده اید؟ منتظر خواندن نظرات، پیشنهادات و تجربیات شما، در پایین همین مقاله هستیم.

در انتها، جهت آگاهی با سایر فوبیاها، علائم و راه های درمان آن ، می توانید مطالبی همچون ترس از آسانسور، ترس از ارتفاع، ترس از مرگ و … را از نظر بگذرانید.

safariro.ir: سافاری رو: مجله گردشگری و مسافرتی به همه جای دنیا

mosaferatro.ir: مسافرت رو: مجله گردشگری و مسافرتی