درمان آلزایمر با یاری یک داروی شیمی درمانی! - مجله سرگرمی

به گزارش ایسنا و به نقل از نیواطلس، یکی از دلایل احتمالی بروز بیماری آلزایمر و زوال عقل ناشی از افزایش سن، نشت سد خونی مغز است که امکان عبور ساده پروتئین های مضر را فراهم می نماید. یک پژوهش نو که در دانشگاه بریتیش کلمبیا (UBC) اجرا شده، امکان تقویت این سد دفاعی را با یاری یک داروی ضد سرطان مورد آنالیز قرار داده است. پژوهشگران در این پروژه، نتایج امیدوارنماینده ای را در خصوص معکوس کردن کاهش شناختی در موش ها نشان داده اند.

سد خونی مغز، یک غشای تقریبا غیرقابل نفوذ است که از ورود ذرات مضر جلوگیری می نماید؛ بنابراین، کلید حفظ سلامتی اندام ها و کل بدن انسان به تعداد می رود. یکی از تصوراتی که در خصوص بیماری آلزایمر وجود دارد، این است که تجزیه این سد مهم می تواند امکان ورود پروتئین ها و موارد مهمی مانند تاو (Tau) و آمیلوئید بتا را فراهم کند و به رشد پلاک های مرتبط با کاهش شناختی منجر گردد.

پژوهش هایی که در سال های اخیر اجرا شده اند، نشان داده اند که این نشت ها چگونه می توانند به اسم نشانه های ابتدایی هشداردهنده آلزایمر عمل نمایند و چگونه اجازه می دهند که پروتئین های لخته نماینده خون، به مغز وارد شوند و به سیناپس ها آسیب برسانند. پژوهشی که در سال 2019 انجام شد، نشان داد که چگونه یک داروی ضد التهاب می تواند به مقابله با اثرات مضر این پروتئین های مهاجم بپردازد و افت شناختی مرتبط با زوال عقل را در موش ها معکوس کند.

پژوهشگران دانشگاه بریتیش کلمبیا در این پژوهش نو، به بعضی از پژوهش های پیشین خود تکیه کردند که نشان می دهند نشت در سد خونی مغز چگونه می تواند نتیجه تکثیر رگ های خونی باشد. آن ها دریافتند عاملی که از تشکیل نامنظم رگ های خونی جلوگیری می نماید، می تواند در متوقف کردن این فرایند نقش داشته باشد. این موضوع، آن ها را به سوی یک داروی شیمی درمانی تایید شده موسوم به آکسیتینیب (Axitinib) هدایت کرد.

دکتر چاهات سینگ (Chaahat Singh)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: آکسیتینیب، یک گیرنده موسوم به گیرنده تیروزین کیناز (Tyrosine kinase ) را متوقف می نماید که مسئولیت تحریک شکل گیری رگ های خونی را بر عهده دارد. آکسیتینیب، از رشد غیر طبیعی رگ های خونی و عوارض آن جلوگیری می نماید.

پژوهشگران، آکسیتینیب را طی یک ماه روی موش های مبتلا به آلزایمر به کار گرفتند و سپس برای آنالیز اثر دارو، تجزیه و تحلیل های مولکولی را روی آن ها انجام دادند. این آزمایش، کاهش چشمگیری را در رشد رگ های خونی، نشت سد خونی مغز و تشکیل پلاک های آمیلوئید نشان داد. سپس، ارزیابی هایی برای آنالیز شناخت و حافظه موش ها انجام شد که از کاهش اختلالات شناختی حکایت داشت.

پروفسور ویلف جفریز (Wilf Jefferies)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما واقعا بسیار هیجان زده هستیم، زیرا یافته های این پژوهش نشان می دهند که می توانیم دارو های تایید شده ضد سرطان را برای درمان بیماری آلزایمر به کار بگیریم. این موضوع می تواند فرایند توسعه بالینی را تا چند سال کاهش دهد.

این پژوهش هنوز در مراحل ابتدایی خود قرار گرفته است. برای اطمینان از ایمنی بیمارانی که تحت درمان بلندمدت قرار می گیرند، آنالیز های بیشتری مورد احتیاج است. اگر در وهله اول بتوان نتایج را از موش به انسان انتقال داد، این اطمینان حاصل می گردد.

به رغم وجود این اگر های قابل توجه، نتایج امیدوارنماینده هستند، زیرا ظرفیت راه های جایگزین برای مقابله با آلزایمر را نشان می دهند. بسیاری از آزمایش های بالینی، دارو هایی را شامل می شوند که برای برداشتن پلاک های مضر مغز به اسم راهی برای درمان آلزایمر طراحی شده اند و تقریبا همه آن ها شکست خورده اند. پژوهش هایی از این دست نشان می دهند که آلزایمر را می توان از راه های دیگری هم درمان کرد.

جفریز گفت: پژوهشگران از جمله خود من، با مشاهده نتیجه آزمایش های بالینی درمان آلزایمر، ناامید شده اند. روش درمانی که ما کشف نموده ایم، فرصتی برای تنو نظر در خصوص درمان بالینی بیماران مبتلا به آلزایمر به تعداد می رود که من فکر می کنم برای پیشرفت در این زمینه کاملا لازم است.

این پژوهش، در مجله EBioMedicine به چاپ رسید.

georgiaro.ir: گرجستان: سفری به کشور زیبایی ها

russiaro.ir: روسیه: سفر به کشور پهناور تزارها، مسکو، سن پطرزبورگ، سوچی و کازان