دانستنی هایی درباره مسمومیت با ویتامین
به گزارش مجله سرگرمی، ویتامین ها از جمله مواد مغذی ضروری برای حفظ سلامت بدن انسان هستند، اما مصرف بیش از حد یک چیز خوب نیز می تواند نتیجه ای معکوس به همراه داشته و سلامت انسان را در معرض خطر قرار دهد.

به گزارش ،مولتی ویتامین ها یا مکمل های ویتامین نباید بیش از مقدار توصیه شده روزانه مصرف شوند. در شرایطی که بعضی بیماری ها و شرایط می توانند احتیاج به افزایش مصرف ویتامین ها را موجب شوند، همیشه پیش از شروع رژیم های ویتامینی با دوز زیاد باید با پزشک خود مشورت کنید.
ویتامین ها از جمله مواد مغذی ضروری برای حفظ سلامت بدن انسان هستند، اما مصرف بیش از حد یک چیز خوب نیز می تواند نتیجه ای معکوس به همراه داشته و سلامت انسان را در معرض خطر قرار دهد.
مصرف بیش از حد یک ویتامین می تواند موجب مسائل سلامت جدی گردد که این شرایط معمولا به نام هایپرویتامینوز یا مسمومیت با ویتامین شناخته می گردد. بعضی انتخاب های غذایی نیز ممکن است خطر مصرف بیش از حد ویتامین ها را افزایش دهند. همچنین، سوء مصرف مکمل های ویتامین می تواند بسیار خطرناک باشد. افزون بر این، بعضی دارو ها می توانند خطر مسمومیت با ویتامین را چه به واسطه افزایش جذب یک ویتامین توسط بدن یا دارا بودن ترکیبات مبتنی بر ویتامین افزایش دهند.
خوشبختانه، تعداد موارد پزشکی جدی مرتبط با مسمویت با ویتامین بسیار کم است. با این وجود، آشنایی با علائم و درک دلایل بروز این شرایط اهمیت دارد.
ویتامین ها گروهی از مواد مغذی ضروری هستند که برای حفظ سلامت بدن خود به آن ها احتیاج داریم. مصرف مقدار مناسب ویتامین ها برای حفظ سلامت مغز، استخوان ها، پوست و خون اهمیت دارد. چندین ویتامین نیز به سوخت و ساز غذا یاری می نمایند. بسیاری از ویتامین ها توسط بدن فراوری نمی شوند و باید آن ها را به وسیله رژیم غذایی یا مکمل های ویتامین دریافت کرد که شامل موارد زیر می شوند:
- ویتامین A
- ویتامین B1 (تیامین)
- ویتامین B2 (ریبوفلاوین)
- ویتامین B3 (نیاسین)
- ویتامین B5 (اسید پانتوتنیک)
- ویتامین B6
- ویتامین B7 (بیوتین)
- ویتامین B9 (فولات، اسید فولیک)
- ویتامین B12 (کوبالامین)
- ویتامین C (اسید اسکوربیک)
- ویتامین D (کلسیفرول)
- ویتامین E (آلفا-توکوفرول)
ویتامین K (فیلوکینون، منادیون)
محلول در چربی یا آب بودن فرق اصلی است که خطر مصرف بیش از حد یک ویتامین را مشخص می نماید. ویتامین های محلول در آب زمانی که گوارش می شوند توسط بدن استفاده شده و معمولا برای مدت زمانی طولانی در بافت های بدن جذب نمی شوند. تمام ویتامین های ضروری به استثنای ویتامین های A، D، E و K محلول در آب هستند. این چهار ویتامین محلول در چربی هستند، به این معنی که بدن می تواند آن ها را برای استفاده بلند مدت در ذخایر چربی خود ذخیره کند.
به واسطه روشی که ویتامین ها توسط بدن جذب و مورد استفاده قرار می گیرند، بعضی ویتامین ها خطر کمتری برای بروز دوزی سمی ایجاد می نمایند. آن ها تنها زمانی موجب مسائل سلامت می شوند که به طور مداوم در دوز زیاد یا در دوز های بسیار زیاد، معمولا ناشی از سوء مصرف مکمل ها، مصرف شوند. ویتامین های محلول در چربی به سرعت توسط بدن جذب می شوند و زمانی که در دوز های متوسط تا بسیار زیاد مصرف شوند می توانند موجب مسائل سلامت فوری شوند.
مولتی ویتامین ها یا مکمل های ویتامین نباید بیش از مقدار توصیه شده روزانه مصرف شوند. در شرایطی که بعضی بیماری ها و شرایط می توانند احتیاج به افزایش مصرف ویتامین ها را موجب شوند، همیشه پیش از شروع رژیم های ویتامینی با دوز زیاد باید با پزشک خود مشورت کنید.
بر همین اساس، باید در خصوص استفاده از مکمل ها و مقدار مصرف توصیه شده برای آن ها مراقب باشید.
ویتامین A زمانی که به میزان متعادل مصرف گردد توسط بدن برای تقویت بینایی، واکنش سیستم ایمنی، و عملکرد عادی اندام ها استفاده می گردد. ویتامین A محلول در چربی هستند و به میزان زیاد در جگر و کلیه حیوانات و روغن ماهی و به میزان متوسط در لبنیات و تخم مرغ وجود دارد. سبزیجاتی مانند سیب زمینی شیرین و هویج نیز حاوی مقادیر متوسط از این ویتامین هستند.
ویتامین A موجود در مواد غذایی حیوانی طی گوارش آماده استفاده توسط بدن هستند، در شرایطی که منابع گیاهی این ماده مغذی اغلب حاوی کاروتنوئید هایی هستند که به طور کلی به نام پروویتامین A شناخته می شوند و در کبد می توانند به ویتامین A تبدیل شوند.
مقدار مصرف توصیه شده روزانه ویتامین A از منابع حیوانی و مکمل های مبتنی بر رتینوئید برای هر فرد متفاوت است:
مردان بالای 18 سال: 3,000 واحد بین المللی
زنان بالای 18 سال: 2,333 واحد بین المللی
زنانی باردار بالای 18 سال: 2,566 واحد بین المللی
زنان شیرده: 1,300 میکروگرم RAE (هم ارز فعالیت رتینول)
بزرگسالان باید از مصرف بیش از 10,000 واحد بین المللی از ویتامین A پرهیز نمایند.
مصرف ویتامین A بر اساس مقدار مصرف توصیه شده روزانه ایمن ترین انتخاب است، زیرا مصرف بیش از حد این ویتامین در بلند مدت می تواند مضر باشد.
مسمومیت با ویتامین A معمولا پوست را تحت تاثیر قرار می دهد و موجب قرمزی، خارش، و پوسته پوسته شدن آن می گردد. مصرف بیش از حد و بلند مدت مکمل ممکن است به علائم جدی تری مانند موارد زیر منجر گردد:
- تغییرات فشار در جمجمه (پرفشاری خون درون جمجمه ای)
- تغییرات بینایی
- حالت تهوع
- سرگیجه
- میگرن
- استخوان درد
- کما
- مرگ
این علائم شدید با آثار ماندگار بر سلامت استخوان و آسییب کبدی احتمالی همراه هستند.
یک نشانه منحصر به فرد مصرف بیش از حد بتا-کاروتن که به نام کاروتنودرما شناخته می گردد موجب زرد یا نارنجی رنگ شدن پوست می گردد، اما این شرایط خطرناک نیست.
مصرف بیش از حد مواد غذایی حیوانی مانند جگر یا روغن ماهی، افزون بر مصرف دوز های بالا مکمل های ویتامین A خطر مسمومیت با این ویتامین را افزایش می دهد. بسیاری از مولتی ویتامین ها حاوی ویتامین A در قالب ترکیبی از ویتامین A از پیش ساخته و پروویتامین A هستند، بر همین اساس، توجه به نوع مورد استفاده در این مکمل ها اهمیت دارد.
بتا-کاروتن مشتق شده از منابع گیاهی، یک پروویتامین A موجود در هویج، به روشی متفاوت نسبت به ویتامین A از پیش ساخته شده متابولیز می گردد. این نوع مسئول هیچ یک از علائم جدی مسمومیت با ویتامین A تشخیص داده نشده است.
همچنین، بعضی دارو ها بر چگونگی جذب ویتامین A در بدن تاثیرگذار هستند. اُرلیستات (Orlistat)، دارویی رایج برای کاهش وزن، جذب ویتامین های محلول در چربی، از جمله ویتامین A را کاهش می دهد. بیمارانی که این دارو را مصرف می نمایند باید یک مولتی ویتامین حاوی ویتامین A مصرف نمایند.
دارو هایی که به نام رتینوئید ها شناخته می شوند حاوی ترکیبات مرتبط با ویتامین A هستند و برای درمان بیماری های تاثیرگذار بر پوست، خون، و دیواره داخلی اندام ها استفاده می شوند. این دارو ها زمانی که همراه با مکمل های ویتامین A مصرف می شوند ممکن است خطر مسمومیت را افزایش دهند.
اگر مسمومیت با ویتامین A بر اساس یک آزمایش خون تشخیص داده گردد، کاهش مصرف این ویتامین مهم ترین اقدام است. در موارد مسمومیت جدی، زغال فعال می تواند استفاده گردد. اگر زغال فعال در دسترس نیست، و امکان مراجعه به بیمارستان طی یک ساعت نیز وجود ندارد، اپیکا باید برای تحریک استفراغ استفاده گردد. در خصوص اوردوز یک ویتامین، کنترل مسمومیت باید در کوتاه ترین زمان ممکن صورت بگیرد.
بیشتر ویتامین های B برای عملکرد های مرتبط با پوست، مو، مغز، و سلامت عضلانی اهمیت دارند. خوشبختانه، به استثنای ویتامین های B3 و B6، اعضای این خانواده با مسمومیت چشمگیر ویتامینی مرتبط نیستند.
ویتامین B1 که به نام تیامین نیز شناخته می گردد در منابع غذایی مانند گوشت گاو، غلات کامل، حبوبات و مغزدانه ها وجود دارد. مقدار مصرف توصیه شده روزانه آن برای بزرگسالان برابر با 1.2 میلی گرم برای مردان و 1.1 میلی گرم برای زنان است.
مصرف ویتامین B1 در دوز های بالا سمی نشان نداده است.
ویتامین B2 که به نام ریبوفلاوین نیز شناخته می گردد در منابع غذایی مانند لبنیات، تخم مرغ، گوشت، غلات کامل و سبزیجات برگدار وجود دارد. مقدار مصرف توصیه شده روزانه آن برای بزرگسالان برابر با 1.3 میلی گرم برای مردان و 1.1 میلی گرم برای زنان است.
مصرف ویتامین B2 در دوز های بالا سمی نشان نداده است.
ویتامین B3 که به نام نیاسین نیز شناخته می گردد در منابع غذایی مانند گوشت، ماهی، غلات کامل و سبزیجات برگدار وجود دارد. مقدار مصرف توصیه شده روزانه آن برای بزرگسالان برابر با 16 میلی گرم برای مردان و 14 میلی گرم برای زنان است.
مصرف ویتامین B3 برای یک بار در دوز های بالا سمی نشان نداده است.
ویتامین B3 برای مدیریت کلسترول استفاده می گردد. اما زمانی که این ویتامین در دوز های 50 میلی گرم یا بیشتر در روز برای مدت زمانی طولانی مصرف گردد ممکن است فرد را در معرض خطر مسمومیت قرار دهند. زنان باردار باید از مصرف زیاد ویتامین B3 پرهیز نمایند، زیرا می تواند موجب نقائص هنگام تولد گردد.
از علائم مسمومیت با ویتامین B3 می توان به قرمزی، خارش و سوزش پوست اشاره نمود. مصرف بیش از حد ویتامین B3 در بلند مدت می تواند آسیب کبدی، به ویژه در افراد مبتلا به بیماری کبد را موجب گردد.
ویتامین B5 که به نام اسید پانتوتنیک نیز شناخته می گردد در منابع غذایی مانند مرغ، زرده تخم مرغ، لبنیات، غلات کامل، حبوبات، قارچ، کیل، کلم، و بروکلی وجود دارد. مقدار مصرف توصیه شده روزان آن برای بزرگسالان برابر با 5 میلی گرم است.
مصرف ویتامین B5 در دوز های بالا سمی نشان نداده است، اما دوز های بسیار زیاد آن ممکن است موجب اسهال گردد.
ویتامین B6 گروهی از ترکیبات مرتبط با پیریدوکسین است که در منابع غذایی مانند ماکیان، ماهی، غلات کامل و حبوبات وجود دارند. مقدار مصرف توصیه شده روزانه آن 1.3 تا 2 میلی گرم برای بزرگسالان است.
مصرف دوز های اضافه بیش از 100 میلی گرم در روز برای بزرگسالانی که یک برنامه درمانی را دنبال نمی نمایند، توصیه نمی گردد. دوز های بسیار زیاد 1,000 تا 6,000 میلی گرم در بلند مدت می تواند اثر منفی بر مغز و پوست داشته باشد. این ممکن است موجب از دست دادن هماهنگی، ضایعات پوستی، و اختلال در گوارش گردد. علائم معمولا پس از قطع مصرف مکمل رفع می شوند.
ویتامین B7 که به نام بیوتین نیز شناخته می گردد در منابع غذایی مانند جگر، لبنیات، موز، سیب زمینی شیرین و مغزدانه ها وجود دارد. مقدار مصرف توصیه شده روزانه آن برای بزرگسالان 30 میگروگرم است.
مصرف ویتامین B7 در دوز های بالا سمی نشان نداده است.
ویتامین B9 که معمولا به نام فولات یا اسید فولیک شناخته می گردد برای فراوری سلول های جدید و همچنین رشد مغز و ستون فقرات جنین طی دوران بارداری اهمیت ویژه ای دارد. این ماده مغذی در منابع غذایی مانند مرکبات و سبزیجات برگدار وجود دارد.
مقدار مصرف توصیه شده روزانه آن برای بزرگسالان 400 میکروگرم است. زنان باردار باید 600 میکروگرم از این ویتامین مصرف نمایند و زنان شیرده نیز باید 500 میکروگرم ویتامین B9 مصرف نمایند.
ویتامین B9 به طور کلی در دوز های بالا سمی نیست.
ویتامین B12 که به نام کوبالامین نیز شناخته می گردد در منابع غذایی مانند لبنیات، تخم مرغ، ماهی، ماکیان، و گوشت وجود دارد. مقدار مصرف توصیه شده روزانه آن برای بزرگسالان برابر با 2.4 میکروگرم است.
مصرف ویتامین B12 در دوز های بالا سمی نشان نداده است.
ویتامین C که به نام اسید اسکوربیک نیز شناخته می گردد به عنوان یک آنتی اکسیدان برای پیشگیری از آسیب دیدگی سلول ها و همچنین رشد و ترمیم بافت ها در بدن استفاده می گردد. این ماده مغذی در منابع غذایی مانند مرکبات، سیب زمینی، فلفل ها، و سبزیجات برگدار وجود دارد. مقدار مصرف توصیه شده روزانه آن برای بزرگسالان برابر با 90 میلی گرم برای مردان و 75 میلی گرم برای زنان است.
ویتامین C به طور کلی سمی در نظر گرفته نمی گردد، اما دوز های زیاد 2,000 میلی گرم در روز می تواند بر گوارش تاثیرگذار بوده و موجب اسهال، کرامپ ها و حالت تهوع گردد.
ویتامین D که به نام کلسیفرول نیز شناخته می گردد به جذب کلسیم و ساخت استخوان در بدن یاری می نماید. پری ویتامین D می تواند در پوست فراوری گردد، اما از آنجایی که افراد بسیاری زمان زیادی را در فضا های سرپوشیده سپری می نمایند یا در مناطقی ساکن هستند که به نور خورشید کافی دسترسی ندارند، قرار دریافت در معرض نور خورشید به تنهایی ممکن است برای تامین ویتامین D مورد احتیاج بدن کافی نباشد. از منابع غذایی برای این ویتامین می توان به شیر، آبمیوه، و غلات صبحانه غنی شده و ماهی اشاره نمود و همچنین مکمل های این ماده مغذی نیز در دسترس هستند.
مقدار مصرف توصیه شده روزانه ویتامین D برای بزرگسالان 31 تا 70 ساله برابر با 15 میکروگرم (600 واحد بین المللی) و برای افراد بالای 71 سال برابر با 20 میکروگرم (800 واحد بین المللی) است.
مصرف 100 میکروگرم (10,000 واحد بین المللی) یا بیشتر از ویتامین D در روز ممکن است خطر مسمومیت با این ویتامین را به همراه داشته و به سطوح بیش از حد زیاد کلسیم در خون منجر گردد. علائم ممکن است شامل سنگ های کلیه، حالت تهوع، استفراغ، یبوست، و کاهش وزن باشند. همچنین، مصرف بیش از حد ویتامین D با خطر سرطان، مسائل قلبی، و افزایش خطر شکستگی های استخوان پیوند خورده است.
تشخیص مسمومیت با ویتامین D ممکن است به وسیله آزمایش های خون و ادرار برای آنالیز سطوح کلسیم، ویتامین D و فسفر صورت بگیرد. برای درمان، توقف دریافت ویتامین D توصیه شده است، اما در موارد مسمومیت شدید ممکن است روش های دیگر احتیاج باشند.
ویتامین E که به نام آلفا-توکوفرول نیز شناخته می گردد گروهی از هشت ترکیب مرتبط است که به عنوان آنتی اکسیدان ها برای محافظت از سلول های بدن در برابر آسیب استفاده می شوند. این ویتامین در منابع غذایی مانند ماهی، روغن های گیاهی، مغزدانه ها، گندم و سبزیجات برگدار وجود دارد.
مقدار مصرف توصیه شده روزانه ویتامین E برای بزرگسالان برابر با 15 میلی گرم است.
مصرف روزانه 300 میلی گرم یا بیشتر از مکمل ها ممکن است خطرات سرطان پروستات در مردان، سکته مغزی و خونریزی را افزایش دهد.
ویتامین K که به نام فیلوکینول و منادیون نیز شناخته می گردد یک ویتامین محلول در چربی است که برای لخته شدن خون اهمیت دارد. این ویتامین در شیر، روغن سویا، و سبزیجات برگدار وجود دارد. به طور کلی، احتیاجی به مصرف مکمل های این ویتامین نیست، مگر در مواردی که میزان جذب آن کاهش یافته باشد.
مقدار مصرف توصیه شده روزانه ویتامین K برای بزرگسالان برابر با 120 میکروگرم برای مردان و 90 میکروگرم برای زنان است.
مصرف ویتامین K در دوز های بالا سمی نشان نداده است.
منبع: عصر ایران
منبع: باشگاه خبرنگاران جوانگروه ساختمانی ابان: گروه ساختمانی آبان: مجری بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت میباشد.