خورش ریواس یک غذای بهاری با خواص فوق العاده - مجله سرگرمی

به گزارش ، ریواس از جمله سبزی های کوهی مخصوص فصل بهار است که به صورت طبیعی رشد می نماید و به آبیاری احتیاج ندارد. ریواس ساقه ای ترش و آبدار و پرخاصیت دارد.

ریواس در غذا های ایرانی به صورت خام و پخته در سالاد و خورش کاربرد دارد، اما به دو صورت کلی همراه با کوفته ریزه و رب و پیاز و صورت دیگر همراه با گوشت قرمه و سبزی نعناع و جعفری نیز پخته می شود. علاوه بر این از ریواس برای تهیه ریواس پلو، شربت، مربا، ترشی، تارت، کیک، دسر، کمپوت، مارمالاد، تهیه نوشیدنی ها و … استفاده می شود.

خورش ریواس به صورت متداول با گوشت خورشتی که شامل گوشت گوسفند و گوساله است طبخ می شود، ولی می توان آنرا با گوشت های سفید مانند گوشت مرغ و گوشت بوقلمون هم تهیه کرد. ضمن اینکه این خورش را می توانید بدون گوشت و به صورت کاملا گیاهی هم تهیه کنید.

خورش ریواس با گوشت قرمز:

گوشت خورشتی 250 گرم

ریواس 300 گرم

سبزی نعنا و جعفری خرد شده 200 گرم (150 گرم جعفری 50 گرم نعنا)

پیاز 1 عدد

کره 20 گرم

آبغوره به مقدار لازم

نمک، فلفل و زردچوبه به مقدار لازم

برای تهیه خورش ریواس، ابتدا ریواس ها را بشویید و پوست نازک روی ساقه های ریواس را جدا کنید و به تکه های مساوی خرد کنید. سپس پیاز را ریز خرد کنید و با روغن تفت بدهید، بعد گوشت خرد نموده را به پیاز اضافه کنید تفت بدهید و بعد مقداری آب روی آن بریزید زمانی که آب جوش آمد زیر آن را کم کنید تا گوشت ها با حرارت ملایم بپزند و نرم شوند.

جعفری و نعنا را خرد کنید (اگر نعنا تازه نداشتید می توانید از مقداری نعنا خشک بهره ببرید) و در مقداری روغن تفت دهید تا نرم شوند و به گوشت پخته شده اضافه کنید و بگذارید با هم کمی بجوشند. پس از 30 دقیقه ریواس های خرد شده را اضافه کنید و نمک و فلفل را اندازه نمایید. 15 دقیقه دیگر اجازه دهید خورش جا بیفتد سپس همراه با برنج سرو کنید.

* برای تهیه خورشت ریواس مجلسی، از 1 قاشق غذاخوری رب گوجه و مقداری زعفران به آن اضافه کنید.

خورش ریواس با لپه:

مواد لازم: برای 4 نفر

ریواس یک و نیم کیلوگرم

گوشت بدون استخوان نیم کیلوگرم

پیاز 1 عدد

زعفران ساییده شده نصف قاشق چایخوری

نمک و فلفل به میزان لازم

لپه 150-200 گرم

رب گوجه فرنگی 1 قاشق غذاخوری

خورش ریواس اصیل بدون لپه تهیه می شود، اما به هر دلیلی که می خواهید این خورش را با لپه تهیه کنید کافی است برای دستور خورش ریواس مجلسی بین 150 تا 200 گرم لپه اضافه کنید. ابتدا لپه را دو ساعت بخیسانید تا نفخش برطرف شود.

پس از اینکه گوشت خورشتی را اضافه کردید و تفت دادید لپه را آبکشی کنید و اجازه دهید آب اضافی آن خارج شود سپس به قابلمه اضافه کنید. چند دقیقه لپه را تفت دهید تا کمی سرخ شود سپس آب را اضافه کنید تا بپزند.

بعد از اینکه پخت پودر زعفران آبنموده و رب گوجه را به آن اضافه کنید. در آخر ریواس را افزوده، بعد از گذشت 30 دقیقه نوش جان کنید.

خورش ریواس و مرغ:

ریواس 500 گرم

سینه مرغ 4 تکه

پیاز 2 عدد

جعفری 200 گرم

نعنا خشک 2 قاشق غذاخوری

نمک و فلفل به مقدار لازم

برای درست کردن خورش ریواس با مرغ، ابتدا ریواس ها را بشویید و پوست نازک روی ساقه های ریواس را جدا کنید و به تکه های مساوی خرد کنید.

سپس 1 عدد پیاز را خرد کنید و با روغن تفت بدهید. تکه های مرغ را به پیاز اضافه کنید و نمک و فلفل و مقداری آب داخل آن بریزید، مانی که آب جوش آمد شعله را کم کنید و با حرارت ملایم بپزید.

در حین پخت مرغ جعفری را بشویید و ریز خرد کنید، سپس 1 پیاز را نگینی خرد کنید و با مقداری روغن تفت بدهید تا نرم شود، جعفری خرد شده و نعنا خشک را به پیاز اضافه کنید و چند دقیقه تفت بدهید. زمانی که مرغ ها پخته شدند سبزی ها را به مرغ های در حال پخت اضافه کنید و 40 دقیقه دیگر اجازه دهید خورش بجوشد.

پس از پخت خورش، ریواس های خرد شده را اضافه کنید، نمک و فلفل را اندازه گیری کنید و نیم ساعت دیگر اجازه دهید خورش به آرامی بجوشد و جا بیفتد سپس همراه با برنج خورش ریواس را سرو کنید.

می توانید از مرغ خرد شده هم بهره ببرید.

ریواس طبیعت سرد دارد و دارای ویتامین ها و املاح معدنی گوناگونی است. برای تمامی اعضای بدن، ماده غذایی بسیار ممتازی شمرده می شود و اثر شگفت انگیز و معجزه آسایی دارد. قابض است و برای تقویت معده و کبد مفید می باشد. خوردن 100 گرم آب ریواس یا رب ریواس برای بیماران تب دار و بی اشت ها مفید است و یرقان و سستی و وسواس را درمان می نماید. صفرا و دل به هم خوردگی را برطرف می نماید و برای حصبه و اسهال گرم صفراوی مفید بوده و کرم کُش است. خوردن ریواس را نباید در برنامه غذایی از یاد بُرد. ریواس را برای تهیه خورش، کمپوت، مربا و شربت مورد استفاده قرار می دهند. سعی کنید در مصرف ریواس زیاده روی نکنید.

مصرف آب ریواس همراه با آب هویج، کرفس، خیار و سیب بسیار مفید است و می توان یک سوم آب ریواس و دو سوم آب بقیه مواد را هر روز میل کرد. ریواس همچنین اشتهاآور و برای درمان یبوست مفید است و همچنین این گیاه سرشار از عناصر معدنی و انواع ویتامین ها است و می تواند به هضم غذا یاری می نماید.

ریواس اثر ملین داشته و اشتها آور است و برای افزایش اشتها و یبوست مفید می باشد. مصرف ریواس برای مبتلایان به سنگ کلیه و ناراحتی های مثانه خطرناک است.

شیر مادرانی که ریواس می خورند، در نوزادان فراوری اسهال می نماید. ریواس، مقوی قلب و اعصاب بوده و برای درمان بواسیر مفید است.

ریواس به عنوان فعال کننده عملکرد دستگاه گوارش، ناقل نمک های صفراوی و محرک ترشح کبد شناخته شده است. نخستین کار کرد آن در دهان این است که با تحریک جوانه های چشایی به واسطه مزه تلخ خوشایندش، موجب پاک شدن حفره دهان شده و

دهان را برای چشیدن غذای بعدی آماده می سازد. این گیاه در معده سبب افزایش ترشح معدی و تحریک آن می شود. در نتیجه به طور کلی باعث بهبود عملکرد معده می شود.

علاوه بر این با تحریک ترشح نمک های صفراوی از کبد، به تنظیم جذب چربی از روده یاری می نماید.

ریواس خاصیت مسهلی، ضد التهابی و متعادل کننده عملکرد روده ها (درمان یبوست و اسهال) را داشته و در درمان یرقان، خونریزی معدی- روده ای، اختلال قاعدگی، ورم ملتحمه چشم، جراحات ناشی از ضربات و صدمات جسمانی، زخم های چرکی سطحی و سوختگی های حاصل از حرارت کاربرد دارد.

منبع: بیتوته

عینک گوچی: مهسان بلاگ | سیستم مدیریت محتوای مهسان