خبرنگاران سردیس 5 دانشمند جهان اسلام در بوستان دانشمندان نصب شد - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگاران، پارک فناوری پردیس به منظور ارج نهادن به زحمات و تلاش های دانشمندان در عرصه بین المللی در حوزه های مختلف علوم و فناوری با همکاری دفتر منطقه ای یونسکو، بنیاد ملی نخبگان و فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران از سال 1386 طرح نصب تندیس شخصیت های برتر علمی و فناوری را در بوستان دانشمندان پارک فناوری پردیس در فضایی به مساحت 10 هزار مترمربع در دستورکار خود قرار داده است.

امروز بر اساس مصوبه شورای بوستان دانشمندان در مراسمی به صورت مجازی، سردیس پنج برگزیده سومین دوره اعطای جایزه مصطفی تهیه و در این بوستان نصب شد.

در این مراسم دکتر اورگور شاهین از ترکیه به عنوان دانشمندی که قرار بود سردیس آن در این بوستان نصب شود، به دلیل فعالیت روی واکسن کرونا نتوانست در این مراسم حضور داشته باشد.

پروفسور اوگور شاهین (Ugur Sgahin) استاد ایمونولوژی در دانشگاه ماینز آلمان متولد سال 1965 از ترکیه با اثر توسعه و آزمایش بالینی واکسن های درمان سرطان بر اساس MRNA برای هر بیمار به صورت فردی پیروز به دریافت سومین دوره از جایزه مصطفی شد. وی جز, امیدهای جدی دستیابی به واکسن کرونا به شمار می رود.

دکتر علی خادم حسینی از ایران نیز که در ایالات متحده آمریکا زندگی می کند، در پیام تصویر از این اقدام ابراز خشنود کرد.

پروفسور علی خادم حسینی عضو انجمن شیمی آمریکا و استاد رادیولوژی و مهندسی شیمی و مهندسی زیستی دانشگاه کالیفرنیا (UCLA) متولد 1975 (1354 شمسی) در ایران است.

وی با اثر هیدروژل های نانو و میکروساخت برای کاربردهای زیست-پزشکی پیروز به کسب سومین دوره جایزه مصطفی (ص) در سال 2019 به عنوان برگزیدگان بخش اصلی و تخصصی شد.

دکتر عمران اینان از ترکیه به عنوان دانشمندی که قرار بود سردیس آن در این بوستان نصب شود، به صورت آنلاین حضور داشت.

پروفسور عمران اینان (Umran Inan) برگزیده جایزه مصطفی (ص) 2019 از کشور ترکیه، رئیس دانشگاه کوک ترکیه و عضو انجمن فیزیک آمریکا، متولد سال 1950 دارای اثر درک اثر متقابل موج و ذره حالت whistler در فضای نزدیک زمین و اتصال الکتروشیمیایی بین تخلیه رعد و برق و اتمسفر بالا در حوزه فیزیک یونسفری و جوی است.

وی پژوهشگر پیشرو در زمینه لایه های فوقانی جو شهرت جهانی دارد. آذرخش های جو فوقانی که اصطلاح رویداد نورانی گذرا است که پرفسور اینان یکی از افراد پیشرو در این زمینه است و نقش مهمی در تدوین نظری مبانی فیزیکی نورانی گذرا دارد و بیشتر این پدیده فیزیکی به واسطه تلاش های وی و دانشجویانش بررسی، مدل سازی و نظریه پردازی شده است.

دکتر حسین بهاروند از ایران که امروز در این مراسم حضور داشت، از آغاز کارآزمایی بالینی پژوهش خود در فاز انسانی تا یک سال و نیم آینده خبر داد.

پروفسور حسین بهاروند استاد زیست شناسی و فناوری سلول های بنیادی در پژوهشگاه رویان از ایران متولد سال 1351 از ایران دارای اثر درمان پارکینسون و AMD چشم با سلول بنیادی است. وی برنامه ای برای تولید سلول های بنیادی در پژوهشگاه رویان آغاز کرد که سرآغاز ورود ایران به پژوهش های کاربردی و پزشکی بازساختی یا ترمیمی بود.

وی و همکارانش برای اولین بار در سال 1382 پیروز به تولید سلول های بنیادی رویان موش و انسان شدند و در سال 1387، سلول های بنیادی پرتوان القایی را تولید کرد.

بهاروند، این دانش را بارها در تحقیقات کارآزمایی های بالینی و پیوند سلول های بنیادی بافت ویژه به کار گرفت.

بهاروند و گروه خود پژوهشگاه رویان گزارشی از یک راهکار جدید با استفاده از مولکول های کوچک برای اشتقاق سلول های پیش ساز مغز میانی از سلول های بنیادی رویان انسانی زیر چاپ دارد، آنها این پیش سازها را به مبتلایان به پارکینسون در موش و سپس یک میمون پیونده زده اند و ارزیابی ها بهبود آشکاری را در حرکات میمون ها بدون آنکه اثری از تشکیل تومور یا رشد عصبی بی رویه در مغز مشاهده شود، طی 2 سال پس از عمل پیوند نشان می دهد.

این شبیه کاری است که این گروه پژوهشی برای درمان تباهی لکه زرد در پیری انجام داد که به تاری دید و در صورتی که درمان نشود، کوری در سالخوردگی منجر خواهد شد.

دکتر محمد عبدالاحد از ایران نیز در این مراسم حضور داشت و از بکارگیری تحقیقات و دستگاه تولیدی خود که در سال 2019 برنده جایزه شده بود، در کلینیک های دولتی و خصوصی خبر داد.

عضو هیات علمی پردیس فنی دانشگاه تهران است که 1361 به جهان آمد و اثر وی ترجمه رفتار سلول های سالم و سرطانی در حوزه الکترونیک است. زمینه پژوهشی وی مبارزه با سرطان با کمک الکترونیک در زمینه تشخیص است.

وی در فصل مشترک رشته های علمی گوناگون مطالعه می کند و معتقد است که به زندگی صادقانه باور دارد که در آن بخواهیم به انسان ها فارغ از باورهای دینی شان و نژادشان کمک کنم می خواهم مسلمان واقعی باشم.

حوزه حسگرهای زیستی، پیشرفت های جدی را تجربه کرده است و اکنون به زمینه پژوهشی چند رشته ای تبدیل شده که هر دستاوردی در آن نیازمند ائتلافی از دانشمندان است که بدانند چگونه میان بنیان های علوم پایه، الکترونیک، میکرو الکترومکانیک، نانو فناوری و پزشکی پل بزنند.

در چند سال اخیر گروهی از پژوهشگران نخبه در آزمایشگاه ادوات نانو بیوالکترونیک دانشگاه تهران چنین ائتلافی را تشکیل داده اند که دکتر عبدالاحد سرپرست این آزمایشگاه است.

وی با کمک همکارانش چندین سیستم مینیاتوری جدید را معرفی کرده است.

این عضو هیات علمی دانشگاه تهران یکی از برگزیدگان جایزه مصطفی در سال 2019 است که به پیروزیت های زیادی از جمله تراشه زیستی میکروالکترونیک جدید موسوم به متاسشیپ دست یافته است. این تراشه قادر است با دقت بالایی می تواند میکرو متااستس را در نمونه های بافت برداری تشخیص دهد.

یکی از بزرگترین نویدهای حسگرهای زیستی این است که می توانند بیماری ها را موقعی تشخیص دهند که برای سایر آزمایش های متعارف قابل تشخیص نیست و زمانی که صحبت از تشخیص زودهنگام به میان می آید، هیچ بیماری بحرانی تر از سرطان نیست. از این رو هدف بسکمک از پژوهش های وی در حوزه حسگرهای زیستی یافتن روش های جدید و طراحی دستگاه های جدید برای تشخیص سرطان است.

مهمترین گام در تعریف پیشرفت بیماری و رژیم های درمان سرطان، شناسایی سلول های متااستاتیک در نمونه ای است که با استفاده از روش های آسیب شناسی از بافت ثانویه بیمار برداشته می شود و متاس چیپ این محقق توانست ظرف کمتر از 5 ساعت موارد متا استاس را در بیش از 70 بیمار مبتلا به سرطان سینه تشخیص دهد.

علاوه بر آن این تراشه در غده های لنفاوی 9 بیمار نیز متا استاس را تشخیص داد که در رویه متعارف آسیب شناسی از قلم افتاده بود.

پیش از این سردیس دانشمند برگزیده جایزه مصطفی (ص) پروفسور جکی یینگ برنده جایزه 2015 نیز در این بوستان نصب شده است. سردیس پروفسور شکرالهی و پروفسور گلنبی، برگزیدگان دومین دوره جایزه مصطفی (ص) در بوستان دانشمندان پارک فناوری پردیس نیز رونمایی و نصب شده است.

teroll.ir: مجله سرگرمی و تفریحی | مجله سفر، گردشگری و مسافرتی

huseynvahedi.ir: وبلاگ واحدی | من یک جهانگرد هستم

studiomerina.ir: استدیو مرینا، مجله خبری صنایع هنری، گردشگری، ورزشی و عملی