خبرنگاران درباره آلبرت انیشتین - مجله سرگرمی

نقشی که آلبرت انیشتین در بازآفرینی درک انسان از فیزیک مـدرن ایفا کرد، بسیار استثنایی است. دوران او دوره تغییرات عظیم فیزیک بود. هم عصری او بـا چهره های برجسته فـیزیک هـمچون نیلز بوهر، ورنر کارل هایزنبرگ، ماکس کارل ارنست لودویگ پلانک و بسیاری دیگر که سیمای آنها را می توان در تصویر مشهور به جای مانده از کنفرانس سالوی دید، باعث شد تا دوران طلایی فیزیک دنیا در حالی شکل بگیرد که این دوران نه تـنها باعث تغییرات جدی در فیزیک شد که بنیان های اندیشه ای را نیز به تغییر واداشت. دنیا جدیدی که انیشتین و همکارانش به مردم معرفی کردند نیازمند شناخت جدیدی بود و همین عاملی شد کـه در دیـدگاه های فیزیکی و فلسفه شرح دهنده علم تغییرات بنیادی ایجاد گردد، اگرچه فقط دستاوردهای انیشتین نبود که به طور غیر مستقیم مورد استفاده نهاده شد تا فلسفه علم را تغییر دهـد کـه خود او نیز در این میان نقشی مهم را ایفا کرد.

زندگینامه و مراحل رشد آلبرت انیشتین

آلبرت انیشتین در 1879 میلادی در یکی از شهرهای آلمان چشم به دنیا گگردد. انیشتین در گفت وگوهایش از 2 اتفاق دوران کودکی به عنوان نقاط مهم زندگی یاد می نماید. اتفاق نخست در پنج سالگی و با یک قطب نما رخ داد. او مجذوب نیرویی نامرئی شد که سوزن قطب نما را به حرکت درمی آورد و تا انتها عمر برای کشف این نیرو کوشش کرد. اتفاق بعدی، مطالعه کتابی درباره هندسه بود که در 12 سالگی او رخ داد. او کتاب را با تمام جزئیات مطالعه کرد و در خاطراتش از عنوان کتاب کوچک مقدس هندسه برای آن استفاده نموده است. آلبرت در همان سنین نوجوانی درک می کرد که نور در صورت حرکت به صورت موجی، باید تأثیری ثابت و بدون حرکت داشته باشد. در صورتی که نور ثابت تا آن موقع کشف نشده بود. او توانست در دانشکده پلی تکنیک فدرال سوئیس پذیرفته گردد. شرط پذیرفته شدن او بدون داشتن مدرک دیپلم دبیرستان، قبولی در امتحانات ورودی بود. آلبرت در امتحانات ریاضی و فیزیک نمره ممتاز را کسب کرد اما در زبان فرانسه، شیمی و زیست شناسی بسیار ضعیف بود. در نهایت به خاطر نمرات عالی در ریاضی و فیزیک، او به شرط ادامه تحصیلات علوم پایه، در دانشکده پلی تکنیک پذیرفته شد. انیشتین در 1900 میلادی از دانشگاه فارغ التحصیل و با یکی از عظیم ترین بحران های زندگی اش روبه رو شد. او همواره به خاطر مطالعات فوق برنامه از شرکت در کلاس های دانشگاه طفره می رفت. به همین دلیل، اساتید آلبرت و به خصوص هاینریش وبر، علاقه چندانی به او نداشتند. بروز این مسائل، باعث شد، انیشتین نتواند توصیه نامه ای از اساتید دریافت کند و در نهایت پیروز به یافتن هیچ شغل دانشگاهی نشد.

1905، معجزه طلایی زندگی انیشتین

بسیاری از مورخان، 1905 میلادی را سال معجزه انیشتین می دانند. او در این سال چهار مقاله علمی در مجله Annalen der Physik منتشر کرد که پایه های فیزیک مدرن را شکل دادند. به طوری که چهار مقاله انیشتین در 26 سالگی، پایه ها فیزیک مدرن را بنا کردند. مقالات انیشتین در 1905میلادی، ابتدا توسط جامعه علمی فیزیک پذیرفته نشد. البته یکی از تأثیرگذارترین فیزیک دانان آن موقع و مؤلف نظریه کوانتوم یعنی ماکس پلانک، از انیشتین حمایت کرد و لب به تحسین نظریه های او گگردد. این حمایت و دعوت از آلبرت جوان برای سخنرانی در مجامع عام، سیل پیشنهادات برای تدریس را به طرف او روانه کرد. از دانشگاه های زوریخ و پراگ و برلین گرفته تا مؤسسه فناوری فدرال سوئیس، همگی او را دعوت به تدریس کردند. در نوامبر 1915میلادی، نظریه نسبیت عام از طریق انیشتین تألیف شد. او از این نظریه به عنوان باارزش ترین اثر خود یاد می کرد. نخستین معرفی های عام این نظریه، در 6 جلسه سخنرانی 2 ساعته در دانشگاه گوتنگن انجام شد. البته نظریه اولیه ایراداتی داشت و جزئیات ریاضیاتی آن کامل نبود. یکی از تحقیقات اساسی انیشتین که نتیجه نظریه نسبیت بود، مطالعه همگرایی گرانشی نام داشت. او معتقد بود، جاذبه خورشید می تواند نور ستاره های دیگر را خم کند. این نظریه بر پایه نظریه نسبیت عام تدوین شده بود. در می 1919 در زمان خورشیدگرفتگی، سِر آرتور ادینگتون از منجمان و فیزیک دانان مشهور آن موقع، پیش بینی انیشتین را تأیید کرد. این مساله به صورت عمومی در رسانه ها چاپ شد و به عنوان نمادی از همکاری دانشمندان آلمانی و انگلیسی پس از جنگ دنیای اول شناخته شد. انیشتین در راستای تحقیقات خود در مورد نظریه نسبیت عام، مطالعات دقیقی روی کیهان داشت و علمی جدید با نام کیهان شناسی را ابداع کرد. او اعتقاد داشت که دنیا هستی در حال انبساط یا انقباض است. آلبرت برای شرح ایده های خود از اصطلاحات و ثابت های کیهانی استفاده می کرد.

انیشتین فیلسوفِ فیزیکدان

تـأثیر انـیشتین بـر فـلسفه عـلم سده بیستم قابل مقایسه با تأثیر او بر فیزیک سده بیستم است و نقش او چندان کم اهمیت تر از نقش او در فیزیک نبود. فلسفه شخصی و خاص او در علم ترکیب اصیلی بود از عناصری کـه از مـنابعی مـانند مکتب نوکانتی، قراردادگرایی و تجربه گرایی منطقی استخراج نموده بود. ویژگی شاخص ایـن دیـدگاه او، تـرکیب نوینی بود که از واقع گرایی و شکلی از تجربه گرایی الهام می گرفت. از نکات مهم در ایـن بـاب ایـن است که شیوه تفکر فلسفی انیشتین ابتدا خود را در کارها و دست آوردهای فیزیکی وی نشان مـی دهـد و از طرف دیگر این تعاملات از آنجایی اهمیت دارند که بر اندیشه های دیگر فـلاسفه عـلم سده بیستم و به ویژه موریس شلیک و هانس رایشنباخ تأثیر داشته اند. اعتقاد انیشتین را دربـاره فـلسفه علم که آن را در چـند دهـه گفته است، می توان به یاری شواهدی از گفته های خود او که کم و بـیش هـمین موارد را تکرار نموده است، دریـافت. انیشتین این گونه شرح می دهد: مفاهیمی که ثابت می گردد در نظم بخشی مسایل کارآمد هستند به سادگی آنچنان مرجعیت و قدرت تأثیر گذاری و اتوریته ای پیـدا مـی نمایند که گاه فراموش می کنیم آنها منشأ زمینی دارند و آنها را به عنوان پدیده هایی غیر قابل جایگزینی به شمار می آوریم. بـنابراین آنـها خود را ضروریات اندیشه یا مـفاهیم اولیـه جا می اندازند و اغلب اوقات ممکن است راستا پیشرفت های علمی تحت تأثیر چنین اشتباهاتی سخت و صعب العبور گردد. به همین دلیل آنالیز و تـحلیل آنـها و نشان دادن شرایطی کـه در آن سـودمندی این مفاهیم مورد قضاوت نهاده شده است و به آن وابسته است و نحوه رشد و توسعه آنها در بیرون از فضای آزمون وقت گذرانی و کاری بی حاصل به شمار نمی رود. با این فرآیند است کـه آن اتـوریته و تحمیل مفاهیم شکسته می گردد و اگر نتوانند از پس مشروعیت آزمایی خویش، برآیند، کنار گذاشته می شوند. اگر کارآیی آنها در مواردی نادرست باشد، تصحیح می شوند یا با موارد جدید جایگزین مـی شـوند و گاه نـیز سیستم جدیدی بنا می گردد که ما به هر دلیل آن را بر اولی ترجیح می دهیم .

جنگ دنیای دوم

دهه 1940 میلادی دورانی بسیار غم بار برای انیشتین بود. فیزیک دانان در انتها این دهه، راهی برای استفاده از فرمول معروف انیشتین به منظور ساخت بمب اتم کشف کردند. آلبرت در 1920 میلادی کمی در این باره تحقیق نموده بود اما سریع احتمال آن را رد کرد. به هر حال در خلال سال های 1938 تا 1939، دانشمندانی همچون اوتو هان، فریتز استراسمن، لیز مایتنر و اوتو فریش، به این نتیجه رسیدند که شکافتن اتم اورانیوم، مقدار بسیار زیادی انرژی ساطع خواهد نمود. این یافته جامعه دنیای فیزیک را با شوکی عجیب روبه رو کرد. در 1939، لئو زیلارد دانشمند فیزیک، انیشتین را مجاب کرد تا در نامه ای به رییس جمهوری آمریکا یعنی فرانکلین دی. روزولت، او را مجبور به ساخت اتم کند. در نهایت این نامه با مشورت انیشتین نگاشته شد و پس از امضا توسط او به دست روزولت رسید. روزولت نیز در پاسخ به انیشتین گفت که انجمنی برای مطالعه تأثیرات اورانیوم تشکیل داده است. فراوری بمب اتم در آمریکا با نام پروژه منهتن پیگیری شد. همکاران انیشتین برای مشارکت در ساخت این بمب دعوت شدند اما او به عنوان فردی که فرمولش پایه گذار تمامی این فعالیت ها بود، هیچگاه به جریان فراوری دعوت نشد. در اسناد نظامی و محرمانه FBI آمده است که روحیه صلح طلبی و سابقه ضد جنگ آلبرت، مانع از دعوت او به جریان فراوری بمب می شد. حتی بعضی روسای رده بالای امنیت آمریکا خواهان اخراج او شدند که درخواست آنها توسط وزارت امور خارجه آمریکا رد شد. فعالیت های صلح طلبانه و حمایت از سیاهپوستان از اقدامات اساسی غیر علمی انیشتین هستند. نخستین بمب اتم زمانی به ژاپن شلیک شد که انیشتین در تعطیلات بود. او که از نتیجه تحقیقات علمی خود پشیمان و ناراحت بود به انجمن های بین المللی جلوگیری از ساخت سلاح های اتمی ملحق شد و انجمنی با نام انجمن اورژانسی دانشمندان اتمی تشکیل داد تا جلوی فراوری بدون کنترل بمب های اتمی را بگیرد. علاوه بر مقاومت در برابر فراوری بیشتر سلاح های اتمی، انیشتین در فعالیت های اجتماعی دیگر همچون حمایت از آفریقایی های آمریکا نقش داشت.

پایان آلبرت

اگرچه انیشتین در سال های بعدی کوشش های متعددی برای پیشرفت نظریه نسبیت عام داشت از بقیه جامعه فیزیک دور ماند. او مطالعات دقیقی روی کرم چاله ها، فوق ابعادها، احتمال سفر در زمان و وجود سیاه چاله ها و پیدایش دنیا انجام داد. نکته اصلی انزوای انیشتین در سال های انتهای عمرش، تمرکز بیش از حد بقیه جامعه دنیای فیزیک روی نظریه کوانتوم بود. آنها از اکتشافات جدید این علم در زمینه اتم ها و مولکول ها شگفت زده بودند و علاقه ای به کار در زمینه نسبیت نداشتند. البته انیشتین همکاری های جزیی با دانشمندان کوانتومی همچون نیلز بور نیز داشت اما به طور کامل از آن حمایت نمی کرد. او در سال های انتهای عمر خود مقاومت در برابر نظریه کوانتوم را رها کرد و کوشش کرد با اضافه کردن آن به نظریات نور و گرانش، نظریه میدانی وسیع تری توسعه دهد. انیشتین علاقه شدیدی به موسیقی داشت. او از پنج سالگی و با توصیه مادرش ویولن می نواخت و از نوجوانی به فراگیری هرچه بیشتر این هنر علاقه مند شد. موتزارت یکی از موسیقی دانان تأثیرگذار در زندگی انیشتین بود. او قطعات مختلف این اسطوره موسیقی را می نواخت و در تمام کشورهایی که زندگی می کرد، ویولن را به عنوان ابزاری جدانشدنی با خود به همراه داشت. انیشتین در جایی گفته بود که اگر فیزیک نمی خواند به طور قطع موسیقی دان می شد. پایان آلبرت انیشتین در 1955 میلادی دیده از دنیا فروبست. نظریه های کیهان شناسی او بارها از طریق ماهواره ها اثبات شده اند و بسیاری از فیزیک دانان کنونی در کوشش برای اثبات نظریه ای برای همه چیز انیشتین هستند.

گروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت را زا ما بخواهید.