توصیه هایی برای درمان بی اختیاری ادرار
به گزارش مجله سرگرمی، پزشکان می گویند ما می توانیم به مثانه خودمان بیاموزیم درست عمل کند و به این ترتیب، مشکل بی اختیار ادراری را حل کنیم. زمان بندی ادرارکردن، انجام تمرین های تقویت کننده عضلات کف لگن و استفاده از روش بیوفیدبک از جمله راه های آموزش کنترل مثانه و حل مشکل بی اختیاری ادراری است؛ مسئله ای که در میان زنان شیوع بیشتری دارد.

توصیه هایی برای درمان بی اختیاری ادرار
ترجمه: دکتر زهرا عباس پور تمیجانی
پزشکان می گویند ما می توانیم به مثانه خودمان بیاموزیم درست عمل کند و به این ترتیب، مشکل بی اختیار ادراری را حل کنیم. زمان بندی ادرارکردن، انجام تمرین های تقویت نماینده عضلات کف لگن و استفاده از روش بیوفیدبک از جمله راه های آموزش کنترل مثانه و حل مشکل بی اختیاری ادراری است؛ مسئله ای که در میان زنان شیوع بیشتری دارد.
بسیاری از خانم ها با استفاده از نوار بهداشتی، خود را با بی اختیاری ادراری جزئی یا گذرا تطبیق می دهند. اما اگر بی اختیاری ادراری به طور مکرر رخ دهد، ممکن است زندگی زن را مختل کند. زن مبتلا به بی اختیاری ادراری ممکن است مجبور گردد فعالیت هایش را طوری تنظیم کند که همواره نزدیک توالت باشد یا کار های مهم زندگی اش مانند ورزش، شرکت در رویدادهای اجتماعی و مسافرت را کنار بگذارد. اگر شما دچار این عارضه هستند، باید بدانید که در اغلب موارد، درمان های غیرجراحی می توانند بی اختیاری ادراری را به طور کامل درمان نمایند یا به طور قابل توجهی آن را کاهش دهند. یک راه چاره غیرجراحی که اغلب موفقیت آمیز است، آموزش کنترل مثانه است.
آموزش کنترل مثانه
پزشک برای آموزش کنترل مثانه، ابتدا کوشش می نماید علت بی اختیاری ادراری شما را پیدا کند. او ممکن است معاینه جسمی انجام دهد، سابقه پزشکی شما را بگیرد، در خصوص داروها یا مکمل هایی که مصرف کنید و سبک زندگی و فعالیت های تان سوال کند. بعلاوه ممکن است از شما بخواهد ثبت 48ساعته ادرار را انجام دهید؛ به این معنا که میزان مایعات مصرفی، زمان های ادرار کردن و موارد نشت ادرار را در طول این مدت ثبت کنید. بسیاری از متخصصان برای آغاز درمان تعلیم های کنترل مثانه را امتحان می نمایند.این تعلیم ها شامل آموزش ادرارکردن بر حسب یک برنامه زمان بندی شده، تمرین های عضلات کف لگن (تمرین های کجل) و گاهی بیوفیدبک (پسخوراند زیستی) است.
پزشک شما بعلاوه ممکن است در حین آموزش کنترل مثانه، برای شما دارو تجویز و توصیه کند میزان مصرف مایعات تان را به 6 تا 8 فنجان در روز از همه منابع محدود کنید.
تعلیم کنترل مثانه به خصوص برای بی اختیاری فوریتی (احساس احتیاج ناگهانی و شدید به ادرار کردن که گاهی با خارج شدن بی اختیار ادرار در راه رسیدن به توالت همراه است) مفید است. در جریان بی اختیاری فوریتی، عضله احاطه نماینده مثانه بسیار زودتر از زمان مناسب، منقبض می گردد و با وجود اینکه مثانه شما پر نیست، به مغزتان پیغام می دهد که باید به توالت بروید. ادرار کردن در پاسخ به این احتیاج فوری برای تخلیه ادرار، تنها مشکل را بدتر می نماید این کار به مثانه می آموزد که میزان کمتر و کمتری ادرار را نگهدارد. تمرین های کنترل مثانه به افزایش ظرفیت مثانه یاری می نماید.
بابرنامه ادرار کنید!
اساس تمرین های کنترل ادرار، تخلیه ادرار به صورت زمان بندی شده است؛ به این معنا که شما باید در یک زمان معین شده ادرار کنید، نه هر وقت که مثانه تان شما را به ادرار کردن وادار کند.برای تخلیه ادرار به طور زمان بندی شده این کارها را انجام دهید:
1.الگوی ادرارکردن تان را معین کنید: برای 1 یا 2 روز، زمان هایی که را ادرار می کنید و زمان هایی که در طول روز دچار نشت ادرار می شوید، ثبت کنید. اگر به تقاضای پزشک تان زمان های ادرار کردن را یادداشت نموده باشید، این اطلاعات را از قبل دارید.
2.یک فاصله زمانی را انتخاب کنید: معین کنید که به طور معمول چه مدت میان ادرار کردن های تان در طول روز فاصله وجود دارد. بر حسب میانگین این فاصله زمانی، یک زمان آغاز که 15 دقیقه از این میانگین طولانی تر است را انتخاب کنید. برای مثال اگر به طور معمول هر یک ساعت یک بار ادرار می کنید، فاصله زمانی انتخابی تان باید یک ساعت و 15 دقیقه باشد.
3.بر حسب ساعت ادرار کنید: در آغاز، مثانه تان را در اول صبح تخلیه کنید و دیگر این کار را انجام ندهید تا فاصله زمانی معین شده به خاتمه برسد. اگر زمان تخلیه ادرار فرا رسیده و هنوز حس احتیاج به ادرار کردن را ندارید، باز هم به توالت بروید. به یاد داشته باشید که در حال این آموزش به مثانه تان هستید که یک برنامه زمانی داشته باشد. اگر احتیاج به ادرار کردن پیش از رسیدن به زمان معین شده در شما بروز کرد، حداکثر کوشش تان را بکنید تا ادرارتان را نگهدارید. این کار ممکن است در ابتدا مشکل باشد، اما معمولا با تمرین کردن، شرایط تان بهبود پیدا می نماید. اگر میل به ادرار کردن در شما خیلی زیاد است، سعی کنید به طریقی حواس تان را به چیز دیگر معطوف کنید. تمرینات کجل (که در ادامه به آن خواهیم پرداخت) را انجام دهید، پاهای تان را ضربدری روی هم بگذارید، و بی حرکت بمانید یا به آرامی نفس بکشید و از 1 تا 4 بشمارید. به خودتان یادآوری کنید که مثانه تان به طور واقعی پر نیست. اگر نمی توانید برای 15 دقیقه بیش از زمان معمول ادرارکردن تان منتظر بمانید، ابتدا سعی کنید دست کم 5 دقیقه به این زمان اضافه کنید و بعد به آرامی به سوی توالت بروید.
4.فاصله زمانی را افزایش دهید: وقتی با فاصله زمانی ای که در ابتدا معین نموده اید، احساس راحتی کردید، و نشت ادراری نداشتید، برای رسیدن به این وضع ممکن است لازم باشد چند ساعت تا چند هفته زمان بگذارید. این زمان را 15 دقیقه دیگر افزایش دهید. این فرآیند را ادامه دهید و هر بار 15 دقیقه به فاصله زمانی میان ادرارکردن های تان بیفزایید. پس از چند هفته یا چند ماه ممکن است بتوانید فاصله زمانی تخلیه مثانه تان را به 3 تا 4 ساعت برسانید و احساس فوریت برای ادرار کردن و حملات بی اختیاری ادرار به شدت کاهش یابد. شب ها تمرینی انجام ندهید. هر موقع هنگام شب که احتیاج به ادرار کردن داشتید از بستر بعضیزید و به توالت بروید. تمرین های روزانه شما نهایتا آغاز به تاثیر گذاشتن بر الگوی کلی ادرار کردن تان می نماید و بنابراین در شب ها کمتر احتیاج به بلند شدن و تخلیه ادرار خواهید داشت.
تمرینات کجل
عضلات کف لگن، عضلاتی هستند که شما برای جلوگیری از خروج ادرار از مثانه از آنها استفاده می کنید ، بنابراین در نگهداری ادرار اهمیت دارند. انقباض این عضلات به عضله دترسور (عضله دیواره مثانه) پیغام می دهد تا ادرار را نگهدارد. شما می توانید با انجام این تمرین های کف لگن که به نام تمرین های کجل (نام پزشکی که در ابتدا آنها را توصیف کرد) این عضلات را تقویت و شرطی کنید.برای انجام تمرین ها، ابتدا لازم است عضلات کف لگن تان را پیدا کنید. وانمود کنید دارید سعی می کنید از خروج گاز روده تان جلوگیری کنید، و همزمان واژن خود را دور تامپون سفت کنید. در این حالت باید احساس انقباض بیشتر در پشت نسبت به جلو داشته باشید. عضلات شکم ، ساق پا یا باسن تان را سفت نکنید. هنگامی که محل عضلات کف لگن تان را یافتید، لازم است به طور مکرر آنها را سفت و شل کنید. هم انقباضات کوتاه مدت و هم درازمدت در این عضلات ایجاد کنید و بعد آنها را شل کنید.
انقباض های کوتاه مدت به صورت فشردن های سریع و بعد آزاد کردن عضلات است. تسلط پیدا کردن در انجام انقباض های طولانی مدت به تمرین بیشتری احتیاج خواهد داشت. با نگهداشتن عضلات به طور منقبض به مدت 3 تا 5 ثانیه آغاز کنید و به همین مدت در فواصل انقباض ها عضلات را شل نگهدارید. به تدریج سعی کنید مدت انقباض ها و فواصل میان آنها را به 10 ثانیه برسانید. سعی کنید در هر روز 30 تا 40 بار تمرین های کجل را انجام دهید و آنها را به دسته های 10تایی تقسیم کنید. می توانید 10 تمرین را پیش از برخاستن از بستر در صبح، 10 تمرین را پس ناهار، 10 تمرین را در عصر هنگام نشستن و 10 تمرین را پیش از خواب انجام دهید.
نظر کارشناس/ دکتر آریا جنابی
درمان بی اختیاری ادرار
در بسیاری از مواقع بی اختیاری ادرار می تواند به علت آسیب هایی ناشی از زایمان های مکرر یا زایمان های سخت ایجاد گردد و در نهایت این آسیب ها منجر به بی اختیاری ادرار در بیمار گردد.در این صورت، احتیاج است به جز عواملی مانند عفونت ادراری، کاهش حجم مثانه، بیماری های التهابی و آلرژیک که همگی می تواند منجر به شدت علایم بیماری گردد، سایر علل هم آنالیز گردد. سپس پس از اطمینان از نبود سایر علل می توان در جهت تقویت عضلات ناحیه لگن و مثانه ورزش هایی را برای بیمار توصیه کرد. انجام این ورزش ها، می تواند به افزایش قدرت عضلات ناحیه لگن و به ویژه عضلات مثانه منجر گردد و در بسیاری از موارد در بهبود تخلیه ادرار و برطرف علایم یاری نماینده باشد. اما توجه داشته باشید که حتما آنالیز سایر علل در برطرف بی اختیاری ادرار لازم است. حتی در مواقعی هم احتیاج است از روش های یوروداینامیک جهت آنالیز حرکات مثانه و چگونگی راهنمایی عصبی مثانه قبل از آغاز درمان استفاده گردد تا در بهبود علایم موثر باشد.
در صورتی که بی اختیاری ادرار به علت ضعف عضلات یا حرکات موزون مثانه باشد، انجام ورزش های مناسب که باعث تحریک عضلات اصلی مثانه و جداره شکم می گردد باعث افزایش تدریجی قدرت عضلات و حفظ قوام خواهد شد و علایم بیمار به تدریج رو به بهبودی خواهد رفت.
ورزش های لگنی، پیاده روی، شنا و فشار متقابل روی هر پا به منظور تقویت عضلات لگن و جلوگیری از بی اختیاری ادراری به زنان توصیه می گردد. نباید فراموش کنید که از انجام ورزش های سنگین به علت افزایش فشار بر کف لگن خودداری کنید. بعضی از حرکت های دیگر عبارتند از حرکات دراز و نشست که به سفت شدن عضلات قسمت زیر جداره شکم منجر می گردد که بهتر است به طور منظم و روزانه به مدت 10 دقیقه تکرار گردد. بعلاوه انجام حرکاتی که همراه با عضلات قسمت کمری باشد، هم باعث بهبود تخلیه ادرار و برطرف بی اختیاری در بیمار می گردد.
منبع:www.salamat.com
/ع
منبع: راسخونteroll.ir: مجله سرگرمی و تفریحی | مجله سفر، گردشگری و مسافرتی
huseynvahedi.ir: وبلاگ واحدی | من یک جهانگرد هستم
studiomerina.ir: استدیو مرینا، مجله خبری صنایع هنری، گردشگری، ورزشی و عملی