بهترین مناطق ایران برای سفر در پاییز کدامند؟ - مجله سرگرمی

مقاصد سفر پاییزی

گزینه سفر به شمال در تعطیلات کوتاه و یا خاتمه هفته همواره روی میز است، در حالیکه می توان مقاصد شگفت انگیز و در دسترس تری که از ازدحام جمعیت مسافران در امان مانده و جغرافیای دنج تری دارند را برای سفر پاییزی انتخاب کرد. برای سفر پاییزی باید مجهزتر بود و پیش از حرکت وضعیت آب و هوا را آنالیز کرد. برنامه ریزی قبل از سفر پاییزی و آگاهی از نوع وسایل حمل و نقل برای رسیدن به مقصد منتخب و اقامتگاه های آن، قطعا در مقرون به صرفه شدن هزینه های سفر مؤثر خواهد بود. در اینجا فهرستی از 10 مورد از بهترین مقاصد برای سفر پاییزی یا مقاصد سفر پاییزی پیشنهاد می شوند که شاید کمتر برای سفر در این فصل انتخاب شوند.

تبریز

برگ های پاییزی از سطح شهر تبریز جمع نمی گردد. فقط همین یک دلیل شاید کافی باشد تا این شهر سرد و کوهستانی را به گزینه ای برای سفر پاییزی تبدیل کند. تبریز با قدمتی بیش از 3500 سال که در دوره های مختلف تاریخی پایتخت ایران بوده و در عصر قاجار یکی از مهمترین و متجددترین شهرهای ایران شناخته می شد، چند سالی است به تدبیر و آگاهانه، به برق و زرق پاییز آراسته می گردد و گذرگاه توریستی آن که خیابان امام نام دارد، جان می دهد برای قدم زنی در آفتاب آرام این فصل. این خیابان بلند که خط ویژه اتوبوس سریع در آن کشیده شده و دسترسی به جاذبه های شهر را آسان نموده است. از تبریز که یکی از مقاصد سفر پاییزی بوده، حتی می توان راهی روستای کندوان شد و در دل کوه، خانه کرد و غروب سرخ پاییز را از بام آن به تماشا نشست. رفتن به تبریز آسان است، هم جاده ای و هم از راه آهن و هم با هواپیما می توان به پایتخت صفویان رسید. خوبی سفر به تبریز این است که حمل و نقل عمومی مناسب و قابل دسترسی برای گردشگران داشته و در شهر برای هر سلیقه ای اقامتگاه وجود دارد؛ از هتل های شیک گرفته تا خانه های اجاره ای.

بیرجند

پاییز در این شهر کویری که یکی از مقاصد سفر پاییزی بوده، به لطف کاج ها کمی معتدل است. بیرجند همچون تبریز رخت پاییزی نمی پوشد، اغلب این وقت سال دامن پیله دار سبز و طلایی اش را زیر نور بی رمق آفتاب می گستراند و پا در شنزارهای گرم فرو می برد. شهری که در دوره قاجارها اسم و رسم دارتر شد، همان موقع که نقش بارانداز ادویه را ایفا می کرد، ردپایی که هنوز هم در بازار سنتی بیرجند پیدا می گردد، در حجره های آغشته به رنگ و عطر زعفران، عناب و زرشک های سرخ. شهر با آنکه کویری است، اما در دلش باغ و عمارتی با معماری ایرانی که در یونسکو ثبت شده، جای گرفته است؛ باغ اکبریه. بیرجند قطار ندارد، اما تا مشهد یا طبس می توان ریلی سفر کرد و از آنجا راه زمینی را با اتوبوس یا سواری ادامه داد. آسان ترین راه سفر به بیرجند که یکی از مقاصد سفر پاییزی بوده، هم هواپیما است که البته هزینه سفر را گران تر می نماید. تعداد اقامتگاه ها در این شهر نیز زیاد نیست، اما می توان بومگردی مناسب در داخل شهر و روستاهای نزدیک آن پیدا کرد.

طبس

بیشتر شبیه گنج می ماند، شهری کویری اما سبز که با شروع فصل سرما، عطر ریحان، بهار نارنج و نخلستان های آن مدهوش نماینده می گردد. طبس قبلا جز استان یزد بود، اما چند سالی است به جغرافیای خراسان جنوبی پیوسته است. شهر را بیشتر با تاریخ سیاسی آن می شناسند، درحالی که پدیده های زمین شناسی، آن را به منطقه ای شگفت انگیز و بکر تبدیل نموده که گوشه هایی از آن مثل کال جنی با پدیده های زمین شناسی آمریکا مقایسه می گردد. خیابان اصلی شهر طبس به نخل و نارنج مزین بوده و هر خانه با یک نخل زینت داده شده است. سبزیجات معطر و خشک اصلی ترین سوغات این شهر است که به نان های محلی آن نیز طعم متفاوت می دهد. برای رفتن به طبس هم می توان از قطار استفاده کرد، هم هواپیما و هم اتوبوس و یا وسیله نقلیه شخصی.

سیرچ

پاییز بین شهر کویری کرمان و شهداد لانه نموده است. پیش از رسیدن به دروازهای گرمترین کویر ایران، آبادی سیرچ واقع شده که از کرمان حدود 60 کیلومتر فاصله دارد و از گذشته ییلاق کویرنشینان اطرافش بوده است. سیرچ نقطه تناقض در کرمان است، آبادی با انبوهی از درخت که تا گندم بریان حدود 50 کیلیومتر فاصله دارد، در حالیکه کوه های اطراف آن در زمستان از برف سفید می گردد. در دل سیرچ چند سرو قدمت دار زندگی می نمایند. برای رفتن به سیرچ، باید اول به کرمان رسید و از آنجا راهی شهداد شد و پیش از دیدن کلوت ها، در سیرچ متوقف شد. در کرمان و حتی شهداد، بومگردی های زیادی وجود داشته که قیمت های مناسبی هم دارند و می توان در یکی از این دو نقطه اقامت کرد.

نطنز

باغ شهری تاریخی که به کویر رنگ پاشید. نطنز تحفه ای است در میان جاده قدیم کاشان ـ اصفهان که آثار تاریخی پرشمار دارد. نطنز را به بهار و کوچه باغ هایش می شناسند، اما در پاییز آنقدر رنگ عوض می نماید که سرمای کوهستان کرکس هم مانع دیدارش نمی گردد. در سر راه نطنز می توان به روستای سرخ ابیانه و کویر متین آباد هم سری زد و در ادامه در شهر نطنز در کوچه باغ های افوشته قدم زد و شب را در یکی از اقامتگاه های بومی آن ماند و تاریخ قدمت دار را در یکی از بهترین مقاصد برای سفر پاییزی از نزدیک لمس کرد.

محلات

شهر بیشتر به بهار و گل هایش می نازد، اما فصل بی برگی، چهره ای دیگر از محلات به تصویر می کشد. چنارهای کهنسال با پس زمینه صخره ها، به پاییز این شهر اعتباری بخشیده که تا به حال کمتر به چشم آمده است. مردم بیشتر دوست دارند اردیبهشت در چشمه های آب معدنی این شهر که آغشته به عطر گل هاست، تنی بی آسایند، اما باید سفر به این مقصد شگفت انگیز که در بیشتر روزهای سال هوایی پاک و مطلوب دارد را در پاییز هم تجربه کرد، شاید بیشتر به خاطر کوچه باغ ها و در ختان چنار کهنسالش که جامه دیگری به تن می نمایند. محلات در استان مرکزی واقع شده و یکی از مقاصد سفر پاییزی به شمار می آید. شهر به واسطه چشمه های آبگرم، خانه ها و اقامتگاه هایی برای اجاره دارد و امکان شب مانی را مهیا می نماید.

تفرش

بازمانده ای از ساسانیان که نام دیرینش گبرش بود و در طول تاریخ، نامش بارها تغییر شکل داده است. شهر مشاهیری پروفسور محمود حسابی، عباس سحاب ـ کارتوگراف ـ، احمد پارسا ـ گیاه شناس و دکتر ابولقاسم بهرامی ـ میکروب شناس بیشتر برای سفرهای بهاری و تابستانه انتخاب می گردد، اما باغ ها و غارهای تفرش در پاییز مسافران را نیز فرا می خواند. تفرش، شهر تکیه هایی به قدمت چند صد سال و شهره به هنر آیینی تعزیه است. به شهر نامداران و مشاهیر از اتوبان تهران ـ ساوه و اراک ـ آشتیان می توان متصل شد. تفرش را بدون تماشای روستاهای اطراف که هویت بخش اصلی آن هستند، نباید ترک کرد. در ادامه حتی می توان راهی تالاب میقان شد و به نظاره پرندگان در یکی از بهترین مقاصد برای سفر پاییزی مهاجر نشست.

قزوین

پایتخت ایران در ادوار مختلف تاریخی در پاییز آنچنان دلفریب می گردد که نمی توان بر آن چشم بست. باف های کهن قزوین همچون دامنی زرین چنان گسترده شده اند که به حاشیه شهر رسیده اند. قزوین با آنکه شهری قدمت دار است، اما خیلی دیر در راستا گردشگران نهاده شد، هرچند حالا مقصدی شده برای تورهای یک روزه. عمارت های قجری قزوین که باغ ها ایرانی آن ها را در آغوش کشیده اند در پاییز دیدنی تر اند، رنگ آجری آن ها زیر نور آفتاب کم رمق پاییز طلایی تر می گردد. همان رنگی که در طبیعت ایران غالب تر است. قزوین را باید در هوای مطلوب پاییز دید، درباره سرنوشت این شهر باستانی هم کلام شد و در میانه روز هم میهمانی کوچکی گرفت تا طعم قیمه نثار و باقلوای قزوینی را چشید. بعد از قزوین می توان راه دریاچه الموت را پیش گرفت که در این فصل سال به تابلویی هزار رنگ می ماند و بعد هم در خانه های روستایی آن شبی را سپری کرد.

بلده

در دامنه البرز، پیش از رسیدن به زادگاه نیما یوشیج، شهری است در حاشیه رودی کم خروش با سپیدارهای سر به فلک کشیده که هنوز هم از دوره صفویه و قاجار آثاری انگشت شمار دارد و مردمانش بیشتر به ساکنان فصلی تبدیل شده اند که بهار و تابستان در هوای دلچسب بلده ییلاق می نمایند. بلده را باید در پاییز دید، آن هنگام که سپیدارهای رعنا کلاه نارنجی و سرخ به سر می گذارند. در راستا بلده، روستاهای متعددی وجود داشته که هر کدام اثری تاریخی و یا طبیعی برای دیدن دارند. در بام بلده، قلعه ای مخروبه مشرف به شهر وجود دارد که آن را قلعه پولاد یا بلده می نامند. بعضی باستان شناسان قدمت آن را تا 700 سال تخمین زده اند. از قبرستان شهر قلعه به خوبی دیده می گردد. در قبرستان هم یک آرامگاه قدیمی وجود دارد که محلی ها روایت های مختلفی از قدمت آن تعریف می نمایند. اگرچه بیشتر ساکنان، زمین های بخش بلده و آبادی های آن را به واسطه نزدیکی به پایتخت، با قیمت گزاف معامله می نمایند، اما کوهستانی بودن منطقه مانع از هجوم ویلاسازی های لجام گسیخته شده و باغ ها و مزارع در حاشیه رودخانه و در دامنه کوهستان هنوز حفظ و طبیعت آن کمتر دستخوش تغییر شد.

دورود

پرآب است و تاریخی و به واسطه راه آهن و بزرگراه های شمال ـ جنوب و شرق به غرب، دسترسی به آن، بسیار آسان است. در زمان قاجار نامش را از تلاقی دو رودخانه تیره و ماربره گرفت. موقعیت جغرافیایی دورود و همجواری آن با اشترانکوه، طبیعت بی نظیری را در این منطقه پدید آورده که به انضمام تاریخ چند هزار ساله اش، آن را در فهرست مناطقی که باید دید، قرار می دهد. دورود شهر تپه های تاریخی است و به واسطه قدمتی که داشته محل مراجعه حفاران غیرمجاز بسیاری هم بوده تا آنجا که گاه سبب خیر شده و به کشف دهکده هایی با بیش از هفت هزار سال قدمت، منجر شده اند. بعضی آثار این منطقه با دوره نوسنگی و عصر مس هم دوره اند. آنچه دورود را شاخص تر از سایر مناطق استان لرستان می نماید، طبیعت بکر آن است؛ دریاچه کریستالی گهر که در منطقه حفاظت شده اشترانکوه واقع شده و در حاشیه آن می توان کمپ کرد، از جمله جاذبه های طبیعی شناخته شده دورود است. هر ایستگاه راه آهن در منطقه دورود به آبشار، چشمه و یا کوهی ختم می گردد. برای اقامت در این منطقه می توان از خانه های روستایی استفاده کرد. البته باید توجه داشت که تعداد بومگردی ها و اقامتگاه های رسمی در این منطقه بسیار کم هستند.

منبع: ایسنا

pariha.com: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.

dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله سرگرمی و گردشگری