با تنهایی ات حرف بزن - مجله سرگرمی

در این میان شاعران زن نیز تاریخ ساز این بخش از ادبیات بوده اند، از غزل های ناب مستوره اردلان تا زمزمه های شعری ژیلا حسینی و ترانه های سیمین چایچی از گره های زندگی در شعر کلثوم عثمانپور تا مسائل زن امروز در شعرهای ناهید عرجونی، سروده های به یادماندنی و آثار درخور چه به زبان کُردی یا فارسی به جا گذاشته اند. شکل گیری ادبی و سرودن شعر ناهید حسین پناهی هم در ادامه همین فضا و جریان شعری دیده شده است. شعرهایی که سال ها پراکنده زندگی می کرد تا بالاخره به هیات و شکل کتاب درآمد. حسین پناهی(متولد سال 1357 سنندج) اکنون دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد ادبیات فارسی دانشگاه کردستان است. گفت وگو با وی به بهانه چاپ کتاب با تنهایی ات حرف بزن است که در ادامه می آید.

• شعر چگونه به زندگی تان راه یافت و اولین آشنایی تان با شعر از کجا شروع شد؟

از همان دوران دبستان علاقه زیادی به خواندن و حفظ کردن شعر داشتم و گاهی پای برگه های امتحانی چیزهایی برای معلمینم می نوشتم که بعدها فهمیدم اسمش نظم پردازی است. حس جداگانه ای که من را دربرگرفته بود و فکر نمی کردم که این هم یک نوع بازی است؛ نوعی بازی که حداقل حتی لذت بردن ازش متفاوت با دیگر حس هایم بود. سال ها سپری می شد و این علاقه روز به روز بیشتر شکل می گرفت و من را احاطه می کرد تا این که سال سوم دبیرستان، به اصرار دوستانم در یک مسابقات شعر دانش آموزی شرکت کردم و در کمال ناباوری پیروز به کسب مقام استانی و بعد هم مسابقات کشوری شدم. سال 74 به انجمن ادبی جوان دعوت شدم و شعر شد همراه زندگی ام.

• چه وقت احساس کردید شعر را جدی گرفته اید و وارد یک فضای ادبی با نام و نشان ناهید حسین پناهی شده اید؟

دبیات و به ویژه شعر همواره برایم جدی بوده و هست، اما با شروع فعالیتم در انجمن ادبی جوان و شرکت در جشنواره های متعدد دانشجویی و آشنایی با دوستان شاعر شهرهای دیگر و حضور در محافل ادبی آنها، ناهید حسین پناهی و احساساتش بیشتر برایم عیان شد و بیشتر از گذشته هایمان با وی احساس نزدیکی کردم.

• اگر شعر به دنبال روایت مفاهیمی از زندگی است، شما در شعر بیشتر چه مفاهیمی را دنبال می کنید؟

به نظر من شعر خود زندگی است و زندگی شعری است که هر کس با ذوق و قریحه خودش آن را می سراید و روایت می نماید. شعر من به واسطه زن بودنم، حول احساسات زنانه و درگیری های زن با خودش و دنیای پیرامونش می چرخد و عشق درونمایه آن چیزی است که در من به نام شعر متبلور می گردد.

• تنهایی عنوان اولین کتاب شعرتان است و اولین شعر کتابتان هم با تنهایی شروع می گردد، این مفهوم را در چه فضایی و با چه تصویری در شعرهایتان می سازید؟

البته عنوان شعرم همان طوری که گفتم با تنهایی ات حرف بزن است نه تنهایی. فکر کنم این حس که آدم تنهایی اش را در جایگاه مقابلش بنشاند، در چشمانش خیره گردد و هزار راز مگو را از زبانش بشنود، بین تمام آدم ها مشترک است و تنهایی محصول تمام لحظه هایی است که آدم خودش را و احساسش را بین این همه ازدحام و این همه رنگ غمگین حس می نماید.

• شما یک شعر تازه را چگونه شروع می کنید؛ جوشش یک تصویر و انتشار آن یا ساختن یک مفهوم برای شعر؟

به نظرم هیچ شعری جوشش محض نیست. گاهی تصویری می بینی و جرقه ای در ذهن و روحت اتفاق می افتد و همین می گردد شروع نوشتن و بعد هم آنچه از قبل در درونت آماده داری راهش را از لابه لای احساساتت باز می نماید و می چسبد به همان جرقه و...

• مجموعه با تنهایی ات حرف بزن دربرگیرنده 36 شعر کوتاه و بلند است که تاریخ بیشتر شعرها سال 92 و چند شعری هم از گذشته (سال های 6- 75) است، آیا یک فاصله طولانی را بدون شعر به سر بردید، اثری نداشتید؟

بله؛ درست متوجه شده اید. متأسفانه چند سال شعر در من سکوت کرد، حتی حضورش را در یک تک بیت هم از من دریغ کرد. دلیلش را هیچ وقت نفهمیدم؛ اما سال 91 - 92 بعد از این که دوباره به انجمن ادبی دعوت شدم و در فضای ادبیات قرار گرفتم، دوباره شعر رخ نمود و دوستی بی دریغش را البته در چهره های سپید و تازه از سر گرفت.

• ادامه شعر زنی شاعر که صدایش در شعرهای این مجموعه شنیده می گردد به کجا می انجامد؟

این زن با شعر زندگی می نماید و از هر فرصتی استفاده می نماید که با این شریک لحظه های تازه ای را کشف کند. اصلاً این زن حنجره الهه ای است که درونش آواز می خواند و تا زمانی که این الهه صدایش را دریغ نکند، شعر این زن ادامه می یابد.

• مسئولان در برابر قشر شاعران جامعه چه مسئولیتی دارند؟

ادبیات و به ویژه شعر همواره نیازمند حمایت بوده است. این که به آنچه از درونت می جوشد احترام گذاشته گردد و کسی زنجیر به پای واژه ها و احساس شاعر نبندد و اجازه بدهد شعر قد بکشد. شعر خودش راهش را پیدا می نماید و می بالد و سلول های مرده را هم زنده می نماید و پیرامونش سرزمینی می سازد به وسعت درون آدمی که آرامشش سرزمین های مجاور را هم در برمی گیرد.

• شعری از ناهید حسین پناهی

از کتاب با تنهایی ات حرف بزن

بی خیال سال های باران

و جاده هایی که دراز کشیده اند

بین دیدارهایمان

لبخندهایت را می شمرم

تا خوابم ببرد

تو هرچه می خواهی

با تنهایی ات حرف بزن

من با خیالت

شلوغ ترین جای جهانم...

ak3fa.ir: مجله عکسفا، عکسها و رویدادهای اخیر دنیا

sanaye-90.ir: صنایع 90 | مجله خبری و تحلیلی صنایع