ابزار تحریمی علیه ایران صنعت نفت آمریکا را زمین زد - مجله سرگرمی

به گزارش گروه مالی خبرنگاران، ارقام منفی برای نفت تگزاس آمریکا همگان را به حیرت واداشت، فروشنده نفت آمریکای حاضر است حتی پولی به خریدار بپردازد که بیاید و نفتش را ببرد ولی امان از دوران کرونایی که حتی این امکان را از آنها سلب میکند، اما کمی به قبلتر برگردیم زمانی که آمریکا با ترتیبات خاصی در جستجوی اقدامات تنبیهی علیه ایران بود، سازوکار این تحریم ها البته جای آنالیز دارد، در این یادداشت به سیر تاریخی میپردازیم و در آن آمریکا با ایجاد یک مختصات جدید در بازارهای نفت دنیای یک منجلاب برای اقتصاد داخلی خود درست کرد. فهم قیمت های منفی کنونی را باید در سالها جنگ اقتصاد سیاسی عظیم ایران و آمریکا فهمید.

پارادیم های انرژی در بازار نفت 7 دهه اخیر

میتوان دوره های مختلف انرژی در دنیا را در دوره های ذیل خلاصه کرد؛

1. از جنگ دنیای دوم تا 1970 که تصور می شد نفت فراوان است و رشد آن متناسب با رشد مالی و غولهای نفتی می توانند نفت کافی فراوری نمایند.
2. از 1970 تا حدود 2009 که تصور می شد نفت محدود و رو به زوال است و در نتیجه با کمیابی آن روبرویم.
3. از 2009 که تصور می گردد نفت فراوان است.

عرضه سهام آرامکو، دو مرحله کاهش سطح فراوری اوپک، حمله به البقیق یا موارد متعددی که در 2019 اتفاق افتادند هر کدام در دهه های پیش میتوانست قیمت نفت را با جهش فوق العاده ای روبرو نمایند، لکن این امر محقق نشد، همه شواهد نشان میداد که بازار انرژی از فاز کمیابی به فاز فراوانی وارد شده است.

تا اینجای کار رفتار بازار چنین به همه نشان میداد که در حال لمس شدن در رابطه با هر شوک و اتفاقی است، ولی سوال اینجاست که چگونه این لمس شدگی برای بازار رخ داد؟ پاسخ را باید از سال 2009 به بعد و تلاشهای آمریکا برای ورود به یک بازار دنیای نفت جستجو کرد.

مکانیسم تحریمی آمریکا علیه ایران در بازار نفت

آمریکا با علم به اینکه نفت چشم اسفندیار ایران است، از سالها پیش یک سازوکار درونی را برای خود تهیه کردند تا بتوانند ایران را از این بازار به در نمایند در سبک تحریمی آمریکا همزمان با اعمال فشار برای قطع روزنه های تنفس اقتصاد کشور هدف به منظور حفظ منافع کشور ثالث، آمریکا جریان­های تجاری خود را جایگزین این قطع رابطه میکرد، به عنوان مثال آمریکا با از دور بیرون کردن نفت ایران به مرور(که با اعلام مهلت­های تحریمی همراه بود) نفت شیل خود را جایگزین نفت ایران در بازارها کرد.

وقتی آمریکا از جایی که فکرش را نمیکرد ضربه خورد 1

ورود آمریکا به بازار دنیای البته به مذاق حتی عربستان هم خوش نیامد، داستان از این قرار بود که ورود آمریکا به بازار یک فاز از فراوانی را به بازارها القا میکرد، زمانی که بازار فراوانی نفت را به خود میدید دائما قیمت کاهش پیدا میکرد، اوپک برای جبران اوپک پلاس را تشکیل داد تا فراوری نفت کاهش یابد، ولی اتفاقی که می افتاد این بود که حرص و طمع آمریکایی ها تمامی نداشت، آنها سهم بالاتری از بازار را میخواستند، در نتیجه عربستان و روسیه میدیدند که هر چه کاهش فراوری را رقم میزنند سهمشان از بازار نیز کاهش می یابد و این سهم به آمریکا تقدیم میگردد.

وقتی آمریکا از جایی که فکرش را نمیکرد ضربه خورد 2

ترامپ برای اینکه این حرص تمامیت خواهانه صنایع نفتی خود را ارضا کند پا را فراتر گذاشته و بسیاری از موانع پیش روی آنها را بر میداشت، از جمله به این شرکتها اجازه داده شد تا پساب های خود را در چاههای عمیق بریزند و از شر این هم خلاصی یابند، با این وجود نفت شیل همچنان برای فراوریش حدود 20 تا 30 دلار(بنابر روایت ها و محاسبات مختلف) هزینه فراوری داشت و همین هم شد پاشنه آشیل این صنایع؛ با کاهش قیمت نفت به قیمتهای زیر 30 دلار صنعت شیل آمریکا نیز با مسائل عمده روبرو شد، مسئله جالب این بود که شرکتهای شیل عمدتا شرکتهایی خرد و متوسط هستند و از این لحاظ شنمایندگی بالایی در مقابل شوک ها پیدا مینمایند.

در خبرها آمده است بانک های جی پی مورگان چیس اند کو، ولز فارگو اند کو، بانک امریکا کورپ و سیتی گورپ هر یک سرگرم تاسیس شرکت های مستقل هستند تا کنترل دارایی های نفت و گازی که مصادره می نمایند را به آن ها بسپارند.

شرکت های نفت شیل آمریکا به شدت به وام ها متکی بودند و اکنون که تقاضا برای نفت به شدت افت نموده و قیمت ها سقوط نموده اند و شانس بسیاری از آن ها را برای دوام آوردن به صفر تقلیل داده است، با بدترین شرایط ممکن روبرو شده اند و حتی توافق اخیر فراورینمایندگان گروه اوپک پلاس برای کاهش چشمگیر فراوری نفت نمی تواند به نجات آن ها یاری کند.

این شرایط با توجه به این حقیقت که چاه های جدید بازدهی کمتر از حد انتظاری خواهند داشت، تشدید شده است. بانک ها برای دادن وام های بیشتر به صنعت نفت شیل چند ماه پیش از این که اوضاع وخامت بیشتری پیدا کند، محتاط شده بودند. اکنون بازپرداخت بیش از 200 میلیارد دلار بدهی که شرکت های نفت شیل با دارایی هایشان ضمانت نموده اند، خارج از توان آن هاست و بسیاری از این شرکت ها در آستانه ورشکستگی قرار دارند.

فاز فراوانی نفت آمریکا را زمین میزند

دلیل عمده قیمت منفی نفت آمریکا این بود که تمام ذخایر نفتی این کشور(حتی لوله های انتقال) به حداکثر ظرفیت خود رسیدند و دیگر جایی برای ذخیره سازی وجود نداشت، توقف فراوری نفت توسط چاههای نفت نیز امر ساده ای نیست و هزینه بر است، واقعیت امر این بود که از حدود 770 تانکر نفت عظیم موجود در دنیا 170 تانکر هم اکنون به عنوان ذخایر روی دریا توسط دلالان بازار نفت مورد استفاده قرار میگیرند تا در زمان مقتضی فروخته شوند، سایر تانکرها نیز در حداکثر ظرفیت خود هستند، در این میان تنها این چین است که گویا ذخایر خالی دارد.

عربستان در ماه جاری اقدام به ارسال 20 تانکر نفتکش عظیم مقیاس حاوی 40 میلیون بشکه نفت به آمریکا نموده که این میزان 7 برابر رقم ماهانه در شرایط عادی است، این محموله در ماه آینده (می 2020) به خلیج مکزیک رسیده و به جامانده مخازن نفت آمریکا را پر خواهد نمود و باعث تعطیلی چاههای نفت ایالت تگزاس و داکوتای شمالی خواهد شد!

به نظر میرسد صنعت نفت آمریکا با ادامه پیدا کردن این شرایط دیگر باید از هستی ساقط گردد. توان این کشور دیگر مانند سابق نیست و قدرت ائتلاف سازی او به زوال رفته است، چنانکه فراورینمایندگان نفت هم اکنون لابی های گسترده ای را با عربستان و سایرین انجام میدهند ولی فایده ای ندارد.

منبع: راهبرد معاصر

mastanehtoline.ir: مجله مستانه، وبگاه گفتگو و انجمن بحث و تبادل نظر

kulu.ir: کولو: مجله جاذبه های گردشگری ایران

cicagraphic.ir: مجله گرافیک | همه چیز درباره طراحی بصری و گرافیکی