گراند کانال؛ شاهراهی در قلب ونیز

به گزارش مجله سرگرمی، گراند کانال، شاهراه آبی ونیز، نه تنها به عنوان یکی از اصلی‌ترین مسیرهای حمل و نقل شهری شناخته می‌شود، بلکه به‌عنوان یک نماد فرهنگی و تاریخی نیز جایگاه ویژه‌ای دارد. این کانال بزرگ که از میان شهر ونیز عبور می‌کند، با کانال‌های کوچک‌تر و بسیاری از ساختمان‌های تاریخی و فرهنگی مرتبط است. هر گوشه از این شاهراه آبی، داستان‌هایی از گذشته و حال شهر را در خود جای داده است. در این مقاله به بررسی نقش گراند کانال در زندگی روزمره ونیزی‌ها، معماری‌های برجسته در دو سوی آن و پل‌های معروفی که این کانال را قطع می‌کنند، خواهیم پرداخت.

گراند کانال؛ شاهراهی در قلب ونیز

برای دریافت مشاوره و خدمات تخصصی گردشگری و سفر به سراسر دنیا با bestcanadatours.com مجری مستقیم تورهای مسافرتی و گردشگری همراه باشید.

گراند کانال ونیز، راه آبی اصلی شهر ونیز در ایتالیا است که به شکل S برعکس از کلیسای سنت موراکو تا کلیسای سانتا کیارا امتداد داشته و شهر را به دو بخش تقسیم می کند. حمل و نقل در ونیز از طریق اتوبوس ها و تاکسی های آبی انجام می شود و گردشگر ها با استفاده از قایق های دراز و باریکی به نام گوندولا در کانال گشت و گذار می کنند. این کانال آبی زیبا 3,000 متر طول، بین 30 تا 70 متر عرض و حدود 5 متر عمق دارد.

گراند کانال، نقاط مختلف شهر را با کانال های کوچک تر به هم متصل می کند و بخش بزرگی از حمل و نقل شهری از طریق همین کانال ها انجام می شود. جالب است بدانید که استفاده از خودرو در بیشتر بخش های شهر ونیز ممنوع است. پلیس، آتش نشانی و اورژانس بیمارستان با قایق های تندرو و مجهزی به نام سیرن در سرتاسر کانال تردد می کنند و کرجی ها هم مسئولیت تحویل کالا در سطح شهر را بر عهده دارند. ارتباط میان ونیزی ها و این شاهراه آبی حتی در زمان مرگ هم قطع نمی شود. شما می توانید کرجی های مخصوص مراسم تدفین را ببینید که مردگان را به جزیره سن میکله واقع در شمال شرقی شهر منتقل می کنند.

این جزیره از اوایل قرن نوزدهم محل بزرگ ترین قبرستان ونیزی ها بوده است. در هر دو سوی گراند کانال ونیز هتل ها، کلیساها و ساختمان های با شکوهی به سبک معماری رومی، گوتیک و رنسانس به چشم می خورد. گرچه نمونه های کمی از سبک های اولیه باقی مانده است اما تلاش شده است تا برخی از قصر های مشهور ونیز حفظ و بازسازی شوند. قصر سانتا سوفیا که در قرن پانزدهم میلادی برای خاندان برجسته کنتارینی ساخته شده است، در اواخر قرن بیستم به طور گسترده ای بازسازی شد و یکی از خیره کننده ترین مناظر گراند کانال ونیز است.

کاخ پزارو (Palazzo Pesaro)، نمونه ی بارزی از معماری به سبک کلاسیک است. این قصر که سه دهه پس از مرگ طراح اصلی آن، بالتاسار لونگنا در سال 1710 میلادی به اتمام رسید، اکنون مکان گالری بین المللی هنر مدرن و موزه هنرهای شرقی ونیز است. در زیر تصویر قصر سانتا سوفیا را مشاهده می کنید.

بر روی گراند کانال چهار پل وجود دارد. قدیمی ترین و مشهورترین آنها، پل ریالتو است. این پل در اواخر قرن شانزده میلادی و توسط آنتونیو دا پونته طراحی شده و تقریباً در نقطه وسط کانال قرار گرفته است. پل دیگر که آکادمیا نام دارد در میانه قرن نوزدهم میلادی و بر روی پایانه شرقی کانال ساخته شد تا تردد عابرین پیاده راحت تر شود. در سال 1932، این پل با یک پل چوبی جایگزین شد. در ابتدا قرار بود پل چوبی به صورت موقت در آنجا قرار بگیرد اما بعدها آن را با فولاد تقویت کردند تا عملکرد و دوام بهتری داشته باشد.

در همان سال، پل اسکالزی در پایانه غربی کانال ساخته شد تا دسترسی آسان تری به ایستگاه راه آهن شهر فراهم شود. بیش از 70 سال بعد، پل کانستیتوسیون که توسط مهندس اسپانیایی سانتیاگو کالاتراوا طراحی شده بود، بهره برداری شد. این پل در بخش غربی پل اسکالتزی قرار داشت و ایستگاه قطار را به پایانه اتوبوس ها و مجتمع پارکینگ واقع در میدان رم متصل می کرد. در زیر نمایی از پل ریالتو را مشاهده می کنید.

ارتباط زندگی روزمره ونیزی‌ها با گراند کانال

گراند کانال به‌عنوان شاهراه اصلی شهر ونیز، نقش حیاتی در حمل و نقل شهری ایفا می‌کند. ونیزی‌ها از قدیم تا به امروز برای جابه‌جایی خود و کالاهایشان از این کانال استفاده می‌کنند. حتی خدمات ضروری مانند پلیس، آتش‌نشانی و اورژانس با استفاده از قایق‌های سریع و مجهز، در این کانال انجام می‌شود. این امر نشان می‌دهد که زندگی روزمره ونیزی‌ها به شدت با این شاهراه آبی گره خورده است.

ممنوعیت استفاده از خودرو و جایگاه قایق‌ها

در بسیاری از مناطق ونیز، استفاده از خودرو ممنوع است، و این تصمیم نه تنها برای حفظ محیط زیست بلکه به دلیل ساختار خاص شهری نیز اتخاذ شده است. قایق‌ها، نقش خودروها را در ونیز ایفا می‌کنند و علاوه بر حمل‌ونقل عمومی، وظیفه تحویل کالاها و خدمات اورژانسی را نیز بر عهده دارند.

ارتباط مرگ و زندگی ونیزی‌ها با کانال

حتی در زمان مرگ، ونیزی‌ها ارتباط خود با گراند کانال را حفظ می‌کنند. قایق‌های مخصوص مراسم تدفین، مردگان را به جزیره سن میکله که بزرگ‌ترین قبرستان ونیز است، منتقل می‌کنند. این جزیره از اوایل قرن نوزدهم به محل اصلی دفن ونیزی‌ها تبدیل شده و به‌عنوان نمادی از پیوند عمیق ونیزی‌ها با آب و دریا شناخته می‌شود.

معماری تاریخی در دو سوی گراند کانال

دو سوی گراند کانال ونیز پر از هتل‌ها، کلیساها و ساختمان‌های با شکوهی است که بازتاب‌دهنده‌ی سبک‌های معماری مختلف از جمله رومی، گوتیک و رنسانس هستند. هرکدام از این ساختمان‌ها نه تنها از لحاظ معماری جذابیت دارند، بلکه تاریخ و فرهنگ ونیز را نیز به نمایش می‌گذارند.

قصر سانتا سوفیا: میراث خاندان کنتارینی

قصر سانتا سوفیا یکی از بارزترین نمونه‌های معماری ونیز است. این قصر در قرن پانزدهم میلادی برای خاندان برجسته کنتارینی ساخته شد و در اواخر قرن بیستم به‌طور گسترده‌ای بازسازی گردید. بازسازی‌های انجام شده، آن را به یکی از خیره‌کننده‌ترین مناظر گراند کانال تبدیل کرده است.

قصر پزارو و جایگاه آن در فرهنگ هنری ونیز

قصر پزارو که به عنوان یکی از نمادهای معماری کلاسیک شناخته می‌شود، نقش مهمی در فرهنگ هنری ونیز ایفا می‌کند. این قصر در سال 1710 میلادی تکمیل شد و اکنون میزبان گالری بین‌المللی هنر مدرن و موزه هنرهای شرقی ونیز است. این مکان‌ها نه تنها آثار هنری برجسته‌ای را به نمایش می‌گذارند، بلکه نشان‌دهنده‌ی تداوم و پیشرفت هنر در این شهر تاریخی هستند.

پل ریالتو: قدیمی‌ترین پل گراند کانال

پل ریالتو به عنوان قدیمی‌ترین و مشهورترین پل بر روی گراند کانال، نماد دیگری از تاریخ ونیز است. این پل در اواخر قرن شانزدهم میلادی توسط آنتونیو دا پونته طراحی شده و تقریباً در نقطه وسط کانال قرار گرفته است. این پل نه تنها به لحاظ معماری چشمگیر است، بلکه یکی از پرترددترین نقاط ونیز نیز محسوب می‌شود.

پل آکادمیا: تسهیل تردد عابرین پیاده

پل آکادمیا که در میانه قرن نوزدهم میلادی ساخته شد، نقش مهمی در تسهیل تردد عابرین پیاده ایفا می‌کند. این پل که در ابتدا به‌صورت موقت ساخته شده بود، بعدها با استفاده از فولاد تقویت شد و به یکی از نقاط مهم ارتباطی شهر تبدیل گردید.

پل اسکالزی: اتصال ایستگاه راه‌آهن به گراند کانال

پل اسکالزی که در پایانه غربی کانال ساخته شد، دسترسی آسان‌تری به ایستگاه راه‌آهن شهر فراهم کرد. این پل که در سال 1932 میلادی ساخته شد، یکی از مهم‌ترین پل‌های ونیز است که نقش حیاتی در حمل و نقل عمومی شهر دارد.

پل کانستیتوسیون: پیوندی میان گذشته و حال

پل کانستیتوسیون که توسط مهندس اسپانیایی سانتیاگو کالاتراوا طراحی شده است، نمادی از پیوند میان گذشته و حال ونیز است. این پل که در سال 2008 به بهره‌برداری رسید، ایستگاه قطار را به پایانه اتوبوس‌ها و مجتمع پارکینگ واقع در میدان رم متصل می‌کند.

سخن پایانی

گراند کانال ونیز نه تنها یک شاهراه آبی بلکه قلب تپنده تاریخ، فرهنگ و زندگی روزمره ونیزی‌هاست. هر پل و ساختمان در دو سوی این کانال، داستان‌های بی‌شماری از قرن‌ها تاریخ و تحول را در خود نهفته دارد. ارتباط عمیق ونیزی‌ها با آب و دریا، در هر گوشه این شهر دیده می‌شود، و گراند کانال نمادی از این پیوند ناگسستنی است. ونیز با حفظ و نگهداری این میراث تاریخی، همچنان به عنوان یکی از شگفت‌انگیزترین شهرهای جهان شناخته می‌شود.

انتشار: 10 شهریور 1403 بروزرسانی: 10 شهریور 1403 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 127111

به "گراند کانال؛ شاهراهی در قلب ونیز" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "گراند کانال؛ شاهراهی در قلب ونیز"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید