والدین مطلع؛ فرزندان دلخواه
به گزارش مجله سرگرمی، خبرنگاران/کردستان این نکته را همواره به یاد داشته باشید، همسایه ها و فامیل ممکن است آدم های قابل اعتمادی باشند، اما مشاوران خوبی نیستند که ما مسائل فرزندان مان را به آن ها بگوییم؛ زیرا رسیدگی به مسائل فرزندان احتیاج به تخصصی دارد که در حیطه کار هر کسی نیست.

کتاب والدین مطلع، فرزندان دلخواه به قلم سید محمدرضا پیغمبری ضمن معرفی اصول صحیح تربیت کودک بر مبنای فرهنگ جامعه برای مربیان و والدین، به سوالات اغلب خانواده ها در خصوص رفتارهای بچه ها نیز پاسخ داده است.
در بخشی از کتاب والدین مطلع، فرزندان دلخواه می خوانیم:
اعتماد به نفس مقوله ای است که در مستقل سازی نقش مهمی دارد؛ یعنی این که فرد به نیروهای درونی خودش جهت انجام کاری اطمینان پیدا کند و ارزش خود را بداند، اما متأسفانه خانواده ها گاهی با رفتارهای خود به این موضوع لطمه می زنند.
چهار حیطه ای که به اعتماد به نفس فرزندان ما یاری می نماید عبارتند از:
الف) رضایت از خود در خانواده: وقتی فرد از منحصر به فرد بودن خود در خانواده، بدون مقایسه با دیگر افراد، اطمینان داشته باشد، می توان گفت اعتماد به نفس خوبی دارد، اگر در خانواده به او محبت بی قید و شرط داشته باشیم و او را همین گونه که هست، بپذیریم به اعتماد به نفس او یاری نموده ایم.
ب) رضایت از خود: شکل ظاهری هر فرد یاری بسیاری به اعتماد به نفس او می نماید، چنان چه یکی از روش های کسب شخصیت و مقبولیت اجتماعی برای دختران، زیبایی ظاهر و برای پسران رقابت های مختلف می باشد. پس پدر و مادر هرگز نباید با گفتن کلماتی که به برداشت نازیبا از هیکل و قیافه ظاهری فرزند منجر می گردد، او را تحقیر نمایند. عباراتی مانند: از هیکلت خجالت بکش، چه قدر چاق شدی، لاغر مردنی و... که این گونه برخوردها به این جنبه مهم اعتماد به نفس ضربه می زند.
ج) رضایت از خود در اجتماع: وقتی در جامعه و بین اطرافیان، فرد محبوبیت و مقبولیت داشته باشد، اعتماد به نفس او نیز بالا می رود، چنانچه افرادی که به عنوان سرگروه و مبصر، مسئول جایی هستند از استقلال و اعتماد به نفس بیشتری برخور دارند. اغلب خانواده ها غیر مستقیم به این جنبه اعتماد به نفس ضربه می زنند؛ مثلا با ترساندن فرزندان خود از دیگران و یا بدگویی فرزندان نزد همسایه ها و فامیل، اعتماد به نفس فرزند خود را کم می نمایند. با این کار از یک سو احترام فرزند نزد همسایه یا فامیل کم می گردد؛ و از دیگر سو بر اثر نصیحت های آن ها به فرزند ما، اعتماد فرزندمان را به ما نیز کم نموده و احساس حقارت می نماید و این احساس حقارت، اعتماد به نفس او را کم می نماید.
پس همسایه ها و فامیل ممکن است آدم های قابل اعتمادی باشند، اما مشاوران خوبی نیستند که ما مسائل فرزندان مان را به آن ها بگوییم؛ زیرا رسیدگی به مسائل فرزندان احتیاج به تخصصی دارد که در حیطه کار هر کسی نیست. اولیا باید نکات مثبت حقیقی بچه را به دیگران بگویند تا تشویقی برای فرزند باشد و نکات منفی را فقط در خانواده به فرزند تذکر دهند و سعی نمایند با یاری خود فرزند، آن مشکل را حل نمایند و اگر قادر به حل مسائل خاص رفتاری نبودند با یاری مشاوران مجرب و مراجعه به مراکز مشاوره، در برطرف مشکل و پیگیری آن کوشش نمایند.
منبع: خبرگزاری ایسناkheimehnews.ir: خیمه نیوز، با مجله اخبار شامگاهی خیمه نیوز همراه شوید.
italyro.ir: تور ونیز: سفر به اروپای شگفت انگیز