گذرنامه ایرانی؛ سنگ جلو پای سفر؟!

به گزارش مجله سرگرمی، آخرین گزارش ها از اعتبارسنجی گذرنامه ها نشان می دهد که ایران با آخرین رتبه جهانی که کشور افغانستان است، فقط هشت پله فاصله دارد، اما این وضعیت چقدر مانع سفر ایرانی ها خواهد شد؟

گذرنامه ایرانی؛ سنگ جلو پای سفر؟!

به گزارش خبرنگاران، موسسه مشاوره ای نوماد کاپیتالیست در ماه های پایانی سال 2017 گزارشی از اعتبارسنجی گذرنامه ها که در حقیقت نشان دهنده ارزش حقیقی شهروندی است، منتشر کرد که در آن رتبه ایران در بین 199 کشور، 191 معین شد. این گزارش تنها معرف ارزش گذرنامه یک کشور نیست؛ چراکه برای رتبه بندی، شاخص هایی چون مالیات، آزادی های عمومی، امکانِ داشتن تابعیت دوگانه و حسن شهرت جهانی را نیز درنظر گرفته است.

اما پرسش اصلی این است؛ ایرانی ها با این گذرنامه که قوانین مهاجرتی بعضی کشورها در سال های اخیر نیز چالش های جدیدتری را برای آن ها ایجاد نموده، چقدر دست شان برای جهانگردی باز است؟

صف های طولانی پشت در سفارتخانه های کشورهای اروپایی، پیدا نکردن نوبت سفارت برای مصاحبه، بازار سیاه ویزا، انبوه مدارک برای دریافت یک ویزا، صرف هزینه های هنگفت و دست آخر ریجکت شدن و ثبت مُهر قرمز در پاسپورت، فوبیای بیشتر ایرانی ها برای سفر شده است. رضا پاکروان، ماجراجو و مستندسازی که جزو 20 مرد پر سفر جهان شناخته شده، اما پیشنهاد دیگری برای مردمی دارد که فکر می نمایند همه جهان، یعنی اروپا و آمریکا.

او که چالش ویزا یا اعتبار پایین گذرنامه ایران را بهانه خوبی برای سفر نکردن نمی داند، می گوید: چرا فکر می کنید ویزا مشکل سفر است، چه کسانی مسافرت نمی روند و یا فقط ترکیه می روند، چون فکر می نمایند فقط ترکیه ویزا نمی خواهد، در حالی که کشورهای زیادی هستند که براحتی به ایرانی ها ویزا می دهند و کشورهایی هم هستند که بهترین فرهنگ را دارند، اما کمتر مقصد ایرانی ها برای سفر هستند. نزدیک به 35 کشور وجود دارد که ایرانی ها بدون ویزا می توانند به آن ها سفر نمایند.

صربستان، ترکیه، ارمنستان، گرجستان، مالزی، ونزوئلا، اکوادور، نیکاراگوئه، میکرونزی، دومینیکا، بولیوی، هائیتی و گویان از جمله کشورهایی هستند که سفر به آن ها بدون ویزا ممکن است. البته باید به ضوابط دیپلماتیک هر یک از این کشورها توجه کرد، چون اقامت بدون ویزا در آن ها بسته به نوع قوانین هر یک، متغییر بین 14 تا 90 روز امکان پذیر است. به جز این هالبنان، تاجیکستان، ایالات مستقل ساموآ، نپال، ماداگاسکار، کامبوج، کیپ ورد، کومور، جیبوتی، گینه بیسائو، لائوس، موریتانی، موزامبیک، سومالی، تانزانیا، جزایر سیشل، کنیا، توگو، سوریه، سریلانکا و مالدیو، کشورهایی هستند که در مرز، ویزا صادر می نمایند، فقط کافی است مدارک کامل را همراه داشته باشید تا جواز ورود را دریافت کنید.

البته بین ایران و بیشتر این کشورها پرواز مستقیم وجود ندارد، برای همین ضروری است پیش از هر اقدامی، به کشور ترانزیت و مدت توقف در آن توجه کرد تا این میان، به خاطر دریافت ویزای کشوری که قرار است فقط چند ساعت در آن توقف داشته باشید، برنامه سفرتان دچار اختلال و یا دردسر نشود.

شما هم فقط ترکیه می روید، چون فکر می کنید تنها کشوری است که ویزا نمی خواهد؟ می دانید سرزمین چای وادویه (سریلانکا)، کشور کوه های بلند (نپال) یا خیابان 880 ساله بائوباب ها (ماداگاسکار) در چهارمین جزیره بزرگ جهان را بدون دردسرهای دریافت ویزا، می توانید ببینید؟ آیا شما هم جزو آن دسته از افراد هستید که هند نمی روند، چون فکر می نمایند قرار است دل درد یا اسهال بگیرند، یا آن هایی که از ترس مُهر قرمز، برای دریافت ویزای اروپا جسارت به خرج نمی دهند؟

پاکروان که رکورد جهانی عبور از ساهارا در آفریقا با دوچرخه و سریع ترین مسافرت با دوچرخه از دایره قطب شمال تا کیپ تاون (حدود 18 هزار کیلومتر سفر بدون پشتیبان در 101 روز) را در کارنامه خود ثبت نموده و طول صحرای پاتاگونیا در آمریکای جنوبی را پیاده طی نموده و از مدار آناپوریا در هیمالیای نپال گذشته و درحالی که دوچرخه اش را حمل می نموده، قله سبلان در ایران را هم فتح نموده، معتقد است؛ جهان فقط آمریکا و اروپا نیست و می گوید: کشورهای اروپایی و آمریکایی مثل راه آسفالت می مانند، اصل قضیه در آسیا و آفریقا است که با کشف آن ها، به نسل های آینده می توانیم بگوییم مثلا من آمازون رفته ام، چون با روند سریع تخریب ها، فرزندان ما دیگر جایی مثل آمازون را نخواهند دید.

پاکروان که تجربه سفر به داغستان را داشته، اعتقاد دارد؛ نا امنی، بهانه ای برای خط زدن نام یک کشور از فهرست مناطقی که می خواهیم به آن ها سفر کنیم، نیست و در ادامه بیان می نماید: واقعیت این است که بیشتر نقاط جهان امن است، اگر اتفاقی هم رخ دهد، با توریست کاری ندارند، چون بیشتر جنگ ها داخلی و بین قبلیه ها است، این تجربه ای بود که در سفر به داغستان بدست آوردم، منطقه ای که نا امنی آن معروف است، تا حدی که همسفرم از ادامه مسیری که ماه ها باهم آمده بودیم، منصرف شد و من تنها به داغستان رفتم، آن زمان بود که متوجه شدم برخلاف هم یه تعریف ها و تصورها، جهان از این منطقه هیچ چیز نمی داند و من یکی از امن ترین سفرهای زندگی ام را تجربه کردم.

او برای آن هایی که خیلی اهل ماجراجویی نیستند و اروپا و آمریکا را بیشتر می پسندند، نیز با توجه به قوانین سختگیرانه این مناطق برای ایرانی ها، سماجت ورزیدن را پیشنهاد می دهد و اظهار می نماید: یک سری کشورها هستند که باید برای دریافت ویزای آن ها سماجت نشان داد، ماجراجویی های من هم با گذرنامه ایرانی آغاز شد، آن زمان هنوز تابع کشور دیگری نشده بودم، آن قدر وقت در صف گذراندم و مُهر قرمز گرفتم تا به نتیجه می رسیدم.

به باور پاکروان، قدم اول برای سفر کردن، جسارت و خطر کردن است و در این باره می گوید: مطمئن باشید در خیابان و یا گرسنه نمی مانید. جهان جاهای کثیف زیاد دارد، اگر مقداری به آینده فکر کنید، واکسیناسیون را درست انجام دهید، مسئله ای پیش نمی آید. بیشتر مردم هند نمی روند چون فکر می نمایند اسهال می گیرید، حتی برای این مشکل هم می توان راهکار داشت؛ یا غذا را همراه خود ببرید یا غذای ساده بخورید، یا حواستان باشد غذای پخته شده بخورید. ممکلت های به این باحالی را نمی بینید، چون همچین چیزهایی مانع تان شده است.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا و مکزیک

russiaro.ir: تور روسیه: تور سوچی، تور مسکو، تور سن پترزبورگ، تور تابستان نوروز، بهار روسیه

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 30 مهر 1400 بروزرسانی: 30 مهر 1400 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 38916

به "گذرنامه ایرانی؛ سنگ جلو پای سفر؟!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "گذرنامه ایرانی؛ سنگ جلو پای سفر؟!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید