همه چیز درباره اختلال ADHD؛ علائم و روش های درمانی - مجله سرگرمی

در این مطلب از خبرنگاران مگ قرار است با این اختلال، علائم و روش های درمان آن آشنا شویم. البته ذکر این نکته لازم است که فقط مطالعه یک مقاله نمی تواند ملاک تشخیص اختلال باشد و برای این کار حتما باید به پزشک متخصص مراجعه کنید.

علائم و نشانه های اختلال ADHD

گاهی پیش می آید کودکی در تمرکز کردن مشکل داشته باشند و رفتارهای خاصی را بروز دهند که بعد از مدتی رفع می گردد. اما بچه ها درگیر با ADHD با این علائم عظیم می شوند و رفتارهایشان تغییر نمی نماید. این نشانه ها در بچه ها ADHD می تواند گاهی شدید باشد و بر روابط آن ها در مدرسه، خانه یا بین دوستان مشکل ایجاد کند.

علائم زیر ممکن است در کودک ADHD دیده گردد؛

• زیاد خیال پردازی کند.
• چیزهای زیادی را فراموش یا گم کند.
• بی قراری کند.
• زیاد حرف بزند.
• بی دقتی می نماید و کارهای خطرناک انجام می دهد.
• راحت وسوسه می گردد.
• رعایت نوبت برای او سخت است.
• به راحتی با دیگران کنار نمی آید.

آشنایی با انواع ADHD

اختلال ADHD سه نوع مختلف دارد که هر کدام با شدت های مختلفی در افراد دیده می گردد.

نوع 1 - حواس پرتی

سازمان دهی و به انتها رساندن کارها، توجه به جزئیات و دنبال کردن دستورالعمل ها برای آن ها سخت است. حواس این دسته از افراد به راحتی پرت می گردد و جزئیات کارهای روزمره را فراموش می نمایند.

نوع 2 - اغلب بیش فعالی - تکانشی

این دسته از افراد زیاد صحبت می نمایند و بدن خود را بیش از حد تکان می دهند. نشستن به مدت طولانی، حتی به اندازه صرف یک وعده غذا، برای آن ها سخت است. ممکن است کودکی که به این نوع از ADHD مبتلا است دائم بدود، بالا و پایین بپرد یا از جایی بالا برود. آن ها احساس بی قراری می نمایند و با تکانه ها (سائق ها یا وسوسه هایی که برای خود فرد یا دیگران زیان بار است) مشکل دارند.

شخصی که مشکل تکانشی دارد دائم صحبت دیگران را قطع می نماید، وسایل دیگران را تصرف می نماید و در زمان های نامناسب صحبت می نماید. رعایت نوبت و گوش دادن به صحبت های دیگران برای این دسته از مبتلایان سخت است. تعداد تصادفات و جراحات در افرادی که مشکل تکانشی دارند بیشتر از دیگران است.

نوع 3 - ترکیب نوع 1 و 2

در این دسته از افراد تمام علائم نوع 1 و 2 به طور مساوی وجود دارد.

نکته مهم درباره علائم، تغییر آن ها با گذر زمان است. پس طبیعی است که با تغییر سن علائم هم تغییر یا با ظاهری متفاوت بروز پیدا نمایند.

چرا افراد به ADHD مبتلا می شوند؟

دانشمندان در حال شناسایی عوامل تأثیرگذار بر ابتلا به ADHD هستند. همچنین کوشش برای یافتن راه های مدیریت اختلال و کاهش ریسک ابتلای افراد به ADHD ادامه دارد. علت ابتلا به این اختلال و بروز علائم آن هنوز ناشناخته است اما تحقیقات اخیر، که بر روی دوقلوها اجرا شده، نشان داده است که ژنتیک نقش مهمی در ایجاد آن دارد.

دانشمندان علاوه بر ژنتیک، عوامل زیر را در ایجاد این اختلال مؤثر می دانند؛

• آسیب مغزی
• قرار دریافت مادران باردار در محیط های آلوده با مواد شیمیایی مثل سرب
• مصرف الکل و دخانیات در دوران بارداری
• زایمان زودرس
• وزن کم نوزاد در زمان تولد

عده ای از افراد مصرف بیش از حد قند، تماشای بیش از حد تلویزیون، رفتار والدین یا عوامل اجتماعی و محیطی مانند فقر یا آشفتگی خانواده را از عوامل ایجاد ADHD می دانند، اما تحقیقات علمی هیچ کدام از آن ها را تأیید نمی نماید. این موضوعات گاهی می تواند علائم را تشدید کند اما علت اصلی ایجاد اختلال ADHD نیستند.

روش تشخیص اختلال ADHD

تشخیص و تأیید ابتلا به اختلال ADHD در چند مرحله و بر اساس یک لیست تعیین انجام می گردد. هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص بیش فعالی وجود ندارد و علائم آن، علائم اختلال های دیگری مثل اضطراب، افسردگی و مسائل خواب مشترک است.

برای تشخیص ADHD ابتدا معاینه پزشکی مثل شنوایی سنجی و بینایی سنجی انجام می گردد. پزشک متخصص علاوه بر آنالیز های علمی و پزشکی، توضیح حالی هم از والدین کودک، معلم ها و گاهی از خود کودک هم دریافت می نماید.

چطور اختلال ADHD را درمان کنیم؟

بهترین روش درمانی در میان بیشتر مبتلایان، ترکیبی از رفتار درمانی و دارو درمانی است. معمولا برای بچه های که در سن پیش دبستانی، یعنی 4 تا 5 سال، هستند ابتدا رفتار درمانی استفاده می گردد و به والدین آن ها هم آموزش های لازم داده می گردد؛ سپس دارو درمانی هم برای بچه ها شروع می گردد.

یک برنامه درمانی مناسب دقیق است، به صورت منظم پیگیری می گردد و در صورتی که احتیاج باشد در بخش هایی از آن تغییرات لازم انجام می گردد.

مدیریت علائم ADHD با تغییر سبک زندگی

سلامت جسمی و روحی برای بچه ها مهم است، اما این موضوع برای بچه ها مبتلا به ADHD بسیار مهم تر است زیرا می تواند بر نوع و شدت علائم آن ها تاثیرگذار باشد. انتخاب یک سبک زندگی سالم در کنار دارو درمانی و رفتار درمانی، می تواند تأثیر مثبتی بر فرایند درمان داشته باشد.

در ادامه چند نمونه از رفتارهای سالمی که به فرایند درمان یاری می نمایند، اشاره می کنیم؛

• ایجاد عادات غذایی سالم در بچه ها مثل مصرف مقدار زیادی میوه، سبزیجات و غلات سبوس دار. همچنین انتخاب منابع پروتئین بدون چربی بسیار مهم است.
• انجام فعالیت های بدنی روزانه و مناسب سن کودک
• محدود کردن زمان استفاده از تلویزیون، کامپیوتر، تلفن و کلیه لواز الکترونیکی
• خوابیدن به میزان کافی و بر اساس سن

از متخصصان یاری بگیرید

اگر شما یا پزشک معالج کودکتان برای درمان، ارتباط با کودک یا هر موضوع دیگری در ارتباط با اختلال ADHD نگرانی های خاصی دارید، می توانید از پزشک متخصص دیگری مانند روان شناس کودک یا متخصص رشد اطفال یاری بگیرید. همچنین می توانید با مدرسه کودک خود در ارتباط باشید و موضوع را با مسؤولین مدرسه مطرح کنید.

اختلال ADHD در عظیمسالان

قبل تر هم اشاره شد که ممکن است این اختلال تا دوران عظیمسالی ادامه پیدا کند اما علائم آن هرگز تشخیص داده نگردد. این علائم می تواند در عظیمسالی متفاوت باشد و برای فرد در محل کار، منزل یا روابط محبت آمیز مشکل ایجاد کند.

با بالا رفتن سن علائم تغییر می نمایند و حتی ممکن است شدیدتر شوند؛ به عنوان مثال می تواند به شکل بی قراری شدید در فرد مبتلا مشاهده گردد.

سخن آخر

اختلال ADHD یک بیماری غیرقابل درمان نیست، اختلالی است که با روش های درمانی مختلف مثل رفتار درمانی و دارو درمانی قابل رفع شدن است. موضوع مهم تشخیص به موقع و پیروی از یک روش درمانی مناسب است. نباید فراموش کنید در کنار روش درمانی مناسب، رعایت سبک زندگی سالم هم در فرایند درمان تأثیر مثبت دارد.