فیلم منتخب ونیز چرا در فجر رد شد؟

به گزارش مجله سرگرمی، کارگردان فیلم سینمایی دشت خاموش که در کنار خورشید مجید مجیدی و جنایت بی دقت شهرام مکری سینمای ایران را در جشنواره ونیز نمایندگی می نماید، از ردشدن فیلمش از سوی هیأت انتخاب فجر گفت.

فیلم منتخب ونیز چرا در فجر رد شد؟

با ما همراه باشید و با تور ایتالیا از به بهترین کشور اروپا سفر کنیم و در شهرهای ونیز، فلورانس و رم بگردیم و بناهای تاریخی این کشور تاریخی را از نزدیک ببینیم.

به گزارش گروه فرهنگی خبرنگاران، احمد بهرامی کارگردان فیلم سینمایی دشت خاموش که در بخش افق های جشنواره فیلم ونیز پذیرفته شده است، درباره این فیلم گفت: فیلمبرداری این فیلم خرداد و تیر سال گذشته انجام شد و اواخر سال علی قاسمی پخش نماینده ما، دشت خاموش را در جشنواره های کن، ونیز و سن سباستین ثبت نام کرد که آغاز حضور های خارجی این اثر هم از جشنواره سن سباستین اسپانیا بود که در بخش اصلی پذیرفته شدیم.

وی درباره محتوا و داستان فیلم خود شرح داد: فیلم من درباره روابط پیچیده زندگی یک سری کارگر با کارفرمایان یک کوره آجرپزی است. در حقیقت فیلمی درباره مسایل بین کارگران و کارفرمایان ساخته ایم. البته این موضوع را به صورت یک سویه روایت ننموده و مسائل را فقط به گردن کارفرما یا کارگر نینداخته ایم. درواقع یک قصه کمی عاشقانه را در کنار زندگی کارگران روایت نموده ایم که با یکدیگر درگیری هایی هم دارند.

روایتی سیاه و سفید از دهه 50

بهرامی ادامه داد: قصه دشت خاموش متعلق به اوایل دهه 50 و یک فیلم سیاه و سفید است. من وقتی تاریخ معاصر ایران را می خواندم احساس می کردم در چند برهه کوره های آجرپزی خاموش شده و از فعالیت افتاده اند، این در حالی است که این کار در ایران قدمتی 7 هزار ساله داشته و معماری های زیادی وجود دارد که با آجر طراحی شده اند. طی این سالیان به ویژه در این 150 سال گذشته، تعداد این کوره ها کم و رفته رفته خاموش شده اند به ویژه در دهه 50 هم این اتفاق زیاد افتاده است. از همین رو من دوست داشتم نگاه ویژه ای به آدم های آن دهه داشته باشم البته ما درباره این کوره ها مستندنگاری ننموده ایم، قصه عاشقانه ای داشته ایم که در کنار این قصه مسایل کارگران و کارفرمایان را هم مطرح کردیم.

بهرامی با بیان اینکه دشت خاموش یک فیلم هنر و تجربه ای است، اظهار کرد: سال گذشته فیلم قبلی ام با عنوان پناه در هنر و تجربه اکران شد که یک تجربه خوب برای من بود، چون با پناه در گروه هنر و تجربه با تماشاگر ارتباط گرفتم. درست است در این گروه تعداد تماشاگران کمتر از سینمای بدنه است، اما بیننده های جدی تر و افرادی که دوست دارند فیلم ببینند و بعد کمی درباره آن فکر نمایند، اتفاقاً در همین گروه سینمایی متمرکز شده اند.

وی اضافه کرد: ضمن اینکه در آن دوران تمام مجموعه هنر و تجربه به ویژه امیرحسین علم الهدی مدیر پیشین این گروه، به ما لطف داشتند و پناه را به خوبی نمایش دادند. همین موضوع برای من انگیزه ای شد. به هر حال افرادی همچون من که در سینمای بدنه کار نمی کنیم یا فعلاً قصد و امکاناتش را نداریم، می توانیم همین مدل فیلم های کم هزینه را بسازیم. البته بعضی از ما چندان علاقه هم نداریم ضمن اینکه همه امکانات مربوط به مسایل اقتصادی نیست و باید امکانات ذهنی هم باشد. به هر حال وقتی وارد حوزه ای می شوی تمایلات و تعاریفی به وجود می آید از همین رو من خودم واقعاً دوست نداشتم وارد سینمای بدنه شوم و شاید توانمندی آن را هم نداشتم.

کارگردان دشت خاموش گفت: اگر روزی بتوانم شبیه آقای اصغر فرهادی بنویسم و بسازم، قطعاً این کار را می کنم منظورم آن سینمای اجتماعی است که به درستی در آثار آقای فرهادی نمود پیدا می نماید او می تواند با آثارش با بیننده خاص، عام، منتقد، جشنواره ها و… ارتباط برقرار کند و واقعاً یک فیلم چند وجهی می سازد. اگر این توانمندی را داشته باشیم، خیلی خوب است. البته مسایل اقتصادی هم مهم است، چون با این مبالغی که ما فیلم می سازیم در سینمای بدنه نمی گردد کار کرد. ما شاید با یک پانزدهم بودجه فیلم های بدنه، فیلم می سازیم.

دشت خاموش در فجر سی وهشتم رد شد!

این کارگردان ادامه داد: سال گذشته دشت خاموش را به سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر هم دادیم، اما پذیرفته نشد، یعنی اصلاً نمی دانم فیلم را دیدند یا نه. درواقع یک نسخه 110 دقیقه ای آماده کردیم و به دبیرخانه دادیم، ولی گویا این فیلم مدنظرشان نبود. اتفاقاً ما به عنوان اولین جشنواره، فیلم را به فجر دادیم و من خیلی دوست داشتم دشت خاموش در این جشنواره دیده گردد. اصلاً به نظرم همه جشنواره های جهانی یک طرف و جشنواره و مخاطب داخلی یک طرف؛ اتفاقاً جشنواره داخلی وزنه سنگین تری دارد. جشنواره فیلم فجر قوانینی دارد که به پروانه ساخت ها اهمیت می دهد، از آنجایی که پروانه ساخت دشت خاموش ویدیویی بود به نظرم این فیلم به همین دلیل پذیرفته نشد.

وی اضافه کرد: این موضوع از آن مسایلی است که اصلاً آن را نفهمیده ایم. خیلی از فیلمسازان مستقل بار ها گفته اند که این قانون درست نیست و چرا اجرا می گردد. این قانون برای زمانی بوده که نگاتیو کارکرد داشته و حالا واقعاً بی معنی است. سال گذشته به ما گفتند اگر فیلمتان خوب باشد می توانیم کار هایی برایتان انجام دهیم، چون سالی چند فیلم پروانه خود را عوض نموده و به فجر راه پیدا می نمایند، اما دوستان این کار را هم برای ما نکردند، یعنی سال گذشته هربار به ما می گفتند شورا برگزار نشد و فیلم را ندیدند.

بهرامی ادامه داد: البته واقعاً دیدگاه من این نیست که دست اندرکاران جشنواره فیلم فجر نخواسته اند که فیلم من را ببینند و به فجر راه بدهند. بحث پیچیده تر از این حرف هاست، چون بالاخره این قانون هم از سوی دوستان سینماگر اعمال شده که از یک کره دیگر نیامده اند؛ یک خرد جمعی به این نتیجه رسیده که قانونی بگذارد برای عدم حضور فیلم هایی که با پروانه های ویدئویی ساخته شده اند؛ بنابراین مهم این است که این قانون باید عوض گردد.

کارگردان پناه با اشاره به حضور سه فیلم از سینمای ایران در جشنواره ونیز شرح داد: من فیلم سینمایی خورشید ساخته مجید مجیدی را ندیده ام، اما گویا ورژن جدید آماده نموده اند، 20 دقیقه از آن نسبت به نسخه ارایه شده در جشنواره فیلم فجر، کمتر شده و یک فیلم خوب از آب درآمده است به طوری که بعضی با تماشای نسخه جدید پیش بینی نموده اند که خورشید جایزه شیر طلای ونیز را هم می تواند از آن خود کند. من هم آرزو می کنم این اتفاق بیفتد. جدای از اینکه آقای مجیدی استاد من است و ما از تماشای آثار او همیشه لذت برده ایم، ولی امیر بنان تهیه نماینده خورشید هم از هم دانشگاهی های من در دانشکده سوره بود و امیدوارم با دست پر از ونیز برگردند.

وی اضافه کرد: در بخش افق های جشنواره ونیز هم در کنار من، شهرام مکری با فیلم جنایت بی دقت حضور دارد. من با ناهید عزیزی مشاور کارگردان دشت خاموش و شهرام مکری در چهار سال دانشگاه همکلاسی بودیم و بسیار خشنود شدم فیلم من در کنار فیلم شهرام مطرح شده است. در همان دوران دانشجویی چند کار خوب با یکدیگر داشتیم و شهرام لطف می کرد کار تدوین را انجام می داد. من آرزو می کنم اتفاق خوبی در این جشنواره برای سینمای ایران و به ویژه آقای مجیدی و آقای مکری رخ دهد، ضمن اینکه امیدوارم فیلم من هم خوب دیده گردد. این روز ها آقای علی قاسمی پخش نماینده دشت خاموش زحمت زیادی می کشد و برای فروش و رایت فیلم ارتباط می گیرد. فکر می کنم در بخش اصلی بتوانیم اتفاقی را رقم بزنیم.

مصائب کرونایی حضور در ونیز

بهرامی با تاکید بر اثرگذاری شرایط کرونایی بر پخش فیلم ها مطرح کرد: طبق اطلاعاتی که از آقای قاسمی گرفته ام شرایط کرونایی باعث شده خیلی از پخش نماینده ها و خریداران اعلام نمایند که ممکن است سال جاری به صورت مجازی با جشنواره در ارتباط باشند. حتی خود جشنواره هم از این موضوع تاثیر گرفته است برای مثال در سال های گذشته برای بخش افق ها 7، 8 نفر از هر فیلم به جشنواره دعوت می شدند، اما سال جاری برای مثال تنها سه دعوت نامه برای عوامل فیلم ما آمده است و حتی تاکید نموده اند ممکن است هر اتفاقی بیفتد، اصلاً نتوانیم پذیرای شما باشیم و ممکن است به صورت آنلاین با شما ارتباط بگیریم.

وی در سرانجام گفت: از عوامل این فیلم که زحمت زیادی کشیدند، تشکر می کنم. سعید بشیری در مقام تهیه نماینده، مسعود امینی تیرانی به عنوان فیلمبردار، سحر یاوری تدوینگر، ناهید عزیزی صدیق مشاور کارگردان و بقیه بچه ها زحمت زیادی کشیدند. حسن مهدوی حدود 6 ماه برای طراحی صدای دشت خاموش زمان گذاشت. این فیلم به صورت سکانس پلان فراوری شده یعنی 60 پلان دارد که هر کدام یک سکانس هستند از همین رو بحث صدا خودش را به خوبی نشان می دهد. بیژن حجازی از دستیار برنامه ریزان خوب سینماست و در این فیلم یاری زیادی به ما کرد. صالح غربی جوان هم در دشت خاموش بسیار در کنار ما بود و یاری کرد.

منبع: خبرگزاری دانشجو
انتشار: 29 مرداد 1399 بروزرسانی: 29 مرداد 1399 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 96656

به "فیلم منتخب ونیز چرا در فجر رد شد؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "فیلم منتخب ونیز چرا در فجر رد شد؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید