زنگنه: خارجی نامحرم است؛ کار خود را بدون بیگانه ادامه می دهیم ، در شرایط تحریم حتی یک دکل و یک نفر بیکار نشده - مجله سرگرمی

به گزارش گروه مالی خبرنگاران، بیژن زنگنه وزیر نفت در مراسم اهدای قراردادهای طرح نگهداشت و افزایش فراوری نفت با اشاره به ضرورت افزایش ضریب بازیافت میادین نفتی، گفت: در حال حاضر رکن اصلی بالا دست صنعت نفت که اجماع جهانی بر آن وجود دارد افزایش ضریب بازیافت نفت فراوریی از میادین نفتی است. که باید برای بیشینه کردن این ضریب بازیافت برنامه ریزی کنیم.

وی ادامه داد: این برنامه ریزی برای به ثمر نشستن احتیاج به زمان دارد و امری تدریجی است که به یک کار سیستماتیک فناورانه احتیاجمند است. افزایش ضریب بازیافت میادین نفتی اگر از توسعه میادین مشترک ما مهمتر نباشد، قطعا از لحاظ درجه اهمیت هم سطح آن است.

زنگنه گفت: ما اگر یک درصد ضریب بازیافت میادین نفتی مان افزایش دهیم 7 میلیارد بشکه به فراوری نفت مان اضافه می گردد که ارزش آن 300 میلیارد دلار است.

وی همچنین گفت: اجرای طرح افزایش بازیافت میادین نفتی احتیاجمند همکاری جدی با بخش های پژوهشی و دانشگاهی است. البته مهمتر از دانشگاه ها بخش های عملیاتی از جمله شرکت های نفتی و E&P هستند. در این بین رقابت بین شرکت ها در افزایش کیفیت و کاهش قیمت تمام شده برای اجرای پروژه ها اهمیت زیادی دارد.

وزیر نفت ادامه داد: به عقیده من مهمترین ماموریت دانشگاه های فعال در حوزه نفت تربیت دانشجویانی است که در زمینه مهندسی نفت بتوانند به وزارت نفت یاری نمایند. در این راستا ما طرح های افزایش ضریب بازیافت میادین نفتی خود را به دانشگاه ها سپردیم و قراردادهایی با آنها امضا کردیم و در هفته های بعد قراردادهای جدیدی با دانشگاه ها منعقد خواهیم کرد تا بتوانیم از ظرفیت علمی و پژوهشی کشور استفاده کنیم.

زنگنه گفت: یکی از اقدامات مهم دیگر در این حوزه مربوط به تقویت اویل سرویس هاست. ما باید شرکت های حفاری و E&P تقویت کنیم. شرکت های E&P یک رکن اساسی برای افزایش بازیافت میادین خواهد بود.

وی اضافه نمود: در این راستا ما قراردادهای متنوعی را با شرکت های پیمانکاری منعقد کردیم. ما باید از تجربه بین المللی در صنعت نفت استفاده کنیم و همه روش ها برای افزایش ضریب بازیافت را به کار ببریم.

وزیر نفت گفت: یکی از این روش ها برای انعقاد قرارداد روش بیع متقابل سنتی است. روش بعدی IPC است که شکل این نوع قرارداد مشابه روش بیع متقابل است ولی بهره برداری میدان به پیمانکار داده می گردد و مسئولیت عملکرد میدان بر عهده پیمانکار است.

زنگنه گفت: در روش IPC میزان بازپرداخت به پیمانکار به عملکرد او در میدان بستگی دارد و این روش قرارداد را ما هم با خارجی ها و هم با داخلی ها منعقد کردیم. آنچه برای ما مهم است تثبیت شرکت های E&P است که برای این هدف برنامه ریزی می کنیم.

وی گفت: روش دیگر انعقاد قراردادها قراردادهای EPD و EPC است. در این روش مسئولیت مخزن بر عهده کارفرماست. از جمله مزیت این روش می توان به یکپارچگی عملیات مخزن اشاره نمود. همانطور که مشاهده می کنید ما از همه روش های قراردادی برای افزایش ضریب بازیافت استفاده کردیم و کار را تنها به یک روش منحصر نکردیم.

وزیر نفت افزود: این قراردادها از سال 95 مورد آنالیز نهاده شد. سال 96 در هیت مدیره شرکت نفت تصویب شد و سال 97 نیز مصوبه شورای اقتصاد را اخذ کرد. از جمله مزیت های قراردادهای EPD و EPC این اقدام می توان به زمانبندی قابل پیگیری محتمل وقوع، کنترل هزینه و امکان بهره گیری از بازار سرمایه است.

زنگنه گفت: ظرفیت سازی برای فراوری نفت ضروری است زیرا قدرت یک کشور به میزان مخازن نفت آن نیست بلکه وابسته به ظرفیت فراوری آن است. اگر می خواهیم در بازار نفت حرفی برای گفتن داشته باشیم باید بتوانیم ظرفیت فراوری نفت مان را افزایش دهیم و به نظرم حتی باید یک تا دو میلیون بشکه ظرفیت مازاد برای فراوری داشته باشیم.

وی اضافه نمود: در این قراردادها 80 درصد تجهیزات ساخت داخل بوده و همه پیمانکاران آن ایرانی هستند. این قراردادها نشان می دهد ما برای توسعه صنعت کشور منتظر خارجی ها نیستیم و در صورت اعمال تحریم ها می توانیم با تکیه بر توان داخلی کارهای خود را پیش ببریم.