برجام و فرصتی برای اثبات یک ادعای اروپایی - مجله سرگرمی

مریم جمشیدی: حدود 10 سال قبل جمعی از خبرنگاران ایران از رسانه های مختلف به دعوت اتحادیه اروپا و با هماهنگی وزارت امور خارجه کشورمان بازدیدی از پارلمان و کمیسیون اتحادیه اروپا در بلژیک داشتند.

در آن زمان خاویرسولانا به عنوان مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، مسئول مذاکرات هسته ای با ایران بود و باراک اوباما نیز به تازگی پیروز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شده بود. ناظران سیاسی پیش بینی کردند با رفتن جرج بوش رئیس جمهور تندروی ایالات متحده و جانشینی اوباما، جهان رنگ آرامش به خود می بیند و خطر جنگ افروزی بیشتر در جهان به خصوص خاورمیانه کاهش می یابد. در دوره بوش، کشورهای اروپایی سردمدار مذاکرات هسته ای با ایران بودند چرا که با تخاصم شدیدی که دولت وقت آمریکا با ایران داشت، عملا تروئیکای اروپا یعنی سه کشور آلمان؛ فرانسه و انگلیس متولی مذاکرات هسته ای با تهران بودند و همین امر، وزن زیادی به اروپا در مقایسه با موقعیت آمریکا در مواجهه دیپلماتیک با ایران داده بود. اما پیروزی اوباما این هشدار را به رقبای اروپا می داد که پس از این، اروپا در مذاکرات هسته ای با ایران رتبه دوم را خواهد داشت و از نفوذ و قدرتش کاسته خواهد شد. در آن سفر جلسه ای هم با تعدادی از جوانان اروپایی برگزار و درباره موضوعات مختلف از جمله تاثیر پیروزی اوباما بر نفوذ و نقش اروپا بحث شد. وقتی بحث به احتمال کاهش قدرت سیاسی اروپا در دوره اوباما کشید، آنان بسیار برافروخته شدند و سعی در دفاع از صندلی کشورهایشان در تعاملات سیاسی و اقتصادی و... کردند.

از نظر آنان اتحادیه اروپا دارای چنان قدرتی در تمام ابعاد بود که آمدن و رفتن یک رئیس جمهور دموکرات یا جمهوری خواه در آمریکا هیچ تغییری در وضعیت آنها نمی گذاشت و وزنه آنان در مناسبات جهانی با رفتن بوش پسر و آمدن باراک حسین اوباما کوچک نمی گردد. اما روندی که سالهای بعد رخ داد حاکی از آن بود تحلیل شان چندان به واقعیت نزدیک نبود و عملا فرمان بسیاری از امور از جمله مذاکرات هسته ای با ایران به دست آمریکا افتاد و در نهایت هم با تغییر دولت در ایران، برجام به امضا رسید و اگرچه تروئیکای اروپا به همراه چین و روسیه نیز در مذاکرات برجام حضور داشتند اما نقشی که آمریکا در فرایند این مذاکرات داشت، به هیچ عنوان قابل مقایسه با دوره بوش نبود . تا پیش از این آمریکا در مذاکرات حضور نداشت و چند سال بعد نماینده آمریکا نیز به مذاکرات پیوست و این برای اروپایی که تا چند وقت قبل متولی اصلی مذاکرات بود، شاید خوشایند نبود. آن زمان کسی به نقش دوم اروپا اشاره ای نمی کرد اما براساس شاخص های بین المللی، اروپا عملا ابتکار عمل را در فرایند مذاکرات در دست نداشت تا اینکه ترامپ تصمیم گرفت در اقدامی عهدشکنانه، از برجام که یک قرارداد بین المللی و معتبر محسوب میگردد خارج گردد.

اروپایی ها متفق القول با محکوم کردن این اقدام آمریکا از ایران خواستند تا همچنان به برجام متعهد بماند تا آنان فرایندی برای تداوم برجام بیابند. تا امروز که هنوز ساز وکاری که اروپایی ها وعده اش را داده بودند، فراهم نشده است زیرا موانعی به واسطه برخی اقدامات آمریکا در این مسیر قرار گرفته است. با این حال، مجموعه اتفاق های مذکور این فرصت برای سایر طرف های مذاکره با ایران به وجود آمده که نه در حرف بلکه در عمل نشان بدهند هویت و قدرتشان در سایه آمریکا تعریف نمی گردد. در واقع اکنون وقت آن رسیده تا در شرایطی که دولت آمریکا با عهدشکنی خود، اعتبار توافقات بین المللی را به چالش کشیده است و در عین حال کشورهای اروپایی را بخاطر کوشش شان برای حفظ برجام، تهدید به اقدامات تنبیهی می نماید؛ عیار ادعای جوانان اروپایی که در جلسه با خبرنگاران ایرانی از مقایسه صندلی اروپا با آمریکا برآشفته شده بودند، سنجیده گردد. به عبارتی برجام فرصت خیلی خوبی برای کشورهای اروپایی و همچنین چین و روسیه است تا نشان دهند قدرت آنها طبق ادعای خودشان زیر سایه آمریکا تعریف نمی گردد.

حالا وقت آن است که جوانان اروپایی از دولتمردان خود بخواهند صحت ادعای آنان را که در جلسه مذکور اثبات نمایند. ادعایی که 10 سال قبل در مقابل روزنامه نگاران ایرانی مطرح کردند و حالا زمان آزمون آن فرا رسیده است. آزمون اینکه اعتبار امضای 5 کشور مدعی چقدر است و آیا هویتشان ذیل عهدشکنی آمریکا می تواند بقا و معنا داشته باشد و اصالت خود را نشان بدهد.

منبع: روزنامه ایران

4952

mahsanblog.ir: سیستم مدیریت محتوای مهسان

کشتی کروز: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس ها